ArsOvi No6

Λογοκρισία,
Πόσο αναγκαίο κακό;
Σοφία Παπαντωνίου
Ζω σε μεγάλη πόλη, μια πόλη γεμάτη γειτονιές.
Μεγάλωσα σε σπίτι και όχι σε διαμέρισμα.
Η γειτονιά μας ήταν γεμάτη παιδιά που
έπαιζαν μπάλα στις αλάνες. Τα καλοκαίρια
μου τα περνούσα κολυμπώντας στην πισίνα
του φίλου μου, ή τριγυρνώντας με το ποδήλατο στους
δρόμους της γειτονιάς.
Στο σπίτι μας είχαμε βιβλιοθήκη. Αυτή η βιβλιοθήκη
ήταν στην κουζίνα κι έπιανε έναν ολόκληρο τοίχο γεμάτο
με βιβλία, από το πάτωμα ως το ταβάνι. Κάθε καλοκαίρι
οι γονείς μου ήθελαν να διαβάσουμε όλοι από
ένα τουλάχιστον βιβλίο. Έτσι θυμάμαι το Κάλεσμα της
Άγριας Φύσης, τη Μαύρη Καλλονή, τις Περιπέτειες του
Γουίνι του Αρκούδου και άλλα. Όλα τα βιβλία που διαβάζαμε
ήταν γεμάτα περιπέτειες, φαντασία και χιούμορ.
Στο σχολείο επίσης μας ζητούσαν να διαβάζουμε βιβλία.
Στην έκτη τάξη μια συμμαθήτριά μου, μου έδωσε ένα βιβλίο
να διαβάσω. Για την ακρίβεια το έχωσε κάτω από το
θρανίο μου. Ήταν η ιστορία του Τζακ του Αντεροβγάλτη,
ένα βιβλίο με πολύ βία και σεξ. Με συνάρπασε τόσο
όσο με τρόμαξε. Το πήρα όμως σπίτι να το διαβάσω. Η
μεγαλύτερη αδερφή μου είδε τι διάβαζα και το είπε στη
μητέρα μας. Το βιβλίο αμέσως «αποσύρθηκε».
22 ArsOvi