You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
18 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ<br />
Η λατρεία άρχισε. Ο ιεροκήρυκας<br />
πήρε τη θέση του καθώς και<br />
ο οργανίστας που άρχισε να παίζει<br />
με όλη του τη δύναμη. Ενώ αυτός<br />
έπαιζε, τα μέλη της χορωδίας<br />
ανά δύο έμπαιναν μέσα με μακριά<br />
λευκά φορέματα. Ο καθένας κρατούσε<br />
στο χέρι του από ένα κηροπήγιο<br />
αναμμένο, που τοποθετούσαν<br />
γύρω από το Σταυρό σε<br />
σχήμα V, που διεθνώς σημαίνει<br />
*θρίαμβος*. Έτσι και η χορωδία<br />
πήρε τη θέση<br />
της.<br />
Αμέσως<br />
πίσω από αυτούς<br />
φάνηκαν<br />
τα παιδιά του<br />
Κυριακού Σχολείου<br />
με λουλούδια<br />
τα οποία<br />
τοποθετούσαν και πάλι γύρω<br />
από τον Σταυρό. Το όργανο συνέχισε<br />
να παίζει καθώς τα παιδιά τα<br />
άφηναν. Όταν και αυτό τελείωσε,<br />
η όψη της Εκκλησίας άλλαξε. Όλα<br />
γύρω έλαμπαν. Μαζί με τα φώτα<br />
τράβηξαν και τις κουρτίνες. Και η<br />
πιο μικρή γωνιά της Εκκλησίας ή-<br />
ταν τώρα φωτισμένη. Μα εκείνο<br />
που περισσότερο από όλα έλαμπε<br />
ήταν ο Σταυρός, το αιώνιο σύμβολο<br />
της θεϊκής αγάπης και προσφοράς.<br />
Ο ιεροκήρυκας με επιβλητικότητα<br />
διάβασε το Α. Κορινθ. ιε/55:<br />
Ώ, θάνατε πού είναι το κέντρο<br />
σου; ΄Ω, άδη πού είναι η νίκη<br />
σου;» Αμέσως μετά το εδάφιο, η<br />
χορωδία έψαλλε το θαυμαστό ύ-<br />
μνο *Αλληλούια*.<br />
Όταν τελείωσε ο ύμνος και<br />
σταμάτησε το όργανο μια βαθιά<br />
σιγή επικράτησε και ο ιεροκήρυκας<br />
οδήγησε σε προσευχή. Ενώ ο<br />
επόμενος ύμνος της χορωδίας τελείωνε,<br />
ξαφνικά ακούστηκε μια<br />
διαπεραστική φωνή μπροστά<br />
στον άμβωνα.<br />
--Έ, κύριε,<br />
πες μου εδώ είναι<br />
ο ουρανός;<br />
Είπαν ότι η μητέρα<br />
μου πήγε<br />
στον ουρανό.<br />
Την χρειάζομαι<br />
πάρα πολύ. Εδώ<br />
είναι ο ουρανός;<br />
Κάθε βλέμμα προσηλώθηκε<br />
στο μικρό κοριτσάκι που στεκόταν<br />
μπροστά στον άμβωνα κοιτάζοντας<br />
τον Σταυρό.<br />
Ήταν πολύ λυπηρό να βλέπει<br />
κανείς το αχτένιστο, απεριποίητο<br />
και άπλυτο αυτό κοριτσάκι. Τα<br />
χέρια και τα πόδια του ήσαν βρώμικα<br />
και πληγωμένα. Φορούσε<br />
μεγάλα παπούτσια με μεγάλα<br />
κορδόνια. Το πώς μπήκε μέσα και<br />
πέρασε μπροστά από τους διακόνους,<br />
κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει.<br />
Ξανά ακούστηκε η παρακλητική<br />
φωνή του παιδιού.
Change language