Myśli i słowa

Piękno świata,
piękno człowieka
17
Codzienny pośpiech i obowiązki nie zawsze pozwalają nam w pełni zachwycić się
światem. Ogarnięci różnymi potrzebami, pragnieniami i przemożną chęcią ich realizacji,
nie dostrzegamy i nie doceniamy piękna stworzenia. Zapominamy, że urok krajobrazu,
majestat gór, szum morza czy śpiew ptaków były i nadal są nieustającą inspiracją dla
twórców różnych sztuk. To, co innym wydaje się pospolite i nieistotne, artyści postrzegają
jako niezwykłe i wartościowe. W dziełach sztuki utrwalają piękno świata, który ich
nieustannie zadziwia, oraz własne przeżycia z tym związane. Nauka zajmująca się pięknem
i oceną jego wartości to estetyka.
GŁOS KLASYKA
Jan Kochanowski
Czego chcesz od nas, Panie
Czego chcesz od nas, Panie, za Twe hojne dary?
Czego za dobrodziejstwa, którym nie masz miary?
Kościół Cię nie ogarnie, wszędy pełno Ciebie:
I w otchłaniach, i w morzu, na ziemi, na niebie.
Złota też, wiem, nie pragniesz, bo to wszytko Twoje,
Cokolwiek na tym świecie człowiek mieni 1 swoje.
Wdzięcznym Cię tedy sercem, Panie, wyznawamy 2 ,
Bo nad to przystojniejszej 3 ofiary nie mamy.
Tyś Pan wszytkiego świata. Tyś niebo zbudował
I złotymi gwiazdami ślicznieś uhaftował.
Tyś fundament założył nieobeszłej 4 ziemi
I przykryłeś jej nagość zioły rozlicznemi.
Za Twoim rozkazaniem w brzegach morze stoi
A zamierzonych granic przeskoczyć się boi.
Rzeki wód nieprzebranych wielką hojność mają,
Biały dzień a noc ciemna swoje czasy znają.
1
mieni – uważa
2
wyznawamy – wyznajemy
3
przystojniejszy – bardziej należyty, lepszy, doskonalszy
4
nieobeszły – niedający się obejść
Chrystus jako architekt świata (XIII wiek),
miniatura francuska