Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
2 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ<br />
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ<br />
ΣΤΗΝ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ<br />
161-167 Peel St, North Melbourne<br />
Ελληνικά: Τετάρτη 7-8μμ, Κυριακή 9:30-<br />
10:45πμ και 6-7μμ.<br />
Αγγλικά: Σάββατο 7-8μμ και Κυριακή 11-<br />
12:15μμ<br />
185 Warrigal Rd, Oakleigh<br />
Ελληνικά: Σάββατο 7-8μμ, Κυριακή 9:30-<br />
10:45πμ.<br />
147 Woodhouse Grove, Box Hill North<br />
Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ.<br />
ΣΤΟ ΣΥΔΝΕΥ<br />
51-57 Kings Way, Kingsgrove<br />
Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ και 6-7μμ.<br />
Αγγλικά: Κυριακή 10-11:15πμ και 6-7μμ.<br />
ΣΤΗΝ ΑΔΕΛΑΪΔΑ<br />
59 Tait St, Renown Park<br />
Ελληνικά: Τετάρτη 7-8μμ, Κυριακή 10-<br />
11:15πμ και 6-7μμ.<br />
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ<br />
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ<br />
Ένα μήνυμα ζωής και αληθείας από το Λόγο<br />
του Θεού με ομιλητή τον Δρ. Γ. Ζερβόπουλο.<br />
ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ<br />
Ελληνικά: Δευτέρα 9-9:30μμ στο 3ΧΥ<br />
Αγγλικά: Δευτέρα 9:30-10μμ στο 3ΧΥ<br />
ΣΥΔΝΕΥ<br />
Ελληνικά: Τρίτη 7-8μμ και Πέμπτη 2-3μμ στο<br />
1683 ΑΜ<br />
ΑΔΕΛΑΪΔΑ<br />
Ελληνικά: Στο ΡΑΔΙΟ ΕΝΑ Τετάρτη 9-10μμ.<br />
ΚΥΡΥΓΜΑΤΑ ΔΙΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ<br />
Εάν θέλετε να ακούσετε λίγα λόγια μέσα από<br />
τον Λόγο του Θεού, μπορείτε να τηλεφωνήσετε<br />
οποιαδήποτε ώρα.<br />
Στην Μελβούρνη (03) 9471 4964<br />
Στο Σύδνεϋ (02) 9503 0700<br />
Στην Αδελαΐδα (08) 8346 7476<br />
ΓΡΑΨΕ ΜΑΣ<br />
Αν έχεις απορίες, διανοητικές ή άλλου<br />
είδους πνευματικές δυσκολίες απέναντι<br />
στην αλήθεια περί Χριστού.<br />
Αν χρειάζεσαι μια επαφή, κάποια επίσκεψη,<br />
ένα γράμμα.<br />
Αν αλλάξεις διεύθυνση κατοικίας, για να<br />
το λαβαίνεις ανελλιπώς.<br />
Αν έχεις να μας δώσεις την διεύθυνση<br />
κάποιου φίλου σου ή συγγενούς σου<br />
που θάθελες να το λαβαίνει.<br />
Αν δεν το θέλεις, στείλτε το πίσω και μην<br />
σβήνεις την διεύθυνσή σου.<br />
Εάν θέλετε την Καινή Διαθήκη, γράψτε μας<br />
στις παρακάτω διευθύνσεις:<br />
VIC:<br />
Good News Magazine<br />
PO Box 17, Northcote, VIC 3070<br />
NSW: PO Box 70, Kingsgrove, NSW 2208<br />
Συντηρείται από αυτοπροαιρέτους<br />
προσφοράς.<br />
PO Box 17, Northcote, VIC 3070<br />
Εάν θέλετε να μας βρείτε στο INTERNET:<br />
www.GreekFreeChurch.org.au<br />
Το περιοδικό αυτό αποστέλλεται ΔΩΡΕΑΝ και ΔΕΝ ΕΧΕΙ καμία σχέση<br />
με την οργάνωση των Μαρτύρων Του Ιεχωβά.<br />
This magazine is Print Post Approved PP.340646/00009<br />
Printed by Good News Magazine, PO Box 17 Northcote, VIC 3070
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ, 2<strong>01</strong>7 3<br />
Πάει ο παλιός ο Χρόνος<br />
Έσβησε παντοτινά.<br />
Μα στου χωρισμού την ώρα<br />
Η καρδιά μας δεν πονά.<br />
Άφησε ο παλιός ο Χρόνος<br />
Πόνους δάκρυα παντού,<br />
Ας μας εύρη ο καινούργιος<br />
Με ειρήνη του Χριστού.<br />
Πάει ο παλιός ο Χρόνος<br />
Ας προσέξουμε παιδιά<br />
Να κερδίσουμε την νίκη<br />
Στην Καινούργια τη Χρονιά.<br />
Ας ξεχάσουμε τα πίσω<br />
Κι ας τραβήξουμε μπροστά!<br />
Ο Θεός μας δίνει τώρα<br />
Την Καινούργια τη Χρονιά.<br />
Όλοι έτοιμοι εμπρός<br />
Όλοι έτοιμοι εμπρός<br />
Να πετύχουμε εφέτος<br />
Ότι θέλει ο Χριστός.<br />
«Και ενώ επορεύοντο εκαθαρίσθησαν» (Λουκά ιζ/14).<br />
Περισσότερο από κάθε άλλη<br />
φορά, ο άνθρωπος της εποχής<br />
μας, μεθυσμένος από το κρασί<br />
της δικής του αφροσύνης, σηκώνει<br />
κομπαστικά το παράστημά<br />
του και προκαλεί, με τις επιτεύξεις<br />
του, στον τομέα της επιστημονικής<br />
έρευνας τον Θεό. Κάποιος<br />
τώρα τελευταία, μετά από<br />
τους σάλτους στο διάστημα έλεγε:<br />
«Σήμερα πια δεν μπορούμε να<br />
μιλούμε για το Θεό. Κάποτε ο<br />
Χριστός είπε: «Εγώ είμαι η ο-<br />
δός». Μα τώρα βρήκαμε μόνοι<br />
μας τους δρόμους και τα μέσα<br />
που οδηγούν στους ουρανούς. Τί<br />
ανάγκη έχουμε πια τον Θεό;»<br />
Στην σύγχρονη εποχή μας,<br />
στην μεγάλη αυτή Βαβέλ, την<br />
απάντηση την δίνει η ίδια η εποχή<br />
μας, που με την ψυχρή λογική<br />
των αριθμών αποδεικνύει, ότι
4 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
σήμερα υπάρχει το μεγαλύτερο<br />
ποσοστό της εγκληματικότητας,<br />
προ παντός στους ανηλίκους, ότι<br />
η διαφθορά έχει ξεφύγει πέρα<br />
από κάθε έλεγχο και λαμβάνει<br />
και πιστοποιητικά νομιμοποίησης,<br />
λόγω της καθολικότητάς της,<br />
ότι ξεπεράστηκε κάθε προηγούμενο<br />
ρεκόρ διαζυγίων και νόθων<br />
τέκνων και ότι όλα αυτά αυξάνουν<br />
χρόνο με το χρόνο.<br />
Η δύναμη του κακού που φωλιάζει<br />
μέσα σε κάθε άνθρωπο,<br />
δεν είναι άλλη από την αμαρτία,<br />
για την οποία μας μιλάει η Αγία<br />
Γραφή, της οποίας το μόνο φάρμακο<br />
είναι η αγάπη και η σωτηρία<br />
του Ιησού Χριστού. Αυτός<br />
έχει τη δύναμη, να μας ελευθερώσει<br />
από τα άθλια δεσμά της<br />
και να μας χαρίσει μια ευτυχισμένη<br />
ζωή, για την οποία είμαστε<br />
πλασμένοι και την οποία τόσο<br />
ποθούμε. Ο τρόπος, το μόνον μέσον<br />
για να γνωρίσουμε και να<br />
γευθούμε την σωτήρια δύναμη<br />
του Ιησού Χριστού στη ζωή μας<br />
είναι η πίστη σ’ Αυτόν.<br />
Δεν υπάρχει πιο παρεξηγημένη<br />
λέξη από την λέξη της πίστης.<br />
Πιστεύω θα πει εμπιστεύομαι.<br />
Δεν υπολογίζω πια στον εαυτό<br />
μου και στις ικανότητές μου, δεν<br />
εμπιστεύομαι στις αισθήσεις μου<br />
και στις κρίσεις μου, αλλά εμπιστεύομαι<br />
τελείως, στον λόγο του<br />
Θεού. Ο άνθρωπος, που με μια<br />
τέτοιου περιεχομένου πίστη, θα<br />
πειραματισθεί τον Θεό στη ζωή<br />
του, δεν μπορεί, παρά να γνωρίσει<br />
και την απεριόριστη δύναμή<br />
του.<br />
Ήταν δέκα λεπροί. Δεν ξέρω<br />
αν γνωρίσατε ποτέ σας λεπρούς<br />
από κοντά. Είναι μια αρρώστια<br />
τόσο αποκρουστική. Όλο πληγές<br />
που πυορροούν και μυρίζουν τόσο<br />
άσχημα. Όπως τώρα έτσι και<br />
παλιά, ήτανε υποχρεωμένοι οι<br />
λεπροί να ζουν έξω από την πόλη,<br />
μακριά από την κοινωνία των<br />
υγειών ανθρώπων. Οι ιερείς, που<br />
είχαν το δικαίωμα, με οδηγίες του<br />
Θεού, αναφερόμενες στην Π. Διαθήκη,<br />
έκαναν, την διάκριση, εάν<br />
κάποιος είναι λεπρός ή όχι, και αν<br />
θα πρέπει να ζει με τους άλλους<br />
ανθρώπους. Οι λεπροί λοιπόν αυτοί<br />
είδαν να περνά ο Ιησούς<br />
Χριστός από μακριά και του φώ-
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ, 2<strong>01</strong>7 5<br />
ναζαν με όλη τους τη δύναμη,<br />
ζητώντας τη θεραπεία τους. Τότε<br />
Εκείνος, και πάλι από απόσταση,<br />
τους λέγει να πάνε να δείξουν<br />
τους εαυτούς τους στους ιερείς,<br />
δηλαδή να πάρουν το πιστοποιητικό<br />
της θεραπείας και την άδεια<br />
κοινωνίας με τους άλλους ανθρώπους.<br />
Από το σημείο αυτό αρχίζει να<br />
φαίνεται η πίστη των ανθρώπων<br />
αυτών. Πήγαιναν να δείξουν<br />
στους ιερείς ότι θεραπεύτηκαν<br />
ενώ ακόμη ήσαν λεπροί. Τα μάτια<br />
τους, τους έλεγαν ότι ήσαν<br />
λεπροί. Οι πόνοι τους, τους θύμιζαν<br />
ότι είναι λεπροί, μα δεν σταμάτησαν.<br />
Προχώρησαν με πίστη<br />
μόνον στον λόγο του Θεού. «Και<br />
ενώ επορεύοντο εκαθαρίσθησαν».<br />
Αυτή είναι η πίστη που κάνει<br />
θαύματα. Να στηρίζεσαι μονάχα<br />
στη φωνή του Θεού έστω<br />
και αν όλα τα άλλα είναι αντίθετα.<br />
Μια τέτοια πίστη έχεις ανάγκη<br />
αγαπητέ μου, για να γνωρίσεις το<br />
μεγαλείο της δύναμης και σωτηρίας<br />
του Ιησού Χριστού, μέσα<br />
στη ζωή σου.<br />
Ο νεαρός Παύλος Χάστινγκς<br />
έχασε την επίγεια ζωή του σε<br />
αυτοκινητιστικό<br />
δυστύχημα. Σε<br />
όλη του τη ζωή<br />
ήταν ένα συνεσταλμένο<br />
παιδί,<br />
που ποτέ δεν εκδήλωνε<br />
το πνευματικό<br />
βάθος της<br />
ψυχής του. Κάθε<br />
βράδυ προτού πέσει να κοιμηθεί<br />
αφιέρωνε πολύ καιρό στο διάβασμα<br />
της Αγίας Γραφής του που<br />
του είχε δωρίσει με μια τρυφερή<br />
αφιέρωση η γιαγιά του, όταν έμπαινε<br />
στο κολλέγιο. Του είχε γίνει<br />
ο αχώριστος σύντροφος της<br />
ζωής του. Και μετά<br />
το τραγικό<br />
δυστύχημα, μέσα<br />
σε ένα από τα<br />
σχολικά του βιβλία,<br />
λίγες μέρες<br />
μετά το θάνατό<br />
του, βρέθηκε το<br />
κατωτέρω ποίημα<br />
– προσευχή που γράφτηκε από<br />
τον ίδιο μια βδομάδα προ του<br />
θανάτου του. Το ποίημα αυτό<br />
είναι μια ζωντανή απόδειξη ότι η<br />
ψυχή του Παύλου λαχταρούσε
6 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
τον Κύριό του, τον Οποίον τώρα<br />
υπηρετεί στα ουράνια. Να τι λέγει<br />
το ποίημα:<br />
Στο διάβα της ζωής πόσο μου<br />
λείπεις, ώ Κύριε!<br />
Ώ Κύριε, ανάγκη Σε έχω τώρα<br />
πιο πολύ από ποτέ,<br />
Να με παραστέκεις στη ζωή,<br />
Να με βοηθάς, ώ Κύριε, να<br />
βαδίζω στο δρόμο το δικό Σου.<br />
Ώ Κύριε, πόσο λαχταρώ να<br />
ακούσω τη γλυκιά φωνή Σου,<br />
Να βλέπω, Κύριέ μου, το<br />
λαμπερό Σου πρόσωπο!<br />
Η καρδιά μου σκιρτά όταν α-<br />
κούει τ’ όνομά Σου,<br />
Μα στοχάζομαι αν θα μπορέσω<br />
να τ’ ακούω αιώνια στους<br />
ουρανούς Σου!<br />
Πώς θα σε γνωρίσω, Κύριε, με<br />
οδηγό ή με δάσκαλο;<br />
Ή θα Σε γνωρίσω με οδηγό<br />
μονάχα την καρδιά μου;<br />
Ή μήπως δεν θα Σε γνωρίσω<br />
στη ζωή μου;<br />
Η αγάπη και η σοφία Σου θα<br />
με ξεφύγουν για πάντα;<br />
Από παιδί τη ζωή μου σε Σένα<br />
έχω χαρίσει,<br />
Από τη μέρα που είδα το φως,<br />
σε Σένα την ψυχή μου έχω αφιερώσει.<br />
Για όλα τα ανόητα παιχνίδια<br />
στη ζωή μου θα με συγχωρέσεις<br />
Κύριε;<br />
Θα με παραλάβεις κοντά Σου,<br />
Κύριε;<br />
Φίλε αναγνώστη. Ο χρόνος<br />
σου στη γη είναι σύντομος. Κάθε<br />
χρόνος που κλείνει, κάθε ηλιοβασίλεμα,<br />
κάθε χτύπος<br />
του ρολογιού<br />
συντομεύει τις ημέρες<br />
σου στη γη, και<br />
γλυκά, σιωπηλά, αλλά<br />
βέβαια σε προωθούν<br />
προς την αιωνιότητα.<br />
Το έτος, ο<br />
μήνας, η ώρα γρήγορα<br />
θαρθεί που θα τελειώσει η<br />
ζωή σου εδώ και θα αρχίσει ή το<br />
τραγούδι σου στους ουρανούς, ή<br />
η φυλάκισή σου στην κόλαση. Τότε<br />
θα σφραγισθεί η αιώνια σου<br />
τύχη. «Δεν εξεύρετε το μέλλον<br />
της αύριον διότι ποία<br />
είναι η ζωή σας; Είναι<br />
τωόντι ατμός όστις<br />
φαίνεται προς ολίγον<br />
και έπειτα αφανίζεται»<br />
(Ιάκωβ. δ/14).<br />
Σήμερα τα πόδια<br />
σου πατούν πάνω<br />
στην άμμο του Χρόνου.<br />
Αύριο θα μείνουν τα αχνάρια<br />
σου, ενώ εσύ θα φύγεις για την<br />
αιωνιότητα.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ, 2<strong>01</strong>7 7<br />
Σήμερα τα χέρια σου είναι πολυάσχολα<br />
στις δουλειές, τα μάτια<br />
σου περιεργάζονται, ο νους σου<br />
σκέφτεται, σχεδιάζεις για το μέλλον.<br />
Αύριο όλα θα είναι αδρανή.<br />
Θα μείνουν μόνον τα σταυρωμένα<br />
χέρια, τα κλειστά μάτια. Εσύ θαχεις<br />
φύγει. Θάχεις φύγει για<br />
πάντα, για την αιωνιότητα. «Είναι<br />
αποφασισμένον εις τους ανθρώπους<br />
άπαξ να αποθάνωσι, μετά<br />
δεν τούτο είναι κρίσις» (Εβρ.<br />
θ/27).<br />
Φίλε αναγνώστη, και η σειρά η<br />
δική σου να περάσεις στην αιωνιότητα<br />
γρήγορα θα έλθει. Ρώτησε<br />
τον εαυτό σου τίμια: *Είμαι έτοιμος<br />
για την αιωνιότητα;* Δώσε<br />
καιρό στη συνείδησή σου να α-<br />
παντήσει. Μην κωφεύεις<br />
στη φωνή<br />
της. Άσε την πραγματικότητα<br />
του ουρανού<br />
και της κόλασης<br />
του μέλλοντος<br />
να σταθεί<br />
μπροστά σου γυμνή<br />
και καθαρή. Ένα<br />
από αυτά τα δύο θα<br />
γίνει η αιώνια κατοικία<br />
σου και σήμερα<br />
είναι ο καιρός να κάμεις την<br />
εκλογή σου. «Τι θα ωφελήσει<br />
τον άνθρωπον εάν κερδίσει τον<br />
κόσμον όλον, και ζημιωθεί την<br />
ψυχή αυτού; Ή τι θέλει δώσει ο<br />
άνθρωπος εις ανταλλαγήν της<br />
ψυχής αυτού;» (Μάρκ. η/36-37).<br />
Γιατί ζεις; Πού πας; Να φθάσεις,<br />
όπως είσαι μέσα στην αμαρτία,<br />
στην παρουσία του Θεού, είναι<br />
τελείως αδύνατον. Να μεταβείς<br />
απ’ ευθείας απ’ τη διεστραμμένη<br />
γενεά στο βασίλειο της δόξης,<br />
απ’ τη σκηνή του οργίου στα<br />
τραγούδια των λυτρωμένων, αυτό<br />
δεν θα γίνει ποτέ. Ο Θεός λέει,<br />
«Εάν τις δεν γεννηθεί άνωθεν<br />
δεν δύναται να ίδει την βασιλείαν<br />
του Θεού» (Ιωάν. γ/3).<br />
Αναγνώστη έχεις αναγεννηθεί;<br />
Έχεις δεχθεί τον Χριστό ως<br />
Σωτήρα σου; Εάν ναι, καλά. Αλλά<br />
εάν όχι; Ο Ιησούς λέει: «Εγώ<br />
είμαι η οδός και η αλήθεια και η<br />
ζωή ουδείς έρχεται<br />
προς τον πατέρα<br />
ειμή δι’ εμού»» (Ιωάν.<br />
ιδ/6). Αλλοίμονο!<br />
Γιατί να συναντήσεις<br />
τον Θεό<br />
με μια ψυχή αλύτρωτη;<br />
Αυτό δεν το<br />
θέλει. «Δεν βραδύνει<br />
ο Κύριος την<br />
υπόσχεσιν αυτού,<br />
ως τινές λογίζονται<br />
τούτο βραδύτητα αλλά μακροθυμεί<br />
εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι<br />
τινές, αλλά πάντες να<br />
έλθωσιν εις μετάνοιαν» (Β. Πέτρου<br />
γ/9).
8 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
Ναι, για σένα υπέμεινε ο<br />
Χριστός την οργή του Θεού εναντίον<br />
της αμαρτίας. Υπέφερε ο<br />
δίκαιος για τον άδικο για να μπορέσει<br />
να σε φέρει στον Θεό. Και<br />
σε σένα προσφέρει συγχώρηση,<br />
αιώνια ζωή, σωτηρία δωρεάν,<br />
σήμερα. Δέξου τον τώρα, έτσι<br />
όμως είσαι ένας αμαρτωλός, και<br />
θα σωθείς για όλη σου την αιωνιότητα.<br />
«Παν ότι μοι δίδοι ο Πατήρ<br />
προς εμέ θέλει ελθεί και τον ερχόμενον<br />
προς εμέ δεν θέλω εκβάλει<br />
έξω» (Ιωάν. ς/37). «Επειδή<br />
δεν απέστειλεν ο Θεός τον<br />
Υιόν αυτού εις τον κόσμον διά να<br />
κρίνει τον κόσμον, αλλά διά να<br />
σωθή ο κόσμος δι’ αυτού» (Ιωάν.<br />
γ/17). «Όστις πιστεύει εις τον<br />
Υιόν έχει ζωήν αιώνιον, όστις<br />
όμως απειθεί εις τον Υιόν, δεν<br />
θέλει ιδεί ζωήν, αλλ’ η οργή του<br />
Θεού μένει επάνω αυτού» (Ιωάν.<br />
γ/36). «Έλθετε τώρα και ας διαδικασθώμεν,<br />
λέγει ο Κύριος, εάν<br />
αι αμαρτίαι σας είναι ως το πορφυρούν,<br />
θέλουσι γίνει λευκαί ως<br />
χιών. Εάν είναι ερυθραί ως κόκκινον,<br />
θέλουσιν γίνει ως λευκόν<br />
μαλλίον» (Ησαΐας α/18). «Το αίμα<br />
του Ιησού Χριστού του Υιού<br />
αυτού, καθαρίζει ημάς από πάσης<br />
αμαρτίας» (Α. Ιωάν. α/7).<br />
Κόσμος – ο εξωτερικός εχθρός<br />
Είμαι βέβαιος<br />
πως πολύ λίγοι<br />
άνθρωποι θα διαφωνήσουν<br />
με τη<br />
δήλωση πως *η<br />
ζωή είναι ένας<br />
αγώνας*. Η γη που<br />
πάνω της ζούμε<br />
είναι σημαδεμένη<br />
από έχθρα και μάχες.<br />
Αυτό φαίνεται<br />
στον φυσικό κόσμο όπου *το<br />
αίμα βάφει δόντια και νύχια*.<br />
Το βλέπουμε στον επαγγελματικό<br />
κόσμο, όπου ο<br />
συναγωνισμός είναι<br />
τόσο σφοδρός,<br />
και δίκαια πολλές<br />
φορές περιγράφεται<br />
σαν<br />
*ζούγκλα*.<br />
Το βλέπουμε<br />
και όταν διαβάζουμε<br />
την Ιστορία,<br />
γιατί εκεί η έχθρα,<br />
το μίσος και η βία είναι ιδιαίτερα<br />
φανερά. Κάθε γενιά φαίνε-
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ, 2<strong>01</strong>7 9<br />
ται σαν επανάληψη της ίδιας<br />
παλιάς ιστορίας πολέμων, αιματοχυσίας<br />
και δεινών.<br />
Ωστόσο η πιο έντονη και<br />
δύσκολη από όλες μάχες της ζωής<br />
είναι εκείνη που αγωνίζεται ο<br />
πιστός. Είναι ένας<br />
αγώνας πνευματικός<br />
που εκτείνεται σε<br />
τρία διαφορετικά<br />
μέτωπα. Ο χριστιανός<br />
αντιμετωπίζει<br />
μια τριάδα σκληρών<br />
εχθρών: τον κόσμο,<br />
την σάρκα και τον<br />
Διάβολο. Και οι<br />
τρεις τους ασκούν τη<br />
δυνατή επιρροή<br />
τους επάνω του με<br />
σκοπό να τον οδηγήσουν σε<br />
πνευματική ήττα και έτσι να τον<br />
καταστήσουν άχρηστο στην υ-<br />
πηρεσία του Χριστού.<br />
Εμείς θα μελετήσουμε τον υπ’<br />
αριθμό 1 αντίπαλό μας, τον<br />
*κόσμο*.<br />
Ποιος «Κόσμος»<br />
Ο απόστολος<br />
Ιωάννης αναφέρεται<br />
στην έχθρα<br />
του κόσμου, στην<br />
πρώτη του επιστολή<br />
(κεφάλαιο<br />
β/15-17). Τι εννοεί<br />
όταν μιλάει για<br />
τον *κόσμο;*. Έχει στο νου του<br />
το σύμπαν της δημιουργίας;<br />
Μήπως έχει υπ’ όψη του τα ά-<br />
τομα που αποτελούν τις μάζες<br />
της ανθρωπότητας;<br />
Με καμιά δύναμη της φαντασίας<br />
δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε<br />
πως η θαυμάσια δημιουργία<br />
του Θεού μπορεί να<br />
είναι ο πνευματικός μας εχθρός.<br />
Αναγνωρίζω πως έχει παραμορφωθεί<br />
από τις<br />
συνέπειες της αμαρτίας.<br />
Όμως και κάτω<br />
από τη θεία κατάρα,<br />
το σύμπαν εξακολουθεί<br />
να περιέχει<br />
πολλά στοιχεία που<br />
είναι όμορφα. Στην<br />
πραγματικότητα αντανακλά<br />
την δόξα<br />
και το μεγαλείο του<br />
Θεού. Ο Ψαλμωδός,<br />
καθώς ατενίζει τον<br />
αστροφώτιστο ουρανό, ψέλνει<br />
γεμάτος θαυμασμό και δέος: «Οι<br />
ουρανοί διηγούνται την δόξαν<br />
του Θεού, και το στερέωμα α-<br />
ναγγέλλει το έργον των χειρών<br />
αυτού. Η ημέρα προς την ημέραν<br />
λαλεί λόγον,<br />
και η νυξ προς την<br />
νύκτα αναγγέλλει<br />
γνώσιν» (Ψαλμός<br />
ιθ/1-2).<br />
Στη διάρκεια<br />
των αιώνων ευαίσθητοι<br />
και παρατηρητικοί<br />
άνθρωποι<br />
βρήκαν<br />
μεγάλη ευχαρίστηση παρατηρώντας<br />
την μεγαλειότητα των<br />
βουνών, την θαυμάσια ομορφιά<br />
του ηλιοβασιλέματος, τη φοβερή<br />
δύναμη των κυμάτων του ωκεα-
10 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
νού που φουσκώνουν αφρίζοντας<br />
και τη γαλήνη των πράσινων<br />
λιβαδιών. Όχι, ο Θεός δεν<br />
μας λέει –ούτε υποτίθεται κάτι<br />
τέτοιο οπουδήποτε στη Βίβλο--<br />
πως ο φυσικός κόσμος είναι εχθρός<br />
του πνευματικού μας αγαθού.<br />
Ακόμα *ο κόσμος* που δεν<br />
πρέπει να αγαπούν οι πιστοί,<br />
δεν είναι οι άνθρωποι που αποτελούν<br />
την κοινωνία μας. Στην<br />
πραγματικότητα πρέπει να κάνουν<br />
ακριβώς το αντίθετο. Η<br />
Βίβλος λέει ότι ο Θεός αγαπάει<br />
την ανθρωπότητα και πως κι’<br />
εμείς πρέπει να την αγαπούμε.<br />
Το πιο γνωστό εδάφιο της<br />
Γραφής λέει: «Τόσον ηγάπησεν<br />
ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε<br />
τον Υιόν αυτού τον μονογενή,<br />
διά να μη απολεσθεί πας ο πιστεύων<br />
εις αυτόν,<br />
αλλά να<br />
έχει ζωήν αιώνιον»<br />
(Ιωάν.<br />
γ/16).<br />
Ναι, ο Θεός<br />
αγαπά τους<br />
ανθρώπους<br />
του κόσμου<br />
μας. Τόσο πολύ<br />
ενδιαφέρεται<br />
γι’ αυτούς ώστε έδωσε το<br />
μόνο Του Γιο για να έχουν μέσο<br />
απολύτρωσης. Ακολουθώντας<br />
το παράδειγμά Του πρέπει κι’<br />
εμείς να δείχνουμε αγάπη στους<br />
συνανθρώπους μας.<br />
Όμως παραμένει το ερώτημα.<br />
Τι λοιπόν είναι ο κόσμος; Με<br />
μια πολύ απλή διατύπωση είναι<br />
η *κοινωνία των ανθρώπων*.<br />
Κοινωνία οργανωμένη με εγωιστικά<br />
στοιχεία, ταπεινά κίνητρα<br />
και ανάξια πρότυπα αξιών.<br />
Κοινωνία αντίθετη στο θέλημα<br />
του Θεού. Ένα σύστημα σκέψης<br />
και διαγωγής που αδυνατεί να<br />
δώσει στον Θεό τη θέση που του<br />
ανήκει. Όχι μόνο, αλλά, όπως<br />
μας αποκαλύπτει η Βίβλος, είναι<br />
εχθρικό προς τον Θεό και εξαπατά<br />
τους ανθρώπους πως δεν<br />
χρειάζονται το θείο Δημιουργό<br />
τους.<br />
Οι τέχνες, οι επιστήμες, η πολιτική<br />
και οι διασκεδάσεις κυριαρχούνται<br />
από έναν ανθρωποκεντρικό<br />
τρόπο ζωής που αγνοεί<br />
τον Κύριο και αποκηρύσσει<br />
το λόγο Του.<br />
Άνδρες και<br />
γυναίκες τυφλωμένοι<br />
απ’<br />
τον Σατανά<br />
και απατημένοι<br />
από τις<br />
πονηρές καρδιές<br />
τους,<br />
προσπαθούν<br />
μάταια να<br />
βρουν ευτυχία χωρίς τον Θεό.<br />
Όμως κι’ αυτό το σύστημα σκέψης<br />
που θεωρεί τον άνθρωπο<br />
*μέτρο όλων των πραγμάτων*,<br />
τους απομακρύνει όλο και περισσότερο<br />
από τον Κύριο.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ, 2<strong>01</strong>7 11<br />
Ο κόσμος, το πονηρό αυτό<br />
σύστημα για το οποίο μιλήσαμε,<br />
εργάζεται για να μας οδηγήσει<br />
σε πνευματική ήττα χρησιμοποιώντας<br />
τρία δυνατά όπλα. Ο<br />
απόστολος Ιωάννης τα ορίζει<br />
σαν «η επιθυμία της σαρκός, η<br />
επιθυμία των οφθαλμών και η<br />
αλαζονεία του βίου» (Α. Ιωάν.<br />
β/15-16). Στο υπόλοιπο μέρος<br />
αυτού του κεφαλαίου θα συζητήσουμε<br />
καθένα από αυτούς<br />
τους εχθρούς στις λεπτομέρειές<br />
του.<br />
Η επιθυμία της σαρκός<br />
Όταν ο Ιωάννης μιλάει για<br />
την επιθυμία της σάρκας έχει<br />
υπόψη του τη φυσική μας ύπαρξη<br />
και τους κινδύνους που μας<br />
δημιουργεί. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί<br />
τις ορέξεις της σάρκας<br />
για να πετύχει τους σκοπούς του<br />
και να μας εμποδίσει<br />
να γίνουμε<br />
ώριμοι χριστιανοί<br />
όπως μας θέλει<br />
ο Θεός.<br />
Πριν προχωρήσουμε,<br />
ας υ-<br />
πενθυμίσω το<br />
γεγονός ότι τα<br />
σώματά μας και<br />
οι φυσικές τους επιθυμίες δεν<br />
είναι πονηρά από τη φύση τους.<br />
Η απόλαυση της καλής τροφής,<br />
το σεξ μέσα στα πλαίσια της έγγαμης<br />
ζωής και η απόκτηση<br />
πραγμάτων που μας παρέχουν<br />
ανέσεις δεν πρέπει να θεωρούνται<br />
αμαρτωλά. Ο Παύλος μας<br />
λέει πως ο Θεός «δίδει εις ημάς<br />
πλουσίως πάντα εις απόλαυσιν»<br />
(Α. Τιμοθ. ς/17).<br />
Ας θυμόμαστε λοιπόν, πως οι<br />
σωματικές επιθυμίες μόνες τους<br />
δεν είναι κακές. Όμως το σατανοκρατούμενο<br />
κοσμικό σύστημα<br />
συχνά χρησιμοποιεί αυτές<br />
τις φυσιολογικές απαιτήσεις για<br />
να οδηγήσει τους ανθρώπους<br />
στην αμαρτία.<br />
Σε κάποια στιγμή αδυναμίας,<br />
ακόμη και οι πιστοί μπορεί μερικές<br />
φορές να πέσουν θύματα<br />
στις πανουργίες του κακού.<br />
Μπορεί να δελεαστούν προς μια<br />
μεγάλη αμαρτία. Συνήθως ό-<br />
μως, ο πειρασμός είναι πολύ πιο<br />
πανούργος. Όταν η επιθυμία<br />
για ένα μεγαλύτερο σπίτι, για<br />
ένα καινούργιο αυτοκίνητο ή<br />
κάποιο υλικό όφελος (που μπορεί<br />
κατ’ αρχήν να<br />
μην είναι κάτι κακό)<br />
γίνεται το πιο<br />
ενδιαφέρον στοιχείο<br />
της ζωής μας,<br />
έχουμε πέσει θύματα<br />
της επιθυμίας<br />
της σάρκας. Ο<br />
χριστιανός μπορεί<br />
ποτέ να μη βρεθεί<br />
ένοχος για μοιχεία ή πορνεία ή<br />
κάποια άλλη αθέμιτη πράξη και<br />
όμως να ζει μόνο για την ικανοποίηση<br />
φυσικών απολαύσεων.<br />
Να ένα παράδειγμα. Αν<br />
προσπαθείς να κερδίσεις περισσότερα<br />
χρήματα χρησιμοποιώ-
12 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
ντας μεθόδους σε βάρος κάποιου<br />
συνανθρώπου σου, είσαι έ-<br />
νοχος της αγάπης του κόσμου,<br />
είσαι θύμα της επιθυμίας της<br />
σάρκας. Αλλά και όταν ξοδεύεις<br />
τόσα πολλά για τις ανέσεις σου<br />
που να μη σου μένουν καθόλου<br />
χρήματα για την εκκλησία ή<br />
κάποιο άλλο χριστιανικό έργο,<br />
έχεις πληγωθεί από το πρώτο<br />
όπλο του κοσμικού οπλοστασίου.<br />
Κάθε χριστιανός πρέπει να<br />
είναι άγρυπνος πάντοτε –όχι<br />
μόνο ενάντια στα σαρκικά πάθη<br />
αλλά σε ένα πλήθος από πειρασμούς<br />
με τους οποίους οι<br />
φυσικές μας ανάγκες μπορούν<br />
να μας οδηγήσουν στην αμαρτία.<br />
Κάθε φορά που μας απορροφά<br />
η αναζήτηση αυτού που<br />
ικανοποιεί το φυσικό σε βάρος<br />
του πνευματικού μας αγαθού,<br />
έχουμε άλλον ένα γύρω στη μάχη<br />
με την επιθυμία της σάρκας.—<br />
Η επιθυμία των οφθαλμών<br />
Η δεύτερη μορφή δοκιμασίας<br />
με την οποία το κοσμικό σύστημα<br />
προσπαθεί να μας προσβάλλει<br />
είναι η επιθυμία των ματιών.<br />
Η πύλη των ματιών είναι ένα<br />
μέσο κατάλληλο για να δοκιμάσει<br />
κανείς ικανοποίηση από τις<br />
εμπειρίες των άλλων. Για παράδειγμα,<br />
αν κάποιος νοιώθει μίσος,<br />
μπορεί να βρει κάποια διέξοδο<br />
αυτού του συναισθήματος<br />
διαβάζοντας βιβλία βίας ή βλέποντας<br />
σκηνές βίας στην τηλεόραση.<br />
Αν πάλι του αρέσουν οι πονηρές<br />
σκέψεις, μπορεί να βρει<br />
ευχαρίστηση διαβάζοντας πορνογραφικά<br />
φιλολογία ή παρακολουθώντας<br />
ανάλογα θεάματα.<br />
Και είναι τούτος ένας λόγος<br />
που πρέπει ο χριστιανός να α-<br />
ποφεύγει όλα τα αναγνώσματα<br />
και θεάματα που τρέφουν ταπεινές<br />
επιθυμίες και κακές κλίσεις.—<br />
**Είναι αδύνατο να οδηγήσεις<br />
όλον τον κόσμο στον Χριστό.<br />
Αντίθετα, μπορείς να φέρεις<br />
τον Χριστό σε ολόκληρο τον<br />
κόσμο.—<br />
**Το να προσφέρεις στον Θεό<br />
τα υπάρχοντά σου, αυτό είναι<br />
πολύ λίγο. Μόνον όταν προσφέρεις<br />
τον εαυτό σου, τότε<br />
πραγματικά προσφέρεις στον<br />
Θεό κάτι.<br />
Είναι συνήθεια κάθε Πρωτοχρονιά<br />
να ευχόμαστε στους<br />
γνωστούς και φίλους και σε<br />
όποιον συναντάμε κι’ ερχόμασ-
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ, 2<strong>01</strong>7 13<br />
τε σε επαφή μαζί του<br />
*ευτυχισμένος ο καινούργιος<br />
χρόνος*.<br />
Πολλές φορές μπορεί αυτή η<br />
ευχή μας να είναι πραγματική.<br />
Μα τις πιο πολλές φορές αυτό<br />
γίνεται από μια τυπική συνήθεια.<br />
Κι’ ακόμα, κάθε Πρωτοχρονιά<br />
όλες οι Εφημερίδες και τα<br />
Περιοδικά αισθάνονται την υ-<br />
ποχρέωση να ευχηθούν στους<br />
αναγνώστες τους<br />
για τον καινούργιο<br />
χρόνο, να είναι<br />
*ευτυχισμένος*.<br />
Επιθυμούμε και<br />
εμείς να ευχηθούμε<br />
στους αναγνώστες<br />
μας, μα<br />
και γενικότερα σε<br />
όλον τον κόσμο,<br />
για τον καινούργιο<br />
χρόνο να είναι *ευλογημένος*.<br />
Η επιθυμία μας όμως αυτή<br />
δεν είναι γέννημα μιας υποχρέωσης<br />
απλώς για να ευχηθούμε.<br />
Σαν άνθρωποι που ζούμε τα γεγονότα<br />
της εποχής μας, η ευχή<br />
μας είναι ειλικρινής, κι’ αφορμή<br />
της έχει το πραγματικό κι’ α-<br />
νυστερόβουλο ενδιαφέρον για<br />
την χαρά κι’ ευτυχία των συνανθρώπων<br />
μας. Γιατί πονά η<br />
ψυχή μας όταν βλέπουμε τον<br />
πόνο και τη δυστυχία αναρίθμητων<br />
οικογενειών, που η άγρια<br />
λαίλαπα των παθών του<br />
αιώνα μας τις έριξε στο δρόμο<br />
και τις βούτηξε στο πένθος και<br />
στη θλίψη. Ματώνει η καρδιά<br />
μας στο κλάμα μιας ολόκληρης<br />
στρατιάς ορφανών, που το μόνο<br />
που μπόρεσε να τους προσφέρει<br />
η κοινωνία της εποχής<br />
μας ήταν η ορφάνια, η στέρηση,<br />
η αθλιότητα. Νιώθουμε την α-<br />
γωνία της χήρας που της αφαίρεσαν<br />
το σύντροφο της ζωής<br />
της, να ξενυχτά στο προσκεφάλι<br />
του άρρωστου παιδιού της<br />
που χαροπαλεύει<br />
και λιώνουμε σαν<br />
και κείνη γιατί δεν<br />
μπορεί να κάνει<br />
τίποτα για να βοηθήσει<br />
το σπλάχνο<br />
της.<br />
Κόβεται η μιλιά<br />
μας στο πικρό<br />
βουβό μαράζι των<br />
γονιών, που το<br />
παιδί τους πήρε τον κακό δρόμο<br />
μέσα στη διαφθορά της κοινωνίας<br />
μας.<br />
Επαναστατεί η ψυχή μας<br />
στην ηθική της εποχής μας. Μας<br />
κυριεύει αγανάκτηση όταν α-<br />
κούμε ή διαβάζουμε, γονιοί να<br />
σκοτώνουν τα παιδιά τους και<br />
τα παιδιά τους γονιούς τους και<br />
τα χέρια αδελφών να βάφονται<br />
μέσα σ’ αδελφικό αίμα. Κι’<br />
αναρωτιόμαστε: Γιατί να περιμένουμε<br />
οι άλλοι που μας είναι<br />
ξένοι να μας πονέσουν, αφού οι<br />
ίδιοι οι δικοί μας οπλίζουν το<br />
χέρι τους εναντίον μας!
14 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
Μας πλημμυρίζει φρίκη όταν<br />
διαβάζουμε ή ακούμε για το<br />
βούρκο της διαφθοράς μες στον<br />
οποίον συναγωνίζονται οι άνθρωποι<br />
ποιος θα βουτηχτεί περισσότερο.<br />
Και οίκτος<br />
μας καταλαμβάνει<br />
από την οδύνη<br />
των αναρίθμητων<br />
θυμάτων αυτής<br />
της κτηνώδους<br />
διαφθοράς που, για<br />
έπαινο της πολιτισμένης<br />
εποχής μας, η<br />
ηλικία του ξεπεσμού<br />
τους αρχίζει<br />
από τις πρώτες<br />
γυμνασιακές τάξεις<br />
των Σχολείων της. Και συμμεριζόμαστε<br />
την απόγνωση των οικογενειών<br />
από το δράμα αυτό<br />
των παιδιών<br />
τους. Νοιώθουμε<br />
αηδία κι’<br />
αποστροφή ό-<br />
ταν βλέπουμε<br />
τεράστια πανό<br />
μπροστά στα<br />
Κέντρα των Δημοσίων<br />
Θεαμάτων,<br />
που με την<br />
οργιώδη διαφήμιση της γυμνής<br />
διαφθοράς, σκοπό τους έχουν<br />
να ξεσηκώσουν αρρωστημένες<br />
φαντασίες και να φουντώσουν<br />
τα κατώτερα ένστικτα του ανθρώπου.<br />
Μας πιάνει ασφυξία<br />
μπροστά στην ακάθαρτη σκέψη,<br />
στο πονηρό βλέμμα και στα<br />
υπονοούμενα.<br />
Κι ο ηθικός ξεπεσμός εκτείνεται<br />
σε όλες τις σχέσεις της<br />
ανθρώπινης ζωής. Κι’ αγανακτούμε<br />
ακόμα μπροστά στο καθημερινό<br />
αυξανόμενο τυφλό<br />
ατομικό συμφέρον<br />
της εποχής μας, που<br />
στην άπληστη α-<br />
δηφαγία του, χτυπά<br />
με το στιλέτο<br />
της αδικίας καταμεσής<br />
τις καρδιές,<br />
για να ρουφήξει<br />
αχόρταγα σαν άλλος<br />
Σάϋλωκ το αίμα<br />
που θα αναβλύσει.<br />
Και τρέμουμε<br />
στην παγερή απάθεια<br />
με την οποία ο κόσμος, τα<br />
άτομα και το σύνολον, παρακολουθούν<br />
την αυξανόμενη αποσύνθεση<br />
της κοινωνίας,<br />
που με το<br />
γοργό κατρακύλισμά<br />
της βαδίζει<br />
στον όλεθρο και<br />
στην αιώνια καταστροφή.<br />
Και μπροστά σ’<br />
αυτό το θλιβερό<br />
θέαμα μιας ανθρωπότητας<br />
που ζώντας μακριά<br />
από τον Θεό και μη υπολογίζοντας<br />
Αυτόν εξαθλιώθηκε<br />
από την αμαρτία, πάσχει, αποσυντίθεται<br />
και βυθίζεται ανεπανόρθωτα<br />
στην καταστροφή.<br />
Η καρδιά μας λαχταρά από ένα<br />
πραγματικό ενδιαφέρον, για το<br />
όραμα μιας κοινωνίας, που λευ-
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ, 2<strong>01</strong>7 15<br />
τερωμένη από την δουλεία των<br />
παθών της, λυτρωμένη από τη<br />
διαφθορά και τα πάθη της, α-<br />
ναγεννημένη σε καινούργια ζωή<br />
που θα τη φωτίζει η δόξα της<br />
αγνότητας, θα βαδίζει μαζί με<br />
τον Θεό της σε μια ουράνια δημιουργία.<br />
Και θυμόμαστε<br />
τα λόγια Εκείνου<br />
που ήταν ο Χριστός<br />
ο Υιός του<br />
Θεού για να εγκαταστήσει<br />
αυτή<br />
τη ζωή που ο Ίδιος<br />
την όρισε<br />
*Βασιλεία του<br />
Θεού*, θυμόμαστε, τα λόγια του<br />
που είπε ότι: «Τίποτα δεν μπορείτε<br />
να κάνετε χωρίς Εμένα»<br />
(Ιωάν. ιε/5). Και μέσα στον πόθο<br />
μας να δούμε όλον τον κόσμο<br />
μέσα στη Βασιλεία που Αυτός<br />
ίδρυσε, ευχόμαστε, όλος ο<br />
κόσμος τούτη τη χρονιά να καταλάβει<br />
ότι πλανήθηκε αναζητώντας<br />
την ευτυχία του μακριά<br />
από Εκείνον και να επιστρέψει<br />
με αναγνώριση σ’ Αυτόν, για να<br />
απολαύσει την ασάλευτη ειρήνη<br />
στην καρδιά του, την ανείπωτη<br />
ευτυχία στη ζωή του και<br />
την πλήρωση στην εσωτερική<br />
ηθική του εκζήτηση, για «να<br />
δούμε ημέρες αναψυχής από<br />
προσώπου του Κυρίου» (Πράξεις<br />
γ/19).<br />
Κι’ επειδή δεν θα επιθυμούσαμε<br />
η ευχή μας<br />
αυτή να πάρει<br />
μια ακαθόριστη<br />
μορφή στην ε-<br />
φαρμογή της, θέλουμε<br />
να ευχηθούμε<br />
ειδικά σε<br />
σένα που διαβάζεις<br />
αυτήν την<br />
ώρα τούτες τις<br />
γραμμές, τον Καινούργιο Χρόνο<br />
να τον περάσεις σε μια στενή<br />
επικοινωνία μαζί με τον Χριστό,<br />
για να σε φυλάξει από όλη αυτή<br />
τη συμφορά του κόσμου, και με<br />
την οδηγία Του να βαδίσεις πάνω<br />
στο δρόμο των ευλογιών<br />
Του.<br />
«Εγώ είμαι το φως του κόσμου,<br />
όστις ακολουθεί Εμέ, δεν<br />
θέλει περιπατήσει εις το σκότος<br />
αλλά θέλει έχει το φως της ζωής»<br />
(Ιωάν. η/12).<br />
****************<br />
***Μια νεαρή κυρία συμμετείχε<br />
σε κάποιο τουριστικό<br />
γκρουπ, που έκανε περιοδεία σε<br />
μεγάλες πόλεις της Ευρώπης. Κάποτε<br />
το γκρουπ, μπήκε σε έναν<br />
πολύ παλιό καθεδρικό ναό. Ο άνθρωπος<br />
του ναού, τους εξηγούσε<br />
διάφορα σημεία από την ιστορία,<br />
την αρχιτεκτονική και την διακόσμηση<br />
του ναού. Όμως η κυρία<br />
αυτή είχε αλλού το νου της. Γυρίζοντας<br />
σ’ αυτόν, που έδινε τις ε-
16 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
ξηγήσεις του είπε: *Δεν μου λέτε,<br />
σας παρακαλώ. Είχατε πολλές<br />
επιστροφές στον Χριστό τον τελευταίο<br />
καιρό; Πότε<br />
πίστεψε η τελευταία<br />
ψυχή;* Καταλαβαίνετε<br />
πως όλοι γέλασαν, άλλοι<br />
φανερά και άλλοι<br />
κρυφά. Και τότε ο ξεναγός<br />
και πληροφοριοδότης<br />
της εκκλησίας,<br />
της είπε με πολύ ευγένεια: *Κυρία<br />
μου, δεν σας συγκινεί η τόσο θαυμάσια<br />
αρχιτεκτονική; Δεν σας<br />
λένε τίποτα οι μοναδικές αυτές<br />
διακοσμήσεις; Δεν προκαλεί το<br />
ενδιαφέρον σας, η καταπληκτική<br />
ιστορία του ναού αυτού; Για το<br />
έργο της σωτηρίας των ψυχών<br />
είναι… ο Στρατός της<br />
Σωτηρίας*.<br />
Πόσο εύκολο και<br />
πόσο συνηθισμένο είναι<br />
να ξεφεύγουν οι<br />
Εκκλησίες από την<br />
κύρια αποστολή τους,<br />
που είναι να μεταφέρουν<br />
τη σωτήρια Χάρη του Χριστού<br />
στις ψυχές των αμαρτωλών.<br />
Όταν αυτό καταστεί δευτερεύον<br />
θέμα… τότε ο διάβολος πέτυχε<br />
μια πρώτης τάξης νίκη.----<br />
*** Αυτοί που αποφάσισαν να<br />
μετανοήσουν την ενδεκάτη ώρα,<br />
συνήθως πεθαίνουν στις δέκα και<br />
μισή. Δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να<br />
λεχθεί μαύρο χιούμορ, μα αποτελεί<br />
μια πικρή μα και πέρα για πέρα<br />
τρομερή πραγματικότητα. Ας<br />
προσέξουμε μήπως και εμείς πέσουμε<br />
στην ίδια παγίδα. Δεν ε-<br />
λέγχουμε τον χρόνο της ζωής μας.<br />
Και όταν ο Θεός μας λέγει πως<br />
σήμερα είναι η ημέρα μετανοίας<br />
και σωτηρίας, εμείς δεν μπορούμε<br />
να λέμε αύριο, χωρίς αυτό να έχει<br />
τις συνέπειές του.----<br />
«Διότι Κύριος ο Θεός σου σε ευλόγησεν εις πάντα τα έργα των χειρών<br />
σου, γνωρίζει την οδοιπορίαν σου διά της μεγάλης ταύτης ερήμου.<br />
Τα τεσσαράκοντα ταύτα έτη Κύριος ο Θεός σου ήτο μετά σου,<br />
δεν εστερήθης ουδενός» (Δευτερονόμιον β/7).<br />
ΟΤΑΝ φθάνουμε στο κατώφλι<br />
κάθε Νέου Έτους, το πνεύμα μας<br />
φέρεται σαν από ένστικτο προς τα<br />
εμπρός, προς το άγνωστο που<br />
κρύβει στις μυστηριώδεις πτυχές<br />
του έναν κόσμο χαράς ή λύπης.<br />
Αλλά φέρεται επίσης και προς<br />
τα πίσω και ξανακάνει νοερά το
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ, 2<strong>01</strong>7 17<br />
δρόμο που έτρεξε, βήμα προς βήμα.<br />
Για πολλούς, οι απελευθερώσεις,<br />
οι εισακούσεις των προσευχών,<br />
και οι ευλογίες<br />
των δώδεκα<br />
τελευταίων μηνών,<br />
αποτελούν<br />
μια πολύτιμη εγγύηση<br />
της πιστότητας<br />
του Θεού<br />
για τις ανάγκες<br />
του Νέου Έτους. Αυτό ακριβώς<br />
μας υπενθυμίζει και το χωρίο που<br />
βάλαμε στην αρχή του Πρωτοχρονιάτικου<br />
μηνύματος.<br />
Θα θέλαμε με την ευκαιρία του<br />
Νέου Έτους, να βγάλουμε από το<br />
εδάφιο αυτό της Βίβλου ορισμένα<br />
πνευματικά μαθήματα που θα μας<br />
βοηθήσουν και θα μας ενισχύσουν<br />
ώστε να αντιμετωπίσουμε το<br />
Νέον Έτος με πλήρη<br />
εμπιστοσύνη<br />
προς τον Θεό, βασιζόμενοι<br />
στην<br />
πιστότητα και στις<br />
υποσχέσεις Του.<br />
«Κύριος ο Θεός<br />
σου σε ευλόγησεν…»<br />
Πρόσεξε, αγαπητέ μου αναγνώστη,<br />
την αντωνυμία *σε*. Η<br />
Βίβλος ομιλεί προσωπικά στον<br />
κάθε άνθρωπο. Ο καθένας μας<br />
μπορεί να πει: «Με ευλόγησε».<br />
Άλλος θυμάται ότι, κατά το έτος<br />
που πέρασε, ο ουράνιος Πατέρας<br />
του, τον θεράπευσε από κάποια<br />
σοβαρή αρρώστια, άλλος πάλι,<br />
ότι ενώ οι υποθέσεις του πήγαιναν<br />
άσχημα βγήκε<br />
ξαφνικά από<br />
τις δυσκολίες του<br />
αυτές κατά τρόπο<br />
θαυμαστό. Και<br />
άλλος που πέρασε<br />
μια τρομερή<br />
ηθική κρίση, κατά<br />
την οποία και αυτή ακόμη η<br />
πίστη του κινδύνευε να κλονισθεί,<br />
ότι την πιο σκοτεινή ώρα της δοκιμασίας<br />
του ένιωσε τη δύναμη<br />
του Θεού που τον άγγιξε με θείο<br />
φως, διαλύοντας όλες τους τις<br />
αμφιβολίες. Και άλλος που βρισκόταν<br />
στο έσχατο όριο της ανάγκης<br />
του είδε την τελευταία στιγμή<br />
να του έρχεται από Θεού η απολύτρωση.<br />
Ας αναπολήσουμε<br />
λοιπόν<br />
τις ευλογίες που<br />
λάβαμε τον περασμένο<br />
χρόνο και ας<br />
αποβλέψουμε και<br />
προς το μέλλον μα<br />
απόλυτη εμπιστοσύνη<br />
στον Θεό.<br />
«Ο Κύριος σε ευλόγησεν εις<br />
πάντα τα έργα των χειρών σου».<br />
Εν πρώτοις η επαγγελματική<br />
εργασία. Ο Κύριος δεν θα αφήσει<br />
το παιδί του, εκείνο τουλάχιστον<br />
που έχει φόβο Θεού, συνείδηση
18 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
καθαρή και ευθύτητα στις σχέσεις<br />
του και στις υποθέσεις του, να<br />
αγωνίζεται στις υλικές του δυσκολίες<br />
χωρίς να έλθει σε βοήθειά<br />
του. Ο πιστός<br />
Χριστιανός πάντοτε<br />
θα τιμήσει την<br />
ιδιότητά του αυτή.<br />
Έρχεται κατόπιν η<br />
πνευματική εργασία.<br />
Πολλοί είναι<br />
εκείνοι που κατά<br />
το έτος που έληξε είχαν τη χαρά<br />
να φέρουν μία ή και περισσότερες<br />
ψυχές στα πόδια του Σταυρού.<br />
Τί χαρά μεγάλη, όταν σκέπτεται,<br />
στην αρχή του Νέου Έτους,<br />
ότι ο περασμένος χρόνος δεν πήγε<br />
άγονος και δεν έφυγε χαμένος και<br />
άχρηστος. Οι Χριστιανοί που δεν<br />
ευλογήθηκαν ήταν εκείνοι που<br />
δεν εργάσθηκαν για τον Κύριο.<br />
«Κύριος ο Θεός σου γνωρίζει<br />
την οδοιπορίαν σου…».<br />
Τα λόγια αυτά της Βίβλου μας<br />
πληροφορούν ότι το άγρυπνο<br />
βλέμμα του Θεού δεν έπαψε να<br />
μας παρακολουθεί ούτε στιγμή.<br />
Αλλά μας φανερώνουν ακόμη και<br />
την προστασία του Θεού. Πόσες<br />
φορές μας φύλαξε ο Κύριος, κατά<br />
το παρελθόν έτος από κινδύνους<br />
και ατυχήματα!<br />
Επίσης μας πληροφορεί ότι ο<br />
Κύριος γνωρίζει την Χριστιανική<br />
μας πορεία. Θα υπήρξαν βεβαίως<br />
για πολλούς, πολλοί δισταγμοί<br />
και πολλά παραπατήματα, αλλά<br />
υπήρξαν και για πολλούς αγώνες<br />
κατά της αμαρτίας και πείρες ευλογημένες<br />
γεμάτες από καρπούς<br />
και θριάμβους, ε-<br />
πειδή τα παιδιά<br />
αυτού του Θεού<br />
γνώριζαν να βαδίζουν<br />
μαζί με τον<br />
Θεό.-<br />
«Κύριος ο Θεός<br />
γνωρίζει την οδοιπορίαν<br />
σου διά της μεγάλης ταύτης<br />
ερήμου».<br />
Η έρημος –που είναι συνώνυμος<br />
με την ξηρασία και τις δοκιμασίες—<br />
είναι ο κλήρος των πιστών<br />
εδώ κάτω στη γη. Το περασμένο<br />
έτος μπορεί να ήταν για<br />
πολλούς έτος δοκιμασιών, αγώνων,<br />
πόνων, θλίψεων και δακρύων.<br />
Για το παιδί του Θεού ο κόσμος<br />
αυτός είναι μια φλογερή έρημος<br />
που δεν μπορεί να το ικανοποιήσει.<br />
Αλλά από την άλλη πλευρά,<br />
είναι και ένα θαυμάσιο σχέδιο.<br />
Τα αγκάθια, η ξηρασία, οι<br />
πόνοι μας παιδαγωγούν και μας<br />
οδηγούν συνεχώς προς τον Χριστό.<br />
Ο Κύριος είναι ο παρηγορητής<br />
και ο Σωτήρας. Εκείνος σκουπίζει<br />
τα δάκρυα, Εκείνος γεμίζει με τη<br />
δική Του χαρά και ειρήνη τους<br />
θλιμμένους.<br />
Ναι, ο Κύριος γνωρίζει την<br />
έρημό μας. Μας τρέφει με τον
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ, 2<strong>01</strong>7 19<br />
θαυματουργικό του άρτο και σβήνει<br />
τη δίψα μας με το νερό το<br />
ζωντανό και κατ’ αυτόν τον τρόπο<br />
ζωογονημένοι βαδίζουμε χαρούμενοι<br />
προς την Χώρα εκείνη όπου<br />
ρέει γάλα και μέλι.<br />
«Κύριος ο Θεός σου ήτο μετά<br />
σου…»<br />
Τον Θεό δεν τον βλέπουμε με<br />
τα φυσικά μας μάτια, αλλά με τα<br />
μάτια της ψυχής. Η θεία επικοινωνία<br />
είναι μια ζωντανή πραγματικότητα<br />
για τον πιστό. Ο Θεός<br />
διαμένει στην καρδιά του πιστού<br />
διά του Αγίου Πνεύματος. Κατά<br />
τους δώδεκα μήνες που πέρασαν<br />
οι πιστοί ένιωθαν την παρουσία<br />
του Θεού, Ο Οποίος τους υποβάσταζε,<br />
τους ενίσχυε, τους<br />
προστάτευε. Και αν καμιά φορά<br />
το πρόσωπο του Θεού κρυβόταν,<br />
το σφάλμα οφειλόταν μόνον στις<br />
δικές μας ασυνέπειες.<br />
Τί καλλίτερη ευχή από αυτήν,<br />
«Να έχεις τον Θεό μαζί σου!». Η<br />
διαρκής επικοινωνία με τον Θεό,<br />
δεν είναι απείρως καλλίτερη, απ’<br />
όλες τις απολαύσεις του κόσμου;<br />
«Κύριος ο Θεός προέβλεψεν<br />
δι’ όλα. Δεν εστερήθης ουδενός».<br />
Υπάρχει Χριστιανός που μπορεί<br />
να τολμήσει να πει ότι ο Θεος<br />
τον εγκατέλειψε τον περασμένο<br />
χρόνο;<br />
Όλοι βέβαια δεν γνώρισαν την<br />
αφθονία, αλλά ο Θεός δεν υποσχέθηκε<br />
αυτό. Η πίστη πολλών παιδιών<br />
του Θεού δοκιμάστηκε και<br />
πολλές φορές μάλιστα πολύ<br />
σκληρά. Ήλθε στιγμή που δεν ή-<br />
ξεραν πως θα πληρώσουν το νοίκι,<br />
και πως θα δώσουν τροφή στα<br />
παιδιά τους. Άλλοι πάλι δοκιμάστηκαν<br />
με άλλους τρόπους, και<br />
ήλθε η στιγμή που σκεπτόταν πως<br />
θα απελευθερωθούν από τις φοβερές<br />
δυσκολίες τους. Αλλά ο<br />
Θεός είναι πάντοτε πιστός. Όλοι<br />
θα πουν με μια φωνή: «Δόξα στον<br />
Θεώ, διότι τίποτε δεν μας έλλειψε!».<br />
Ο Κύριος εισακούει τις προσευχές<br />
εκείνων που πιστεύουν στις<br />
υποσχέσεις Του και εργάζονται<br />
γι’ Αυτόν.<br />
Όλες οι μαρτυρίες της αγαθότητας<br />
του Θεού, όλες οι εκδηλώσεις<br />
της δυνάμεώς Του για τα παιδιά<br />
Του, όλες οι θαυμαστές απελευθερώσεις<br />
που έκανε κατά το<br />
παρελθόν έτος αποτελούν για<br />
τους πιστούς τις πιο θαυμαστές<br />
και παρήγορες ενθαρρύνσεις για<br />
το Νέον Έτος, ώστε να βαδίζουν<br />
με σταθερότητα στο μονοπάτι της<br />
πίστης!
Change language