TAYTOTHTA #4
Σας παρουσιάζουμε το 4o τεύχος της «ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ», το οποίο φιλοδοξεί να βάλει ένα λιθαράκι στην ανάδειξη του ελληνικού πλούτου που έγκειται στη γλώσσα, την ιστορία, τη λαογραφία και τη λογοτεχνία αυτής της χώρας. Ωστόσο, η Ελλάδα δεν χωρά σε στενά γεωγραφικά όρια. Είναι ιδέα. Είναι ο πολιτισμός της που βρίσκεται βαθιά ριζωμένος σε τόπους αλαργινούς και μαγευτικούς. Ντυμένη με το πέπλο αυτής της νοσταλγικής μαγείας, ξεπροβάλλει μέσα από τα κύματα του Βοσπόρου και η Βασιλεύουσα. Στο νοερό μας, λοιπόν, ταξίδι στις χαμένες πατρίδες θα κοντοσταθούμε για λίγο στην Πόλη των πόλεων, την Κωνσταντινούπολη. Θα θαυμάσουμε τις ομορφιές της, θα αναζητήσουμε τους Ρωμιούς που άφησαν τα ίχνη τους και θα συνομιλήσουμε με όσους ακόμα φυλάγουν Θερμοπύλες. Το θησαυροφυλάκιο εμπεριέχει μεταξύ άλλων το 4ο μέρος της ιστορικής διάλεξης του Γλωσσολόγου Γιώργου Μπαμπινιώτη στο Μόναχο, ενθαρρυντικά νέα αναφορικά με τη διάδοση της ελληνικής γλώσσας και μνεία σε σημαντικές πολιτιστικές και λαογραφικές εκδηλώσεις των 30.000 Ελλήνων εν Μονάχω. Στο επίκεντρο βρίσκεται ο αποκριάτικος Φανός που άναψαν οι Κοζανίτες της πόλης μας. Είθε να μας φωτίζει και να μας γεμίζει με δύναμη και αισιοδοξία. Καλή ανάγνωση! Με εκτίμηση Ιωάννα Παναγιώτου Μάμαλη / Εκδότρια & Αρχισυντάκτρια / DRACHME & TAYTOTHTA www.jopa-news.com
Σας παρουσιάζουμε το 4o τεύχος της «ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ», το οποίο φιλοδοξεί να βάλει ένα λιθαράκι στην ανάδειξη του ελληνικού πλούτου που έγκειται στη γλώσσα, την ιστορία, τη λαογραφία και τη λογοτεχνία αυτής της χώρας.
Ωστόσο, η Ελλάδα δεν χωρά σε στενά γεωγραφικά όρια. Είναι ιδέα. Είναι ο πολιτισμός της που βρίσκεται βαθιά ριζωμένος σε τόπους αλαργινούς και μαγευτικούς.
Ντυμένη με το πέπλο αυτής της νοσταλγικής μαγείας, ξεπροβάλλει μέσα από τα κύματα του Βοσπόρου και η Βασιλεύουσα.
Στο νοερό μας, λοιπόν, ταξίδι στις χαμένες πατρίδες θα κοντοσταθούμε για λίγο στην Πόλη των πόλεων, την Κωνσταντινούπολη. Θα θαυμάσουμε τις ομορφιές της, θα αναζητήσουμε τους Ρωμιούς που άφησαν τα ίχνη τους και θα συνομιλήσουμε με όσους ακόμα φυλάγουν Θερμοπύλες.
Το θησαυροφυλάκιο εμπεριέχει μεταξύ άλλων το 4ο μέρος της ιστορικής διάλεξης του Γλωσσολόγου Γιώργου Μπαμπινιώτη στο Μόναχο, ενθαρρυντικά νέα αναφορικά με τη διάδοση της ελληνικής γλώσσας και μνεία σε σημαντικές πολιτιστικές και λαογραφικές εκδηλώσεις των 30.000 Ελλήνων εν Μονάχω.
Στο επίκεντρο βρίσκεται ο αποκριάτικος Φανός που άναψαν οι Κοζανίτες της πόλης μας.
Είθε να μας φωτίζει και να μας γεμίζει με δύναμη και αισιοδοξία.
Καλή ανάγνωση!
Με εκτίμηση
Ιωάννα Παναγιώτου Μάμαλη /
Εκδότρια & Αρχισυντάκτρια /
DRACHME & TAYTOTHTA
www.jopa-news.com
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
~<br />
σελίδα<br />
6<br />
Λαογραφία<br />
Πήρε φωτιά το Μόναχο<br />
H Ένωση Κοζανιτών Μονάχου αναβίωσε και πάλι το «Κοζανίτικο Καρναβάλι» με το άναμμα του Φανού.<br />
Για πέμπτη χρονιά το έθιμο, σήμα κατατεθέν της Κοζανίτικης αποκριάτικης παράδοσης, είχε και πάλι την<br />
τιμητική του στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας.<br />
Μέχρι πού φτάνουν οι ρίζες του Κοζανίτικου Φανού;<br />
Οι απόψεις διίστανται. Πολλοί τον συνδέουν με τις αρχαίες διονυσιακές γιορτές, ενώ άλλοι τον συσχετίζουν<br />
με τις φωτιές του Αϊ-Γιάννη, έθιμο διαδεδομένο σε πολλές περιοχές της Ελλάδας.<br />
Η Κοζανίτισσα φιλόλογος Τάσα Σιόμου που βίωσε εξ απαλών ονύχων το εν λόγω έθιμο, γράφει:<br />
Από την Ήπειρο έως τη μήτρα της Πανδώρας<br />
«Καίνε ακόμα οι φωτιές που πήραν οι πρόγονοί μας από την Ήπειρο, στην Τουρκοκρατία (1450), μαζί<br />
με τις γυναίκες, τα παιδιά, τα όπλα τους και μετοίκησαν στα βόρεια, στην Ανασέλιτσα και τέλος στην<br />
Κοζάνη, για ν’ αποφύγουν την αλλαγή της πίστης τους.<br />
Ακόμα καίνε οι λιγοστές φωτιές που λαμπύρισαν στη μαυρίλα της κατοχής και συλλάβισαν στην αφωνία<br />
της δικτατορίας…<br />
Καίνε και τώρα γιγαντωμένες σε κάθε γειτονιά, καίγοντας το φράγμα της απομόνωσης και της<br />
αδιαφορίας, ονοματίζοντας το χάος της ανωνυμίας, σβήνοντας τις διαφορές της ηλικίας, μεταβάλλοντας<br />
τους θεατές σε εκστασιασμένους συμποσιαστές, με τα κιχιά, το εκλεκτό κρασί, τις μπάντες που<br />
γεννήθηκαν από τη μήτρα της Πανδώρας*.<br />
Δεν καίνε σαν θλιβερή παρένθεση στην απανθρωπιά των ημερών μας. Σιγοκαίνε ολόκληρο το χρόνο στο<br />
γειτόνεμα για τα καλά και τα δύσκολα.<br />
Στη χόβολή τους λικνίστηκε η ελπίδα σε φτωχά και δύσκολα χρόνια, με τα καρναβάλια-παρταλαίοι.
Change language