Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Ś W I Ę T Y M I E S I Ą C A<br />
Święty Kazimierz - 4 marca<br />
Królewicz, który nie bał się być świętym<br />
Przez pięć wieków czczony był przede wszystkim jako patron<br />
dwóch narodów. Jego orędownictwu przypisywano zwycięstwa<br />
nad Rosjanami i Szwedami, m.in. pod Połockiem i Kircholmem.<br />
Młodzież prosiła go o pomoc w zachowaniu czystości.<br />
Tym imieniem obdarzani byli władcy i arystokracja. Nosili je<br />
królowie i książęta z dynastii Piastów i Jagiellonów. W Polsce<br />
do niedawna było jednym z najpopularniejszych imion.<br />
Z pewnością przyczyniła się do tego postać świętego<br />
królewicza, który w litanii wzywającej jego orędownictwa<br />
określany jest jako różdżka szczepu Jagiellonów.<br />
Kazimierz był drugim synem króla Kazimierza<br />
Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki. Urodził<br />
się 3 X <strong>14</strong>58 r. na Wawelu. W <strong>14</strong>71 r. ojciec wysłał<br />
go na Węgry z niewielką armią, gdzie miał objąć<br />
tron. Panowie węgierscy zbuntowali się jednak<br />
i królewicz szybko powrócił do Polski.<br />
Kazimierz od najmłodszych lat kochał modlitwę,<br />
służył jałmużną. Jego dom był bardzo<br />
religijny - rodzice codziennie uczestniczyli we<br />
Mszy Św., fundowali kościoły i klasztory, pielgrzymowali<br />
do Częstochowy.<br />
Wychowaniem królewicza do 9 roku życia zajmowała<br />
się matka, a od <strong>14</strong>67 r. edukację królewskich<br />
synów przejął Jan Długosz. Kazimierz<br />
wyróżniał się wrażliwością moralną i zdolnościami<br />
oratorskimi. Jan Długosz o swoim uczniu<br />
napisał: „Był młodzieńcem szlachetnym,<br />
rzadkich zdolności i godnego pamięci rozumu”.<br />
Nie złamał ślubu<br />
Kazimierz nie miał pasji rządzenia państwem,<br />
ale uczestniczył w życiu politycznym. Przez<br />
dwa lata, gdy jego ojciec przebywał w Wilnie,<br />
faktycznie rządził Koroną. Boże Narodzenie<br />
<strong>14</strong>83 r. królewicz świętował z rodzicami<br />
w Grodnie. Wtedy to najbliżsi nalegali, by<br />
złamał ślub czystości mniemając, iż to przyczyni<br />
się do poprawy jego zdrowia - Kazimierz<br />
cierpiał na gruźlicę. Królewicz jednak odrzucił<br />
rady rodziny i lekarzy. Wkrótce nadeszła wiadomość<br />
o pogorszeniu się stanu jego zdrowia.<br />
W niedzielę, 4 marca <strong>14</strong>84 r., w Grodnie<br />
Kazimierz odszedł do wieczności w wieku 26<br />
lat. Ciało przewieziono do Wilna i złożono w<br />
katedrze. Kronikarz ruski zaraz po pogrzebie<br />
napisał: „Jehoże za swiatoho majut Lachy”. I rzeczywiście,<br />
do grobu przybywała szlachta i chłopi,<br />
by wypraszać łaski. Wstawiennictwu Kazimierza<br />
polecano opiekę nad państwem i zwycięstwa<br />
nad nieprzyjaciółmi.<br />
Brat wysyła prośbę do Rzymu<br />
W 1518 r., po zwycięstwie wojsk polskolitewskich<br />
nad moskiewskimi pod Połockiem,<br />
uznano, że stało się to za przyczyną zmarłego<br />
królewicza. Jego brat, król Zygmunt I Stary,<br />
wysłał do Rzymu prośbę o kanonizację<br />
Kazimierza. Papież przysłał legata, by na<br />
miejscu zbadał kult. Ów wysłannik napisał<br />
pierwszy żywot królewicza. Kanonizacja<br />
odbyła się w 1522 r., ale wysłany na uroczystości<br />
biskup zmarł w drodze powrotnej i bulla<br />
kanonizacyjna zaginęła. Dopiero w 1602 r.<br />
papież Klemens VIII wydał nową bullę i dwa<br />
lata później w Wilnie odbyły się uroczystości<br />
kanonizacyjne. Kiedy otwarto grobowiec królewicza,<br />
znaleziono - wg przekazów świadków -<br />
nienaruszone ciało wraz z pergaminem, na<br />
którym wypisany był hymn ku czci Najświętszej<br />
Maryi Panny. W 1636 r. przeniesiono relikwie do<br />
nowej kaplicy.<br />
Patron, który jednoczy<br />
Święty królewicz czczony jest przez dwa<br />
narody: Polaków i Litwinów. Jest patronem<br />
metropolii wileńskiej, a także białostockiej<br />
i krakowskiej oraz diecezji grodzieńskiej. Jego<br />
opiece polecana jest młodzież, a święto 4<br />
marca najpiękniej obchodzone jest na Litwie.<br />
Dzień św. Kazimierza to słynne kaziuki, gdy<br />
sprzedaje się obwarzanki, pierniki i palmy.<br />
Obecnie, zwłaszcza w Polsce, mówi się, że św.<br />
Kazimierz powinien być wzorem dla tych,<br />
którzy podejmują służbę publiczną. Jeden ze<br />
współczesnych kaznodziejów uważa, że „ten<br />
rodzaj świętości życia św. Kazimierza jest dzisiaj<br />
potrzebny tym, którzy rządzą, którzy się do<br />
objęcia rządów przygotowują, a może najbardziej<br />
tym, którzy swoich współobywateli do<br />
sprawowania rządów poprzez wybory delegują”.<br />
zebrała Dorota Staniszewska (źródło: Internet)<br />
4