str 1 - Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Bibliografia195Rospond S. 1931. Sufiksy -sk i -sko w nazwach miejscowych polskich do XVI w., „Lud Słowiański”IIA, s. 129–155.Rospond S. 1953. Problem genezy polskiego języka literackiego, „Pamiętnik Literacki” XLIV, z. 2,s. 512–548, przedruk – wersja rozszerzona [w:] Pochodzenie polskiego języka literackiego,Studia staropolskie III, pod red. K. Budzyka, Wrocław, s. 117–177.Rospond S. 1957a. Polsko-niemieckie substytucje graficzno-fonetyczne w najdawniejszych dyplomachi tekstach śląskich, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Wrocławskiego, Językoznawstwo,Wrocław, s. 3–39.Rospond S. 1957b. Dawność mazurzenia w świetle grafiki staropolskiej, Wrocław.Rospond S. 1969. Słowiańskie nazwy miejscowe z sufiksem -ьsk-, Wrocław.Rozwadowski J. 1909. Bulla z roku 1136 jako najstarszy zabytek języka polskiego, MPKJ IV,s. 432–482.Rozwadowski J. 1915. Historyczna fonetyka, czyli głosownia języka polskiego [w:] EncyklopediaPAU, Język polski i jego historia… cz. II, Kraków, wyd. 2 zmienione i poszerzone [w:] T. Benni, J.Łoś, K. Nitsch, J. Rozwadowski, H. Ułaszyn, Gramatyka języka polskiego, Kraków 1923 (wyd. 2),s. 57–206, przedruk (w:) J. Rozwadowski, Wybór pism, t. I, Warszawa 1959, s. 73–224.Rudnicki M. 1952. W sprawie pochodzenia polskiego języka literackiego (Pokłosie dyskusji), „PoradnikJęzykowy”, z. 5, s. 1–12, z. 6, s. 1–8.Rymut K. 1960. Przejście l w oł w historii języka polskiego, Zeszyty Naukowe UJ, Filologia 6, PraceJęzykoznawcze 3, s. 185–201, przedruk [w:] K. Rymut, Szkice onomastyczne i historycznojęzykowe,Kraków 2003, s. 275–288.Rymut K. 1979. Uproszczenie grupy chw > ch w staropolszczyźnie [w:] Opuscula polono-slavica,pod red. J. Safarewicza, Wrocław, s. 321–324, przedruk [w:] K. Rymut, Szkice onomastycznei historycznojęzykowe, Kraków 2003, s. 293–296.Sawicka I. 1975. Struktura grup spółgłoskowych w językach słowiańskich, Wrocław.Sawicka I. 1998. Fonologia [w:] Gramatyka współczesnego języka polskiego. Fonetyka i fonologia,pod red. H. Wróbla, s. 105–194, Kraków.Sikora K. (w druku). Samogłoski nosowe w gwarach wschodniej Sądecczyzny.Skulina T. 1960a. Staropolska oboczność Wociech // Wojciech, „Poradnik Językowy”, s. 113–123.Skulina T. 1960b. Geografia językowa form rozgniewać i rozniewać w staropolszczyźnie, „JęzykPolski” XL, s. 127–135.Skulina T. 1964. Rozwój grup spółgłosek zwarto-szczelinowych w języku polskim, Poznań.Słoński S. 1953. Historia języka polskiego, wyd. 3, Warszawa.Sobierajski Z. 1960. Z przeszłości gwar północnej Wielkopolski XVI–XVIII wieku, Slavia OccidentalisXX, s. 149–164.Stępień W. (red.) 2009. Kazania świętokrzyskie. Nowa edycja. Nowe propozycje badawcze,Warszawa.Stieber Z. 1946a. Dlaczego mówimy tszy kszywe kszaki, a nie dży gżywe gżaki?, „Język Polski”XXVI, s. 76–78.Stieber Z. 1946b. Skąd się wzięła wymowa tfoja śfieca, „Język Polski” XXVI s. 107–109.Stieber Z. 1950. Przyczynki do historii polskich rymów. 1. Rymy sandomierskie XVI i XVII wieku,„Język Polski” XXX, s. 110–113, przedruk [w:] Z. Stieber, Świat językowy Słowian, Warszawa1974, s. 346–349.Stieber Z. 1952a. Rozwój fonologiczny języka polskiego, Warszawa, wyd. 2, Warszawa 1958.Stieber Z. 1952b. Głos w dyskusji o pochodzeniu polskiego języka literackiego, „Pamiętnik Literacki”XLIII, z. 3–4, s. 917–933, przedruk [w:] Pochodzenie polskiego języka literackiego, Studiastaropolskie III, Wrocław 1956, s. 102–116.Stieber Z. 1956a. Stosunek kaszubszczyzny do dialektów Polski lądowej [w:] Konferencja pomorska1954. Prace Językoznawcze, Warszawa, s. 37–48, przedruk [w:] Z. Stieber, Świat językowySłowian, Warszawa 1974, s. 406–417.