Głos Powiatu Mińskiego nr 3 Lipiec-Sierpień 2017

More documents

Recommendations

Info

STR. 4 LIPIEC-SIERPIEŃ 2017 • NR 3 Pismo otrzymały Urząd Gminy Mrozy, Urząd Miasta Mińsk Mazowiecki oraz Urząd Gminy Mińsk Mazowiecki. Pytania zostały do nich skierowane, ponieważ dowiedziałem się od jednego mieszkańca naszego powiatu , iż uchodźcy mieszkają obok niego, oraz że są utrzymywani przez samorząd – nie było jasne przez który… Nie wsłuchując się jednak w plotki, postanowiłem, że zapytam u samego źródła o to, „jaka jest prawda”. Zapytanie zostało wysłane w formie maila dnia 23 lipca 2017 r. o godzinie 23:17 (w niedzielę). Z Gminy Mrozy odpowiedź otrzymałem w trybie ekspresowym, bo już 26 lipca, z informacją bardzo przejrzyście napisaną – iż „uchodźców” nie ma i nie będzie. Miasto Mińsk Mazowiecki przesłało swoją odpowiedź dnia 26 lipca, także informując, że żadnych uchodźców Uchodźcy w naszym powiecie Jakiś czas temu napisałem pismo do urzędów w naszym powiecie z prośbą o informacje dotyczące przyjmowania uchodźców w mojej okolicy. Polacy są przeciwni przyjmowaniu uchodźców z Bliskiego Wschodu i Afryki. Poniżej dane od 05.2015 do 07.2016 (Źródło: CBOS) nie ma i nie będzie. Jako ostatni został urząd Gminy Mińsk Mazowiecki, który to swojej odpowiedzi nie przesłał po dziś dzień, a jedynie informację: „Prawo dostępu do informacji publicznej obejmuje zatem prawo żądania udzielania informacji publicznej o określonych faktach i stanach istniejących w chwili udzielania informacji. Dlatego też informacja publiczna nie obejmuje zamierzeń, planów czy pomysłów roboczych, o ile nie przybrały postaci dokumentu (ale nie własnych notatek czy zestawień).” Pytania nie wykraczały poza wspomniane fakty. W Maju 2017 roku według sondażu CBOS aż 70% Polaków jest przeciwnych przyjmowaniu uchodźców z Bliskiego Wschodu i Afryki, tylko 25% jest za, z czego większość stanowią „zwolennicy umiarkowani” tego pomysłu. Tomasz Romanyszyn I jak bierze? Półmetek sezonu wędkarskiego za nami, jednak przed miłośnikami połowu ryb drapieżnych najlepsze miesiące. Jak wiadomo, „szczupak jest król wód, jak lew jest król dżungli”, więc sklepy zoologiczno-wędkarskie już nastawiają się na podwyższone zainteresowanie woblerami, gumami, błystkami i wszystkim tym, na co rybę drapieżną, a także tę mniej drapieżną, można złowić. Sam w tym sezonie zamierzam kupić nową wędkę spinningową, dzięki której mam zamiar wyciągnąć na brzeg nie jednego mięsożernego potwora. Jednak gdzie po te ryby jechać? W powiecie mińskim mamy wiele miejsc, gdzie ryby mogą łowić zarówno osoby, które posiadają kartę wędkarską oraz opłacone pozwolenie na połów, jak i ci, którzy w PZW nie wierzą. Zacznę od miejsca dla Mińska Mazowieckiego kultowego, jakim jest staw przy cmentarzu, tzw. Łazienki. Wiele osób narzeka, że z powodu remontu mostu, a także robót w parku, spadł poziom wody, ale kto łowi, ten złowi, bo nie raz słyszy się o pięknych leszczach, które wędkarze wyciągają z rzeki Srebrnej. Następnym miejscem w okolicy Mińska Mazowieckiego są stawy, które powstały po żwirowni w Pogorzeli. Ostatnimi czasy do stawu tego pojawił się dodatkowy zjazd, teren łowiska został lepiej zarybiony, a brzeg od strony trasy na Siennice utwardzono i oczyszczono ze śmieci (do czasu niestety). Ryby, jakie tu możemy złapać, to szczupak, sandacz, sum, okoń, karp, amur, karaś, kleń, jaź, płoć i ukleja. Na obie „wody” potrzebujemy karty PZW oraz opłacone pozwolenie na połów. Co jednak zrobić, jeżeli nie mamy karty PZW? Wtedy jesteśmy zmuszeni udać się na łowiska komercyjne. Jednym z nich jest „Łowisko u Szerszenia” w Niedziałce. Można tu spotkać naprawdę piękne, duże karpie, więc jeżeli ktoś kocha łowić właśnie te ryby, to ma tutaj specjalnie przystosowany dla siebie staw, na którym można łowić 24h/7 dni w tygodniu. Jeżeli nie jesteśmy „karpiarzami”, to mamy też drugi staw, tzw. „rekreacyjny”. Sam łowiłem tu nie raz i stwierdzam, że można upolować także piękne sztuki ryby zarówno mięsożernej, jak i tej, która woli kukurydzę. Na łowisku rekreacyjnym możemy łowić w weekendy i dni wolne od pracy w godzinach 7:00-18:00, a także w tzw. „nocki”. Dla wielu osób jest to absolutny numer 1 w powiecie mińskim. Dla jeszcze innych faworytem jest łowisko „U Leszka” w Mrozach. Chociaż sam tam nie łowiłem, na facebookowej grupie „Wędkarski MMz” dowiedziałem się, że jest „U Leszka” bardzo dużo ryb i ten, kto tam pojedzie, na pewno nie wyjedzie zawiedziony. Kolejny komercyjnym miejscem, gdzie poza nadzorem PZW możemy wyciągnąć rybę, jest Łowisko Nowodwór koło Siennicy. Miejscem godnym odnotowania, mimo że nie znajduje się w powiecie mińskim, jest również Łowisko w Gałkach. Znajdziemy tam kilka stawów, w których możemy złowić karpia, amura, lina, płoć, karasia, dla szczęściarzy tołpygę, a także sandacza i szczupaka. Niestety, nie można łowić tam metodą spinnigową. Jest to Fot. pixabay.com łowisko komercyjne, na którym nie płacimy za wstęp, jednak trzeba liczyć się z tym, że za każdą rybę wyciągniętą z wody będziemy musieli zapłacić. Poza tymi stawami mamy także wody, przez niektórych zwane „niczyimi”, choć widnieją one w wykazie PZW. Jednym z takich miejsc jest staw w miejscowości Ładzyń. O rybach w tym stawie krążą już legendy, jednak każdy, z kim rozmawiałem, zazwyczaj łowił tam ukleje wielkości palca, karaski, które nadają się na tzw. „żywca”, czyli do połowu większych ryb, sumiki karłowate, czyli szkodniki których po złowieniu nie można wpuścić do wody (należy wyrzucić je w krzaki), okonie lub nieduże liny. Co by nie mówić, ryba typu szczupak lub sum występuje tu na pewno, jednak rośliny, które zarastają cały staw, skutecznie utrudniają złowienie „króla wód”. Śmiałek, który chciałby się tego podjąć, powinien zaopatrzyć się w ponton bądź łódkę oraz grubą plecionkę zamiast standardowej żyłki. Łowienie w tym stawie na spławik oraz zanęcanie zazwyczaj kończą się złością wędkarza, gdy przypływają kaczki, aby wyjeść zanętę. Gdzie byśmy jednak nie wyruszali, musimy pamiętać o tym, żeby zabrać wszystko to, co przywieźliśmy, by ktoś, kto przyjedzie łowić po nas, zastał „miejscówkę” w takim stanie, w jakim my chcielibyśmy ją zastać. Jakub Gągol
LIPIEC-SIERPIEŃ 2017 • NR 3 STR. 5 niedzielę 30 lipca uroczystości W urodzinowe zapoczątkowała msza święta, podczas której Towarzystwo Śpiewacze LIRA specjalnie dla solenizanta dedykowało wyjątkowe utwory. Dalsze obchody celebrowano już w domu Pana Czesława w miejscowości Wólka Piecząca. Jak na stulatka przystało, na urodzinach było ponad 100 gości, a życzeniom, przede wszystkim zdrowia, nie było końca. Na spotkaniu zostało wygłoszone oficjalne przemówienie przeze mnie, a także przez prezesa oddziału KRUS Marcina Kontrowersyjny podatek Podatek, a właściwie opłata od posiadania psów jest daniną samorządową, stanowiącą w całości dochód własny gmin. Możliwość wprowadzenia opłaty od posiadania psów wynika z przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Z przepisów ww. ustawy wynika, że rada gminy może wprowadzić, w drodze uchwały, opłatę od posiadania psów. Opłatę tę pobiera się od osób fizycznych posiadających psy. Ustawa dopuszcza niepobieranie ww. opłaty m.in.: • od osób zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności i osób niepełnosprawnych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych – z tytułu posiadania psa asystującego • osób w wieku powyżej 65 lat prowadzących samodzielnie gospodarstwo domowe – z tytułu posiadania jednego psa; • podatników podatku rolnego od gospodarstw rolnych – z tytułu posiadania nie więcej niż dwóch psów. Zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawek opłaty określa, w drodze uchwały, rada gminy z uwzględnieniem górnej granicy stawki, ogłaszanej przez Ministra Finansów, Urodziny stulatka w Gminie Stanisławów 5 lipca mieszkaniec Gminy Stanisławów Czesław Sowa ukończył 100 lat. Pietrusińskiego. Godne podziwu było zachowanie jubilata, który tryskał energią, humorem i optymizmem. Opowiadał, że jego recepta na długowieczność to świeże powietrze i dobra woda, a to wszystko znalazł w Gminie Stanisławów. Czyż potrzeba lepszej reklamy, aby zamieszkać w naszym przyjaznym powiecie? Adam Sulewski Wójt Gminy Stanisławów Fot. Adam Sulewski który upoważniony jest do jej waloryzacji (w 2017 r. górna granica wynosi 118,97 zł). Rady wielu gmin w Polsce korzystają z ustawowego przyzwolenia na wprowadzenie takiej daniny, będącym w ich gestii. Podobnie było również w Sulejówku, gdzie np. na mocy uchwały rady miasta z 2004 r. ustanowiona została roczna stawka podatku od posiadania psów w wysokości 25 zł od jednego psa. Nie była to stawka wygórowana w stosunku do maksymalnie możliwej do uchwalenia i w związku z tym nie stanowiła zbyt dużego obciążenia dla posiadaczy psów. Mimo to po pewnym okresie jej obowiązywania władze, mając zapewne na uwadze znikome przychody dla budżetu oraz nieefektywność działań egzekucyjnych, słusznie podjęły decyzję o rezygnacji z prowadzenia na terenie miasta nadmiernej polityki fiskalnej wobec jego mieszkańców i uchwała została uchylona. Objęcie opodatkowaniem faktu posiadania psa rodzi szereg kontrowersji co do celowości utrzymywania tej daniny podatkowej. Pomijając fakt, że pies pozostaje jedynym opodatkowanym zwierzęciem, jest to niezrozumiałe i wskazuje na pewną formę dyskryminacji w stosunku do posiadania innych zwierząt domowych, np. kotów, których liczba wcale nie jest mała. Ponadto równie dobrze można byłoby ustanawiać opłaty od posiadania wielu innych dóbr, np. roweru, komputera, tabletu czy telefonu komórkowego, co z pewnością nie tylko nie służyłoby ludziom, lecz Fot. pixabay.com także stanowiłoby ograniczenie rozwoju cywilizacyjnego i społecznego. Tymczasem opłata z tytułu posiadania psa nie jest obligatoryjna. Oznacza to, że żadna gmina nie musi ustanawiać tej opłaty, jak również nie występuje konieczność jej utrzymywania. Za rezygnacją odprowadzania tej opłaty przemawia chociażby argument niskiej ściągalności. Stosunkowo wysokie koszty egzekucji czynią tę ściągalność nieopłacalną. Powyższe sprawia, że opłata nie ma większego sensu, tym bardziej, że wpływy z jej pobierania stanowią mało istotną pozycję w budżecie niejednej gminy. Prawdopodobnie nie zawsze wszyscy nawet wiedzą o jej istnieniu w miejscowościach, gdzie ona funkcjonuje, a celowość jej funkcjonowania nie znajduje uzasadnienia. Sulejówek jest chwalebnym przykładem tego, że gmina nie musi ustanawiać wszystkich danin, jakie tylko są możliwe. Jeżeli coś jest nieefektywne, nie znajduje głębszego uzasadnienia i nie ma oparcia w społeczności, można i warto z tego zrezygnować. Swoją drogą należałoby się zastanowić nad kwestią wynikającej z przepisów ustawy możliwości utrzymywania opłaty od posiadania psów w skali krajowej, bowiem posiadacze innych zwierząt, nie wiadomo na podstawie jakich przesłanek, znajdują się w pozycji uprzywilejowanej. Jednakże najważniejsze byłoby dokonanie stosownego oszacowania pozytywów i negatywów funkcjonowania tej opłaty. W przypadku, gdyby empiryczne obliczenia sporządzone dla całego kraju potwierdziły występowanie znikomych dochodów własnych gmin z tego tytułu i brak celowości prowadzenia ewentualnych działań windykacyjnych, zasadnym byłoby rozszerzenie inicjatyw lokalnych zmierzających do wyrugowania tej opłaty w poszczególnych gminach poprzez podjęcie stosownych kroków obywatelskich, mających na celu eliminację powyższego rozwiązania z ogólnie obowiązujących przepisów ustawowych. Wówczas gminy nie miałyby umocowania prawnego i pretekstu do wprowadzania tego rodzaju opłat lokalnych. Michał Raczkowski michal.raczkowski@ gpm.info.pl MIEJSCE NA TWOJĄ REKLAMĘ! Napisz do nas: redakcja@gpm.info.pl lub zadzwoń: 514-128-248
Page 1 and 2: W NUMERZE: ISSN 2544-1566 GAZETA BE
Page 3: LIPIEC-SIERPIEŃ 2017 • NR 3 STR.
Page 7 and 8: LIPIEC-SIERPIEŃ 2017 • NR 3 STR.

Głos Powiatu Mińskiego nr 3 Lipiec-Sierpień 2017

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?