Bliżej Źródła nr 17 czerwiec 2016

More documents

Recommendations

Info

O O J C O S T W I E N A C O D Z I E Ń „Łatwo zostać, trudno sprostać”- - tak często słyszę o ojcostwie! Jest to wielkie wyzwanie szczególnie w dzisiejszych czasach, kiedy ojcowie ze względu na pracę spędzają dużo czasu poza domem. Po pracy pochłania ich wiele innych rzeczy, czasami ważnych, a czasami błahych. Goni ten świat strasznie. Bywa, że zaniedbania w przebywaniu z dzieckiem sprawiają, że żyjemy razem, ale w innych światach. Głęboko w pamięć zapadła mi taka sytuacja, kiedy załatwiałem sprawę w jednej instytucji. Moja rozmowa z urzędnikiem, panem bardzo eleganckim i elokwentnym, zeszła na to, gdzie ja pracuję. Uczę w liceum! Okazało się, że do tego liceum chodzi jego syn; jedynak, mieszkający z nim pod jednym dachem. Próbując skojarzyć chłopaka, zapytałem, do której chodzi klasy. Nie wiedział, czy do drugiej czy do trzeciej. Mojemu rozmówcy zrobiło się głupio i przy mnie zadzwonił do żony, by się o to spytać. Zastanawiałem się potem, ilu innych, o wiele ważniejszych rzeczy nie wiedział o swoim synu. Polski ojciec rozmawia z dzieckiem w wieku szkolnym średnio 15 minut w tygodniu. Kiedy jest małe, spędza z nim około 30 minut dziennie. To zdecydowanie za mało, żeby mówić o dobrej relacji, bliskości i znajomości swojego dziecka. Dlaczego tak się dzieje? Brak czasu! – odpowiada statystyczny ojciec. Ale czy na pewno? Otóż błąd leży w sposobie myślenia o tym, jak spędzać czas z dzieckiem. Wielu ojcom wydaje się, że to musi być coś specjalnego; kino, mecz, lunapark, basen itp. Są to na pewno wartościowe rzeczy i od czasu do czasu wskazane, ale to kosztuje, zajmuje pół dnia, więc wielu rezygnuje i zamyka się w swoim trójkącie bermudzkim – telewizor, lodówka, kanapa. Jest jednak prosty, złoty środek. Zaproś dziecko do zwyczajnych codziennych chwil. Wspólne gotowanie, koszenie trawnika, pomoc w nauce, oglądanie telewizji, mycie samochodu. Wyjazd do urzędu! Dlaczego nie z dzieckiem? Niech obserwuje tatę, niech się uczy. Można wymyśleć wspólne hobby, realizować drobne, domowe projekty. Zabierz dziecko na stację benzynową, do znajomego, żeby załatwić jakąś mniej wymagającą uwagi sprawę. Jeżeli możesz – odwoź dziecko do szkoły. Można pośpiewać po drodze, powygłupiać się. Posłuchać tego, co syn czy córka opowiada. Każdy z ojców mógłby na pewno dopisać do tej listy dużo innych ciekawych pomysłów o tym, jak spędzić z dzieckiem czas, gdy się go nie ma. Ale to takie banalne, zwyczajne – ktoś powie. Co to wnosi do naszej relacji, do mojego ojcostwa? Otóż nie wyobrażasz sobie, tato, jak dużo. Pozwól, że opowiem ci prawdziwą historię. Pewien mężczyzna został kiedyś zapytany o najpiękniejszy dzień ze swoim ojcem. Bez trudu przypomniał sobie pewną sobotę, którą jako dwunastolatek spędził z nieżyjącym już tatą na rybach. Jego ojciec miał pewien zwyczaj. Przez całe swoje dorosłe życie, codziennie wieczorem notował sobie w kalendarzu, co wydarzyło się w ciągu dnia. Syn odnalazł te zapiski w pudle na strychu. Był bardzo ciekawy, co ojciec zanotował w tym właśnie pełnym szczęścia dniu. Znalazł kalendarz, odnalazł ten dzień. Były tam napisane dwa zdania: „Byłem dzisiaj z synem na rybach. Kolejny stracony dzień”. Ta historia niech uświadomi jedną prawdę. Niech Ci się nie wydaje, że te banalne, codzienne czynności są mało ważne, że to stracone chwile. Otóż są bardzo cenne. Może ty, tato zmęczony, zmartwiony nie dostrzegasz jak ważne są te zwykłe codzienne chwile. Pomyśl o tym. Zrób sobie dziś postanowienie, ale bardzo konkretne, – co będziesz robił z dzieckiem codziennie, raz w tygodniu, raz w miesiącu. Planuj. Twoje dzieci to największa inwestycja twojego życia. Powodzenia. Wojciech Dąbrowski trener tato.net, pedagog L I T A N I A D O S E R C A J E Z U S A 6 Serce Jezusa, w którym sobie Ojciec bardzo upodobał Jezus na początku swojej publicznej działalności słyszy, że jest umiłowanym Synem Ojca. Mogę być pewny, że Bóg wypowiedział te słowa także nade mną w momencie chrztu świętego i nie cofnął swojego zdania. Serce Jezusa, hojne dla wszystkich, którzy Cię wzywają Bóg jest hojny w obdarowywaniu ludzi łaskami. Wystarczy przyjść, poprosić i przyjąć ofiarowany dar. Człowiek jest dobry, bo daje dziecku chleb a nie skorpiona. A Bóg? Bóg przewyższa dobroć człowieka. Kiedy daje - przekracza ludzkie oczekiwania.
- Jakie cechy, Pana zdaniem, powinien posiadać „dobry ojciec”? Robert: Dobry ojciec jest cierpliwy i spokojny. Ma czas dla dziecka. Jest ojcem słuchającym i uczestniczącym w życiu dziecka tego małego i dużego, oczywiście w różnym stopniu, by nie czuło się pod kontrolą. Gdy pada deszcz ojciec powinien być jak parasol, chronić, by nie zmokło. A w zimne i chłodne dni powinien być jak płaszcz, który chroni, otula i grzeje. Natomiast gdy świeci słońce powinien stać obok z butelką wody, by podać ją dziecku, gdy będzie jej potrzebowało. - Czy bycie dobrym ojcem w dzisiejszych czasach jest łatwym, czy też trudnym zadaniem? Robert: Myślę, że nigdy nie było to łatwym zadaniem i dzisiaj też nie jest. Zmieniły się zagrożenia czyhające na dzieci i na relacje pomiędzy rodzicem i dzieckiem. Ojciec musi dbać, by samemu się nie zatracić w wirtualnym świecie i by zauważyć to u dziecka. Trzeba być bardzo uważnym, pilnować właściwych, rzeczywistych relacji; słuchać, starać się zrozumieć, dzielić się sobą i wybaczać. - Jeżeli miałby Pan szansę na udzielenie jednej rady życiowej swojemu synowi, to jaka byłaby jej treść? Robert: Synu żyj tak, byś mógł z dumą spojrzeć w swoje odbicie w lustrze; byś patrząc w nie, nie musiał odwracać ze wstydu wzroku. - Ojcostwo jako misja. Czy ma Pan jakieś przemyślenia związane z pełnieniem tej roli w życiu swoim i rodziny? Mariusz: Zgadzam się ze stwierdzeniem, że mężczyzna został stworzony do ojcowania, czyli w dużym uproszczeniu i skrócie – zapewniania warunków rozwoju, zrozumienia świata, ochrony życia, prowadzenia do Boga. Niezależnie, czy realizuje to zadanie jako mąż, czy też jako osoba duchowna. Również niezależnie od tego, czy jest w domu, czy w pracy. Trudno mi zrozumieć, dlaczego nie jest ta prawda nagłaśniana i rozwijana we współczesnym świecie. I czuję szczególny W Y W I A D M I E S I Ą C A Ojcostwo – Boży dar i najważniejsza rola w życiu. O radości i trudzie wychowania dziecka w wywiadzie z ojcami. ciężar odpowiedzialności, uświadamiając sobie, że moje dzieci budują na mnie swoje rozumienie, jaki jest Bóg Ojciec. Gorąco polecam lekturę książek Pana Jacka Pulikowskiego, które pozwolą na lepsze zrozumienie ojcostwa oraz będą wsparciem w jego rozwoju. - Ojcostwo jako dar. Nie każdemu mężczyźnie jest dane zostać ojcem. Czy potrafi pan dostrzec i docenić Boży plan w swoim życiu? Mariusz: Ująłbym to raczej, że nie każdemu mężczyźnie jest dane posiadanie własnego potomstwa. Bowiem czy o Świętym Józefie możemy mówić, że nie było mu dane zostać ojcem? Zatem, według mnie, to od podejścia mężczyzny zależy, czy stanie się ojcem, bo jak powiedziałem wyżej mężczyzna został stworzony do ojcowania. Jeśli mówimy o ojcostwie w związku z „posiadaniem” dzieci, to dostrzegam w moim życiu Boży plan, między innymi w tym, że powierzono mi większą ich ilość, niż obecnie przyjęty standard. Oparcie się na Bogu pozwala przyjąć tę sytuację, jako zupełnie naturalną. Doceniam zaufanie, jakim zostałem obdarzony, gdyż tak wiele mogę zepsuć. Z drugiej strony mężczyzna potrzebuje wyzwania, z którym może się zmierzyć. Dostałem więc szansę, aby poprzez dzieci wychowywać siebie, odrzucać swój egoizm i zbliżać się do Boga. - Jakie cechy ceni Pan w swoim własnym ojcu? Czy są wśród nich takie, które Pan pielęgnuje i zaszczepia w swoich dzieciach, a szczególnie w synu? - Mariusz: Podziwiam w moim Tacie trwanie przy wyznawanych wartościach, szczególnie tych związanych z Bogiem i Ojczyzną. Cenię również jego dociekliwość i skrupulatność w wyjaśnianiu i opracowywaniu różnych spraw oraz otwarcie i niesienie pomocy innym. Jest czymś naturalnym, że rzeczy wartościowe chce się pielęgnować i rozwijać, a także przekazywać dalej. Niestety nie zawsze to się idealnie udaje, ale będąc mężczyzną należy wytrwale pracować i dążyć do dobra. Pytała Ewa Hoppe-Rychłowska 7
Page 1 and 2: NR 17 CZERWIEC 2016 PISMO PARAFII W
Page 3 and 4: S P O T K A N I E Z E S Ł O W E M
Page 5: Serce Jezusa, świątynio Boga, prz
Page 9 and 10: Mój bohater Kończył się tydzie
Page 11 and 12: L I T A N I A D O S E R C A J E Z U

Bliżej Źródła nr 17 czerwiec 2016

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?