ArsOvi No6
A Greek digital culture and art magazine, including poetry, literature, critics and articles. Ελληνικό ηλεκτρονικό περιοδικό τέχνης και πολιτισμού με λογοτεχνια, ποιηση και αρθρα. Αφιέρωμα στη Λογοκρισία & την Αυτολογοκρισία
A Greek digital culture and art magazine, including poetry, literature, critics and articles. Ελληνικό ηλεκτρονικό περιοδικό τέχνης και πολιτισμού με λογοτεχνια, ποιηση και αρθρα. Αφιέρωμα στη Λογοκρισία & την Αυτολογοκρισία
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Κακά τα ψέματα, η λογοκρισία, ξεκινά από εμάς τους ίδιους. Πριν εκφέρουμε<br />
την άποψή μας, πρώτα σκεφτόμαστε ώστε να μην προσβάλλουμε ή δυσαρεστήσουμε<br />
τον συνομιλητή μας με τα λεγόμενά μας. Ακόμη και ένα κείμενο<br />
που γράφουμε πριν το παραδώσουμε ή το δημοσιεύσουμε περνά από αυτολογοκρισία<br />
και όχι μια, αλλά πολλές φορές.<br />
Κάποια στιγμή είχα διαβάσει ότι η αυτολογοκρισία δημιουργείται από τον<br />
ίδιο τον φόβο. Φόβος για το ότι δεν θα διαβαστούν τα κείμενά μας, φόβος<br />
ότι αν δεν γράψουμε αυτά που μας ζητάνε δεν θα έχουμε δουλειά την επόμενη<br />
ημέρα, φόβος ότι δεν θα έχουμε την αποδοχή του κόσμου κ. λ. π.<br />
Και συνειδητοποιώ να σκέφτομαι παράλληλα, από τη μία ότι είναι παράλογο<br />
αυτού του είδους οι φόβοι και από την άλλη είναι και λογικό, γιατί αν κάποιος<br />
έχει ανάγκη να δουλέψει και να θρέψει την οικογένειά του, τι θα κάνει;<br />
Δεν θα γράψει αυτό που περιμένει ο συντάκτης του; Ή ένας συγγραφέας αν<br />
έχει γράψει τρία αισθηματικά βιβλία και έχει αγαπηθεί από τους αναγνώστες<br />
του, θα τολμήσει να γράψει ένα διαφορετικό είδος τη στιγμή που το μοναδικό<br />
του εισόδημα βασίζεται στην συγγραφή, ρισκάροντας να χάσει τους<br />
αναγνώστες του ή ακόμη και να δυσαρεστήσει τον εκδότη του;<br />
Τα τελευταία ερωτήματα, θεωρώ πως έχουν ένα στόχο αλλά και κίνδυνο να<br />
θέσουν σε περιορισμό τη δημιουργικότητα αυτών των ανθρώπων, οπότε χάνεται<br />
η πρωτοτυπία μιας και αναγκάζονται να επαναλαμβάνονται.<br />
Στο χώρο των βιβλίων η λογοκρισία υπήρχε και υπάρχει, η «Λυσιστράτη»<br />
του Αριστοφάνη, η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, «Ζωή εν Τάφω» του Μυριβήλη,<br />
έργα του Πλάτωνα, Θουκυδίδη, Ξενοφώντα και ο «Επιτάφιος» του Περικλή<br />
απαγορεύτηκαν από το καθεστώς του Ιωάννη Μεταξά. Ενώ την περίοδο<br />
1967-1974 απαγορεύτηκαν τα έργα « Στάση Λεωφορείου» & «Το αυγό» του<br />
Μουρσελά, «Το μεγάλο μας τσίρκο» του Καμπανέλλη αλλά και Σολωμός,<br />
Παλαμάς, Καζαντζάκης, Ντοστογιέφσκι, Ζολά, Τολστόι κ.α.<br />
Η Καθολική εκκλησία εξέδιδε, από το 16ο έως το 20ο, τον κατάλογο απαγορευμένων<br />
βιβλίων που όριζε τα επικίνδυνα βιβλία για την πίστη των μελών<br />
της. Μέσα λοιπόν σε αυτόν τον κατάλογο υπήρχαν ονόματα όπως ο Κοπέρνικος,<br />
Γαλιλαίος, Ντεκάρτ, Ντιντερό, Ρουσώ, Βολταίρος, Καζαντζάκης, Ντε<br />
Μπαλζάκ, Δουμάς, Ουγκώ, Ζολά και η λίστα δεν έχει τελειωμό.<br />
Καθεστώτα όπως του Χίτλερ, το ανατολικό μπλοκ κ.α. απαγόρευσαν βιβλία<br />
που ήταν αντίθετα ιδεολογικά με τις πολιτικές τους ιδέες. Οι χώρες όπως<br />
<strong>ArsOvi</strong> 11
Change language