You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ahşap kirişlerde <strong>ve</strong> etek kısmında<br />
kalem işi süslemeler vardır. 17<br />
Son cemaat yerinin düz tavanını<br />
taşıyan ahşap kirişler de, kalemişi<br />
bezemeler bakımından çok önemlidir.<br />
XVIII. Yy. özelliği taşıyan stilize bitki<br />
şekillerinden, kartuşlardan oluşan<br />
motifler yer almaktadır. Kiriş başlarında<br />
görülen lambriken motiflerin yerini, kiriş<br />
boyalarında tek çiçek motifleri<br />
almıştır. 18<br />
Son cemaat yerinde, eksenden<br />
biraz sola kaymış durumdaki asıl<br />
portalden başka sağ da, sonradan<br />
açıldıkları anlaşılan alttan içeriye,<br />
üstten de kadınlar mahfiline geçit<br />
<strong>ve</strong>ren, basık yuvarlak kemerli iki kapı<br />
daha bulunmaktadır. Son cemaat<br />
yerinin solunda arazi eğiminden dolayı,<br />
iki katlı olarak düzenlenmiş, cami<br />
içerisinde zeminden yüksek, yuvarlak<br />
dört sütuna oturan kısmın uzantısı<br />
olduğu anlaşılan, altta <strong>ve</strong> üstte iki<br />
odadan ibaret bölüm, bugün imam<br />
odası olarak kullanılmaktadır. 19<br />
Son cemaat yerinin ortasında<br />
XVII. Yy. da bugünkü şeklini aldığını<br />
zannettiğimiz yüksek kemerli <strong>ve</strong> üzeri<br />
üçgen alınlıklı giriş, cephedeki<br />
onarımın yabancı mimarlar tarafından<br />
yapılmış olduğunu göstermektedir. Bu<br />
yüksek orta bölümün iki ucunun mızrak<br />
başı şeklinde sonuçlandırılması, iki<br />
17<br />
Çobanoğlu, DIA, “Maraş Ulu Camii” C.42, ss.<br />
111, 112.<br />
18<br />
Gündoğdu, “Dulkadirli Beyliği Mimarisi” s. 4<strong>1.</strong><br />
19<br />
Gündoğdu, “Dulkadirli Beyliği Mimarisi” s. 39.<br />
Fotoğraf 2<br />
payeyi yukarıdan birleştiren kemerin<br />
basık, yay şeklinde değerlendirmesi<br />
yapının özelliklerini daha da<br />
bozmuştur. Alınlığın ortasına da talik<br />
hatla besmele yazılı bir mermer levha<br />
yerleştirilmiştir. 20<br />
Son cemaat yerinin ortasından<br />
doğuya kaymış olan asıl portal, sağdan<br />
beşinci, soldan üçüncü payeler<br />
arasında <strong>ve</strong> duvar hizasından hafifçe<br />
dışarı taşmaktadır. Portal, enine göre<br />
uzun <strong>ve</strong> yüksek tutulmuş, sivri kemerli<br />
<strong>ve</strong> mukarnaslı Selçuklu portallerini<br />
andırmaktadır. İki renkli taştan basık<br />
kemerli girişin üzerinde; örgülü, çiçekli<br />
<strong>ve</strong> nesih hatlı kitabe bulunmaktadır. Bu<br />
kitabe, yanları uzun, ortası yuvarlak,<br />
kartuşlar içersine alınmış olup, oldukça<br />
güzel, rumi, palmet, kıvrık dal <strong>ve</strong><br />
örgülerle dikkat çekmektedir (Fotoğraf<br />
2).<br />
Selçuklu portallerinin özelliğine<br />
uygun olarak girişin iki yanında yer<br />
alan mihrabiyelerin üzerleri, solda dört,<br />
sağda iki sıra mukarnas dizisi ile<br />
sonuçlanmaktadır.<br />
Soldaki<br />
mihrabiyenin üzerindeki kare panoda,<br />
birbirini kesen sekizgenlerin meydana<br />
getirdiği geometrik bezeme<br />
görülmektedir. Portalin iki yanını<br />
kavrayan çan tipi başlıklı yuvarlak köşe<br />
sütunceleri, yivli kum saatleriyle<br />
sonuçlanır. Altı sıra halindeki<br />
mukarnastan oluşan kavsaranın üstü,<br />
dik bir kaş kemerle sınırlandırılmıştır.<br />
Bordörler, silmelerle birbirinden<br />
ayrılmış olup, içleri boştur. Portalin<br />
üstünde kırmızı zemin üzerine sarı<br />
yazıyla Alauddevle tarafından<br />
yaptırıldığını gösteren iki satırlık,<br />
907/1501 – 2 tarihli kitabe vardır.<br />
Portalin iki yanında bulunan <strong>ve</strong><br />
son cemaat yerine açılan altlı üstlü<br />
pencerelerden sağdakinin üzeri,<br />
mükebbire olarak değerlendirilmiştir.<br />
Mükebbireye, son cemaat yerinden<br />
20<br />
Gündoğdu, “Dulkadirli Beyliği Mimarisi” s. 39.<br />
28
Change language