Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
W ostatnich latach, w tym samym czasie co Polska, także Niemcy, Francja,<br />
Wielka Brytania i Litwa prezentowały w Chinach spektakle w wykonaniu<br />
zespołów <strong>teatr</strong>alnych ze swoich krajów. Jednak jedynie polski <strong>teatr</strong> spotykał<br />
się za każdym razem z tak dużym zainteresowaniem przedstawicieli<br />
chińskich kręgów <strong>teatr</strong>alnych i kulturalnych.<br />
W dyskusji o polskim <strong>teatr</strong>ze wzięli udział nie tylko znani chińscy<br />
dramatopisarze, reżyserzy czy krytycy, ale także znani literaci, artyści,<br />
filozofowie i socjolodzy. Podczas organizowanych po spektaklach spotkań<br />
pomiędzy specjalistami z różnych dziedzin, nawiązywał się dialog<br />
i wymiana myśli, przeradzając się często w dyskusję ideologiczną.<br />
Po spektaklu „Plac Bohaterów” przemyślenia Lupy na temat dziejów Żydów<br />
i dokonana przez niego krytyka współczesnego społeczeństwa spotkały<br />
się z przychylnym odzewem chińskiego świata kultury. Dramatopisarz<br />
Guo Shixing postawił pytanie: „Czy chiński artysta ma odwagę patrzeć na<br />
świat oczami Bernharda, Lupy?”. Artysta malarz i krytyk Chen Danqing<br />
powiedział, że „Chińczycy także doświadczyli ogromnych cierpień, ale po<br />
tylu latach nadal potrzebujemy <strong>teatr</strong>u Polaków, żeby mówił nam o naszych<br />
własnych doświadczeniach”.<br />
Podczas dyskusji po spektaklu „(A)pollonii” pisarz Ning Ken stwierdził,<br />
że „ta sztuka jest jak rozbite szkło o drobnych, ostrych odłamkach;<br />
podejście reżysera do konkretnych zagadnień, szczere i celne, jest dla<br />
chińskiej literatury niezmiernie inspirujące". Teatrolog Ma Wenqi mówił<br />
o „wdzięczności i podziwie”: „Porównując wizualne czy akustyczne<br />
środki wyrazu, budowaną na scenie atmosferę, muszę w imieniu naszych<br />
dramaturgów uznać jej [tzn. „(A)pollonii”] wyższość nad chińskim <strong>teatr</strong>em”.<br />
„Wdzięczność i podziw” dotyczy sposobu wyrażania myśli przez polskich<br />
reżyserów: „jesteśmy w stanie przeszczepić te sztuki na nasz grunt, ale<br />
polscy twórcy sięgają miejsc, których my dosięgnąć nie jesteśmy w stanie”.<br />
Zdaniem Ma Wenqi Lupa „wskazuje kierunek, który wydaje się łatwy do<br />
zrozumienia, ale jego interpretacja nie jest już tak oczywista”.<br />
Użytecznym narzędziem w promocji polskiego <strong>teatr</strong>u okazały się media<br />
społecznościowe, takie jak komunikator internetowy Wechat i mikroblogi<br />
Weibo. Po spektaklach „Wycinki”, „Placu Bohaterów”, „(A)pollonii”, wielu<br />
użytkowników opublikowało przewodniki, rekomendacje i artykuły<br />
krytyczne. Liczba odsłon znacznej liczby artykułów przekroczyła tysiąc.<br />
21
Change language