TOURMAG_13_DIGI

SÖYLEŞİ
ğiştirdi. Şu söz palavra değil gerçeğin ta kendisidir:
‘Antiokhos da biziz, Şuppiluliuma da
biziz, Hektor da, Abdülhamit de, Fatih de…’
Anadolu’yu böyle anlamak lâzım... Bu şekilde
anlarsak, uluslararası bir güzellikle
kuşanırız. Ama Anadolu’yu sadece İslam
ile anlayarak, öbürleri Hıristiyan, diğerleri
putperest diye algılarsak, o zaman hiçbir
şey anlamamışızdır. O zaman yok olmaya
mahkûm oluruz. Hititler bize çok benziyor.
Onlar da askeri bando ile giderlermiş savaşa.
Türkçe’ye birçok kelime Hititçe’den geçmedir.
Bugün Anadolu’da hâlâ birçok yörede
ekmek Hitit kadınlarının yaptığı gibidir. Takmış
olduğunuz takıların stili Urartular’dan
gelir. Güneydoğu Anadolu’da ilk GAP projesini
Urartular başlatmıştır. Bunları özümsemezsek
ve sadece İslam-Hıristiyanlık ya
da putperestlik diye sınıflandırırsak olmaz.
Konstantin bizim insanımızdır. Bunu böyle
bilmemiz gerekir. Abdülhamit’in yıllar sonra
Konstantin için, “O bize memleketi eliyle
vermedi, elinde kılıcıyla şehit oldu” diyerek
onu takdir etmesi çok kıymetlidir.”
Yaklaşık 15 senedir gar binalarında ve tarihi
mekânlarda konserler veren Uğurlu, bütün
bu bakış açısını ve hissiyatını tren sembolü
ile yoğurduklarını anlatıyor:
“Çünkü tren giden bir şey… Giderken de
bir şeyler görüyor. Yol, medeniyet oluyor.
Konya’dan geçerken Mevlana’yı, Kırşehir’de
Hacı Bektaş’ın hoşgörüsünü görüyor
ya da Halep’e, Kudüs’e, Mekke ve Medine’ye
gittiğinde çok başka şeyler görüyor.
Dolayısıyla gördüğü yerleri anlatmak ama
anlatırken de klişeyi anlatmamak önemli.
İnce detaylara inmek gerekir. Çünkü detaylar
çok önemli.”
Hayatın bir tren yolcuğu olduğunun altını
çizen sanatçı, hayatı için bu cümlenin anlamını
şöyle açıklıyor:
“Bir sanatçı şunu söylemeli: Ben geleceğe
kalmak istiyorum. Bu önemli. Popüler
olmayacaksınız. Aslolan geleceğe eser
bırakmaktır. Popüler olanda gelip geçici
mutluluklar bulunabilir ama sanatçının asıl
hedefi, ileriye kalmaktır. Sanatçı ölümsüzlüğü
ister. Her insan gibi... Mesela zengin
olan bir kişinin, cami ya da okul yaptırdığını
görürsünüz. Her ruh gibi Tuluyhan Uğurlu da
ölümsüzlüğü arıyor. Benim de yolculuğum
bu. Bu yolculuk esnasında tekâmüller var.
Benim tekâmüllerim de konserler. Trenlerin
istasyonlarda durup oradan tekrar ilerlemeleri
nasıl tekamülse, Tuluyhan Uğurlu’nun
tam insan olma yolunda tekamülleri
ve inkişafı da bu konserler.”
“BU ÜLKEDE SANATKÂR OLMAK,
HZ. İSA GİBİ OLMAKTIR”
“Türkiye’nin geleceğine ve manevi coğrafyasına
inanıyorum” diyen Uğurlu, trenin
Cumhuriyet’in kurucu temellerinden ayrılmamız
gerektiğine dair çok önemli bir sembol
olduğunu söylüyor. Umudunu ve inancını
diri tutanın kırkikindi yağmurları olduğunu
anlatıyor ve ekliyor: Bu ülkede sanatkâr olmak,
Hz. İsa gibi olmaktır.
“Umudu kaybettiğiniz zaman zaten tası
tarağı toplamak gerek. O umudu ben kırkikindi
yağmurlarının rahmetinde buluyorum.
O kırkikindi yağmurlarının altında ıslanmış
adam, umutlu ve rahmetli insandır. O yağmurlarda
çok ıslandım. Çok iyi biliyorum.
Dolayısıyla bu topraklar ve medeniyetler
beni umutlu kılıyor. Biz bunu başarabiliriz.
Biz var olmanın ötesinde insanlığın sancaktarı
olabiliriz. İşte tren burada çok önemli
bir sembolizma. Tabii ki diğer ulaşım araçları
da önemli ama tren çok önemli… Cumhuriyet’in
kurucu temellerinden ayrılmamamız
gerektiğini her gittiği istasyonda bize
yeniden hatırlatıyor. Umudu burada buluyorum.
Emekçi de buluyorum. Ben de bir
emekçiyim. Sanat en büyük emek... Bu ülkede
sanatkâr olmak, Hz. İsa gibi olmaktır.
Her an çarmığa gerilebilirsiniz. Çekilecek
dava değil ama işte orada da umut devreye
giriyor. Ve kendim için değil, gelecek kuşaklar
için meşaleyi ileriye taşıyabilmek gerekiyor.
Türkiye’nin geleceğine ve Türkiye’nin
manevi coğrafyasına inanıyorum. Güneş
ülke Anadolu’ya ve Truva’lı adama inanıyorum.
Çünkü o karşı kıyıdan değil benden
biri… Atatürk’ün mozelesi boşuna öyle
yapılmadı. Anıtkabir’e giden yolda sağlı
sollu Hitit aslanlarının orada olması boşuna
değil. Bunları kaçırırsak, hayatı kaçırırız. Ve
tabii insanların gözbebeklerinde, seyircinin
coşkusunda buluyorum umudu.”
Ünlü sanatçıya, Türkiye’de son yıllarda artan
demiryolu projelerini soruyoruz. Bir Çin
atasözü ile cevap veriyor:
“Bence çok iyi projeler ve çoktan böyle
olmalıydı. Karaköy-Taksim, Avrupa’nın ilk
metrosudur. Aslında biz bu işlere çok erken
başladık. Yine ana hat demiryolları da
aynı şekilde… Bunları yapmak için vizyon
sahibi olmak lâzımdı ki, bizde var. Ama çok
sene kaybettik. Türkiye kaynaklarını har vurup
harman savuracak bir ülke değil. Bizim
hovarda olacak kadar lüksümüz yok. Tasarruflu
kullanmak için demiryollarına mutlaka
ağırlık vermeliyiz. Ancak hepsini bir arada
yapmak isteyince biraz karışık görünüyor.
Bir Çin atasözü der ki; ‘Yaradanın bir kula
nasip ettiği en kötü şey, ara dönemde yaşamaktır.’
Ama ben Türkiye’nin geleceğine
inanıyorum.”
Ocak / Şubat / Mart | 2018
January / February / March
39