გჯეროდეს - ფონდი ,,ბილივი"
გაეცანით ,,ბილივის" ახალგაზრდული ჯგუფისა და მეგობართა გუნდის ერთობლივი ძალისხმევით შექმნილ ჟურნალს. Believe - გჯეროდეს! - ამ იდეის ირგვლივ გაერთიანდნენ ენთუზიაზმითა და სიკეთის ქმნის, ადამიანების თანადგომის სურვილით აღსავსე ადამიანები და გაჩნდა “ბილივი”. გაიგეთ მეტი..
გაეცანით ,,ბილივის" ახალგაზრდული ჯგუფისა და მეგობართა გუნდის ერთობლივი ძალისხმევით შექმნილ ჟურნალს.
Believe - გჯეროდეს! - ამ იდეის ირგვლივ გაერთიანდნენ ენთუზიაზმითა და სიკეთის ქმნის, ადამიანების თანადგომის სურვილით აღსავსე ადამიანები და გაჩნდა “ბილივი”. გაიგეთ მეტი..
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
სტუდენტებს (განსაკუთრებით, ყოფილი საბჭოთა კავში-<br />
რიდან) ვიყავი გაწევრიანებული სტუდენტურ კლუბებში,<br />
რაც საშუალებას მაძლევდა, დავსწრებოდი საინტერესო<br />
ლექციებს და სემინარებს ფინანსებისა და ეკონომიკის<br />
კუთხით.<br />
90-იან წლებში შეიქმნა ერთწლიანი სასწავლო<br />
პროგრამა ფოთელი მოსწავლეებისათვის ამერიკაში და<br />
გერმანიაში (ძირითადად, 16-17 წლის ასაკის მოსწავლეე-<br />
ბისთვის).<br />
სწორედ ამ პროგრამის ერთ - ერთი მონაწილე<br />
და გამარჯვებული გახლდით, ისევე, როგორც 40-ზე მეტი<br />
ჩემი თანატოლი და მეგობარი.<br />
მახსენდება ის დღე, როდესაც გამარჯვებულები<br />
გამოვლინდნენ.... წარმოუდგენელი სიხარულითა და<br />
მომავლის იმედით ავივსე, იმ წუთიდან ყველაფერი<br />
სხვანაირად მომეჩვენა, წარმოუდგენელი მიზნების<br />
წარმოსახვა დავიწყე და უსაზღვროდ დიდი ენერგია<br />
შემემატა.<br />
1994 წლის ივლისში, იმედითა და მონდომებით<br />
სავსე, ჩემს თანატოლებთან ერთად გავემგზავრე<br />
ამერიკის შეერთებულ შტატებში, სადაც განაწილებით<br />
მოვხვდი ლუიზიანას შტატის დედაქალაქ ბატონ-რუჟში<br />
მცხოვრებ ერთ-ერთ ოჯახში.<br />
მიუხედავად სირთულეებისა, 1995 წლის<br />
აგვისტოში ჩავაბარე ლუიზიანას შტატის უნივერსიტეტში,<br />
საერთაშორისო ვაჭრობის და ფინანსების ფაკულ-<br />
ტეტზე, ამავე დროს, მეორე ფაკულტეტად ავირჩიე<br />
ეკონომიკური.<br />
როგორ მახსენდება სტუდენტობა? გასახსენე-<br />
ბელი ბევრია, ალბათ, იმიტომ, რომ, რასაც ამერიკაში<br />
უწოდებენ ტიპურ სტუდენტურ ცხოვრებას, ის მე<br />
ნაკლებად მქონდა, რადგან სწავლის პარალელურად<br />
რამდენიმე სამსახურში ვმუშაობდი. (ორი ძირითადი<br />
გახლდათ: უნივერსიტეტთან არსებული ამერიკის<br />
სამოქალაქო ომის კვლევითი ცენტრი და სტუდენტების<br />
კარიერის მოსამზადებელი ცენტრი), ხოლო დამატებით<br />
ვასწავლიდი რუსულ ენას და ვიყავი თარჯიმანი<br />
სხვადასხვა სახელმწიფო დაწესებულებაში. აქედან<br />
გამომდინარე, თავისუფალი დრო მცირე მქონდა.<br />
როგორც ბევრი სხვა სტუდენტი, ვცხოვრობდი<br />
სტუდქალაქში. გადავადგილდებოდი ველოსიპედით,<br />
რაც ძალიან მიყვარდა.<br />
შევიძინე ბევრი არაჩვეულებრივი მეგობარი,<br />
ვიყავი ძალიან აქტიური - უნივერსიტეტის უცხოელი<br />
სტუდენტების გაერთიანებაში. ვამზადებდი ბევრ კულტუ-<br />
რულ ღონისძიებას, ვეხმარებოდი ახლადჩამოსულ<br />
- როგორ აღმოჩნდით ქალაქ ფოთიდან ერთ-ერთ<br />
უდიდეს და წამყვან ქალაქ ლონდონში? რა მიზეზით<br />
გადაწყვიტეთ წასვლა?<br />
როგორც მოგახსენეთ, დიდ ბრიტანეთში მე ამერიკის<br />
შემდეგ მომიწია ცხოვრება. 1999 წელს აშშ-ში, უნივერ-<br />
სიტეტის ბოლო კურსზე დავიწყე მზადება ერთწლიანი<br />
სტაჟის მისაღებად, რომელიც უნივერსიტეტის<br />
დამთავრებისთანავე იყო შესაძლებელი.<br />
რამდენიმე შესარჩევი ტურის შემდეგ, ამ<br />
კომპანიამ შემომთავაზა სამსახური და 1999 წლის<br />
ივლისში, უნივერსიტეტის დამთავრების შემდეგ, გადა-<br />
ვედი ტეხასის შტატის ქ. ჰიუსტონში და დავიწყე მუშაობა<br />
კომპანია დაინჯი-ში (Dynegy Inc) ელექტროენერგიის<br />
საბითუმო-სავაჭრო ბირჟაზე - დამწყებ ანალიტიკო-<br />
სად, რისკების მართვის განყოფილებაში. ერთი წლის<br />
შემდეგ ამ კომპანიის ერთ-ერთმა გენერალურმა დირექ-<br />
ტორმა შემომთავაზა ლონდონში მის გუნდში ორი წლით<br />
გადასვლა, რათა რისკების მენეჯმენტის გუნდის ჩამოყა-<br />
ლიბების პროექტში მიმეღო მონაწილეობა.<br />
შემდეგ გადავწყვიტე უფრო მსხვილ ენერგე-<br />
ტიკის კომპანიაში მიმეღო გამოცდილება და 2002 წელს<br />
ბრინატულ ჰოლანდიური ნავთობის კონცერნ Royal<br />
Dutch Shell-ში დავიწყე მუშაობა, თავდაპირველად<br />
რისკების მართვის განყოფილებაში, მხოლოდ ნავთო-<br />
ბის მხრივ. ბოლო 14 წლის განმავლობაში კი სხვადასხვა<br />
ფინანსურ განყოფილებებში მომიწია მუშაობა, რასაც<br />
დღესაც განვაგრძობ. აქედან გამომდინარე, აქ დავ-<br />
ფუძნდი, მაგრამ მოგზაურობა მაინც მიწევს სხვადასხვა<br />
ქვეყანაში.<br />
- როგორ ფიქრობთ, რა იყო ყველაზე<br />
ღირებული, რაც უცხოეთში ყოფნამ შეგძინათ?<br />
მე ვფიქრობ, რომ ყველა გამოცდილებამ ბოლო<br />
23 წლის განმავლობაში რაღაც განსაკუთრებული<br />
შემძინა.<br />
ვფიქრობ, საქართველოში რომ ვყოფილიყავი,<br />
ასევე დიდ გამოცდილებას შევიძენდი და სათანადო<br />
ღირებულებებიც ჩამომიყალიბდებოდა.<br />
ვიტყოდი, რომ ყველაფერი რაც ჩემთვის<br />
ღირებულია, საქართველოდან თან წამოვიღე და თან<br />
მახლავს. ეს არის ჩემი ოჯახის, ქვეყნის უზომო<br />
სიყვარული და პატივისცემა, ჩემი ქართული გენის,<br />
კულტურის და ისტორიის დაფასება და მომავალი<br />
თაობისთვის გადაცემა. ხოლო ის, რაც იმ გარემომ,<br />
რომელშიც მე ვცხოვრობ და ვმოღვაწეობ განმიმტკიცა,<br />
არის ადამიანებთან ურთიერთობის აწყობა და<br />
მოფრთხილება, განსხვავებული აზრის პატივისცემა,<br />
პრინციპულობა და სამართლიანი გადაწყვეტილებების<br />
მიღების აუცილებლობა.<br />
- ყოველი წარმატებული ადამიანის მიღმა, ვფიქრობ,<br />
აუცილებლად დგას სხვადასხვა სახის პრობლემა თუ<br />
დაბრკოლება, რომელსაც ადამიანმა თავის დროზე<br />
სათანადოდ გაართვა თავი. თქვენ რას გვეტყვით, რა<br />
არის თქვენი წარმატების ფორმულა?<br />
24
Change language