سندیکاها در دوران بحران سرمایه‌داری و نیاز به استراتژی انقلابی
به قلم: راب سول ترجمه: شیرین میرزانژاد تقدیم به جنبش کارگری ایران به مناسبت اجرای نمایش مترسک تهران مرداد ماه ۱۳۹۷
به قلم: راب سول
ترجمه: شیرین میرزانژاد
تقدیم به جنبش کارگری ایران
به مناسبت اجرای نمایش مترسک
تهران
مرداد ماه ۱۳۹۷
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰<br />
Copyright © 2018 Khameneh Multimedia All rights reserved.<br />
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری<br />
<strong>و</strong> <strong>نیاز</strong> <strong>به</strong> اسبرتبرراتژی انقلابىببىی<br />
۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰<br />
راب س<strong>و</strong>ل<br />
ترجمججممه شبریبررین مبریبررزانژاد
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری<br />
<strong>و</strong> <strong>نیاز</strong> <strong>به</strong> اسبرتبرراتژی انقلابىببىی<br />
<strong>به</strong> قلم: راب س<strong>و</strong>ل<br />
٢٠١۴<br />
ترجمججممه: شبریبررین مبریبررزانژاد<br />
تبریبررماه ١٣٩٧<br />
٢
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
٣
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
<strong>در</strong>باره ن<strong>و</strong>یسنده:<br />
راب س<strong>و</strong>ل سردببریبرر سیاسی د<strong>و</strong>هفته نامه ی «مطالبات س<strong>و</strong>سیالیسبىتبىی» است. ا<strong>و</strong> یکی از ن<strong>و</strong>یسندگابىنبىی است که <strong>به</strong><br />
ط<strong>و</strong>ر مرتب برای <strong>و</strong>بسایت marxist.com می ن<strong>و</strong>یسد. ا<strong>و</strong> بیش از پنجاه سال است که <strong>در</strong> جنبش<br />
مارکسیسبىتبىی فعالیت داشته <strong>و</strong> <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر گسبرتبررده ای <strong>در</strong>باره ی جنبش کارگری بریتانیا ن<strong>و</strong>شته است. ا<strong>و</strong><br />
ن<strong>و</strong>یسنده ی د<strong>و</strong> کتاب «آلمللممان، از انقلاب تا ضدانقلاب» <strong>و</strong> «<strong>در</strong>باره ی <strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هضت کارگری: تارتحیتحخ <strong>سندیکاها</strong>ی<br />
بریتانیا» <strong>و</strong> نبریبرز نایب رئیس ابجتبجحادیه ی ملی ر<strong>و</strong>زنامه نگاران <strong>در</strong> شاخه مرکز لندن است.<br />
پیشگفتار ن<strong>و</strong>یسنده برای ترجمججممه فارسی<br />
«<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری <strong>و</strong> <strong>نیاز</strong> <strong>به</strong> اسبرتبرراتژی انقلابىببىی»<br />
این جز<strong>و</strong>ه با این گزاره آغاز می ش<strong>و</strong>د که منافع سرمایه <strong>و</strong> کار سازش ناپذیرند.<br />
کارگران <strong>در</strong> بریتانیا همھهممچ<strong>و</strong>ن دیگر نقاط جهان سرمایه داری با جمحجممله <strong>و</strong> بدترین <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>ه بجببجحران سرمایه داری<br />
ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> هستند.<br />
رهبرببرری دست راسبىتبىی <strong>سندیکاها</strong> <strong>و</strong> برخی از رهبرببرران اسمسسمماً چپ همھهممچ<strong>و</strong>ن ترمزی برای جنبش عمل کرده اند. <strong>به</strong><br />
جای پشتیبابىنبىی از مبارزه ای جدی، تسلیم شده اند. این <strong>به</strong> کارفرمایان ق<strong>در</strong>ت داده است <strong>و</strong> اعتماد <strong>به</strong> نفس<br />
طبقه ی کارگر را تضعیف کرده است.<br />
٤
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
این جز<strong>و</strong>ه تلاش می کند که <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر جدی <strong>به</strong> این مشکل پرداخته <strong>و</strong> <strong>به</strong> کارگرابىنبىی که دارای آ گاهی طبقابىتبىی<br />
ب<strong>و</strong>ده <strong>و</strong> <strong>به</strong> دنبال گریز از مصائب نظام سرمایه داری هستند راهی <strong>به</strong> جل<strong>و</strong> ارائه بمنبمماید.<br />
نبرببرردهابىیبىی جدی پیش ر<strong>و</strong>ست. همھهممچ<strong>و</strong>ن جنگ، تا کتیک <strong>و</strong> اسبرتبرراتژی لازم است. برای <strong>در</strong>یافبنتبنن مجممجحتمل ترین<br />
سلسله ر<strong>و</strong>یدادها <strong>و</strong> آمادگی برای نبرببرردهای آینده باید زجمحجممت مطالعه ی <strong>در</strong>س های گذشته را <strong>به</strong> خ<strong>و</strong>د بدهیم.<br />
ما ا کن<strong>و</strong>ن تا<strong>و</strong>ان شکست ها <strong>و</strong> خیانت های گذشته را می دهیم.<br />
طبقه ی کارگر کش<strong>و</strong>رهای مجممجختلف سنت های گ<strong>و</strong>نا گ<strong>و</strong>بىنبىی دارند که بازتاب دهنده ی خصلت های رشد تاربجیبجخی<br />
است. کارگران بریتانیابىیبىی <strong>در</strong> مقایسه با کارگران جن<strong>و</strong>ب ار<strong>و</strong>پا که دارای سنت قیام نا گهابىنبىی هستند، عم<strong>و</strong>ماً<br />
کندتر حرکت می کنند. اما همھهممبنیبنن که <strong>به</strong> حرکت <strong>در</strong>آیند، مصمم هستند.<br />
جناح راست بمنبمماینده ی بمتبممام منفی ترین <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>ه سنت های کارگری بریتانیا است ‐که بمتبممامش ن<strong>و</strong>کرمآبانه، بزدلانه<br />
<strong>و</strong> جاهلانه است. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها دابمئبمماً مبارزه برای پیشرفت بجتبجحت نظام سرمایه داری را هم تضعیف می کنند، چه رسد<br />
<strong>به</strong> مبارزه برای تغیبریبرر اجتماع.<br />
مبارزه ی طبقه ی کارگر برای <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هب<strong>و</strong>د بجببجخشیدن <strong>به</strong> بجببجخت خ<strong>و</strong>د بجتبجحت سلطه ی نظام سرمایه داری همھهممچ<strong>و</strong>ن مشقت<br />
سبریبرزیف است که <strong>در</strong> اساطبریبرر ی<strong>و</strong>نان باستان ت<strong>و</strong>صیف شده است؛ که تا ابد مجممجحک<strong>و</strong>م ب<strong>و</strong>د که سنگ گردی را <strong>به</strong><br />
بالای تپه ببرببررد <strong>و</strong> شاهد آن باشد که سنگ باز <strong>به</strong> پایبنیبنن بلغزد.<br />
<strong>سندیکاها</strong> تشکیلات ابتدابىیبىی طبقه ی کارگر هستند. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها نطفه ی اجتماع آینده <strong>در</strong><strong>و</strong>ن اجتماع گذشته اند.<br />
البته از آبجنبججا که سازمان های کارگری <strong>در</strong> <strong>در</strong><strong>و</strong>ن جامعه ی سرمایه داری <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د دارند، <strong>در</strong> معرض فشار<br />
طبقابىتبىی بیگانه قرار دارند. این فشارها <strong>به</strong> شدت بر ر<strong>و</strong>ی اقشار بالابىیبىی سنگیبىنبىی کرده <strong>و</strong> اغلب منجر <strong>به</strong> ابجنبجحطاط<br />
می ش<strong>و</strong>د.<br />
<strong>در</strong> د<strong>و</strong>ره های «عادی» آ گاهی کارگران بجتبجحت تاثبریبرر <strong>و</strong>زنه ی سنت <strong>و</strong> ر<strong>و</strong>ال قرار دارد. اما میلی<strong>و</strong>ن ها مرد <strong>و</strong> زن<br />
از طریق بجتبججر<strong>به</strong> شان <strong>در</strong> مبارزه، <strong>به</strong> <strong>در</strong>ک <strong>نیاز</strong> <strong>به</strong> سرنگ<strong>و</strong>بىنبىی سرمایه داری <strong>و</strong> ابجیبججاد جامعه ی بىببىی طبقه <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان<br />
تنها راه دستیابىببىی <strong>به</strong> زندگی مناسب <strong>و</strong> آینده ای پرر<strong>و</strong>نق می رسند.<br />
لنبنیبنن ن<strong>و</strong>شته است:«طبقه ی کارگر <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر غریزی <strong>و</strong> خ<strong>و</strong>دج<strong>و</strong>ش دم<strong>و</strong>کراتیک است... <strong>در</strong> هر قدم کارگران با<br />
دسمشسممن اصلی خ<strong>و</strong>د ر<strong>و</strong> <strong>در</strong> ر<strong>و</strong> می ش<strong>و</strong>ند: طبقه ی سرمایه دار. <strong>در</strong> مبارزه با این دسمشسممن، کارگر س<strong>و</strong>سیالیست<br />
می ش<strong>و</strong>د...» این ها سخنابىنبىی خردمندانه است. علبریبررغم بمتبممام مسائل، طبقه ی کارگر میل غریزی عمیقی برای<br />
تغیبریبرر جامعه دارد، گرچه ممممممکن است همھهمم<strong>و</strong>اره بر آن آ گاه نباشد. این از شرایط زندگی <strong>و</strong> ت<strong>و</strong>لید جمججممعی<br />
اجتماعی برمی خبریبرزد.<br />
٥
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
طبقه ی کارگر از طریق بجتبججر<strong>به</strong> ی مبارزه ی جمججممعی <strong>به</strong> ت<strong>در</strong>تحیتحج خ<strong>و</strong>د را <strong>به</strong> سطح <strong>در</strong>ک <strong>نیاز</strong> <strong>به</strong> تغیبریبرر جامعه ارتقاء<br />
می بجببجخشد. از یک طبقه «<strong>به</strong> خ<strong>و</strong>دی خ<strong>و</strong>د» <strong>به</strong> طبقه ای «برای خ<strong>و</strong>د» تغیبریبرر می کند. این را می ت<strong>و</strong>ان <strong>در</strong> هر<br />
اعتصابىببىی دید. مارکسیست ها خ<strong>و</strong>د را بر مبنای این <strong>و</strong>اقعیت قرار می دهند <strong>و</strong> تلاش می کنند که این گرایش<br />
را گسبرتبررش دهند <strong>و</strong> آن را <strong>به</strong> بجتبججلی کامل برسانند. نقش مارکسیست ها <strong>در</strong> <strong>سندیکاها</strong> این است که اراده ی<br />
ناآ گاه طبقه ی کارگر برای تغیبریبرر جامعه را آ گاه سازند.<br />
ر<strong>و</strong>یدادهای عظیمی پیش ر<strong>و</strong>ی ماست. این همھهممه چبریبرز را <strong>و</strong>ار<strong>و</strong>نه خ<strong>و</strong>اهد کرد. <strong>در</strong> مبارزابىتبىی که رخ می دهد،<br />
مبارزات سندیکابىیبىی <strong>به</strong> مبارزات انقلابىببىی دگرگ<strong>و</strong>ن خ<strong>و</strong>اهد شد. ما امید<strong>و</strong>ار بمیبمم که این جز<strong>و</strong>ه ی مجممجختصر <strong>در</strong> این<br />
امر حیابىتبىی یاری رسان باشد.<br />
راب س<strong>و</strong>ل<br />
ژ<strong>و</strong>ئن ٢٠١٨<br />
٦
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
بجببجحران سرمایه داری <strong>و</strong> <strong>نیاز</strong> <strong>سندیکاها</strong> <strong>به</strong> اسبرتبرراتژی انقلابىببىی<br />
«این چرخه ای ش<strong>و</strong>م است که خر<strong>و</strong>جی از آن <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د ندارد. طبقه ی کارگر همھهممابىنبىی که ب<strong>و</strong>د می ماند، همھهممابىنبىی که<br />
پ<strong>در</strong>ان چارتیست مان١ از نامیدنش ترسی نداشتند: طبقه ی بردگان مزدگبریبرر. آیا قرار است این نتیجه ی<br />
بمتبممام این مشقت ها، ازخ<strong>و</strong>دگذشتگی ها <strong>و</strong> رتحنتحج ها باشد؟ آیا قرار است این برای همھهممیشه بالاترین هدف<br />
کارگران بریتانیابىیبىی بافىقفىی بمببمماند؟ یا آنکه طبقه ی کارگر این کش<strong>و</strong>ر بالاخره تلاش خ<strong>و</strong>اهد کرد تا این چرخه ی<br />
ش<strong>و</strong>م را بشکند <strong>و</strong> <strong>در</strong> جنبشی برای لغ<strong>و</strong> نظام مزد <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر کلی، راه خر<strong>و</strong>جی از آن بیابد؟<br />
(فر<strong>در</strong>یک انگلس، استاندارد کار، ١٨٨١)<br />
کارگران <strong>در</strong> <strong>و</strong>ضعیت مبرتبرزلزلىللىی قرار دارند، چرا که استانداردهای زندگی شان هر ساله تبرنبرزل می یابد بد<strong>و</strong>ن<br />
آنکه پایان آن نزدیک باشد. کارگران <strong>در</strong> بجببجخش های د<strong>و</strong>لبىتبىی <strong>و</strong> خص<strong>و</strong>صی اخراج ناشی از عدم <strong>نیاز</strong>، کاهش<br />
دستمزد <strong>و</strong>اقعی <strong>و</strong> <strong>و</strong>خامت ا<strong>و</strong>ضاع را <strong>در</strong> مقیاس بزرگ بجتبججر<strong>به</strong> کرده اند که خ<strong>و</strong>داشتغالىللىی ر<strong>و</strong> <strong>به</strong> رشد، کار<br />
پاره <strong>و</strong>قت، «قراردادهای صفر ساعت»٢ <strong>و</strong> کار از طریق آژانس ها[ی <strong>و</strong>اسطه] بمنبمم<strong>و</strong>د های بارز آن است. ائتلاف<br />
مجممجحافظه کار‐لیبرببررال مسئ<strong>و</strong>ل بزرگ ترین جمحجممله <strong>به</strong> طبقه ی کارگر ‐کارگران یدی <strong>و</strong> کارمندان <strong>به</strong> یک مبریبرزان‐<br />
<strong>در</strong> حافظه ی زنده ب<strong>و</strong>ده است.<br />
همھهممچنان که کارگران با «سازش پذیریِ» تشدیدیافته <strong>در</strong> همھهممه جا ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> هستند، این جمحجمملات <strong>در</strong> مجممجحیط کار<br />
یک «ضدانقلاب» را تشکیل می دهند.<br />
همھهممزمان، طبقه ی کارفرما هرگز ثر<strong>و</strong>بمتبممندتر از این نب<strong>و</strong>ده است. ببنیبنن سال های ١٩٨۵ تا ٢٠٠٨، بریتانیا<br />
سریع ترین افزایش نابرابری <strong>در</strong>آمد را <strong>در</strong> میان کش<strong>و</strong>رهای ت<strong>و</strong>سعه یافته ی جهان بجتبججر<strong>به</strong> کرده است. «طبق<br />
جدیدترین بجتبجحلیل رسمسسممی <strong>در</strong>باره ی اینکه مالک ۵/٩ تریلی<strong>و</strong>ن پ<strong>و</strong>ند از ام<strong>و</strong>ال، حق<strong>و</strong>ق <strong>و</strong> دارابىیبىی های مالىللىی<br />
کیست، ثر<strong>و</strong>بمتبممندترین یک <strong>در</strong>صد جمججممعیت بریتانیا <strong>به</strong> اندازه ی ٪۵۵ از فقبریبررترین بجببجخش جامعه ر<strong>و</strong>ی هم رفته<br />
ثر<strong>و</strong>ت انباشته است.» (گاردین، ١۵ می ٢٠١۴) تفا<strong>و</strong>ت ها میان طبقات تبدیل <strong>به</strong> شکافىففىی شده است که<br />
همھهمم<strong>و</strong>اره <strong>در</strong> حال بازتر شدن است.<br />
گرچه، این جمحجممله علیه طبقه ی کارگر از سال ٢٠١٠ شر<strong>و</strong>ع نشده ب<strong>و</strong>د. بلکه <strong>در</strong> ط<strong>و</strong>ل ٣٠ سال اخبریبرر <strong>در</strong><br />
:Chartist ١ م$تعلق ب$ه ج$نبش م$نش<strong>و</strong>رگ$رای$ی (Chartism) ؛ ج$نبشی س$یاس$ی <strong>و</strong> اج$تماع$ی ب$رای اص$الح <strong>در</strong> پ$ادش$اه$ی ب$ری$تان$یای ک$بیر<br />
<strong>و</strong> ایرلند شمالی <strong>در</strong> ا<strong>و</strong>اسط سدهٔ ن<strong>و</strong>زدهم که نامش از «منش<strong>و</strong>ر مردم» <strong>در</strong> ۱۸۳۸ گرفته شده ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> اهداف جنبش را <strong>در</strong> بر داشت.<br />
:zero-hour contracts ٢ ق$$راردادی م$$یان ک$$ارگ$$ر <strong>و</strong> ک$$ارف$$رم$$ا ک$$ه <strong>در</strong> آن ک$$ارف$$رم$$ا م$$<strong>و</strong>ظ$$ف ب$$ه ارائ$$ه ی ک$$ار ب$$ه م$$یزان ح$$داق$$ل س$$اع$$ات<br />
ک$اری نیس$ت <strong>و</strong> ک$ارگ$ر ن$یز م$<strong>و</strong>ظ$ف ب$ه ان$جام ک$ار پ$یشنهاد ش$ده نیس$ت. اس$تخدام ط$ی ای$ن ق$رارداده$ا م$عم<strong>و</strong>الً ش$ام$ل ح$ق<strong>و</strong>ق م$رخ$صی <strong>و</strong><br />
تعطیالت <strong>و</strong> نیز بیمه نمی ش<strong>و</strong>د. این قرارداد با قرارداد کار فصلی <strong>و</strong> م<strong>و</strong>قت متفا<strong>و</strong>ت است.<br />
٧
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
جریان ب<strong>و</strong>ده است، خص<strong>و</strong>صاً <strong>در</strong> بىپبىی شکست هابىیبىی که بر معدن چیان، کارگران چاپ <strong>و</strong> کارگران اسکله <strong>در</strong><br />
ا<strong>و</strong>اسط دهه ی ١٩٨٠ <strong>و</strong>ارد آمد.<br />
امر<strong>و</strong>ز با <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هدیدهای ضدسندیکابىیبىی از س<strong>و</strong>ی مجممجحافظه کاران، جنبش با پسرفت های بیشبرتبرری ر<strong>و</strong>برست.<br />
طبقه ی کارگر با انتخابىببىی آشکار ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong>ست: یا <strong>به</strong> دهه ی ١٩٣٠ کشیده ش<strong>و</strong>د <strong>و</strong> یا چ<strong>و</strong>ن شبریبرر بجببججنگد تا جامعه<br />
را تغیبریبرر دهد. <strong>در</strong> م<strong>و</strong>اجهه با این انتخاب، هرگز <strong>به</strong> این اندازه <strong>نیاز</strong> مبرببررم <strong>به</strong> جنبش سندیکابىیبىی قهرآمبریبرز مسلح<br />
<strong>به</strong> برنامه ای جس<strong>و</strong>رانه برای دفاع از طبقه ی کارگر <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د نداشته است. متاسفانه رهبرببرران مجممجحافظه کار سندیکا<br />
<strong>به</strong> جای رهبرببرری چنبنیبنن مبارزه ای، تبدیل <strong>به</strong> مانعی بزرگ شده اند <strong>و</strong> <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان ترمزی ق<strong>و</strong>ی برای جنبش عمل<br />
می کنند.<br />
فشار از پایبنیبنن گاه آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها را <strong>و</strong>ادار <strong>به</strong> ن<strong>و</strong>عی کنش سندیکابىیبىی مجممجحد<strong>و</strong>د کرده است اما اغلب پرا کنده <strong>و</strong> نام<strong>و</strong>ثر<br />
است. این <strong>به</strong> ن<strong>و</strong><strong>به</strong> ی خ<strong>و</strong>د منجر <strong>به</strong> سر<strong>در</strong>گمی بسیار شده است. <strong>در</strong> حالىللىی که کارگران <strong>به</strong> مبارزه بمتبممایل<br />
دارند، هیچ اسبرتبرراتژی جدی برای عمل <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د ندارد. <strong>به</strong> علا<strong>و</strong>ه تا کتیک اعتصابات یک ر<strong>و</strong>زه <strong>به</strong> جای منجر<br />
شدن <strong>به</strong> تشدید مبارزه، تنها برای تضعیف اطمینان شرکت کنندگان آن استفاده می ش<strong>و</strong>د. باز هم ممممممانعت <strong>و</strong><br />
تعلل از س<strong>و</strong>ی رهبرببرری سندیکا <strong>در</strong> جهت تضعیف ر<strong>و</strong>حیه ی اعضا عمل کرده است، چنان که از سطح پایبنیبنن<br />
مشارکت <strong>در</strong> برخی رای گبریبرری های سندیکا نبریبرز مشه<strong>و</strong>د است.<br />
رایزبىنبىی پشت رایزبىنبىی <strong>در</strong>باره ی کنش ابجنبججام شده است، اما بد<strong>و</strong>ن هیچ برنامه یا اسبرتبرراتژی مشخص <strong>به</strong> دست<br />
آمده. اعتصابات پرا کنده ی یک ر<strong>و</strong>زه خص<strong>و</strong>صاً پس از د<strong>و</strong>ره های ط<strong>و</strong>لابىنبىی عدم فعالیت، حبىتبىی می ت<strong>و</strong>اند بذر<br />
ناامیدی را <strong>در</strong> میان اعضا ببرپبررا کند. متاسفانه همھهممانند شبیه ماجرای «د<strong>و</strong>ک بزرگ ی<strong>و</strong>رک»٣ است که اعضا<br />
احساس می کنند <strong>به</strong> بالا <strong>و</strong> سپس د<strong>و</strong>باره <strong>به</strong> پایبنیبنن تپه گسیل می ش<strong>و</strong>ند، بد<strong>و</strong>ن هدفىففىی <strong>در</strong> ذهن شان جز اینکه<br />
انرژی شان را بجتبجخلیه کنند.<br />
اما فشار <strong>در</strong> حال افزایش است. این امر امسال منجر <strong>به</strong> کنش اعتصابىببىی <strong>در</strong> دهم ژ<strong>و</strong>ئن <strong>و</strong> چهاردهم ا کتبرببرر<br />
شده است. دی<strong>و</strong> پرنتیس٤ دببریبرر کل ی<strong>و</strong>نیسان٥ <strong>در</strong>باره ی مشخص کردن مرز صحبت کرده است:«پایبریبرز<br />
امسال م<strong>و</strong>ضع خ<strong>و</strong>د را مشخص می کنیم. تا همھهممبنیبنن جا، نه بیشبرتبرر.»<br />
امید<strong>و</strong>ار بمیبمم که این سخنان تبدیل <strong>به</strong> عمل ش<strong>و</strong>د، چرا که بمتبممام این ها را پیش از این از رهبرببرران <strong>سندیکاها</strong>ی<br />
مجممجختلف شنیده ابمیبمم. گر چه س<strong>و</strong>ابق شان نشان دهنده ی این است که <strong>در</strong> ا<strong>و</strong>لبنیبنن فرصت برای پناه گرفبنتبنن<br />
می شتابند. <strong>در</strong> سال ٢٠١١ <strong>در</strong> بىپبىی اعتصاب ملی بر سر بازنشستگی مبارزه را ترک گفته <strong>و</strong> ت<strong>و</strong>افقی رقت انگبریبرز<br />
:Grand Old Duke of York ٣ ش$عری ک$<strong>و</strong>دک$ان$ه <strong>در</strong> زب$ان ان$گلیسی ک$ه م$ضم<strong>و</strong>ن آن ب$اال <strong>و</strong> پ$ای$ین رف$نت م$ردان د<strong>و</strong>ک ب$زرگ ی$<strong>و</strong>رک از<br />
تپه است. عن<strong>و</strong>ان این شعر تبدیل <strong>به</strong> ض رباملثلی برای کار بیه<strong>و</strong>ده شده است.<br />
Dave Prentis ٤<br />
:UNISON ٥ د<strong>و</strong>مین سندیکای بزرگ بریتانیا با حد<strong>و</strong>د ۱/۳ میلی<strong>و</strong>ن عض<strong>و</strong><br />
٨
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
را امضاء کردند.<br />
اما این <strong>و</strong>ضعیت بمنبممی ت<strong>و</strong>اند تا ابد ادامه داشته باشد. انگلس <strong>در</strong> سال ١٨٩٠ ن<strong>و</strong>شته ب<strong>و</strong>د:«هر چه م<strong>و</strong>ج<br />
ط<strong>و</strong>لابىنبىی تر پشت سد نگه داشته ش<strong>و</strong>د، ف<strong>و</strong>رانش ت<strong>و</strong>فنده تر خ<strong>و</strong>اهد ب<strong>و</strong>د.»<br />
این «ف<strong>و</strong>ران» <strong>در</strong> سال های ١٨٨٩ <strong>و</strong> ١٨٩٠ با اعتصاب مشه<strong>و</strong>ر زنان <strong>و</strong> دخبرتبرران کبرببرریت سازی <strong>و</strong> اعتصاب<br />
کارگران اسکله که راه را برای تشکیلات سندیکابىیبىی جدید باز کرد رخ داد. این پس از «خ<strong>و</strong>اب<br />
چهل ساله»ی طبقه ی کارگر بریتانیا <strong>در</strong> بىپبىی شکست چارتیسم رخ داد. امر<strong>و</strong>ز ما د<strong>و</strong>ره ی عقب نشیبىنبىی<br />
ط<strong>و</strong>لابىنبىی ای را بجتبججر<strong>به</strong> کرده ابمیبمم، حبىتبىی [می ت<strong>و</strong>ان گفت] از زمان شکست اعتصاب معدبجنبجچیان <strong>در</strong> سال های<br />
.١٩٨۵-١٩٨۴<br />
بجببجحران سرمایه داری سال ٢٠٠٨، عمیق ترین بجببجحران از سال ١٩٣٠، شرایط را زیر <strong>و</strong> ر<strong>و</strong> کرده است.<br />
طبقه ی کارگر با عمیق ترین بجببجحران <strong>در</strong> حافظه ی زنده ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong>ست. چنبنیبنن تاخت <strong>و</strong> تازی بر مشاغل،<br />
دستمزدها <strong>و</strong> شرایط <strong>و</strong> مقررات نسل هاست که دیده نشده است. هدف این جز<strong>و</strong>ه بجتبجحلیل <strong>و</strong>ضعیت پیش<br />
ر<strong>و</strong>ی جنبش سندیکابىیبىی امر<strong>و</strong>ز <strong>و</strong> ارائه ی راهی برای خر<strong>و</strong>ج از تنگنای کن<strong>و</strong>بىنبىی است.<br />
تاربجیبجخچه ی تشکیلات سندیکابىیبىی<br />
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> بریتانیا تارتحیتحخ پرافتخاری دارند. ریشه هایشان را می ت<strong>و</strong>ان <strong>در</strong> انقلاب صنعبىتبىی <strong>و</strong> ت<strong>و</strong>لد طبقه ی<br />
کارگر ردیابىببىی کرد. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها حبىتبىی پیش از انقلاب فرانسه <strong>به</strong> <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د آمدند. <strong>سندیکاها</strong> <strong>به</strong> خاطر ضر<strong>و</strong>رت <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان<br />
سازمان دفاعی کارگران <strong>در</strong> جنگ طبقابىتبىی با کارفرمایان ظالمللمم <strong>به</strong> <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د آمدند. ا<strong>و</strong>ضاع <strong>به</strong> حالت ا<strong>و</strong>لیه ی<br />
خ<strong>و</strong>د بازگشته است. امر<strong>و</strong>ز با جمحجممله ای ببریبررجمحجممانه از طرف سرمایه ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> هستیم. ا گر زمابىنبىی باشد که کارگران<br />
<strong>به</strong> سازمان دفاعی ق<strong>در</strong>بمتبممند <strong>نیاز</strong> داشته باشند، آن زمان امر<strong>و</strong>ز است، <strong>در</strong> این <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> ریاضت اقتصادی <strong>و</strong><br />
بجببجحران عمیق سرمایه داری.<br />
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> ظه<strong>و</strong>ر <strong>و</strong> رشد سرمایه داری ابجیبججاد شدند. <strong>به</strong> مدت بیش از د<strong>و</strong> قرن <strong>سندیکاها</strong> نقشی <strong>به</strong><br />
غایت مبرتبررفىقفىی <strong>در</strong> بالا بردن سطح حیات مادی <strong>و</strong> فرهنگی طبقه ی کارگر ایفاء کردند. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها مدافع حق<strong>و</strong>ق کارگر<br />
نبریبرز ب<strong>و</strong>دند: حق اعتصاب، آزادی تشکل، آزادی اجتماعات <strong>و</strong> نبریبرز حق رای، <strong>در</strong> <strong>و</strong>اقع حق<strong>و</strong>ق بنیادیبىنبىی که<br />
امر<strong>و</strong>ز همھهممچنان از آن <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هره مندبمیبمم. بجتبجحت فشار از س<strong>و</strong>ی کارگران تشکل یافته <strong>و</strong> نبریبرز ر<strong>و</strong>یدادهای انقلابىببىی <strong>در</strong><br />
خارج از کش<strong>و</strong>ر سرمایه داران <strong>و</strong>ادار <strong>به</strong> پذیرش چنبنیبنن حق<strong>و</strong>فىقفىی شدند. کارل مارکس <strong>در</strong> کاپیتال ن<strong>و</strong>شته<br />
است:«می بینیم که تنها بر خلاف میل خ<strong>و</strong>د <strong>و</strong> بجتبجحت فشار از س<strong>و</strong>ی ت<strong>و</strong>ده ها [ب<strong>و</strong>د که] پارلمللممان انگلستان ق<strong>و</strong>انبنیبنن<br />
ضد اعتصاب <strong>و</strong> <strong>سندیکاها</strong> را رها کرد، پس از آنکه خ<strong>و</strong>د برای پانصد سال با خ<strong>و</strong>دخ<strong>و</strong>اهی بیشرمانه م<strong>و</strong>ضع<br />
دابمئبممی سندیکای سرمایه داران علیه کارگران را حفظ کرده ب<strong>و</strong>د.»<br />
٩
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
این پیشرفت ها <strong>در</strong> جهت تق<strong>و</strong>یت <strong>سندیکاها</strong> <strong>و</strong> ابجتبجحاد طبقه ی کارگر عمل کرد. طبقه ی کارگر از ماده ی خام<br />
برای <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هره کشی صرف، از طبقه ای «<strong>به</strong> خ<strong>و</strong>دی خ<strong>و</strong>د»، <strong>به</strong> طبقه ای «برای خ<strong>و</strong>د» تغیبریبرر شکل یافت. البته تارتحیتحخ<br />
مبارزه ی طبقابىتبىی <strong>در</strong> یک خط مستقیم پیش نرفت. مبارزه ی طبقابىتبىی از پبریبرر<strong>و</strong>زی ها، پسر<strong>و</strong>ی ها <strong>و</strong> شکست ها <strong>و</strong><br />
حبىتبىی خیانت ها تشکیل شده است.<br />
سنت جنبش کارگری بریتانیا <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>ه ق<strong>و</strong>ت خ<strong>و</strong>د را از لحللححاظ همھهممبستگی، عزم راسخ، سازماندهی <strong>و</strong> جسارت<br />
داراست، چنان که <strong>به</strong> شکل ت<strong>و</strong>ابمنبممندی <strong>در</strong> اعتصاب باشک<strong>و</strong>ه معدن چیان <strong>در</strong> سال ١٩٨۴-١٩٨۵،<br />
مهم ترین نبرببررد طبقابىتبىی نسل ها نشان داده شد. این مبارزه زنابىنبىی را نبریبرز <strong>به</strong> خ<strong>و</strong>د کشاند که گر<strong>و</strong>ه های جمحجممایبىتبىی<br />
همھهممسران معدن چیان را سازماندهی می کردند که نقشی حیابىتبىی را <strong>در</strong> ط<strong>و</strong>ل اعتصاب ایفاء کرد.<br />
اما <strong>و</strong>جه دیگری نبریبرز <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د دارد که متاسفانه <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان باری سنگبنیبنن عمل می کند، ما نسلی از رهبرببرران<br />
مجممجحافظه کار <strong>به</strong> <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د آ<strong>و</strong>رده ابمیبمم که با ر<strong>و</strong>حیه ی ن<strong>و</strong>کرمآبىببىی <strong>و</strong> تسلیم اشباع شده اند. این لایه ی ب<strong>و</strong>ر<strong>و</strong>کراتیک<br />
چشم اندازی مجممجحد<strong>و</strong>د دارد که غرق <strong>در</strong> همھهممدسبىتبىی طبقابىتبىی است <strong>و</strong> <strong>سندیکاها</strong> را مجممجحملی برای پیشرفت شغلی<br />
خ<strong>و</strong>د می بیند. <strong>در</strong> دهه های ١٩۵٠ <strong>و</strong> ١٩۶٠ چنبنیبنن رهبرببرران مجممجحافظه کاری آ گاهانه برای تادیب <strong>و</strong> کنبرتبررل<br />
اعضاء <strong>به</strong> کار گرفته می شدند. سپس <strong>به</strong> فراخ<strong>و</strong>ر از س<strong>و</strong>ی تشکیلات حا کم با عنا<strong>و</strong>ین، <strong>در</strong>جات <strong>و</strong> افتخارات<br />
م<strong>و</strong>رد بجتبججلیل قرار می گرفتند. فهرست آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها که <strong>در</strong> برابر سرمایه داری زان<strong>و</strong> زدند ط<strong>و</strong>لابىنبىی است. این فهرست<br />
شامل چهره هابىیبىی چ<strong>و</strong>ن «لرد» ک<strong>و</strong>پر٦ رئیس کارگران خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> شهری، «سر» سیدبىنبىی گرین٧ رئیس<br />
کارگران راه آهن، «لرد» چپل٨ رهبرببرر برقکاران، «لرد» گ<strong>و</strong>رملی٩ رئیس سندیکای معدبجنبجچیان، «لرد»<br />
هیل١٠<br />
رئیس کنف<strong>در</strong>اسی<strong>و</strong>ن <strong>سندیکاها</strong>ی کشبىتبىی سازی <strong>و</strong> مهندسی <strong>و</strong> غبریبرره.<br />
این «رهبرببرران» <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان مام<strong>و</strong>ران مستقیم طبقه ی حا کم <strong>در</strong> جنبش کارگری <strong>و</strong> سندیکابىیبىی عمل می کردند.<br />
تعدادی از این شخصیت های ناخ<strong>و</strong>شایند حبىتبىی از ام آی فای<strong>و</strong> <strong>و</strong> سر<strong>و</strong>یس مجممجخفی برای کارهای مجممجخفیانه شان پ<strong>و</strong>ل<br />
<strong>در</strong>یافت کردند. این ن<strong>و</strong>ع فعالیت ها <strong>به</strong> خ<strong>و</strong> بىببىی مستند شده <strong>و</strong> تا امر<strong>و</strong>ز ادامه دارد، همھهممان ط<strong>و</strong>ر که افشای اخبریبرر<br />
نف<strong>و</strong>ذ د<strong>و</strong>لبىتبىی <strong>به</strong> گر<strong>و</strong>ه های چپ <strong>و</strong> مبرتبررفىقفىی آشکار شده است.<br />
<strong>در</strong> تلاش برای تبدیل <strong>سندیکاها</strong> <strong>به</strong> مکابىنبىی «امن برای سرمایه داری» رهبرببرران دست راسبىتبىی سندیکا <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر<br />
سیستماتیک بمتبممامی اعضاء را سرک<strong>و</strong>ب کردند. اغلب اعتصابات رسمسسممی ممممممن<strong>و</strong>ع شد <strong>و</strong> کارگران را <strong>و</strong>ادار <strong>به</strong><br />
دست زدن <strong>به</strong> اقدامات غبریبرررسمسسممی بمنبمم<strong>و</strong>د.<br />
Cooper ٦<br />
Sidney Green ٧<br />
Chapple ٨<br />
Gormley ٩<br />
١٠<br />
Hill ١٠
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
با این حال <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> پس از جنگ با ق<strong>در</strong>ت گرفبنتبنن سرمایه داری <strong>و</strong> بجتبجحصیل س<strong>و</strong>دهای کلان، طبقه ی<br />
کارفرما قا<strong>در</strong> ب<strong>و</strong>د با اعطای امتیازات پرداخت <strong>و</strong> شرایط کار، صلح سندیکابىیبىی را بجببجخرد. دهه های ١٩۵٠ <strong>و</strong><br />
١٩۶٠ <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> کامیابىببىی اصلاحات ب<strong>و</strong>د. سرمایه داری <strong>در</strong> حال شک<strong>و</strong>فابىیبىی ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> می ت<strong>و</strong>انست از عهده ی چنبنیبنن<br />
ام<strong>و</strong>ری برآید. اما چنبنیبنن امری این ت<strong>و</strong>هم را ابجیبججاد کرد که سرمایه داری م<strong>و</strong>اضع خ<strong>و</strong>د را تغیبریبرر داده <strong>و</strong> چنبنیبنن<br />
دستا<strong>و</strong>ردهابىیبىی تا ابد ادامه خ<strong>و</strong>اهد داشت. <strong>در</strong> آن زمان <strong>به</strong> نظر می رسید که صحت داشته باشد.<br />
اما این ت<strong>و</strong>همھهممی بیش نب<strong>و</strong>د، چنابجنبجچه مارکسیست ها هم <strong>در</strong> آن زمان ت<strong>و</strong>ضیح دادند. <strong>در</strong> حالىللىی که <strong>در</strong> شک<strong>و</strong>فابىیبىی<br />
<strong>د<strong>و</strong>ران</strong> پس از جنگ سرمایه داری می ت<strong>و</strong>انست اصلاحابىتبىی را اعطا بمنبمماید، اما این امری م<strong>و</strong>قبىتبىی ب<strong>و</strong>د. نا گزیر<br />
تضادهای سرمایه داری د<strong>و</strong>باره ظاهر می شد <strong>و</strong> نظام <strong>و</strong>ارد بجببجحران می شد <strong>و</strong> بمتبممام <strong>و</strong>حشت های قدبمیبممی بیکاری<br />
جمججممعی <strong>و</strong> کاهش ها را د<strong>و</strong>باره زنده می کرد. <strong>در</strong> سال ١٩٧۴، سرمایه داری بجنبجخستبنیبنن افت عمده ی [ناشی از]<br />
ت<strong>و</strong>لید مازاد از زمان جنگ را بجتبججر<strong>به</strong> کرد. بیکاری عم<strong>و</strong>می <strong>در</strong> همھهممه جا د<strong>و</strong>باره پدیدار شد. <strong>در</strong> نتیجه،<br />
سرمایه داری دیگر قا<strong>در</strong> <strong>به</strong> ادامه ی اصلاحات گذشته نب<strong>و</strong>د.<br />
<strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر مشخص، سال های بجنبجخست <strong>و</strong>زیری تاچر جمحجممله ای شرارت آمبریبرز علیه طبقه ی کارگر را شاهد ب<strong>و</strong>د که تا<br />
امر<strong>و</strong>ز نبریبرز ادامه دارد. چنان که الن باد١١<br />
مشا<strong>و</strong>ر اقتصادی تاچر خ<strong>و</strong>دخ<strong>و</strong>اهانه عن<strong>و</strong>ان کرد:«افزایش<br />
بیکاری راهی <strong>به</strong> غایت مطل<strong>و</strong>ب ب<strong>و</strong>د تا ق<strong>در</strong>ت طبقات کارگر کاهش یابد، <strong>به</strong> عبارت دیگر، آبجنبجچه <strong>در</strong> آبجنبججا<br />
مهندسی شده ب<strong>و</strong>د <strong>به</strong> بیان مارکسیسبىتبىی بجببجحران سرمایه داری ب<strong>و</strong>د که ارتش ذخبریبرره ی نبریبرر<strong>و</strong>ی کار را بازسازی<br />
کرد <strong>و</strong> <strong>به</strong> سرمایه داران امکان داد که از آن زمان تا کن<strong>و</strong>ن س<strong>و</strong>دهای کلابىنبىی کسب بمنبممایند.»<br />
ضد اصلاحات<br />
امر<strong>و</strong>ز ا<strong>و</strong>ضاع <strong>به</strong> مراتب <strong>و</strong>خیم تر است. با سق<strong>و</strong>ط شدید سال ٢٠٠٨، <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> اصلاحات بالاخره <strong>به</strong> پایان<br />
رسیده است. نظام سرمایه داری جهابىنبىی <strong>در</strong> حال بجتبججر<strong>به</strong> ی بزرگ ترین بجببجحران خ<strong>و</strong>د از دهه ی ١٩٣٠ است.<br />
اصلاحات تبدیل <strong>به</strong> ضداصلاحات شده اند، چه <strong>در</strong> بریتانیا <strong>و</strong> چه <strong>در</strong> سایر کش<strong>و</strong>رها. بیکاری انب<strong>و</strong>ه که م<strong>و</strong>قت<br />
تلقی می شد ا کن<strong>و</strong>ن دابمئبممی شده است. این بجببجحرانِ «چرخه ای» سرمایه داری نیست، بلکه بجببجحران ارگانیک یا<br />
سیستمیک نظام است. چنان که بزرگ ترین سق<strong>و</strong>ط استانداردهای زندگی از دهه ی ١٨٧٠، یعبىنبىی زمابىنبىی<br />
که تاربجیبجخچه ی آن آغاز شده است، گ<strong>و</strong>اه آن است، ما <strong>و</strong>ارد <strong>و</strong>ضعیت «نرمال» جدیدی شده ابمیبمم.<br />
ت<strong>و</strong>بىنبىی اتکینس<strong>و</strong>ن١٢<br />
استاد م<strong>در</strong>سه عل<strong>و</strong>م اقتصادی لندن می ن<strong>و</strong>یسد:«صادقانه، م<strong>و</strong>ض<strong>و</strong>ع سرمایه <strong>و</strong> کار است.<br />
ما شاهد همھهممه گ<strong>و</strong>نه تغیبریبررات <strong>به</strong> نفع سرمایه هستیم. این امر <strong>به</strong> تعدیل دستمزدها گرایش دارد که یعبىنبىی<br />
Alan Budd ١١<br />
١١<br />
Tony Atkinson ١٢
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
کاهش آن <strong>در</strong> کش<strong>و</strong>رهای ثر<strong>و</strong>بمتبممند.» با ت<strong>و</strong>جه <strong>به</strong> بجببجحران، <strong>به</strong> کارگران بریتانیابىیبىی گفته می ش<strong>و</strong>د که باید با<br />
کش<strong>و</strong>رهابىیبىی مثل چبنیبنن که نبریبرر<strong>و</strong>ی کار <strong>در</strong> آن ارزان است رقابت کنند یا بیکار می ش<strong>و</strong>ند. اما <strong>به</strong> کارگران سایر<br />
کش<strong>و</strong>رها نبریبرز همھهممبنیبنن گفته می ش<strong>و</strong>د. <strong>به</strong> عبارت دیگر کارگران <strong>و</strong>ادار <strong>به</strong> رقابت <strong>در</strong> کاهش دستمزد <strong>و</strong> استاندارد<br />
زندگی می ش<strong>و</strong>ند. البته سرمایه داران طی این فرآیند س<strong>و</strong>دهای کلابىنبىی را <strong>به</strong> جیب می زنند.<br />
تنگنای سرمایه داری منجر <strong>به</strong> جمحجمملات <strong>و</strong> ضداصلاحات ببریبررجمحجممانه <strong>در</strong> همھهممه جا شده است، از ی<strong>و</strong>نان تا ایرلند، از<br />
ایالات متحده تا آفریقای جن<strong>و</strong> بىببىی. این <strong>د<strong>و</strong>ران</strong>، <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> ریاضت اقتصادی <strong>در</strong> همھهممه جاست. همھهممانند دهه ی<br />
١٩٣٠، نظام سرمایه داری تنها می ت<strong>و</strong>اند با پایبنیبنن کشیدن استانداردهای زندگی خ<strong>و</strong>د را حفظ بمنبمماید.<br />
ضعیف ترین بجببجخش ها با ببریبررجمحجممی بجتبجحت فشار قرار می گبریبررند. بیکاری انب<strong>و</strong>ه، مجممجحر<strong>و</strong>میت <strong>و</strong> رتحنتحج بیشبرتبرری را بجتبجحمیل<br />
می کند، خص<strong>و</strong>صاً برای ج<strong>و</strong>انان که چندان امیدی <strong>به</strong> آینده ندارند. همھهممزمان، ر<strong>و</strong>ز کاری ط<strong>و</strong>لابىنبىی تر می ش<strong>و</strong>د <strong>و</strong><br />
سن بازنشستگی بالاتر از همھهممیشه می ر<strong>و</strong>د <strong>و</strong> کارگران مسن تر را <strong>و</strong>ادار می کند تا <strong>به</strong> ق<strong>در</strong>ی کار کنند که از پا<br />
بیافتند. «انعطاف پذیری» کارگران، که یعبىنبىی همھهممان افزایش نرخ <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هره کشی شعار کارفرمایان <strong>و</strong> د<strong>و</strong>لت هایشان<br />
<strong>در</strong> همھهممه جا شده است. <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر مشخص، بریتانیا که ا کن<strong>و</strong>ن رسمسسمماً هزینه های کارگران را از اسپانیا پایبنیبنن تر<br />
آ<strong>و</strong>رده است، تبدیل <strong>به</strong> اقتصادی کم دستمزد شده که آل<strong>و</strong>ده <strong>به</strong> اضطراب <strong>و</strong> ناامبىنبىی است. <strong>در</strong> حالىللىی که<br />
کارگران «<strong>در</strong> کاهش دستمزد رقابت می کنند»، میلی<strong>و</strong>نرها میلیار<strong>در</strong> می ش<strong>و</strong>ند.<br />
این همھهممان فرآیندی است که مارکس <strong>در</strong> کاپیتال ت<strong>و</strong>صیف کرده است، که کارگران با <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هره کشی افزایش یافته<br />
ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> هستند، فرآیندی که با عن<strong>و</strong>ان ارزش اضافىففىی نسبىببىی <strong>و</strong> مطلقِ افزایش یافته شناخته می ش<strong>و</strong>د. <strong>در</strong> گذشته<br />
اصلاح طلبان <strong>به</strong> نظریه ی رتحنتحج فزاینده ی مارکس می خندیدند، اما ا کن<strong>و</strong>ن <strong>و</strong>اقعیت آشکار میلی<strong>و</strong>ن ها نفر <strong>در</strong><br />
بریتانیا <strong>و</strong> جاهای دیگر است.<br />
حق<strong>و</strong>ق دم<strong>و</strong>کراتیکی که ت<strong>و</strong>سط نسل های پیشبنیبنن کارگران <strong>به</strong> دست آمده ب<strong>و</strong>د نبریبرز <strong>در</strong> حال بجتبجحلیل رفبنتبنن است.<br />
<strong>در</strong> بریتانیا حق ابتدابىیبىی اعتصاب از س<strong>و</strong>ی ق<strong>و</strong>انبنیبنن ضدسندیکابىیبىی <strong>به</strong> شدت مجممجحد<strong>و</strong>د شده است، که ما را بیش از<br />
صد سال <strong>به</strong> عقب رانده است. ا کن<strong>و</strong>ن حزب ت<strong>و</strong>ری می خ<strong>و</strong>اهد حق اعتصاب را مجممجحد<strong>و</strong>دتر بمنبمماید، <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ری که<br />
ا کبرثبرریت نبریبرر<strong>و</strong>ی کار باید <strong>به</strong> نفع کنش رای دهند تا قان<strong>و</strong>بىنبىی ش<strong>و</strong>د. <strong>در</strong> گذشته پ<strong>در</strong>ان پیشبنیبنن ما آماده ی زیر پا<br />
گذاشبنتبنن ق<strong>و</strong>انبنیبنن ناعادلانه همھهممچ<strong>و</strong>ن «مص<strong>و</strong>بات ابجتبجحاد<br />
١٣<br />
« منف<strong>و</strong>ر ب<strong>و</strong>دند تا از خ<strong>و</strong>د دفاع بمنبممایند. راه جایگزیبىنبىی جز<br />
<strong>به</strong> چالش کشیدن این ق<strong>و</strong>انبنیبنن نیست، مگر آنکه سرهابمیبممان را از شرم <strong>به</strong> زیر بیافکنیم. متاسفانه رهبرببرران<br />
<strong>سندیکاها</strong> از چنبنیبنن افکاری <strong>و</strong>حشت زده اند. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها <strong>در</strong> <strong>و</strong>اقع خ<strong>و</strong>د را پشت این ق<strong>و</strong>انبنیبنن پنهان می کنند.<br />
An Act to prevent Unlawful) ع$ن<strong>و</strong>ان ک$ام$ل آن م$ص<strong>و</strong>ب$ه ی پ$یشگیری از ات$حاد غ$یرق$ان$<strong>و</strong>ن$ی ک$ارگ$ران :Combination Acts ١٣<br />
(Combinations of Workmen م$$ص<strong>و</strong>ب$$ات$$ی <strong>در</strong> انگلس$$تان <strong>در</strong> س$$ال ه$$ای ۱۷۹۹ <strong>و</strong> ۱۸۰۰ ب$$<strong>و</strong>د ک$$ه م$$ذاک$$ره ی ک$$ارگ$$ران ب$$ا ک$$ارف$$رم$$ا ب$$ه<br />
ص$<strong>و</strong>رت ج$معی را م$من<strong>و</strong>ع ک$رده <strong>و</strong> ب$ه ه$م پ$ی<strong>و</strong>س$نت ش$ان را غ$یرق$ان$<strong>و</strong>ن$ی ت$لقی م$ی ک$رد ک$ه ای$ن ام$ر ج$نبش ک$ارگ$ری را ب$ه ف$عال$یت ه$ای زی$رم$ینی<br />
ک$$$شان$$$د. س$$$ران$$$جام <strong>در</strong> س$$$ال ۱۸۲۵ <strong>در</strong> پ$$$ی م$$$بارزات <strong>و</strong> مج$$$م<strong>و</strong>ع$$$ه اع$$$تصاب$$$ات ک$$$ارگ$$$ران، م$$$ص<strong>و</strong>ب$$$ه ی دی$$$گری ب$$$ا ع$$$ن<strong>و</strong>ان «م$$$ص<strong>و</strong>ب$$$ه ی ات$$$حاد<br />
کارگران» که ف ع ا ل ی تهای بسیار محد<strong>و</strong>دی را مجاز م یشمرد، تص<strong>و</strong>یب شد.<br />
١٢
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
«متاسفیم، بمنبممی ت<strong>و</strong>انیم سمشسمما را جمحجممایت کنیم، این بر خلاف ق<strong>و</strong>انبنیبنن است» ترجیع بند معم<strong>و</strong>ل آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هاست.<br />
<strong>در</strong> ع<strong>و</strong>ض، مجممجخالفت با این ق<strong>و</strong>انبنیبنن طبقابىتبىی از [رده های] پایبنیبنن برآمده است. اخبریبرراً کارگران ساختمابىنبىی<br />
اعتصاب کننده ق<strong>و</strong>انبنیبنن ضدسندیکابىیبىی را <strong>به</strong> چالش کشیدند <strong>و</strong> کارفرمایان از مداخله عاجز ب<strong>و</strong>دند. شرم آ<strong>و</strong>ر<br />
است که رهبرببرران سندیکا <strong>در</strong> مقابل این ق<strong>و</strong>انبنیبنن بزدل هستند. <strong>به</strong> جای جمحجممایت آشکار کارگران <strong>در</strong> مبارزه، <strong>به</strong><br />
دنبال <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هب<strong>و</strong>دی ا<strong>و</strong>ضاع از طریق «بازنگری های قضابىیبىی» پرهزینه <strong>در</strong> دادگاه های سرمایه داری هستند که<br />
هزینه اش را با پ<strong>و</strong>ل اعضا می پردازند. <strong>به</strong> جای گرفبنتبنن م<strong>و</strong>ضع اص<strong>و</strong>لىللىی، ترجیح می دهند «دارابىیبىی های سندیکا<br />
را <strong>به</strong> خطر نیاندازند» که <strong>در</strong> <strong>و</strong>اقع همھهممان خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong>های گران قیمت، دفاتر <strong>و</strong> حق<strong>و</strong>ق های کلان شان است. باید<br />
<strong>به</strong> آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها یادآ<strong>و</strong>ر شد که سندیکا تنها آجر <strong>و</strong> سیمان نیست، بلکه اعضابىیبىی عادی هستند که <strong>در</strong> <strong>و</strong>ضعیت<br />
استیصال قرار دارند.<br />
<strong>در</strong> بریتانیا بمتبممام صحبت از «<strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هب<strong>و</strong>د» اقتصادی هیچ چبریبرز را تغیبریبرر نداده است. هرگ<strong>و</strong>نه «<strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هب<strong>و</strong>د» همھهممان ط<strong>و</strong>ر که<br />
می بینیم با هزینه ی طبقه ی کارگر است. هیچ چبریبرز تغیبریبرر نکرده است. کار م<strong>و</strong>قت <strong>در</strong> بریتانیا دیگر همھهممه گبریبرر<br />
شده است، نشانه ی دیگری بر آنکه چگ<strong>و</strong>نه ا<strong>و</strong>ضاع ر<strong>و</strong> <strong>به</strong> <strong>و</strong>خامت گذاشته است. نزدیک <strong>به</strong> پنج میلی<strong>و</strong>ن<br />
نفر خ<strong>و</strong>داشتغال هستند، افزایشی عظیم نسبت <strong>به</strong> گذشته، بد<strong>و</strong>ن هیچ امنیت شغلی یا حق<strong>و</strong>ق<br />
بازنشستگی. یک چهارم شرکت ها ا کن<strong>و</strong>ن کارگران را با قراردادهای صفرساعت استخدام می کنند،<br />
شدیدترین ن<strong>و</strong>ع «انعطاف پذیری» کارگران. <strong>در</strong> نتیجه ی این عقب نشیبىنبىی، طبقه ی کارگر بریتانیابىیبىی یکی از<br />
استثمارشده ترین ها <strong>در</strong> ار<strong>و</strong>پاست، با تعطیلات کمبرتبرر، جمحجممایت کمبرتبرر <strong>در</strong> مجممجحل کار، حق<strong>و</strong>ق کمبرتبرر، ساعات کاری<br />
بیشبرتبرر <strong>و</strong> دستمزد کمبرتبرر. <strong>و</strong> همھهممچنان ر<strong>و</strong>سا بیشبرتبرر طلب می کنند.<br />
سرمایه داری بریتانیا با تکیه ی بجتبججارت بزرگ بر کار ارزان <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان جایگزین، متعفن تر شده است. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها<br />
حاضر نیستند سرمایه گذاری کنند، اما <strong>در</strong> ع<strong>و</strong>ض بر ر<strong>و</strong>ی تبادل سهام قمار می کنند <strong>و</strong> <strong>در</strong>گبریبرر گمانه زبىنبىی<br />
می ش<strong>و</strong>ند. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها می خ<strong>و</strong>اهند از پ<strong>و</strong>ل، پ<strong>و</strong>ل بسازند بد<strong>و</strong>ن آنکه هیچ خطری کنند. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها <strong>به</strong> بیکاران <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان<br />
«طفیلی» جمحجممله می کنند، اما انگل های <strong>و</strong>اقعی آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها هستند که بر ر<strong>و</strong>ی گُرده ی ما زندگی می کنند.<br />
طبقه ی حا کم کش<strong>و</strong>ر را <strong>به</strong> مرز <strong>و</strong>یرابىنبىی رسانده است. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها <strong>به</strong> شکل عمده صنعت ما را که با عرق مردم<br />
کارگر ساخته شده است ناب<strong>و</strong>د کرده اند: کشبىتبىی سازی، خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong>، ف<strong>و</strong>لاد، ذغال سنگ، مهندسی <strong>و</strong> غبریبرره. ما هم<br />
ا کن<strong>و</strong>ن با نظامی ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> هستیم که <strong>در</strong> سراشیبىببىی مرگ است. جمحجممله <strong>به</strong> طبقه ی کارگر نه از ایدئ<strong>و</strong>ل<strong>و</strong>ژی<br />
١٤ «ت<strong>و</strong>ری<br />
« چنان که برخی چپ ها ادعا می کنند، بلکه از تنگنا <strong>و</strong> بجببجحران نظام سرمایه داری برمی خبریبرزد.<br />
لن مک کلاسکی١٥ دببریبرر کل ی<strong>و</strong>نایت١٦ <strong>در</strong> ر<strong>و</strong>زنامه دیلی میل (٢٠١٣/٩/١٠) عن<strong>و</strong>ان کرده است:«ناراحت<br />
:Tory ١٤ یکی از احزاب سیاسی انگلستان.<br />
Len McCluskey ١٥<br />
:UNITE the UNION ١٦ (اتحاد <strong>سندیکاها</strong>) ب ز ر گترین سندیکای بریتانیا <strong>و</strong> ایرلند با حد<strong>و</strong>د ۱/۴ میلی<strong>و</strong>ن عض<strong>و</strong>.<br />
١٣
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
کننده است که د<strong>و</strong>لبىتبىی داشته باشیم که <strong>در</strong> یک ایدئ<strong>و</strong>ل<strong>و</strong>ژی فلسفی مشخص که چنبنیبنن <strong>در</strong>د <strong>و</strong> ربجنبججی برای<br />
مردم عادی کارگر <strong>به</strong> همھهممراه می آ<strong>و</strong>رد مجممجحب<strong>و</strong>س باشد.» البته لن اشتباه می کند، اما ا<strong>و</strong> تنها کسی نیست که<br />
اشتباه می کند. ریاضت اقتصادی که از س<strong>و</strong>ی ائتلاف ت<strong>و</strong>ری‐لیبرببررال اعمال شده است مبتبىنبىی بر «ایدئ<strong>و</strong>ل<strong>و</strong>ژی»<br />
خاص ت<strong>و</strong>ری نیست، چرا که <strong>در</strong> همھهممه جا از س<strong>و</strong>ی د<strong>و</strong>لت های مجممجحافظه کار <strong>و</strong> «س<strong>و</strong>سیالیست» <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر مشا<strong>به</strong> <strong>در</strong><br />
حال اعمال است.<br />
<strong>در</strong> ی<strong>و</strong>نان که بجببجحران از همھهممه عمیق تر است، جمحجممله <strong>به</strong> کارگران ی<strong>و</strong>نابىنبىی بمنبممابىیبىی از آینده خ<strong>و</strong>دمان را <strong>به</strong> ما نشان<br />
می دهد. این جمحجممله از س<strong>و</strong>ی د<strong>و</strong>لت («س<strong>و</strong>سیالیست») پاس<strong>و</strong>ک١٧<br />
آغاز شد که ا کن<strong>و</strong>ن بجببجخشی از ائتلاف<br />
مجممجحافظه کار حا کم است. دستمزدها <strong>در</strong> ی<strong>و</strong>نان <strong>در</strong> طی سال های اخبریبرر بیش از یک س<strong>و</strong>م کاهش یافته است <strong>و</strong><br />
این پایان چنبنیبنن کاهش هابىیبىی نبریبرز نیست. بیکاری رسمسسمماً <strong>در</strong> نرخ ٢٧ <strong>در</strong>صد قرار دارد <strong>در</strong> حالىللىی که بیکاری<br />
ج<strong>و</strong>انان <strong>به</strong> بیش از ۶٠ <strong>در</strong>صد رسیده است. سمشسممار افرادی که <strong>در</strong> نتیجه ی بجببجحران <strong>به</strong> خ<strong>و</strong>دکشی رسیده اند <strong>در</strong><br />
طی سه سال د<strong>و</strong>برابر شده است.<br />
بر خلاف بریتانیا، کارگران ی<strong>و</strong>نابىنبىی با حد<strong>و</strong>د ٣٠ اعتصاب عم<strong>و</strong>می یک <strong>و</strong> د<strong>و</strong> ر<strong>و</strong>زه جمحجممله را پاسخ داده اند.<br />
همھهممچنان که جمحجمملات ادامه می یابد، تنها راه <strong>به</strong> جل<strong>و</strong> ا کن<strong>و</strong>ن اعتصاب عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> همھهممگابىنبىی است تا د<strong>و</strong>لت را <strong>به</strong><br />
زیر بکشد <strong>و</strong> چپ را با سیاست های س<strong>و</strong>سیالیسبىتبىی <strong>به</strong> ق<strong>در</strong>ت بنشاند.<br />
اینجا، <strong>در</strong> نقطه ی مقابل، کنگره ی <strong>سندیکاها</strong>ی «ب<strong>و</strong>لش<strong>و</strong>یک» <strong>به</strong> خشم آمده اما خ<strong>و</strong>د را <strong>به</strong> فراخ<strong>و</strong>ان برای<br />
تظاهرات یک بار <strong>در</strong> سال مجممجحد<strong>و</strong>د کرده است! بیانیه های رسانه ای بسیاری منتشر کرده است <strong>در</strong>باره ی<br />
اینکه «چرا د<strong>و</strong>لت بمنبممی بیند که…» <strong>و</strong> «د<strong>و</strong>لت باید مت<strong>و</strong>جه باشد…» اما چگ<strong>و</strong>نه چنبنیبنن اعبرتبرراضات ضعیفی<br />
بد<strong>و</strong>ن هیچ کنش سندیکابىیبىی می ت<strong>و</strong>اند برای مبارزه با ریاضت اقتصادی که بر سر کارگران بریتانیابىیبىی می بارد<br />
کافىففىی باشد؟ کنگره ی <strong>سندیکاها</strong>١٨<br />
عمداً از فراخ<strong>و</strong>ان هرگ<strong>و</strong>نه اعتصاب خ<strong>و</strong>دداری کرده است <strong>و</strong> علبریبررغم<br />
تصمیمات کنگره مببىنبىی بر فراخ<strong>و</strong>ان <strong>به</strong> چنبنیبنن کنشی، <strong>به</strong> جای رهبرببرری کردن <strong>به</strong> مثا<strong>به</strong> <strong>و</strong>زنه ای بر پای جنبش<br />
عمل می کند.<br />
جنبش سندیکابىیبىی علبریبررغم برخی مقا<strong>و</strong>مت های بمنبمم<strong>و</strong>نه <strong>و</strong>ار <strong>در</strong> اینجا <strong>و</strong> آبجنبججا، م<strong>و</strong>فق نشده است که با د<strong>و</strong>لت یا<br />
کارفرمایان <strong>به</strong> هیچ <strong>و</strong>جه جدی ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> ش<strong>و</strong>د. این شکست منجر <strong>به</strong> بزرگ ترین <strong>و</strong> پایدارترین سق<strong>و</strong>ط<br />
استانداردهای زندگی <strong>در</strong> ١۵٠ سال گذشته شده است. اما بیشبرتبرر از این هم <strong>در</strong> راه است. حبىتبىی خ<strong>و</strong>د<br />
د<strong>و</strong>لت نبریبرز اذعان می کند که تنها ۴٠ <strong>در</strong>صد کاهش ها ابجنبججام شده <strong>و</strong> ۶٠ <strong>در</strong>صد هن<strong>و</strong>ز بافىقفىی مانده است.<br />
با این چشم انداز پیش ر<strong>و</strong>ی طبقه ی کارگر جنبش سندیکابىیبىی با جدی ترین آزم<strong>و</strong>ن نسل ها، <strong>و</strong> شاید بمتبممام<br />
تارتحیتحخ خ<strong>و</strong>د ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong>ست.<br />
PASOK ١٧<br />
١٤<br />
TUC : Trades Union Congress ١٨
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
<strong>و</strong>رشکستگی «رئالیسم»<br />
<strong>در</strong> سال ١٩٢۶، <strong>در</strong> ر<strong>و</strong>یار<strong>و</strong> بىیبىی با جمحجممله <strong>به</strong> دستمزدها <strong>و</strong> شرایط، رهبرببرر ف<strong>در</strong>اسی<strong>و</strong>ن معدن چیان ای جی<br />
ک<strong>و</strong>ک١٩<br />
شعاری عالىللىی را ابداع کرد:«نه یک پبىنبىی از دستمزد کمبرتبرر، نه یک دقیقه <strong>در</strong> ر<strong>و</strong>ز بیشبرتبرر!» این ایده<br />
که طبقه ی کارگر، که با معدن چیان آغاز شد، نباید تا<strong>و</strong>ان بجببجحران سرمایه داری بریتانیا را ببرپبرردازند کاملاً<br />
صحیح ب<strong>و</strong>د. معدن چیان <strong>و</strong> اعتصاب عم<strong>و</strong>می <strong>به</strong> شکل نا گ<strong>و</strong>اری هدف خیانت کنگره ی <strong>سندیکاها</strong> ‐که از<br />
جنبش رده های پایبنیبنن <strong>و</strong>حشت زده شده ب<strong>و</strong>د‐ قرار گرفتند.<br />
امرز با جمحجممله ی مشا<strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هی علیه طبقه ی کارگر ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> هستیم. <strong>سندیکاها</strong> بجتبجحت رهبرببرری مجممجحافظه کار کن<strong>و</strong>بىنبىی <strong>در</strong><br />
م<strong>و</strong>قعیبىتبىی قرار گرفته اند که خارج از ت<strong>و</strong>ان آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هاست. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها <strong>در</strong> گذشته زندگی می کنند. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها هرچه بیشبرتبرر شبیه<br />
فردی <strong>و</strong>حشت زده می ش<strong>و</strong>ند که با <strong>در</strong>ماندگی <strong>و</strong> با بمتبممام ت<strong>و</strong>ان <strong>به</strong> نرده های پله برفىقفىی <strong>در</strong> حال پایبنیبنن رفبنتبنن چنگ<br />
زده است. <strong>در</strong> ر<strong>و</strong>یار<strong>و</strong> بىیبىی با چنبنیبنن بجببجحرابىنبىی، رهبرببرران <strong>سندیکاها</strong> بمتبمماماً نا کارآمد هستند <strong>و</strong> از <strong>و</strong>ا کنش نشان دادن<br />
<strong>به</strong> بجنبجح<strong>و</strong> لازم نات<strong>و</strong>انند. <strong>به</strong> جای سازماندهی مقا<strong>و</strong>مت جدی <strong>و</strong> همھهمماهنگ <strong>در</strong> میان <strong>سندیکاها</strong>، رهبرببرری <strong>در</strong> هر<br />
م<strong>و</strong>قعیبىتبىی خط مقا<strong>و</strong>مت حداقلی را جستج<strong>و</strong> کرده است. <strong>به</strong> جای مبارزه، با <strong>در</strong>ماندگی <strong>به</strong> دنبال پیشنهاد<br />
«امتیازات» هستند، <strong>به</strong> امید آنکه از جمحجمملات بزرگ تر از س<strong>و</strong>ی کارفرمایان د<strong>و</strong>ری بجببجج<strong>و</strong>یند. اما ضعف، <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هاجم<br />
را فرا می خ<strong>و</strong>اند. <strong>در</strong> نتیجه، دستمزد ها کمبرتبرر می ش<strong>و</strong>ند، شرایط <strong>و</strong> مقررات ر<strong>و</strong> <strong>به</strong> <strong>و</strong>خامت می گذارد <strong>و</strong> کاهش<br />
نبریبرر<strong>و</strong>ی «دا<strong>و</strong>طلبانه» بد<strong>و</strong>ن مبارزه پذیرفته می ش<strong>و</strong>د. ت<strong>و</strong>جیه این پسر<strong>و</strong>ی تامبنیبنن ت<strong>و</strong>افق <strong>به</strong> هر قیمبىتبىی است.<br />
سپس <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان «<strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هبرتبررین ت<strong>و</strong>افق بجتبجحت شرایط م<strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د» <strong>به</strong> اعضا فر<strong>و</strong>خته می ش<strong>و</strong>د. مهم تر از همھهممه، ب<strong>و</strong>ر<strong>و</strong>کراسی<br />
سندیکا <strong>به</strong> «رئالیسم» <strong>و</strong> «پرا گماتبریبرزم» مت<strong>و</strong>سل می ش<strong>و</strong>د <strong>و</strong> باید منطق بجببجحران سرمایه داری را بپذیرد. با این<br />
حال، هر چبریبرزی حدی دارد. کارگران مت<strong>و</strong>جه می ش<strong>و</strong>ند که این مسبریبرر، راهی <strong>به</strong> جل<strong>و</strong> ندارد.<br />
چنان که ت<strong>و</strong>ضیح داده شد، کارگران از <strong>به</strong> اصطلاح <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> بازیابىببىی <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هره ای بمنبممی برند. مثال خ<strong>و</strong>ب آن <strong>در</strong><br />
صنعت خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong> است که عمدتاً بجتبجحت مالکیت شرکت های غ<strong>و</strong>ل آسای خارجی چندملیبىتبىی است. ظاهراً صنعت<br />
خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong> ا کن<strong>و</strong>ن <strong>در</strong> حال شک<strong>و</strong>فابىیبىی است. <strong>در</strong> <strong>و</strong>اقع، ت<strong>و</strong>لید خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong> <strong>در</strong> انگستان <strong>در</strong> سال ٢٠١٣ از ۵/١<br />
میلی<strong>و</strong>ن خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong> گذشت، بالاترین رقم از سال ٢٠٠٧. اما این تنها یک طرف داستان است. ت<strong>و</strong>لید <strong>در</strong><br />
حال شک<strong>و</strong>فابىیبىی است، اما با کارگران استخدام شده ی کمبرتبرری برای ت<strong>و</strong>لید خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong>. این صنعت ٨٧٠٠٠<br />
کارگر <strong>در</strong> سال ٢٠١٣ داشت، <strong>در</strong> مقایسه با ٩٢٠٠٠ کارگر <strong>در</strong> سال ٢٠٠٧ <strong>و</strong> بسیار کمبرتبرر از ١٢٣٠٠٠<br />
کارگر استخدام شده <strong>در</strong> سال ٢٠٠۴.<br />
این <strong>به</strong> <strong>و</strong>ض<strong>و</strong>ح «<strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هب<strong>و</strong>د» با هزینه ی کارگران است، با تعداد کمبرتبرری <strong>در</strong> حال کار، ساعات ط<strong>و</strong>لابىنبىی تر <strong>و</strong> <strong>در</strong><br />
ازای پ<strong>و</strong>ل کمبرتبرر. این تشدید س<strong>و</strong>د بیشبرتبرری از قِبَل نبریبرر<strong>و</strong>ی کار بیشبرتبرر استثمار شده حاصل می کند. تعجبىببىی<br />
١٥<br />
A J Cook ١٩
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
ندارد که مدیرابىنبىی که بالاترین حق<strong>و</strong>ق را <strong>در</strong> میان شش ت<strong>و</strong>لیدکننده ی بزرگ بریتانیا دارند <strong>به</strong> گزارش<br />
فایننشال تابمیبممز شاهد افزایش ٣۴ <strong>در</strong>صدی حق<strong>و</strong>ق شان ب<strong>و</strong>ده اند، <strong>در</strong> حالىللىی که دستمزد <strong>و</strong>اقعی ٣٠ <strong>در</strong>صد از<br />
<strong>در</strong>یافت کنندگان کمبرتبررین دستمزد <strong>در</strong> میان کارگران از سال ۵/٧ ٢٠٠٩، <strong>در</strong>صد افت <strong>به</strong> خ<strong>و</strong>د دیده است.<br />
(٢٠١۴/٢/١٧)<br />
مجممججم<strong>و</strong>ع پرداخت سالیانه <strong>در</strong> کارخابجنبججات خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong>ی بریتانیا ۶/٣ میلیارد پ<strong>و</strong>ند است، بالغ بر ١ میلیارد کمبرتبرر از<br />
سال ٢٠٠۴. اما ت<strong>و</strong>لید خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong> نزدیک <strong>به</strong> ۵٠ <strong>در</strong>صد افزایش داشته است، با ت<strong>و</strong>لید یک خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong>ی جدید<br />
<strong>در</strong> هر ٢٠ ثانیه! <strong>در</strong> نتیجه سازندگان خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong> همھهممچ<strong>و</strong>ن جگ<strong>و</strong>ار لن<strong>در</strong><strong>و</strong><strong>و</strong>ر س<strong>و</strong>دهای کلابىنبىی می اند<strong>و</strong>زند، <strong>در</strong><br />
حالىللىی که کارگران از کار بیش از حد، اسبرتبررس <strong>و</strong> ناامبىنبىی رتحنتحج می برند. راجر مدیس<strong>و</strong>ن٢٠<br />
مسئ<strong>و</strong>ل ملی<br />
خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong>سازی <strong>در</strong> ی<strong>و</strong>نایت گفته است:«همھهممه دارند از ق<strong>و</strong>انبنیبنن ضعیف س<strong>و</strong>ءاستفاده می کنند تا کارگران<br />
کم دستمزد <strong>و</strong> م<strong>و</strong>قبىتبىی استخدام بمنبممایند. هن<strong>و</strong>ز کار دارد تا بمتبممام منافع این افزایش ت<strong>و</strong>لید خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong>ی بریتانیا بر<br />
همھهممه ی کسابىنبىی که <strong>در</strong> آن مشارکت دارند <strong>به</strong> ت<strong>در</strong>تحیتحج جاری ش<strong>و</strong>د.»<br />
متاسفانه رهبرببرران سندیکا از جمججممله ی<strong>و</strong>نایت مسئ<strong>و</strong>ل این «امتیازات» <strong>در</strong> <strong>و</strong>هله ی ا<strong>و</strong>ل هستند. بجتبجحت فشار از<br />
س<strong>و</strong>ی کارفرمایان تسلیم <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هدیدات می ش<strong>و</strong>ند <strong>و</strong> کاهش پرداخت ها <strong>و</strong> <strong>و</strong>خامت شرایط را می پذیرند. <strong>در</strong> نتیجه<br />
کارگران <strong>و</strong>ا کس هال٢١ <strong>در</strong> السمبریبرر پ<strong>و</strong>رت٢٢ با تایید سندیکا از پنج سال گذشته، چهار سال<br />
پرداخت هایشان <strong>در</strong> همھهممان مبریبرزان بافىقفىی مانده است. حال <strong>به</strong> طرز شرم آ<strong>و</strong>ری کارگران جدید <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان<br />
کارکنان م<strong>و</strong>قت <strong>و</strong> کم دستمزد استخدام می ش<strong>و</strong>ند که برای چهار سال بجنبجخست خ<strong>و</strong>د تنها ٧٠ <strong>در</strong>صد دستمزد<br />
استاندارد را <strong>در</strong>یافت می کنند <strong>در</strong> حالىللىی که حق<strong>و</strong>ق بازنشستگی شان نبریبرز کاهش می یابد.<br />
جای تعجب نیست که مایک استی<strong>و</strong>نس<strong>و</strong>ن٢٣ سهامدار ارشد کِی .ام .بىپبىی .جی٢٤ <strong>به</strong> خ<strong>و</strong>د می بالید که چند<br />
سال پیش یک مشبرتبرری خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong>سازی داشت که کارخانه اش <strong>در</strong> سان<strong>در</strong>لند٢٥<br />
نسبت <strong>به</strong> کارخانه اش <strong>در</strong> لهللهھستان داشت.<br />
هزینه ی نبریبرر<strong>و</strong>ی کار پایبنیبنن تری<br />
مدیس<strong>و</strong>ن می گ<strong>و</strong>ید:«ما حاضر بمیبمم که تصمیمات دش<strong>و</strong>اری را ابجتبجخاذ کنیم، اما حال که ا<strong>و</strong>ضاع <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هبرتبرر است<br />
سازندگان خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong> باید چبریبرزی [<strong>در</strong> ازایش] پس بدهند.» اما <strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> اصل هرگز نباید <strong>به</strong> کاهش<br />
دستمزدها <strong>و</strong> <strong>و</strong>خامت شرایط رضایت بدهند. چرا کارگران باید <strong>به</strong> خاطر بجببجحرابىنبىی که ابجیبججاد نکرده اند برای<br />
Roger Maddison ٢٠<br />
Vauxhall ٢١<br />
Ellesmere Port ٢٢<br />
Mike Steventon ٢٣<br />
:KPMG ٢٤ شرکت خدمات بازرسی، ام<strong>و</strong>ر مالیاتی <strong>و</strong> مشا<strong>و</strong>ره <strong>در</strong> سطح جهانی فعالیت م یکند <strong>و</strong> مقر آن <strong>در</strong> هلند است.<br />
١٦<br />
Sunderland ٢٥
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
ر<strong>و</strong>سای کارخانه ها «تصمیمات دش<strong>و</strong>ار» ابجتبجخاذ کنند؟ <strong>به</strong> مجممجحض اینکه رهبرببرران سندیکا با کم ر<strong>و</strong> بىیبىی رفتند تا<br />
ت<strong>و</strong>افقی را <strong>در</strong>باره ی دستمزد پایبنیبنن تر <strong>و</strong> شرایط بدتر پیشنهاد کنند، کارفرمایان با همھهممدسبىتبىی فرمانبرببرردارانه ی<br />
سندیکا از این فرصت <strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هایت استفاده را کردند تا ببریبررجمحجممانه نبریبرر<strong>و</strong>ی کار را بجتبجحت فشار بگذارند. ا کن<strong>و</strong>ن<br />
غ<strong>و</strong>ل های صنعت خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong> س<strong>و</strong>دهای کلان کسب می کنند، <strong>در</strong> حالىللىی که رهبرببرران سندیکا همھهممچ<strong>و</strong>ن بره <strong>در</strong>باره ی<br />
نب<strong>و</strong>د انصاف گلایه می کنند.<br />
بمنبممی دانیم که آیا مدیس<strong>و</strong>ن <strong>و</strong> دیگر مقامات بمتبممام <strong>و</strong>قت رسمسسممی سندیکا هم <strong>به</strong> خاطر پذیرش چنبنیبنن ت<strong>و</strong>افقات<br />
ش<strong>و</strong>می تبرنبرزلىللىی <strong>در</strong> حق<strong>و</strong>ق <strong>و</strong> شرایط خ<strong>و</strong>د داشته اند؟<br />
هیچ مبریبرزابىنبىی از ت<strong>و</strong>سل <strong>به</strong> کارفرمایان کاری از پیش بجنبجخ<strong>و</strong>اهد برد. گ<strong>و</strong>ش آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها <strong>به</strong> هیچ چبریبرز بدهکار نیست. تنها<br />
چبریبرزی که <strong>به</strong> آن گ<strong>و</strong>ش می کنند کنش قهرآمبریبرز است. این چبریبرزی است که <strong>به</strong> آن <strong>نیاز</strong> است، نه «<strong>به</strong> ت<strong>در</strong>تحیتحج<br />
جاری شدن» از بالا. متاسفانه <strong>و</strong>ضعیت صنعت خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong> منحصر <strong>به</strong> فرد نیست. رهبرببرران سندیکا <strong>به</strong> نام<br />
«رئالیسم» طی سلسله ای از ت<strong>و</strong>افقات که میلی<strong>و</strong>ن ها کارگر را چه <strong>در</strong> بجببجخش خص<strong>و</strong>صی <strong>و</strong> چه <strong>در</strong> بجببجخش د<strong>و</strong>لبىتبىی<br />
پ<strong>و</strong>شش می دهد، <strong>به</strong> فر<strong>و</strong>ش شرایط <strong>و</strong> مقررات کاری کارگران شتافتند.<br />
<strong>نیاز</strong> <strong>به</strong> مبارزه<br />
این عمل تسلیم از س<strong>و</strong>ی رهبرببرران مجممجحافظه کار سندیکا <strong>در</strong> ر<strong>و</strong>یار<strong>و</strong> بىیبىی با چنبنیبنن جمحجممله ی ببریبررجمحجممانه ای بجببجحرابىنبىی جدی<br />
برای تشکیلات کارگری <strong>به</strong> <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د می آ<strong>و</strong>رد. بجتبجحت چنبنیبنن شرایطی <strong>سندیکاها</strong> یا تشکیلابىتبىی قهرآمبریبرز <strong>و</strong> مبارز <strong>در</strong><br />
برابر سرمایه داری می ش<strong>و</strong>ند <strong>و</strong> یا <strong>به</strong> سادگی تسلیم می ش<strong>و</strong>ند <strong>و</strong> <strong>به</strong> ق<strong>و</strong>ل رهبرببرر س<strong>و</strong>سیالیست آمریکابىیبىی، خ<strong>و</strong>د را<br />
تبدیل <strong>به</strong> «عاملان کارگری سرمایه» می کنند.<br />
ا گر کارگران بجببجخ<strong>و</strong>اهند بمنبممابىیبىی از آینده ی خ<strong>و</strong>د بجتبجحت سلطه ی سرمایه داری را ببینند، لازم نیست چندان<br />
د<strong>و</strong>رتر از جن<strong>و</strong>ب ار<strong>و</strong>پا را نگاه کنند که سال هاست برا<strong>در</strong>ان <strong>و</strong> خ<strong>و</strong>اهران شان با جمحجمملات ددمنشانه ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong><br />
هستند. <strong>و</strong> همھهممچنان جمحجمملات بر سرشان می بارد. <strong>در</strong> شرکت خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong>سازی فیات، بزرگ ترین کارفرمای ایتالیا،<br />
ر<strong>و</strong>سا <strong>در</strong>گبریبرر جمحجممله ای ببریبررجمحجممانه <strong>به</strong> نبریبرر<strong>و</strong>ی کارشان شده اند که ت<strong>و</strong>افقات جمججممعی را پاره کرده <strong>و</strong> سندیکای اصلی<br />
را دیگر <strong>به</strong> رسمسسممیت بمنبممی شناسند <strong>و</strong> اخراج ها <strong>و</strong> «بجتبججدید سازمان» گسبرتبررده ای را <strong>به</strong> ابجنبججام می رسانند. <strong>به</strong> ه<strong>و</strong>ش<br />
باشید کارگران بریتانیابىیبىی! این <strong>در</strong> دست<strong>و</strong>ر کار کش<strong>و</strong>ر ما برای <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> آینده قرار دارد.<br />
هر کارگری می داند که این <strong>و</strong>ضعیت بدتر از آن است که تا کن<strong>و</strong>ن بجتبججر<strong>به</strong> کرده اند. رفاه، هر چند گذرا،<br />
ا کن<strong>و</strong>ن برای همھهممیشه ناپدید شده است. البته بسیاری از کارگران ک<strong>و</strong>رس<strong>و</strong>ی امیدی دارند که <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هبرتبرری<br />
باز خ<strong>و</strong>اهد گشت. متاسفانه این امید <strong>و</strong>اهی است. با ت<strong>و</strong>جه <strong>به</strong> ز<strong>و</strong>ال <strong>و</strong> اف<strong>و</strong>ل سرمایه داری بریتانیا <strong>و</strong> جهان،<br />
ا<strong>و</strong>ضاع بسیار بسیار بدتر از این شرایط کن<strong>و</strong>بىنبىی خ<strong>و</strong>اهد شد. این بجببجحران چرخه ای معم<strong>و</strong>لىللىی نیست، بلکه<br />
١٧
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
بجببجحرابىنبىی است که ماهیتاً ساختاری است. <strong>در</strong> نتیجه حبىتبىی اسبرتبرراتژیست های جدی سرمایه <strong>در</strong> حال صحبت از<br />
«دهه های ریاضت اقتصادی» با همھهممراهی کاهش ها، فقدان شغل <strong>و</strong> استانداردهای زندگی <strong>در</strong> حال سق<strong>و</strong>ط<br />
هستند. بمتبممام احزاب سیاسی که پی<strong>و</strong>ند مجممجحکمی با اقتصاد بازار دارند، مبریبرزان بیشبرتبرری از همھهممان دار<strong>و</strong>ی قبلی را<br />
ارائه می کنند: اقدامات سرمایه داری برای بجببجحران سرمایه داری. شرم آ<strong>و</strong>ر است که بجتبجحت کنبرتبررل رهبرببرری<br />
دست راسبىتبىی، حزب کارگر همھهممان ن<strong>و</strong>ای ب<strong>و</strong>دجه ی مت<strong>و</strong>ازن <strong>و</strong> ریاضت اقتصادیِ ت<strong>و</strong>ری را سر داده است. این<br />
راه برای طبقه ی کارگر <strong>به</strong> <strong>و</strong>یرانه می ر<strong>و</strong>د.<br />
بجتبجحت شرایط کن<strong>و</strong>بىنبىی کارگران <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر غریزی می دانند که حبىتبىی نگه داشبنتبنن آبجنبجچه دار بمیبمم نبریبرز مستلزم عزم<br />
راسخ <strong>و</strong> فدا کاری است. این <strong>و</strong>اقعیت سخت امر<strong>و</strong>ز است.<br />
<strong>در</strong> گذشته، <strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> چشم کارگران اعتبار فرا<strong>و</strong>ابىنبىی کسب کرده ب<strong>و</strong>دند. اما کارگران می ت<strong>و</strong>انند<br />
احساس کنند که ق<strong>در</strong>شان دانسته بمنبممی ش<strong>و</strong>د. مهم تر از همھهممه، بدبیبىنبىی گسبرتبررده ای <strong>در</strong>باره ی تا کتیک ها <strong>و</strong><br />
اسبرتبرراتژی های ارائه شده از س<strong>و</strong>ی رهبرببرران سندیکا که عقب نشیبىنبىی ها را یکی پس از دیگری پذیرفته اند<br />
<strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د دارد. <strong>به</strong> جای <strong>در</strong> پیش گرفبنتبنن یک برنامه ی مبارزه که بت<strong>و</strong>اند کارگران را <strong>به</strong> جنب <strong>و</strong> ج<strong>و</strong>ش بیاندازد،<br />
رهبرببرری سندیکا ت<strong>و</strong>جیه می کند <strong>و</strong> شعارهای تکراری سر می دهد. اما <strong>در</strong> این <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران عمیق، چنبنیبنن<br />
سخنابىنبىی منجر <strong>به</strong> رخ<strong>و</strong>ت <strong>و</strong> عقب نشیبىنبىی می ش<strong>و</strong>د. ت<strong>و</strong>قفات جزبىئبىی یک ر<strong>و</strong>زه <strong>در</strong> اینجا <strong>و</strong> آبجنبججا هیچ مسئله ی<br />
اساسی را حل بمنبممی کند <strong>و</strong> بد<strong>و</strong>ن هدف ر<strong>و</strong>شن می ت<strong>و</strong>اند <strong>در</strong> جهت <strong>به</strong> مجممجخاطره انداخبنتبنن جنبش <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر کلی<br />
عمل کند. بجتبجحت شرایط کن<strong>و</strong>بىنبىی کنش انتخابىببىی <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هدیدی برای کارفرمایان یا د<strong>و</strong>لت <strong>به</strong> سمشسممار بمنبممی ر<strong>و</strong>د، بلکه <strong>در</strong><br />
ع<strong>و</strong>ض ممممممکن است اغلب <strong>در</strong> راستای مغل<strong>و</strong>ب کردن کارگران پیش ر<strong>و</strong>د. <strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هایتاً کنش از هم پاشیده شده <strong>و</strong><br />
کار را برای دفعه ی بعد سخت تر می کند. این قطعاً هیچ گ<strong>و</strong>نه ا کراهی نسبت <strong>به</strong> مبارزه <strong>در</strong> جانب کارگران<br />
را منعکس بمنبممی کند، اما نتیجه ی شکست رهبرببرری است. البته کارگران <strong>به</strong> خاطر خ<strong>و</strong>د اعتصاب دست <strong>به</strong><br />
اعتصاب بمنبممی زنند. همھهممانند هر نبرببررد جدی دیگری زمینه باید فراهم ش<strong>و</strong>د. اما همھهممبنیبنن که فراهم شد، باید تا<br />
پایان <strong>به</strong> ابجنبججام برسد. د<strong>و</strong>دلىللىی تنها بذر سر<strong>در</strong>گمی <strong>و</strong> شکست <strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هابىیبىی را می افشاند.<br />
بجنبجخستبنیبنن چبریبرزی که م<strong>و</strong>رد <strong>نیاز</strong> است شفافیت است. کارگران باید بدانند که برای چه مبارزه می کنند <strong>و</strong><br />
اهداف شان چگ<strong>و</strong>نه <strong>به</strong> دست می آید. زمینه می ت<strong>و</strong>اند سنجیده ش<strong>و</strong>د، اما پس از ابجنبججام آن <strong>و</strong> <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د شرایط<br />
کنش، رهبرببرری باید جس<strong>و</strong>رانه عمل کند نه اینکه <strong>در</strong> ابتدای کار شکست را بپذیرد. برای مثال <strong>در</strong> سال<br />
٢٠١٢ سندیکای چپ گرای خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> بجتبججاری٢٦ بزرگ ترین رای برای اعتصاب را <strong>در</strong> ط<strong>و</strong>ل تارتحیتحخ<br />
خ<strong>و</strong>د <strong>به</strong> دست آ<strong>و</strong>رد، اما بعد متاسفانه این [فرصت] <strong>در</strong> انتظار برای <strong>سندیکاها</strong>ی دیگر <strong>به</strong> ه<strong>در</strong> رفت.<br />
هرچند رهبرببرری سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> بجتبججاری خ<strong>و</strong>د نبریبرز پس از شکست <strong>در</strong> <strong>در</strong>گبریبرر کردن دیگر<br />
(Public and Commercial Services Union) :PCS ٢٦ ش$$$شمین س$$$ندی$$$کای ب$$$زرگ ب$$$ری$$$تان$$$یا ک$$$ه اع$$$ضای$$$ش غ$$$ال$$$باً ک$$$ارک$$$نان<br />
ادارات د<strong>و</strong>لتی <strong>و</strong> دیگر س ا زم ا نهای عم<strong>و</strong>می هستند.<br />
١٨
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> کنشی متحد، همھهممان راه را ادامه داد <strong>و</strong> اقدام <strong>به</strong> هیچ کنشی نکرد. البته کنش متحد مطل<strong>و</strong>ب<br />
است، اما نه یک پیش شرط. سندیکا <strong>در</strong> هر رای گبریبرری برای اعتصاب <strong>در</strong> میان اعضا رای آ<strong>و</strong>رده است که<br />
حال <strong>و</strong> ه<strong>و</strong>ای حا کم بر اعضا را نشان می دهد. سندیکابىیبىی چ<strong>و</strong>ن سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> بجتبججاری با<br />
اقدام <strong>به</strong> کنشی مصمم می ت<strong>و</strong>اند بمنبمم<strong>و</strong>نه ای ر<strong>و</strong>شن برای دیگر <strong>سندیکاها</strong> باشد، خص<strong>و</strong>صاً <strong>در</strong> رده های اعضا.<br />
نات<strong>و</strong>ابىنبىی از عمل <strong>در</strong> زمابىنبىی که اعضا چنبنیبنن قاطعانه <strong>و</strong>ا کنش نشان داده اند می ت<strong>و</strong>اند دلسردی <strong>و</strong> سر<strong>در</strong>گمی را<br />
گسبرتبررش دهد، چنابجنبجچه که این گ<strong>و</strong>نه هم شد.<br />
البته هیچ رهبرببرری هرچق<strong>در</strong> هم که خ<strong>و</strong>ب باشد بمنبممی ت<strong>و</strong>اند پبریبرر<strong>و</strong>زی <strong>در</strong> مناقشه را تضمبنیبنن بمنبمماید. هیچ کس حرفىففىی<br />
<strong>در</strong> این ندارد. گاه یک ت<strong>و</strong>افق نامطل<strong>و</strong>ب غبریبررقابل اجتناب است. <strong>در</strong> جنگ همھهممچ<strong>و</strong>ن مبارزه ی طبقابىتبىی<br />
عقب نشیبىنبىی نا گزیر است. اما عقب نشیبىنبىی بمنبممی ت<strong>و</strong>اند تبدیل <strong>به</strong> یک فلسفه ش<strong>و</strong>د، چنان که اتفاق افتاده است.<br />
بمنبمم<strong>و</strong>نه های ر<strong>و</strong>شبىنبىی هست از اینکه کارگران می ت<strong>و</strong>انستند پبریبرر<strong>و</strong>زی های مهمی را کسب کنند اما از س<strong>و</strong>ی رهبرببرری<br />
ضعیف ن<strong>و</strong>مید شدند.<br />
<strong>در</strong> حالىللىی که که کارفرمایابىنبىی چ<strong>و</strong>ن جیم رتکلیف٢٧ میلیار<strong>در</strong> <strong>در</strong> گرتحنتحج ما<strong>و</strong>ث٢٨ یا <strong>و</strong>یلی <strong>و</strong>الش٢٩ <strong>در</strong><br />
بریتیش ایر<strong>و</strong>یز٣٠<br />
با عزمی ببریبررجمحجممانه <strong>به</strong> بمنبممایندگی از منافع طبقابىتبىی خ<strong>و</strong>د عمل می کردند، رهبرببرران سندیکا<br />
متاسفانه <strong>در</strong> ر<strong>و</strong>یار<strong>و</strong> بىیبىی با <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هدیدات عقب نشسته <strong>و</strong> یا حبىتبىی تسلیم شدند. همھهممبنیبنن امر <strong>در</strong>باره ی جمحجمملات د<strong>و</strong>لت<br />
ائتلافىففىی نبریبرز صادق است که کاهش دستمزد <strong>و</strong> کاهش نبریبرر<strong>و</strong>ی گسبرتبررده ای را اعمال کرده است. متاسفانه این<br />
رفتار غبریبررمعم<strong>و</strong>ل نیست. لئ<strong>و</strong>ن تر<strong>و</strong>تسکی <strong>در</strong> سال ١٩٣٨ ت<strong>و</strong>ضیح می دهد:«رهبرببرران سرمایه بىببىی اندازه<br />
مجممجحکم تر، راسخ تر <strong>و</strong> جس<strong>و</strong>رانه تر از رهبرببرران پر<strong>و</strong>لتاریا فکر <strong>و</strong> عمل می کنند. رهبرببرران سندیکا <strong>در</strong> همھهممان<br />
لحللححظه ای که همھهممه ی کارگران فاجعه را بالای سر خ<strong>و</strong>د احساس می کنند، شعار می دهند.» این سخنان<br />
احتمالاً امر<strong>و</strong>ز بسیار بیشبرتبرر از هفتاد سال پیش که تازه ن<strong>و</strong>شته شده ب<strong>و</strong>دند صادق اند.<br />
ما مسئ<strong>و</strong>لیت دار بمیبمم که حقیقت را <strong>به</strong> کارگران بگ<strong>و</strong>ییم نه اینکه لاپ<strong>و</strong>شابىنبىی کنیم یا <strong>و</strong>ضعیت را خ<strong>و</strong>ب جل<strong>و</strong>ه<br />
دهیم. نسل جدیدی از کارگران مجممججب<strong>و</strong>ر خ<strong>و</strong>اهند ب<strong>و</strong>د که <strong>در</strong>س های گذشته را از ن<strong>و</strong> بیام<strong>و</strong>زند. تنها <strong>در</strong> آن<br />
زمان است که برای نبرببررد پیش ر<strong>و</strong> آماده خ<strong>و</strong>اهند ب<strong>و</strong>د. بجتبججر<strong>به</strong> این را هم نشان می دهد که مشکلابىتبىی که<br />
امر<strong>و</strong>ز با آن ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> هستیم بمنبممی ت<strong>و</strong>اند تنها با سندیکالبریبرزم حل ش<strong>و</strong>د. امر<strong>و</strong>ز هر مبارزه ای تبدیل <strong>به</strong> مبارزه ی<br />
سیاسی می ش<strong>و</strong>د. سندیکالبریبرزم غبریبررسیاسی مرده است. بجببجحران سرمایه داری که علت ریشه ای بمتبممام<br />
مشکلات ماست، مستلزم پاسخی سیاسی است. بجببجحران عمیق تر از آن است که راه دیگری داشته باشد.<br />
Jim Ratcliffe ٢٧<br />
Grangemouth ٢٨<br />
Willie Walsh ٢٩<br />
١٩<br />
British Airways ٣٠
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
ق<strong>در</strong>ت طبقه ی کارگر سازمان یافته<br />
«هیچ ق<strong>در</strong>بىتبىی <strong>در</strong> جهان نیست که بت<strong>و</strong>اند یک ر<strong>و</strong>ز <strong>در</strong> مقابل طبقه ی کارگر بریتانیا <strong>در</strong> یک بدنه ی منسجم<br />
مقا<strong>و</strong>مت کند.» هیچ چبریبرز دقیق تر از این سخنان فر<strong>در</strong>یک انگلس <strong>در</strong> بیش از صد سال پیش پتانسیل<br />
ق<strong>در</strong>ت طبقه ی کارگر را بیان بمنبممی کند. بمنبممابىیبىی از این ق<strong>در</strong>ت کارگران <strong>در</strong> ٢۶ مارس ٢٠١١ آشکار شد،<br />
هنگامی که بالغ بر یک میلی<strong>و</strong>ن کارگر <strong>در</strong> بزرگ ترین تظاهرات سندیکابىیبىی تارتحیتحخ جنبش کارگری بریتانیا علیه<br />
د<strong>و</strong>لت تظاهرات کردند. مجممججدداً <strong>در</strong> ٣٠ ن<strong>و</strong>امبرببرر ٢٠١١ ببنیبنن ٢ تا ٣ میلی<strong>و</strong>ن کارگر علیه جمحجممله ی د<strong>و</strong>لت <strong>به</strong> حق<strong>و</strong>ق<br />
بازنشستگی دست <strong>به</strong> اعتصاب زدند. این بزرگ ترین بمنبممایش کنش سندیکابىیبىی از زمان اعتصاب عم<strong>و</strong>می<br />
سال ١٩٢۶ ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> <strong>به</strong> راحبىتبىی می ت<strong>و</strong>انست سک<strong>و</strong>ی پرتاب کنش های مصمم تر <strong>در</strong>باره ی بازنشستگی <strong>و</strong> ریاضت<br />
اقتصادی <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر کلی باشد. [جنبش] تنها با برداشبنتبنن ک<strong>و</strong>چک ترین قدمی نشان داد که <strong>سندیکاها</strong> چه<br />
قابلیبىتبىی دارند. ق<strong>و</strong>ای کامل جنبش کارگری ا گر بسیج می شد <strong>به</strong> راحبىتبىی می ت<strong>و</strong>انست بجتبججارت بزرگ، د<strong>و</strong>لت<br />
ائتلافىففىی <strong>و</strong> کش<strong>و</strong>ر را فلج کند.<br />
<strong>سندیکاها</strong> ق<strong>در</strong>ت آن را دارند که د<strong>و</strong>لت را <strong>به</strong> زان<strong>و</strong> <strong>در</strong>آ<strong>و</strong>رند ا گر بجببجخ<strong>و</strong>اهند. خ<strong>و</strong>د سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می<br />
<strong>و</strong> بجتبججاری <strong>به</strong> تنهابىیبىی می ت<strong>و</strong>اند بجببجخش های حیابىتبىی د<strong>و</strong>لت را <strong>به</strong> حالت سک<strong>و</strong>ن بکشاند، ی<strong>و</strong>نایت <strong>به</strong> تنهابىیبىی می ت<strong>و</strong>اند با<br />
خر<strong>و</strong>ج اعضایش <strong>در</strong> صنایع نبریبرر<strong>و</strong> یا بجببجخش جمحجممل <strong>و</strong> نقل، کش<strong>و</strong>ر را <strong>به</strong> حالت تعطیل <strong>در</strong>بیا<strong>و</strong>رد. ی<strong>و</strong>نیسان نبریبرز<br />
می ت<strong>و</strong>اند بجببجخش های کلیدی را فلج کند. سندیکای عم<strong>و</strong>می٣١<br />
نبریبرز <strong>در</strong> همھهممان جایگاه است. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها ق<strong>در</strong>تش را<br />
دارند اما رهبرببرران مجممجحافظه کارشان می ترسند از چنبنیبنن ق<strong>در</strong>بىتبىی که <strong>و</strong>حشت زده شان می کند استفاده کنند. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها<br />
از تبعاتش چنان می ترسند که یک دگراندیش از دادگاه تفتیش عقاید اسپانیابىیبىی. علبریبررغم سخبرنبررابىنبىی های<br />
رادیکال شان، می ترسند که سخن شان را <strong>به</strong> عمل بگذارند. این دلیل عفب نشیبىنبىی های مدام شان را<br />
ت<strong>و</strong>ضیح می دهد.<br />
جنبش سندیکابىیبىی بالق<strong>و</strong>ه یگانه ق<strong>در</strong>بمتبممند ترین نبریبرر<strong>و</strong>ی جامعه است. این <strong>به</strong> هیچ <strong>و</strong>جه اغراق نیست. این<br />
ق<strong>در</strong>ت <strong>در</strong> گذشته <strong>به</strong> کرات <strong>در</strong> عمل <strong>به</strong> بمنبممایش گذاشته شده است: هیچ چرخی بمنبممی چرخد، هیچ چراغی<br />
بمنبممی <strong>در</strong>خشد، هیچ چبریبرز حرکت بمنبممی کند بد<strong>و</strong>ن اجازه ی از سر لطف طبقه ی کارگر. با این حال، طبقه ی کارگر<br />
<strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان یک طبقه <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر کامل از این ق<strong>در</strong>ت پنهان آ گاه نیست <strong>و</strong> دابمئبمماً ت<strong>و</strong>سط رهبرببرری مجممجحافظه کارش عقب<br />
نگه داشته می ش<strong>و</strong>د. رهبرببرران سندیکا از این ق<strong>در</strong>ت حبىتبىی از سرمایه داران بیشبرتبرر می ترسند <strong>و</strong> بنابراین <strong>به</strong><br />
مثا<strong>به</strong> ترمزی ق<strong>و</strong>ی <strong>در</strong> جنبش عمل می کنند. این ب<strong>و</strong>ر<strong>و</strong>کراسی سندیکابىیبىی از این برخ<strong>و</strong>رد همھهممه جان<strong>به</strong><br />
<strong>و</strong>حشت زده است <strong>و</strong> بمتبممام تلاشش را می کند تا از چنبنیبنن چبریبرزی پیشگبریبرری کند.<br />
<strong>به</strong> علا<strong>و</strong>ه، این تنها برآ<strong>و</strong>رد ماست. اسبرتبرراتژیست های سرمایه نبریبرز مجممجحد<strong>و</strong>دیت های این رهبرببرران را می شناسند.<br />
٢٠<br />
General Trade Union :GMB ٣١
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
این <strong>به</strong> گذشته ای بسیار د<strong>و</strong>ر بازمی گردد. هنگامی که ل<strong>و</strong>ید ج<strong>و</strong>رج٣٢<br />
با رهبرببرران ابجتبجحاد سه گانه (معدن چیان،<br />
کارگران جمحجممل <strong>و</strong> نقل <strong>و</strong> کارگران راه آهن) <strong>در</strong> سال ١٩١٩ ملاقات کرد، گفت که ا گر از ق<strong>و</strong>ای سندیکابىیبىی<br />
خ<strong>و</strong>د استفاده کنند، پبریبرر<strong>و</strong>ز خ<strong>و</strong>اهند شد. <strong>و</strong>ی گفت:«اما ا گر چنبنیبنن کنید، آیا تبعات آن را سنجیده اید؟<br />
اعتصاب نفی د<strong>و</strong>لت این کش<strong>و</strong>ر خ<strong>و</strong>اهد ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> م<strong>و</strong>فقیتش <strong>به</strong> خ<strong>و</strong>دی خ<strong>و</strong>د م<strong>و</strong>جب بر<strong>و</strong>ز نا گهابىنبىی بجببجحران اساسی<br />
خطبریبرری خ<strong>و</strong>اهد شد. چرا که ا گر نبریبرر<strong>و</strong> بىیبىی <strong>در</strong> کش<strong>و</strong>ر برخبریبرزد که از د<strong>و</strong>لت آن ق<strong>و</strong>ی تر است، پس باید آماده<br />
باشد که عملکرد آن را نبریبرز <strong>به</strong> دست گبریبررد، یا کنار بکشد <strong>و</strong> ق<strong>در</strong>ت د<strong>و</strong>لت را <strong>به</strong> رسمسسممیت بشناسد.»<br />
بجنبجخست <strong>و</strong>زیر <strong>به</strong> آرامی گفت:«آقایان، آیا این را <strong>در</strong> نظر گرفته اید؟ <strong>و</strong> ا گر چنبنیبنن است، آیا آماده اید؟» رابرت<br />
سمسسممیلی٣٣<br />
رهبرببرر معدن چیان گفته است:«از آن لحللححظه <strong>به</strong> بعد ما مغل<strong>و</strong>ب ب<strong>و</strong>دبمیبمم، <strong>و</strong> می دانستیم که مغل<strong>و</strong>بیم.»<br />
این با جزئیات کامل نقش رهبرببرران سندیکا را <strong>در</strong> زمان های تعیبنیبنن کننده جمججممع بندی می کند <strong>و</strong> ق<strong>در</strong>ت <strong>در</strong><br />
چنگ کارگران است. <strong>به</strong> جای برخاسبنتبنن <strong>در</strong> مقابل چالش، از ترس تبعات تسلیم می ش<strong>و</strong>ند. <strong>در</strong> سال<br />
١٩٧۴، حبىتبىی رهبرببرران چپ سندیکا همھهممچ<strong>و</strong>ن هی<strong>و</strong> اسکنل<strong>و</strong>ن٣٤ <strong>و</strong> جک ج<strong>و</strong>نز٣٥ از جنبشی که آزاد کرده<br />
ب<strong>و</strong>دند <strong>و</strong>حشت زده ب<strong>و</strong>دند. ج<strong>و</strong>نز گفته ب<strong>و</strong>د:«ما <strong>به</strong> فاجعه چشم د<strong>و</strong>خته ب<strong>و</strong>دبمیبمم، پس باید عقب نشیبىنبىی<br />
می کردبمیبمم.» آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها هنگامی که فرصتش را داشتند، آماده ی <strong>به</strong> چالش کشیدن نظام سرمایه داری نب<strong>و</strong>دند. <strong>به</strong><br />
این دلیل است که چنان که تر<strong>و</strong>تسکی ت<strong>و</strong>ضیح داد <strong>سندیکاها</strong> یا باید تبدیل <strong>به</strong> اهرمی انقلابىببىی ش<strong>و</strong>ند تا<br />
جامعه را تغیبریبرر دهند <strong>و</strong> یا باید تسلیم شده <strong>و</strong> دیکته ی سرمایه داری را بپذیرند. خص<strong>و</strong>صاً <strong>در</strong> این <strong>د<strong>و</strong>ران</strong>،<br />
حد <strong>و</strong>سطی <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د ندارد.<br />
بجببجحران رهبرببرری<br />
ترس های ب<strong>و</strong>ر<strong>و</strong>کراسی سندیکا با خرابکاری <strong>در</strong> مناقشه بر سر حق<strong>و</strong>ق بازنشستگی پس از اعتصاب ٣٠<br />
ن<strong>و</strong>امبرببرر ٢٠١١ <strong>به</strong> ر<strong>و</strong>شبىنبىی آشکار شد. کنش های متحد بیشبرتبرر با اطمینان بجببجخشی <strong>به</strong> بمتبممام کارگران، نبریبرر<strong>و</strong>ی<br />
عظیمی <strong>به</strong> جنبش می داد. اما رهبرببرران <strong>و</strong>حشت کردند <strong>و</strong> مبارزه را با چند امتیاز جزبىئبىی ترک کردند. اعتصاب<br />
٣٠ ن<strong>و</strong>امبرببرر <strong>به</strong> جای آنکه نقطه ی شر<strong>و</strong>عی برای کمپیبىنبىی جمججممعی باشد، <strong>به</strong> سرعت <strong>به</strong> نفع «ت<strong>و</strong>افقی» که طرح<br />
حق<strong>و</strong>ق <strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هابىیبىی را لغ<strong>و</strong> می کرد رها شد <strong>و</strong> <strong>به</strong> امتیازات آبىتبىی آسیب <strong>و</strong>ارد کرد. نتیجه این است که ا کن<strong>و</strong>ن از<br />
کارگران خ<strong>و</strong>استه می ش<strong>و</strong>د که ساعات ط<strong>و</strong>لابىنبىی تری کار کنند، <strong>در</strong> حالىللىی که سهم بیشبرتبرری می پردازند <strong>و</strong><br />
:Lloyd George ٣٢ ن خ س ت<strong>و</strong>زیر <strong>و</strong>قت بریتانیا.<br />
Robert Smillie ٣٣<br />
Hugh Scanlon ٣٤<br />
٢١<br />
Jack Jones ٣٥
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
هنگام بازنشستگی مبریبرزان کمبرتبرری <strong>در</strong>یافت می کنند.<br />
اعتصاب برای اغلب رهبرببرران سندیکا تنها اهرم چانه زبىنبىی تلقی می شد <strong>و</strong> حبىتبىی احتمالاً ابزار بجتبجخلیه ی انرژی<br />
که <strong>در</strong> ا<strong>و</strong>لبنیبنن فرصت ممممممکن باید از آن خلاص شد. رئیس سلامت ی<strong>و</strong>نیسان کریستینا مک آنیا٣٦<br />
که ظاهراً<br />
خ<strong>و</strong>د را «جناح چپ» می داند پس از آن بیان داشت که:«ما پیشرفت هابىیبىی حاصل کرده ابمیبمم، اما اقدامات<br />
بیشبرتبرر بیه<strong>و</strong>ده ب<strong>و</strong>د. ما همھهممیشه می دانستیم که این یک اِعمال مجممجحد<strong>و</strong>دیت آسیب با هدف کاهش تاثبریبررات<br />
<strong>و</strong>خیم تغیبریبررات حق<strong>و</strong>ق بازنشستگی از س<strong>و</strong>ی د<strong>و</strong>لت ب<strong>و</strong>د.» <strong>به</strong> بیان دیگر <strong>در</strong> رده های بالا هیچ با<strong>و</strong>ری مببىنبىی بر<br />
اینکه کارگران بت<strong>و</strong>انند <strong>در</strong> این مناقشه برنده ش<strong>و</strong>ند <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د نداشت.<br />
همھهممه ی آبجنبجچه که آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها <strong>به</strong> آن علاقمند ب<strong>و</strong>دند خرده های نابىنبىی ب<strong>و</strong>د که بت<strong>و</strong>انند <strong>به</strong> اعضاءشان بفر<strong>و</strong>شند. «ج<strong>به</strong>ه ی<br />
٣٧ متحد<br />
« <strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> حق<strong>و</strong>ق بازنشستگی ز<strong>و</strong>د از هم پاشید. برخی <strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> ژان<strong>و</strong>یه ی ٢٠١٢ از<br />
کنش های مشبرتبررک بیشبرتبرر صحبت می کردند، اما هیچ چبریبرز بجتبجحقق نیافت. امیدها ح<strong>و</strong>ل چشم انداز اعتصاب ملی<br />
<strong>در</strong> ٢٨ مارس متمرکز شده ب<strong>و</strong>د اما پس از آنکه رهبرببرران سندیکا <strong>به</strong> تردید افتادند، تنها <strong>در</strong> لندن ب<strong>و</strong>د که<br />
اعتصاب سندیکای کالجللجج <strong>و</strong> دانشگاه٣٨ رخ داد. سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> بجتبججاری٣٩ م<strong>و</strong>فق نشد که<br />
اعتصاب کند (علبریبررغم نتیجه ی رای گبریبرری با بالاترین <strong>در</strong>صد <strong>به</strong> نفع کنش <strong>در</strong> تارتحیتحخ این سندیکا) <strong>و</strong> ترجیح<br />
داد آن را <strong>به</strong> تع<strong>و</strong>یق بیاندازد، چرا که دیگر <strong>سندیکاها</strong> همھهممچ<strong>و</strong>ن سندیکای ملی معلمان٤٠<br />
م<strong>و</strong>فق نشده<br />
ب<strong>و</strong>دند که <strong>به</strong> همھهممراه آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها اعتصاب بمنبممایند. سندیکای ملی معلمان <strong>به</strong> ن<strong>و</strong><strong>به</strong> ی خ<strong>و</strong>د گفته ب<strong>و</strong>د که آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها راغب نیستند<br />
دست <strong>به</strong> اقدامی بزنند چ<strong>و</strong>ن سندیکای کالجللجج <strong>و</strong> دانشگاه هیچ کاری بمنبممی کرد! رهبرببرران سندیکا <strong>در</strong> دایره ای <strong>به</strong><br />
د<strong>و</strong>ر خ<strong>و</strong>د می چرخیدند، <strong>در</strong> حالىللىی که اعضاءشان هر چه بیشبرتبرر سر<strong>در</strong>گم می شدند.<br />
گرچه سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> بجتبججاری نت<strong>و</strong>انست <strong>در</strong> مارس اعتصاب کند، اما پس از آن <strong>در</strong> ١٠ می <strong>در</strong><br />
کنار سندیکای کالجللجج <strong>و</strong> دانشگاه، سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می ایرلند سمشسممالىللىی٤١<br />
<strong>و</strong> ی<strong>و</strong>نایت (بجببجخش سلامت) <strong>به</strong><br />
اعتصاب ملی پی<strong>و</strong>ست. اما دیگر لحللححظه از دست رفته ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> کمپبنیبنن متلاشی شد. <strong>در</strong> جلسه ی پرسش <strong>و</strong> پاسخ<br />
با جنیس گ<strong>و</strong><strong>در</strong>تحیتحچ٤٢<br />
ریاست سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> بجتبججاری <strong>در</strong> دیدار گر<strong>و</strong>هی <strong>و</strong>زارت بازرگابىنبىی، ن<strong>و</strong>آ<strong>و</strong>ری<br />
<strong>و</strong> مهارت پیش از کنفرانس ملی سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> بجتبججاری، جنیس <strong>به</strong> ر<strong>و</strong>شبىنبىی مرزهای تلاش<br />
Christina McAnea ٣٦<br />
united front ٣٧<br />
University and College Union :UCU ٣٨<br />
Public and Commercial Services Union :PCS ٣٩<br />
National Union of Teachers :NUT ٤٠<br />
Northern Ireland Public Service Alliance :NIPSA ٤١<br />
٢٢<br />
Janice Goodrich ٤٢
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
رهبرببرری سندیکا <strong>در</strong> رابطه با اقدام مشبرتبررک اعتصاب را آشکار کرد. هنگامی که از ا<strong>و</strong> <strong>در</strong>باره ی پیشرفت<br />
همھهممکاری مشبرتبررک با دیگر <strong>سندیکاها</strong> تا کن<strong>و</strong>ن س<strong>و</strong>ال شد، ا<strong>و</strong> پاسخ داد که <strong>در</strong> مکات<strong>به</strong> با دیگر <strong>سندیکاها</strong>،<br />
پاسخ آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها <strong>در</strong> <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هبرتبررین حالت بىببىی علاقه ب<strong>و</strong>ده است. متاسفانه هیچ برنامه ی جایگزیبىنبىی <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د نداشت.<br />
این با جزئیات دقیق ضعف رهبرببرران سندیکا را نشان می دهد که بسیار عقب مانده ب<strong>و</strong>دند. متاسفانه رهبرببرران<br />
چپ سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> بجتبججاری خ<strong>و</strong>د را تنها <strong>به</strong> مذا کره با رهبرببرران دیگر <strong>سندیکاها</strong> مجممجحد<strong>و</strong>د<br />
کرده اند، بد<strong>و</strong>ن هیچ برنامه ی جایگزین، مثلاً <strong>در</strong>خ<strong>و</strong>است عم<strong>و</strong>می از اعضاء عادی دیگر <strong>سندیکاها</strong> بد<strong>و</strong>ن<br />
ت<strong>و</strong>جه <strong>به</strong> رهبرببرران شان <strong>و</strong> دع<strong>و</strong>ت آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها <strong>به</strong> بجتبجحت فشار گذاشبنتبنن رهبرببرران برای اقدام مشبرتبررک. این امر ضعف<br />
اسبرتبرراتژی سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> بجتبججاری را آشکار ساخت.<br />
این سر<strong>در</strong>گمی <strong>به</strong> ن<strong>و</strong><strong>به</strong> ی خ<strong>و</strong>د د<strong>و</strong>لت را <strong>به</strong> تشدید جمحجمملات خ<strong>و</strong>د <strong>به</strong> <strong>سندیکاها</strong> تش<strong>و</strong>یق کرد تا زمان اختصاص<br />
یافته از ساعت کاری برای فعالیت های سندیکابىیبىی را کاهش داده <strong>و</strong> <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هدید <strong>به</strong> لغ<strong>و</strong> سیستم چک آف٤٣<br />
کند<br />
که <strong>در</strong> آن کارفرما حق عض<strong>و</strong>یت سندیکا را مستقیماً از دستمزد برمی دارد. سیستم چک آف همھهممیشه برای<br />
<strong>سندیکاها</strong> یک تیغ د<strong>و</strong>ل<strong>به</strong> ب<strong>و</strong>ده است. <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> مساعدتر <strong>در</strong>جه ای از همھهممکاری را میان سندیکا <strong>و</strong><br />
مدیریت نشان می داد. اما این رابطه <strong>به</strong> پایابىنبىی نا گهابىنبىی رسیده است. <strong>سندیکاها</strong>بىیبىی که مشم<strong>و</strong>ل این سیستم<br />
هستند باید ف<strong>و</strong>راً استقلال خ<strong>و</strong>د <strong>و</strong> جمججممع آ<strong>و</strong>ری حق عض<strong>و</strong>یت <strong>در</strong> مجممجحل کار را د<strong>و</strong>باره برقرار سازند. این <strong>به</strong><br />
سندیکا امکان می دهد که با اعضاء خ<strong>و</strong>د مستقیماً ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> ش<strong>و</strong>د، <strong>به</strong> جای آنکه <strong>به</strong> حسن نیت کارفرما متکی<br />
باشد. <strong>در</strong> عبنیبنن حال، <strong>سندیکاها</strong> باید <strong>در</strong> مقابل بمتبممام جمحجمملابىتبىی که هدفش تضعیف تشکیلات است مقا<strong>و</strong>مت<br />
بمنبمماید.<br />
<strong>نیاز</strong> <strong>به</strong> کنش متحد <strong>و</strong> همھهمماهنگ<br />
با ت<strong>و</strong>جه <strong>به</strong> جمحجممله ی گسبرتبررده <strong>به</strong> طبقه ی کارگر، پتانسیل اقدام متحد <strong>در</strong> میان <strong>سندیکاها</strong> هرگز <strong>به</strong> این ق<strong>و</strong>ت<br />
نب<strong>و</strong>ده است، خص<strong>و</strong>صاً <strong>در</strong> بجببجخش د<strong>و</strong>لبىتبىی. مسئله ی دستمزدها <strong>به</strong> تنهابىیبىی می ت<strong>و</strong>اند کاتالبریبرز<strong>و</strong>ری برای کنش متحد<br />
گسبرتبررده <strong>و</strong> <strong>در</strong> بر دارنده ی میلی<strong>و</strong>ن ها نفر <strong>در</strong> بجببجخش د<strong>و</strong>لبىتبىی باشد. امسال، <strong>در</strong> سال ٢٠١۴ پس از پنج سال<br />
کاهش دستمزدها، نارضایبىتبىی از پرداخت ها <strong>به</strong> مرز انفجار رسیده است. <strong>به</strong> کارگران پیشنهاد افزایش<br />
دستمزد مضحک یک <strong>در</strong>صدی داده شد. <strong>در</strong> بجببجخش سلامت، <strong>و</strong>ضعیت حبىتبىی <strong>و</strong>خیم تر است. جرمی هانت ٤٤<br />
ت<strong>و</strong>صیه ی بازنگری <strong>در</strong> پرداخت خدمات <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هداشت عم<strong>و</strong>می٤٥<br />
را نادیده گرفته <strong>و</strong> اعلام کرد که تنها حاضر<br />
:Check-off System ٤٣ کس$ر ح$ق ع$ض<strong>و</strong>ی$ت <strong>و</strong> ه$زی$نه ه$ای س$ندی$کا از دس$تمزد ک$ارگ$ران ت$<strong>و</strong>س$ط ک$ارف$رم$ا ک$ه ب$ه دل$یل ص$رف$ه ج$<strong>و</strong>ی$ی <strong>در</strong><br />
<strong>و</strong>قت <strong>و</strong> هزینه، گ ز ی ن هی مطل<strong>و</strong>بی برای <strong>سندیکاها</strong>ست.<br />
Jeremy Hunt ٤٤<br />
٢٣<br />
National Health Service :NHS ٤٥
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
است یک <strong>در</strong>صد افزایش پرداخت را <strong>به</strong> آن کارکنابىنبىی بدهد که هم ا کن<strong>و</strong>ن هم <strong>در</strong> راس رت<strong>به</strong> ی خ<strong>و</strong>د<br />
ب<strong>و</strong>دند. بقیه چبریبرزی <strong>در</strong>یافت بمنبممی کردند، یعبىنبىی ٧٠ <strong>در</strong>صد کارکنان خدمات <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هداشت عم<strong>و</strong>می <strong>در</strong>یافبىتبىی شان<br />
ثابت می ماند.<br />
فشار <strong>در</strong> حدی ب<strong>و</strong>د که رهبرببرران سندیکا مجممججب<strong>و</strong>ر شدند دع<strong>و</strong>ت <strong>به</strong> اعتصاب کنند. ی<strong>و</strong>نیسان پس از رد این<br />
پیشنهاد بالغ بر ۵٠٠،٠٠٠ رای کارگران را کسب کرد. د<strong>و</strong> س<strong>و</strong>م آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها کارگران زن ب<strong>و</strong>دند <strong>و</strong> بجببجخش بزرگی از<br />
آنان نیمه <strong>و</strong>قت کار می کردند. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها با کاهش مفرط استانداردهای زندگی <strong>و</strong> دش<strong>و</strong>اری فزاینده ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> ب<strong>و</strong>دند.<br />
حبىتبىی کالجللجج سلطنبىتبىی مامابىیبىی نبریبرز برای بجنبجخستبنیبنن بار <strong>در</strong> بمتبممام ط<strong>و</strong>ل تارتحیتحخ خ<strong>و</strong>د <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هدید <strong>به</strong> اقدامات سندیکابىیبىی کرد.<br />
این قطعاً <strong>به</strong> معنای کنش <strong>در</strong> پایبریبرز امسال است.<br />
با اینکه ما از این اقدامات جمحجممایت می کنیم، این کارگران باید از مناقشات اخبریبرر <strong>در</strong>س بگبریبررند. مبارزه بر سر<br />
حق<strong>و</strong>ق <strong>در</strong> بجببجخش بجتبجحصیلات عالیه که ابتدائاً شامل سندیکای کالجللجج <strong>و</strong> دانشگاه می ش<strong>و</strong>د <strong>و</strong> نبریبرز دیگر <strong>سندیکاها</strong><br />
یک م<strong>و</strong>رد مطالعابىتبىی است <strong>در</strong>باره ی اینکه چط<strong>و</strong>ر مبارزه نکنیم. سال گذشته، <strong>سندیکاها</strong> سه ر<strong>و</strong>ز اعتصاب<br />
کردند اما پس از آنکه <strong>به</strong> هیچ چبریبرز دست نیافتند، <strong>به</strong> ت<strong>در</strong>تحیتحج <strong>به</strong> کنش هابىیبىی مجممججزا تبرنبرزل یافت که چند ساعت<br />
د<strong>و</strong>ام می آ<strong>و</strong>ردند. پس از پیشنهاد افزایش د<strong>و</strong> <strong>در</strong>صدی حق<strong>و</strong>ق که پس از ت<strong>و</strong>رم کاهش <strong>به</strong> حساب می آید،<br />
رهبرببرران سندیکا مبارزه را ترک کرده <strong>و</strong> پذیرش پیشنهاد را ت<strong>و</strong>صیه کردند. بمتبممام این پایان آشفته ناشی از<br />
شکست <strong>در</strong> اتکا <strong>به</strong> کنش سندیکابىیبىی بسیار پیش از آن ب<strong>و</strong>د، که این امر د<strong>و</strong>دلىللىی <strong>و</strong> عدم اعتماد <strong>به</strong> نفس<br />
مطلق رهبرببرران سندیکا را آشکار کرد.<br />
چنبنیبنن تردیدی از س<strong>و</strong>ی رهبرببرری سندیکا د<strong>و</strong>باره <strong>در</strong> اقدام پیشنهادی سندیکای کارگران ارتباطات٤٦<br />
علیه<br />
خص<strong>و</strong>صی سازی ر<strong>و</strong>یال میل (پست سلطنبىتبىی) آشکار شد. <strong>در</strong> <strong>و</strong>هله ی ا<strong>و</strong>ل سندیکا <strong>در</strong> رای گبریبرری برای اقدام<br />
سندیکابىیبىی کند ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> از هرگ<strong>و</strong>نه کمپیبىنبىی که <strong>در</strong>برگبریبررنده ی همھهمم<strong>در</strong>دی عم<strong>و</strong>می گسبرتبررده باشد اجتناب شد. با این<br />
حال پتانسیل کمپبنیبنن عم<strong>و</strong>می با <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د نبریبرر<strong>و</strong>ی کاری که <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر منظم با هر خان<strong>و</strong>اری <strong>در</strong> کش<strong>و</strong>ر <strong>در</strong> ارتباط ب<strong>و</strong>د<br />
ق<strong>و</strong>ی ب<strong>و</strong>د. <strong>در</strong> نتیجه ی خص<strong>و</strong>صی سازی، <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هدیدی بر شرایط <strong>و</strong> مقررات <strong>به</strong> <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د آمده ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> سندیکا اعتصاب<br />
را <strong>به</strong> رای گبریبرری گذاشت. علبریبررغم جمحجممایت قاطعانه از کنش با ٧٨ <strong>در</strong>صد رای <strong>در</strong> م<strong>و</strong>افقت با اعتصاب،<br />
رای گبریبرری دیر اتفاق افتاده ب<strong>و</strong>د. شرکت پیش از آنکه نتاتحیتحج اعلام ش<strong>و</strong>د خص<strong>و</strong>صی شده ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> سپس<br />
اعتصاب نبریبرز مدام <strong>به</strong> تع<strong>و</strong>یق افتاد <strong>در</strong> حالىللىی که مدیریت بر سر یک ت<strong>و</strong>افقنامه مذا کره می کرد.<br />
با بجتبجح<strong>و</strong>یل طرح پیشنهادی <strong>به</strong> مدیریت ر<strong>و</strong>یال میل بمتبممام ماجرا تبدیل <strong>به</strong> هرج <strong>و</strong>مرج کامل شد که ضعف<br />
رهبرببرری سندیکای کارگران ارتباطات را فاش می کرد. <strong>در</strong> پایان، رهبرببرری سندیکای کارگران ارتباطات<br />
ت<strong>و</strong>افقی را سر هم کرد که ر<strong>و</strong>ی هم رفته شامل ت<strong>و</strong>افق عدم اعتصاب می شد، <strong>در</strong> ازای برخی مص<strong>و</strong>نیت های<br />
قان<strong>و</strong>بىنبىی (قابل بازنگری <strong>در</strong> پنج سال) که <strong>به</strong> شرکت خص<strong>و</strong>صی سازی شده آزادی عمل بسیاری <strong>در</strong> خلف <strong>و</strong>عده<br />
٢٤<br />
Communication Workers Union :CWU ٤٦
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
می دهد. این دقیقاً همھهممان چبریبرزی است که د<strong>و</strong>لت <strong>و</strong> مدیریت می خ<strong>و</strong>استند، یعبىنبىی د<strong>و</strong>ره ی ط<strong>و</strong>لابىنبىی صلح<br />
سندیکابىیبىی که <strong>به</strong> خص<strong>و</strong>صی سازی امکان پیاده سازی می دهد.<br />
حال <strong>و</strong> ه<strong>و</strong>ای کلی مبارزه میان طبقه ی کارگر هن<strong>و</strong>ز <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د دارد، اما نقطه ی بمتبممرکزی ندارد. حبىتبىی <strong>در</strong> جابىیبىی که<br />
سال گذشته کنگره ی <strong>سندیکاها</strong> <strong>به</strong> جمججممع آ<strong>و</strong>ری جمحجممایت برای لابىببىی <strong>در</strong> کنفرانس حزب ت<strong>و</strong>ری <strong>در</strong> منچسبرتبرر<br />
پرداخت، ۵٠،٠٠٠ نفر <strong>به</strong> دع<strong>و</strong>ت پاسخ گفتند. برای بجنبجخستبنیبنن بار از سال ١٩٢۶، کنگره ی <strong>سندیکاها</strong><br />
قطعنامه ای را تص<strong>و</strong>یب کرد تا «امکانات عملی» فراخ<strong>و</strong>ان اعتصاب عم<strong>و</strong>می بر ضد ائتلاف را بررسی بمنبممایند،<br />
که بازهم بازتاب فشار شرایط حا کم <strong>در</strong> رده های پایبنیبنن ب<strong>و</strong>د.<br />
همھهممه ی این ها پتانسیل کنش جمججممعی را نشان می داد، اما <strong>در</strong> دست رهبرببرران کنگره ی <strong>سندیکاها</strong> چنبنیبنن<br />
پتانسیلی <strong>در</strong> حد همھهممان پتانسیل بافىقفىی ماند. بیش از د<strong>و</strong> سال بعد، آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها هن<strong>و</strong>ز مشغ<strong>و</strong>ل بررسی «امکانات<br />
عملی» هستند. رهبرببرری <strong>به</strong> <strong>و</strong>ض<strong>و</strong>ح هیچ قصد جدی برای سازماندهی اعتصاب را ندارد، حبىتبىی اعتصابىببىی <strong>به</strong><br />
ط<strong>و</strong>ل یک ر<strong>و</strong>ز. رای گبریبرری <strong>در</strong> کنگره ی <strong>سندیکاها</strong> صرفاً <strong>به</strong> خاطر بجتبجخلیه ی انرژی اضافىففىی اجازه داده شده ب<strong>و</strong>د<br />
<strong>و</strong> نه بیشبرتبرر از آن. چنان که یک بمنبمماینده ی سندیکای کارکنان زندان٤٧<br />
گفته ب<strong>و</strong>د:«حبىتبىی ا گر این ایده را رد<br />
کنیم، دست کم می ت<strong>و</strong>انیم بگ<strong>و</strong>ییم که آن را <strong>به</strong> بجببجحث گذاشته ابمیبمم.» این شکست <strong>در</strong> اقدام <strong>به</strong> کنش، <strong>در</strong><br />
تبدیل سخن <strong>به</strong> عمل، معل<strong>و</strong>ل عدم بمتبممایل کارگران <strong>به</strong> مبارزه نیست، چنان که ر<strong>و</strong>یدادهای گذشته نبریبرز<br />
بیانگر آن است، بلکه <strong>به</strong> این علت است که رهبرببرری از آزاد کردن این نبریبرر<strong>و</strong>ی عظیم <strong>و</strong>حشت زده است.<br />
این «ژنرال ها» حبىتبىی <strong>در</strong> اقدام <strong>به</strong> کنش های مجممجحد<strong>و</strong>د نبریبرز مردد هستند، چه رسد <strong>به</strong> اعتصاب عم<strong>و</strong>می یک<br />
ر<strong>و</strong>زه، <strong>و</strong> خ<strong>و</strong>د صرفاً <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان مانعی بزرگ عمل می کنند.<br />
<strong>به</strong> جای همھهمماهنگی اعتصاب، کنگره ی <strong>سندیکاها</strong> از انفعال ب<strong>و</strong>ر<strong>و</strong>کراتیک خ<strong>و</strong>د فلج شده است. <strong>سندیکاها</strong>ی<br />
مجممجختلف، عمدتاً <strong>در</strong> بجببجخش عم<strong>و</strong>می، <strong>و</strong>ارد رقابت <strong>در</strong> مناقشات یکی پس از دیگری شده اند، اما متاسفانه بد<strong>و</strong>ن<br />
هیچ اسبرتبرراتژی ر<strong>و</strong>شبىنبىی جز فراخ<strong>و</strong>ان <strong>به</strong> اعتصاب های یک ر<strong>و</strong>زه. تلاش برای ساخبنتبنن ج<strong>به</strong>ه ای متحد <strong>در</strong><br />
بجببجخش عم<strong>و</strong>می عمدتاً از خط خارج شده است، چرا که <strong>سندیکاها</strong>ی اصلی هر یک <strong>به</strong> راه جدا گانه ی خ<strong>و</strong>د<br />
رفته اند. حبىتبىی <strong>سندیکاها</strong>ی چپ هم مانند سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> بجتبججاری <strong>و</strong> سندیکای ملی معلمان<br />
نت<strong>و</strong>انستند مبارزات شان را <strong>به</strong> هم پی<strong>و</strong>ند دهند. حال آنکه هرگز زمابىنبىی مناسب تر برای چنبنیبنن اقدامی <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د<br />
نداشته است.<br />
<strong>در</strong> ر<strong>و</strong>یار<strong>و</strong> بىیبىی با جمحجمملات <strong>و</strong>حشیانه ی امر<strong>و</strong>ز، جنبش سندیکابىیبىی باید با استفاده از بمتبممام سلاح هابىیبىی که <strong>در</strong><br />
دسبرتبررس دارد، دست <strong>به</strong> سازماندهی مقا<strong>و</strong>مت جمججممعی بزند. ما نباید اجازه دهیم که کارگران <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>های بجببجحران<br />
سرمایه داری را ببرپبرردازند. <strong>به</strong> علا<strong>و</strong>ه، <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هبرتبررین شکل جمحجممله دفاع است! بنابراین ما باید برنامه ای را برای<br />
The Professional Trades Union ک$$ه ام$$ر<strong>و</strong>ز ب$$ه ( Prison Officers' Association) انج$$من ک$$ارک$$نان زن$$دان ه$$ا :POA ٤٧<br />
for Prison, Correctional and Secure Psychiatric Workers تغییر نام یافته است.<br />
٢٥
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
پیشرفت طبقه ی کارگر پیشنهاد دهیم. <strong>سندیکاها</strong> باید نبریبرر<strong>و</strong>هایشان را <strong>در</strong> جهت مبارزه برای مطالبات<br />
اساسی زیر بسیج کنند:<br />
- نه <strong>به</strong> ریاضت اقتصادی <strong>و</strong> کاهش دستمزدها.<br />
- بد<strong>و</strong>ن کاهش نبریبرر<strong>و</strong> <strong>به</strong> دلیل عدم <strong>نیاز</strong>. تسهیم کار بد<strong>و</strong>ن کاهش پرداخت.<br />
- گش<strong>و</strong>دن دفاتر قان<strong>و</strong>بىنبىی شرکت ها جهت آشکار شدن این که پ<strong>و</strong>ل ها را کجا <strong>به</strong> ه<strong>در</strong> داده اند.<br />
- ١٠ پ<strong>و</strong>ند <strong>در</strong> ساعت حداقل دستمزد برای بمتبممام کارگران.<br />
- ٣۵ ساعت کار <strong>در</strong> هفته بد<strong>و</strong>ن نقصان <strong>در</strong> پرداخت.<br />
- بد<strong>و</strong>ن کاهش دستمزد. بد<strong>و</strong>ن <strong>و</strong>خامت شرایط <strong>و</strong> مقررات کاری.<br />
- بد<strong>و</strong>ن قراردادهای صفرساعت.<br />
- ملی کردن شرکت هابىیبىی که <strong>به</strong> کاهش دستمزد <strong>و</strong> بیکاری <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هدید می کنند.<br />
- انتقال شرکت های خص<strong>و</strong>صی شده <strong>به</strong> بجببجخش د<strong>و</strong>لبىتبىی بد<strong>و</strong>ن غرامت.<br />
- کاهش سن بازنشستگی <strong>به</strong> ۵۵ سال.<br />
- برای اعتصاب عم<strong>و</strong>می ٢۴ ساعته علیه ائتلاف <strong>و</strong> جمحجمملاتش، <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان بجببجخشی از کمپبنیبنن جهت از میدان <strong>به</strong><br />
<strong>در</strong> کردن آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها.<br />
- لغ<strong>و</strong> آنارشی سرمایه داری. برای یک برنامه ی س<strong>و</strong>سیالیسبىتبىی ت<strong>و</strong>لید مبتبىنبىی بر ملی کردن فرماندهی قله های<br />
اقتصادی، بجتبجحت کنبرتبررل <strong>و</strong> مدیریت کارگران.<br />
مرگ بر کاریریزم٤٨ !<br />
مارکس تبیبنیبنن کرده ب<strong>و</strong>د:«حیات اجتماعی تعیبنیبنن کننده ی آ گاهی اجتماعی است.» ر<strong>و</strong>حیه ی شکست <strong>در</strong><br />
راس <strong>سندیکاها</strong> که کاملاً از اعضاء عادی یا <strong>و</strong>اقعیت های رده های پایبنیبنن جدا شده اند گسبرتبررش یافته است.<br />
این «رهبرببرران» خ<strong>و</strong>د را نه <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان مبارزان طبقابىتبىی، بلکه «آشبىتبىی دهندگان» <strong>و</strong> «میابجنبججی ها» <strong>در</strong> مبارزه ی<br />
طبقابىتبىی می بینند. این بازتاب جایگاه اجتماعی مجممجحافظه کار آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هاست. رهبرببرران سندیکا تقریباً بد<strong>و</strong>ن استثناء با<br />
حق<strong>و</strong>ق های بالا <strong>و</strong> مزایای فرا<strong>و</strong>ان زندگی می کنند، بسیار بالاتر از سطح اعضاء عادی. <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان مثال سال<br />
گذشته پال کبىنبىی٤٩ دببریبرر کل سندیکای عم<strong>و</strong>می کارگران٥٠ شاهد آن ب<strong>و</strong>د که مجممججم<strong>و</strong>ع حق<strong>و</strong>ق سالیانه اش از<br />
١٢١٠٠٠ پ<strong>و</strong>ند <strong>به</strong> ١٢٧٠٠٠ پ<strong>و</strong>ند افزایش یافت، <strong>در</strong> حالىللىی که بسیاری از کارگران کم <strong>در</strong>آمد که سندیکا<br />
:Careerism ٤٨ تمرکز بر پیشرفت شغلی فردی.<br />
Paul Kenny ٤٩<br />
٢٦<br />
GMB ٥٠
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
بمنبمماینده شان است <strong>به</strong> سخبىتبىی زندگی را با ٧٠٠٠ پ<strong>و</strong>ند <strong>به</strong> علا<strong>و</strong>ه بر مالیات می گذرانند. <strong>در</strong> حالىللىی که میلی<strong>و</strong>ن ها<br />
عض<strong>و</strong> سندیکا با سخبىتبىی ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> هستند، لن مک کلاسکی دببریبرر کل ی<strong>و</strong>نایت حق<strong>و</strong>فىقفىی برابر با ١٢٢٠٠٠ پ<strong>و</strong>ند<br />
می گبریبررد که چند برابر مقداری است که اعضای مت<strong>و</strong>سط سندیکا <strong>در</strong>یافت می کنند. ا گر رهبرببرران سندیکا<br />
دستمزدهابىیبىی هم تراز اعضاءشان <strong>در</strong>یافت می کردند بیشبرتبرر از مشکلات شان آ گاه ب<strong>و</strong>دند <strong>و</strong> برای ارتقاء<br />
ا<strong>و</strong>ضاع سخت تر تلاش می کردند.<br />
متاسفانه کاریریزم تبدیل <strong>به</strong> بیماری ای شده است که باید <strong>در</strong> جنبش کارگری <strong>و</strong> سندیکابىیبىی از ریشه ببریبرر<strong>و</strong>ن<br />
آ<strong>و</strong>رده ش<strong>و</strong>د. قابل احبرتبررام است که هم مت رک٥١ از سندیکای آتش نشان ها٥٢ <strong>و</strong> هم مارک سر<strong>و</strong>تکا٥٣ از<br />
سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> بجتبججاری حق<strong>و</strong>ق دببریبرر کلی شان را <strong>در</strong>یافت بمنبممی کنند، بلکه با رت<strong>به</strong> ی حق<strong>و</strong>ق<br />
استخدامی سابق شان زندگی می کنند. ما معتقدبمیبمم که این بمنبمم<strong>و</strong>نه ای عالىللىی برای الگ<strong>و</strong>برداری است. بمتبممام<br />
رهبرببرران <strong>و</strong> مقامات رسمسسممی سندیکا باید مرتباً انتخاب ش<strong>و</strong>ند <strong>و</strong> با استانداردهای معیشبىتبىی مشا<strong>به</strong> اعضاءشان<br />
زندگی کنند. مقامات رسمسسممی سندیکا بد<strong>و</strong>ن استثناء نباید بیشبرتبرر از دستمزد مت<strong>و</strong>سط کارگر ماهر <strong>به</strong> علا<strong>و</strong>ه ی<br />
هزینه های معق<strong>و</strong>ل بررسی شده از س<strong>و</strong>ی جنبش <strong>در</strong>یافت کنند. تنها <strong>به</strong> این <strong>و</strong>سیله است که ر<strong>و</strong>سای سندیکا<br />
از شرایط <strong>و</strong> مشکلات ر<strong>و</strong>زمره ی اعضاءشان آ گاه خ<strong>و</strong>اهند ب<strong>و</strong>د.<br />
کمپیبىنبىی لازم است تا جنبش سندیکابىیبىی را دم<strong>و</strong>کراتبریبرزه کند <strong>و</strong> مسئ<strong>و</strong>لیت بیشبرتبرری را بر مبابىنبىی زیر از جانب<br />
رهبرببرران مان تضمبنیبنن کنیم:<br />
-<br />
-<br />
انتخاب بمتبممام مقامات رسمسسممی سندیکا با حق برکناری ف<strong>و</strong>ری.<br />
هیچ مقامی دستمزدی بیشبرتبرر از یک کارگر ماهر مت<strong>و</strong>سط <strong>در</strong>یافت نکند. بمتبممام هزینه ها از س<strong>و</strong>ی مجممججم<strong>و</strong>عه ای<br />
از کارگران منتخب بررسی ش<strong>و</strong>د.<br />
برای بمتبممام رهبرببرران مجممجحافظه کار فعلی سندیکا «سازش» بجببجخشی حیابىتبىی از ر<strong>و</strong>ابط سندیکابىیبىیِ <strong>به</strong> اصطلاح م<strong>در</strong>ن<br />
است. <strong>در</strong> ر<strong>و</strong>یار<strong>و</strong> بىیبىی با جمحجمملات بىببىی سابقه چنبنیبنن رهبرببررابىنبىی مدام <strong>به</strong> دنبال آرام کردن کارگران ب<strong>و</strong>ده اند. چق<strong>در</strong><br />
این استدلال را شنیده ابمیبمم:«خب، برا<strong>در</strong>ان <strong>و</strong> خ<strong>و</strong>اهران، بیشبرتبرر از این کاری از ما بربمنبممی آید. این <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هبرتبررین<br />
ت<strong>و</strong>افق ممممممکن بجتبجحت شرایط م<strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د است»؟<br />
جابىیبىی که دع<strong>و</strong>ت <strong>به</strong> کنش شده است، کنش بسیار مجممجحد<strong>و</strong>د ب<strong>و</strong>ده است. تعدادی از <strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong>گبریبرر<br />
راه اندازی اعتصابات مجممجحلی، انتخابىببىی، یک ر<strong>و</strong>زه، د<strong>و</strong>ساعته <strong>و</strong> حبىتبىی پانزده دقیقه ای ب<strong>و</strong>ده اند. گرچه اقدامات<br />
مجممجحد<strong>و</strong>د نبریبرز ممممممکن است جای خ<strong>و</strong>د را داشته باشند، اما تنها می ت<strong>و</strong>انند بجببجخشی از یک اسبرتبرراتژی ر<strong>و</strong>شن برای<br />
تشدید مبارزه باشند. <strong>به</strong> خ<strong>و</strong>دی خ<strong>و</strong>د راه <strong>به</strong> جابىیبىی بمنبممی برند، چنان که بجتبججر<strong>به</strong> نبریبرز نشان می دهد. اغلب این<br />
Matt Wrack ٥١<br />
Fire Brigades Union :FBU ٥٢<br />
٢٧<br />
Mark Serwotka ٥٣
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
اعتصابات مذب<strong>و</strong>حانه نا کام مانده اند. این اعتصابات بمنبممادین <strong>به</strong> جای آنکه اعتماد <strong>به</strong> نفس کارگران را بالا<br />
ببرببررند، اثر عکس دارند <strong>و</strong> منجر <strong>به</strong> ناامیدی <strong>و</strong> عقب نشیبىنبىی <strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هابىیبىی می ش<strong>و</strong>ند. <strong>در</strong> رابطه با چنبنیبنن اعتصابات<br />
مجممجحد<strong>و</strong>دی بسیاری از کارگران خ<strong>و</strong>اهند پرسید:«فایده ی اعتصاب کردن چیست <strong>و</strong>قبىتبىی هیچ اثر <strong>و</strong>اقعی ای<br />
ندارد؟»<br />
<strong>در</strong> حال حاضر تعداد ر<strong>و</strong>زهابىیبىی که <strong>به</strong> خاطر اعتصاب ازدست رفته اند ر<strong>و</strong>ی هم رفته بسیار پایبنیبنن است.<br />
رهبرببرران سندیکا نسبت <strong>به</strong> جنبش ر<strong>و</strong>یکرد منفی دارند، چنان که کارگران دابمئبمماً سرزنش می ش<strong>و</strong>ند که باید<br />
«<strong>و</strong>اقع ببنیبنن» <strong>و</strong> «عمل گرا» باشند. حبىتبىی رهبرببرران «چپ» سندیکا همھهممبنیبنن ر<strong>و</strong>یکرد را <strong>در</strong> پیش گرفته اند.<br />
استدلال دیگری که راتحیتحج شده است این است که بمتبممایلی <strong>به</strong> مبارزه <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د ندارد. رهبرببرری سندیکا مدام<br />
این <strong>در</strong><strong>و</strong>غ را تکرار کرده است. این حقیقت دارد که پس از سال ها پسر<strong>و</strong>ی <strong>و</strong> عقب نشیبىنبىی ممممممکن است<br />
مقداری تردید <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د داشته باشد. با این حال مسئ<strong>و</strong>لیت این <strong>در</strong><strong>و</strong>غ بر عهده ی رهبرببرری سندیکاست. این<br />
قطره قطره تسلیم مطالبات کارفرمایان شدن <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر مدام اثری مجممجخرب دارد <strong>و</strong> <strong>در</strong> راستای تضعیف اعتماد<br />
<strong>به</strong> نفس [اعضاء] عمل می کند.<br />
رهبرببرری قرار است الگ<strong>و</strong>ی مبارزه ارائه کند. جابىیبىی که حبىتبىی ک<strong>و</strong>چک ترین اشاره ای مببىنبىی بر رهنم<strong>و</strong>د باشد،<br />
کارگران پاسخ مثبت می دهند. <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان مثال <strong>در</strong> ی<strong>و</strong>نیسان هر بار که رهبرببرری برای اقدام <strong>به</strong> کنش با ت<strong>و</strong>صیه<br />
<strong>به</strong> اعتصاب رای گبریبرری کرده است، پاسخ همھهممیشه مثبت ب<strong>و</strong>ده است. هرگز دع<strong>و</strong>ت ملی <strong>به</strong> اعتصاب رد نشده<br />
است. <strong>در</strong> سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> بجتبججاری <strong>و</strong> دیگر <strong>سندیکاها</strong> نبریبرز <strong>و</strong>ضع <strong>به</strong> همھهممبنیبنن من<strong>و</strong>ال ب<strong>و</strong>ده است.<br />
متاسفانه این جمحجممایت د<strong>و</strong>باره <strong>و</strong> د<strong>و</strong>باره متلاشی شده است.<br />
<strong>در</strong> بیشبرتبرر م<strong>و</strong>ارد چنبنیبنن رای گبریبرری هابىیبىی بر سر اعتصاب راه <strong>به</strong> جابىیبىی بمنبممی برد اما <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان ابزارچانه زبىنبىی با<br />
کارفرمایان <strong>به</strong> کار می ر<strong>و</strong>د. <strong>در</strong> ر<strong>و</strong>یار<strong>و</strong> بىیبىی با جمحجمملات، رهبرببرران سندیکا امید<strong>و</strong>ارند که «اعتدال» ر<strong>و</strong>سا را آرام<br />
کند، البته که این امر اثر عکس دارد.<br />
رهبرببرران سندیکا که با ساختار ضعیف سندیکا <strong>و</strong> اعضاء ر<strong>و</strong> <strong>به</strong> کاهش خص<strong>و</strong>صاً <strong>در</strong> بجببجخش د<strong>و</strong>لبىتبىی ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong><br />
هستند، <strong>به</strong> ادغام <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان راه حلی آسان امید بسته اند. این است که ادغام پیشنهادی میان سندیکای<br />
خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> بجتبججاری <strong>و</strong> ی<strong>و</strong>نایت را پیش می برده است. این امر بدبیبىنبىی گسبرتبررده <strong>در</strong> میان اعضاء را <strong>در</strong><br />
رابطه با چنبنیبنن ادغامی ت<strong>و</strong>ضیح می دهد، ادغامی که طی آن سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> بجتبججاری ت<strong>و</strong>سط<br />
ابرسندیکابىیبىی با کنبرتبررل <strong>و</strong> مسئ<strong>و</strong>لیت دم<strong>و</strong>کراتیک کمبرتبرر بلعیده می ش<strong>و</strong>د.<br />
اما این <strong>و</strong>ضعیت ام<strong>و</strong>ر تنها بازتابىببىی از ضعف رهبرببرری سندیکاست. ا گر سمشسممار اعضاء سندیکا <strong>به</strong> علت کاهش<br />
مشاغل ر<strong>و</strong> <strong>به</strong> کاهش است، پس این <strong>و</strong>ظیفه ی رهبرببرری است که کمپیبىنبىی مبارزابىتبىی را برای بالا بردن سمشسممار<br />
اعضاء <strong>به</strong> راه بیاندازد <strong>و</strong> رهابىیبىی را <strong>در</strong> ادغام جستج<strong>و</strong> نکند. ا گر آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها مایل نیستند که مبارزه ی قهرآمبریبرز علیه<br />
کاهش دستمزدها <strong>و</strong> ریاضت اقتصادی را رهبرببرری کنند، پس کارگران مجممججب<strong>و</strong>رند ببرپبررسند:«فایده ی عض<strong>و</strong> ب<strong>و</strong>دن<br />
٢٨
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
<strong>در</strong> سندیکا چیست؟» این تصادفىففىی نیست که <strong>سندیکاها</strong>بىیبىی همھهممچ<strong>و</strong>ن سندیکای ملی کارگران ریلی، <strong>در</strong>یابىیبىی <strong>و</strong><br />
جمحجممل <strong>و</strong>نقل٥٤<br />
که م<strong>و</strong>ضع قهرآمبریبرز بیشبرتبرری را ابجتبجخاذ کرده اند، تعداد اعضاءشان را افزایش داده اند.<br />
این حقیقت دارد که طی فرآیند کاهش مشاغل <strong>و</strong> کاهش فعالیت ها <strong>و</strong> ظرفیت های صنعبىتبىی ط<strong>و</strong>ل سی سال<br />
گذشته، سمشسممار <strong>و</strong> انسجام اعضاء سندیکا نبریبرز افت کرده است. <strong>در</strong> مقایسه با ۶/۵ میلی<strong>و</strong>ن عض<strong>و</strong> کن<strong>و</strong>بىنبىی، <strong>در</strong><br />
<strong>د<strong>و</strong>ران</strong> ا<strong>و</strong>ج <strong>در</strong> سال ١٩٧٩ بیش از ١٣ میلی<strong>و</strong>ن عض<strong>و</strong> سندیکا <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د داشت. صنایع بزرگ مهندسی،<br />
کشبىتبىی سازی، م<strong>و</strong>ت<strong>و</strong>ر <strong>و</strong> معدن گذشته، یعبىنبىی بمتبممام کارفرمایان بزرگ با کارگرابىنبىی که قاطعانه سازماندهی شده<br />
ب<strong>و</strong>دند عمدتاً ناپدید شده اند. علا<strong>و</strong>ه بر این صدها هزار شغل <strong>در</strong> د<strong>و</strong>لت مجممجحلی، خدمات <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هداشت <strong>و</strong> خدمات<br />
شهری از میان رفته است، باز هم <strong>در</strong> بجببجخش هابىیبىی که <strong>در</strong> <strong>سندیکاها</strong> <strong>به</strong> خ<strong>و</strong> بىببىی سازمان یافته ب<strong>و</strong>دند. قسمت<br />
عظیمی از اقتصاد بریتانیا ا کن<strong>و</strong>ن مبتبىنبىی بر بجببجخش خدمات خص<strong>و</strong>صی است که تشکیلات سندیکابىیبىی <strong>در</strong> آن<br />
ضعیف تر <strong>و</strong> نامنسجم است. کنگره ی <strong>سندیکاها</strong> که سابقاً پنجاه <strong>در</strong>صد کارگران بریتانیابىیبىی را سازمان داده<br />
ب<strong>و</strong>د، ا کن<strong>و</strong>ن تنها بیشبرتبرر از ٢۵ <strong>در</strong>صد را شامل می ش<strong>و</strong>د، که این رقم هن<strong>و</strong>ز <strong>به</strong> س<strong>و</strong>ی بجببجخش د<strong>و</strong>لبىتبىی متمایل<br />
است که با <strong>و</strong>ارد عمل شدن خص<strong>و</strong>صی سازی <strong>و</strong> کاهش مشاغل، بجتبجحت جمحجمملات گسبرتبررده است. <strong>در</strong>صد عض<strong>و</strong>یت<br />
<strong>در</strong> سندیکا <strong>در</strong> میان ج<strong>و</strong>انان نصف این رقم است.<br />
با <strong>در</strong> نظر گرفبنتبنن بجتبججربیات آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها <strong>در</strong> چند سال آینده ده ها <strong>و</strong> صدها هزار کارگر مجممججب<strong>و</strong>ر خ<strong>و</strong>اهند شد که <strong>به</strong> سندیکا<br />
بپی<strong>و</strong>ندند، تنها برای آنکه از منافع خ<strong>و</strong>د دفاع کنند، چنان که سال ها پیش اجدادشان کردند. مبارزابىتبىی<br />
جدید علیه تبدیل کارگران استخدامی دابمئبمم <strong>به</strong> م<strong>و</strong>قت <strong>و</strong> نیمه <strong>و</strong>قت، پرداخت های پایبنیبنن، امنیت ضعیف <strong>و</strong><br />
ساعات کار ط<strong>و</strong>لابىنبىی همھهممچ<strong>و</strong>ن گذشته <strong>به</strong> راه خ<strong>و</strong>اهد افتاد. بسیاری از <strong>در</strong>س های گرفته شده از جنبش<br />
سندیکابىیبىی تازه کار <strong>در</strong> چند دهه پیش از این باید د<strong>و</strong>باره ت<strong>و</strong>سط نسل های جدید آم<strong>و</strong>خته ش<strong>و</strong>د. اما این<br />
مسئ<strong>و</strong>لیت رهبرببرران سندیکاست که این فرآیند را تسهیل بمنبممایند، با فراهم کردن رهنم<strong>و</strong>د مبارزه برای اعضاء<br />
کن<strong>و</strong>بىنبىی شان <strong>و</strong> نشان دادن مزایای عض<strong>و</strong>یت <strong>در</strong> سندیکا <strong>و</strong> همھهممبستگی سندیکابىیبىی با دیگر کارگرابىنبىی که هن<strong>و</strong>ز <strong>در</strong><br />
سندیکا نیستند.<br />
<strong>در</strong>س گرفبنتبنن از شکست ها<br />
ا گر قرار است که ر<strong>و</strong> <strong>به</strong> جل<strong>و</strong> حرکت کنیم، لازم است که <strong>در</strong>س های مناقشات گذشته را بیام<strong>و</strong>ز بمیبمم.<br />
اعتصاب مهمی که منجر <strong>به</strong> شکست شد، <strong>در</strong> سال ٢٠١١ <strong>در</strong> بریتیش ایر<strong>و</strong>یز رخ داد. پس از مناقشه ای<br />
نا گ<strong>و</strong>ار <strong>و</strong> ط<strong>و</strong>لابىنبىی بر سر شرایط <strong>و</strong> مقررات کاری کارکنان کاببنیبنن ه<strong>و</strong>اپیما، رهبرببرری ی<strong>و</strong>نایت <strong>به</strong> جای تشدید<br />
مناقشه، ت<strong>و</strong>افقی را ت<strong>و</strong>صیه کرد که عمدتاً مطابق شرایط کارفرما ب<strong>و</strong>د که کارگران هم <strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هایتاً بجتبجحت اعبرتبرراض آن<br />
National Union of Rail, Maritime and Transport Workers :RMT ٥٤<br />
٢٩
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
را پذیرفتند. این ت<strong>و</strong>افق نت<strong>و</strong>انست کاهش چشمگبریبرر مشاغل از س<strong>و</strong>ی مدیریت را بازگرداند <strong>و</strong> م<strong>و</strong>افقت می کرد<br />
که بمتبممام کارگران استخدامی جدید حق<strong>و</strong>ق کمبرتبرر <strong>و</strong> شرایط بدتری داشته باشند. <strong>به</strong> عبارت دیگر، رهبرببرری<br />
سندیکا نبریبرر<strong>و</strong>ی کار تقسیم شده ی د<strong>و</strong>لایه را پذیرفت که <strong>در</strong> صنعت خ<strong>و</strong><strong>در</strong><strong>و</strong> <strong>و</strong> جاهای دیگر نبریبرز پذیرفته<br />
ب<strong>و</strong>دند. رده های اعضاء بریتیش ایر<strong>و</strong>یز عزم خ<strong>و</strong>د برای مبارزه را <strong>در</strong> پنج رای گبریبرری برای اقدام <strong>به</strong> اعتصاب<br />
نشان داده ب<strong>و</strong>دند، اما <strong>به</strong> جای گسبرتبررش مناقشه <strong>به</strong> بمتبممام کارگران فر<strong>و</strong>دگاه، رهبرببرران سندیکا مدام تعلل<br />
کردند، تارتحیتحخ های اعتصاب را <strong>به</strong> تع<strong>و</strong>یق انداختند <strong>و</strong> <strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هایتاً تسلیم شدند.<br />
علبریبررغم بمتبممام اطمینان بجببجخشی از س<strong>و</strong>ی لن مک کلاسکی که <strong>در</strong> آن زمان مقام رسمسسممی ملی مسئ<strong>و</strong>ل این مبارزه<br />
ب<strong>و</strong>د، مدیریت بریتیش ایریز ت<strong>و</strong>انست از تبعات جمحجمملات خ<strong>و</strong>د بگریزد. این شکست برای ی<strong>و</strong>نایت علبریبررغم<br />
خر<strong>و</strong>ج بمنبممادین <strong>و</strong>یلی <strong>و</strong>الش مدیر اجرابىیبىی، نقطه ی عطفی از کار <strong>در</strong>آمد. این اعتصاب آزم<strong>و</strong>بىنبىی باز برای سنجش<br />
ق<strong>در</strong>ت ب<strong>و</strong>د که ضعف رهبرببرری سندیکا که مشتاق ت<strong>و</strong>افق با مدیریت ب<strong>و</strong>د را آشکار کرد. این شکست تبعات<br />
مهم <strong>و</strong> گسبرتبررده ای برای سندیکا <strong>در</strong> بر داشت. مهم تر از همھهممه دست ر<strong>و</strong>سا را باز گذاشت، نه تنها <strong>در</strong> بریتیش<br />
ایر<strong>و</strong>یز، بلکه <strong>در</strong> هر جا که ی<strong>و</strong>نایت سازماندهی کرده ب<strong>و</strong>د.<br />
اخبریبررتر از آن <strong>در</strong> سال ٢٠١٢، <strong>در</strong> [کارخانه ی] ت<strong>و</strong>لید <strong>و</strong>ن ترانزیت ف<strong>و</strong>رد٥٥ <strong>در</strong> سا<strong>و</strong>ث همھهممپت<strong>و</strong>ن٥٦ <strong>و</strong> نبریبرز <strong>در</strong><br />
کارخابجنبججات پرس کاری <strong>و</strong> قطعه سازی <strong>در</strong> دگنهام٥٧ اعلام تعطیلی شد که منجر <strong>به</strong> از دست رفبنتبنن ١۴٠٠<br />
شغل شد. <strong>در</strong> این مناقشات رهبرببرری سندیکا <strong>به</strong> جای مقا<strong>و</strong>مت با بمتبممام ق<strong>و</strong>ا <strong>در</strong> برابر تعطیلی، بر ر<strong>و</strong>ی<br />
«مذا کرات» <strong>در</strong>باره ی مبریبرزان پرداخت پس از اخراج بمتبممرکز کرد. همھهممبنیبنن امر <strong>در</strong> م<strong>و</strong>رد تعطیلی کارخانه ی<br />
لینامار٥٨ <strong>در</strong> س<strong>و</strong>ان سی٥٩ <strong>و</strong> کارخابجنبججات <strong>و</strong>ایستبنیبنن٦٠ <strong>در</strong> بلفاست٦١ ، اینفیلد٦٢ <strong>و</strong> ببریبرزلدان٦٣ نبریبرز صادق ب<strong>و</strong>د.<br />
<strong>و</strong>ایستبنیبنن <strong>در</strong> سال ٢٠٠٠ <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان <strong>و</strong>سیله ای برای گسیختگی نبریبرر<strong>و</strong>ی کار <strong>و</strong> تضعیف <strong>سندیکاها</strong> از شرکت<br />
ما<strong>در</strong>ِ ف<strong>و</strong>رد مستقل شد.<br />
<strong>در</strong> <strong>و</strong>ایستبنیبنن هنگامی که کارگران کارخانه هایشان را اشغال کردند، مقامات سندیکا با آن <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان عمل<br />
Ford ٥٥<br />
Southampton ٥٦<br />
Dagenham ٥٧<br />
Linamar ٥٨<br />
Swansea ٥٩<br />
Visteon ٦٠<br />
Belfast ٦١<br />
Enfield ٦٢<br />
٣٠<br />
Basildon ٦٣
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
«غبریبررقان<strong>و</strong>بىنبىی» مجممجخالفت کردند. <strong>به</strong> جای گسبرتبررش مبارزه، از جمججممله <strong>در</strong>خ<strong>و</strong>است ملی شدن کارخانه بد<strong>و</strong>ن<br />
پرداخت غرامت، سندیکا ترجیح داد با <strong>و</strong>ایستبنیبنن بر سر پرداخت پس از اخراج <strong>و</strong> حق<strong>و</strong>ق بازنشستگی<br />
مبارزه کند که با انتقال کارگران از ف<strong>و</strong>رد <strong>به</strong> کارخانه ای دیگر از دست رفت. این کارگران نه تنها<br />
شغل شان را از دست دادند <strong>و</strong> کارخانه تعطیل شد، بلکه کمپبنیبنن برای اجبار کارفرمایان <strong>به</strong> دستیابىببىی <strong>به</strong><br />
ت<strong>و</strong>افق مطل<strong>و</strong>ب بر سر حق<strong>و</strong>ق بازنشستگی پنج سال <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ل ابجنبججامید.<br />
د<strong>و</strong>باره، هنگامی که پیمانکار عظیم [صنایع] دفاع، بىببىی اِی ای سیستمز٦٤<br />
خ<strong>و</strong>د <strong>در</strong> پ<strong>و</strong>رتزما<strong>و</strong>ث٦٥<br />
تعطیلی تاسیسات کشبىتبىی سازی<br />
را اعلام کرد که منجر <strong>به</strong> از دست رفبنتبنن تقریباً هزار شغل می شد، <strong>و</strong>ا کنش سندیکا<br />
<strong>به</strong> جای سازماندهی اشغال <strong>و</strong> گسبرتبررش مناقشه، بر ر<strong>و</strong>ی مسئله ی خر<strong>و</strong>ج دا<strong>و</strong>طلبانه متمرکز شد. خر<strong>و</strong>ج<br />
دا<strong>و</strong>طلبانه <strong>به</strong> معنای حراج شغل های بمتبممام <strong>و</strong>قت برای نسل های آینده است. این خر<strong>و</strong>ج همھهممان اثر اخراج<br />
اجباری را دارد، با این تفا<strong>و</strong>ت که زهر آن گرفته شده است. این اقدامات باید از س<strong>و</strong>ی سندیکا م<strong>و</strong>رد<br />
مجممجخالفت قرار گبریبررد، نه اینکه پذیرفته ش<strong>و</strong>د.<br />
این کمب<strong>و</strong>د مبارزه ی متقابل <strong>در</strong> پ<strong>و</strong>رتزما<strong>و</strong>ث نه تنها از رهبرببرری ملی، بلکه از رهبرببرران سندیکای مجممجحلی نبریبرز<br />
برخاسته ب<strong>و</strong>د که <strong>به</strong> دنبال راه خر<strong>و</strong>ج آسان ب<strong>و</strong>دند. <strong>در</strong> <strong>و</strong>اقعیت، این لایه از مباشران، بمنبمماینده ی عادات<br />
گذشته ب<strong>و</strong>ده <strong>و</strong> بجتبجحت تاثبریبرر سازش ها <strong>و</strong> شکست های پیشبنیبنن قرار داشت. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها اعتماد <strong>به</strong> نفس شان <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان<br />
رهبرببرر <strong>و</strong> نبریبرز اطمینان <strong>به</strong> کارگرابىنبىی که می بایست بمنبمماینده شان باشند را از دست داده ب<strong>و</strong>دند. این بمنبمم<strong>و</strong>نه ای ر<strong>و</strong>شن<br />
ب<strong>و</strong>د از اینکه ضایعه ی تسلیم چق<strong>در</strong> رخنه کرده است، حبىتبىی <strong>در</strong> مسئ<strong>و</strong>لان آزاد٦٦<br />
سندیکا که نسبت <strong>به</strong><br />
مبارزه بدببنیبنن شده ب<strong>و</strong>دند. [آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها] <strong>به</strong> جای ارائه ی رهبرببرری مبارزه، <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان مایه ی یأس <strong>و</strong> دست<strong>و</strong>رالعمل قطعی<br />
برای شکست عمل کردند.<br />
مسئله ی اشغال کارخانه ها <strong>در</strong> مبارزه با اخراج ها مسئله ای حیابىتبىی است. چنان که <strong>در</strong> گذشته نشان داده<br />
شده است، سلاحی است که می ت<strong>و</strong>اند <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر م<strong>و</strong>ثر م<strong>و</strong>رد استفاده قرار گبریبررد تا از جابجببججابىیبىی کالاها <strong>و</strong><br />
ماشبنیبنن آلات از کارخانه جل<strong>و</strong>گبریبرری ش<strong>و</strong>د. اشغال کارگران را <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر مستقیم نبریبرز <strong>در</strong>گبریبرر دفاع ر<strong>و</strong>ز <strong>به</strong> ر<strong>و</strong>ز از<br />
شغل شان می کند. برای مثال کارگران <strong>در</strong> کارخابجنبججات ت<strong>و</strong>رببنیبنن های بادی <strong>و</strong>ستس٦٧ <strong>در</strong> آیل آ<strong>و</strong> <strong>و</strong>ایت٦٨ که<br />
۶٠٠ کارگر دارد، مجممجحل کار خ<strong>و</strong>د را اشغال کردند تا از تعطیلی <strong>و</strong> جابجببججابىیبىی کارخانه <strong>به</strong> خارج از کش<strong>و</strong>ر<br />
:BAE Systems ٦٤ ش$$رک$$ت ص$$نای$$ع دف$$اع$$ی <strong>و</strong> ه$$<strong>و</strong>اف$$ضای$$ی ب$$ری$$تان$$یای$$ی ک$$ه ب$$زرگ ت$$ری$$ن ش$$رک$$ت دف$$اع$$ی ار<strong>و</strong>پ$$ا <strong>و</strong> د<strong>و</strong>م$$ین ش$$رک$$ت ب$$زرگ<br />
صنایع دفاعی جهان است.<br />
Portsmouth ٦٥<br />
:Lay official ٦٦ ع$ض<strong>و</strong>ی از س$ندی$کا ک$ه از س$<strong>و</strong>ی س$ندی$کا ب$رای ان$جام <strong>و</strong>ظ$ای$ف اس$تخدام نش$ده <strong>و</strong> <strong>در</strong> <strong>و</strong>ق$ت آزاد خ$<strong>و</strong>د ی$ا زم$ان$ی ک$ه از<br />
س<strong>و</strong>ی کارفرما اختصاص داده می ش<strong>و</strong>د <strong>به</strong> انجام این ام<strong>و</strong>ر می پردازد.<br />
Vestas ٦٧<br />
٣١<br />
Isle of Wight ٦٨
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
جل<strong>و</strong>گبریبرری کنند. با <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د اینکه <strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هایتاً نام<strong>و</strong>فق ماندند، این کارگران که پیش از آن سازماندهی نشده ب<strong>و</strong>دند<br />
م<strong>و</strong>فق شدند با ت<strong>و</strong>سل <strong>به</strong> ر<strong>و</strong>ش های قهرآمبریبرز تعطیلی کارخانه را <strong>به</strong> تع<strong>و</strong>یق بیاندازند. اقدامات آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها ت<strong>و</strong>جه<br />
داخلی <strong>و</strong> ببنیبنن المللممللی نسبت <strong>به</strong> مناقشه را علیه کارفرمابىیبىی ضد سندیکا گسبرتبررش داد. با ت<strong>و</strong>جه <strong>به</strong> <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هدیدات <strong>و</strong><br />
خص<strong>و</strong>مت های کارفرمایان، کارگران <strong>به</strong> سندیکای ملی کارگران ریلی، <strong>در</strong>یابىیبىی <strong>و</strong> جمحجممل <strong>و</strong>نقل پی<strong>و</strong>ستند <strong>و</strong> جای<br />
احبرتبررام دارد که آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها هم پشتیبابىنبىی کامل خ<strong>و</strong>د را ارائه کردند.<br />
راه مبارزه لز<strong>و</strong>ماً آسان نیست، اما م<strong>و</strong>ثرترین است. حال <strong>و</strong> ه<strong>و</strong>ای کنش گران سندیکا شدیداً بجتبجحت تاثبریبرر<br />
عقب نشیبىنبىی ها <strong>و</strong> پسر<strong>و</strong>ی های گذشته ب<strong>و</strong>ده است. بسیاری هستند که ک<strong>و</strong>هی از گلایه ها <strong>و</strong> شک<strong>و</strong>ه های ر<strong>و</strong>زمره<br />
<strong>و</strong> پر<strong>و</strong>نده های فردی دیگر بر ر<strong>و</strong>ی د<strong>و</strong>ش شان سنگیبىنبىی می کند <strong>و</strong> غالباً منافع گسبرتبررده تر را از یاد برده اند. <strong>در</strong><br />
گذشته، کارگران تلاش می کردند که مشکلات شان را از طریق کنش جمججممعی حل کنند، اما این جای خ<strong>و</strong>د<br />
را <strong>به</strong> م<strong>و</strong>ارد فردی <strong>و</strong> سطح پایبنیبنن داده است. این <strong>و</strong>ضعیت با فر<strong>و</strong>کش کردن مبارزه ی طبقابىتبىی بدتر شده<br />
است. این کنش گران <strong>به</strong> جای دادن رهنم<strong>و</strong>د، می ت<strong>و</strong>انند نسبت <strong>به</strong> چشم اندازهای مبارزه <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر فزاینده ای<br />
شکا ک <strong>و</strong> بدببنیبنن ش<strong>و</strong>ند <strong>و</strong> حبىتبىی می ت<strong>و</strong>انند هنگام <strong>و</strong>ر<strong>و</strong>د لایه های جدید <strong>به</strong> کنش تبدیل <strong>به</strong> مانع ش<strong>و</strong>ند.<br />
با دش<strong>و</strong>اری های ج<strong>و</strong>انان برای <strong>و</strong>ر<strong>و</strong>د <strong>به</strong> بازار کار، بسیاری <strong>و</strong>ارد مجممجحیط های کاری غبریبررسندیکابىیبىی شده اند. این<br />
یعبىنبىی <strong>سندیکاها</strong> با افراد ج<strong>و</strong>ان تق<strong>و</strong>یت نشده اند. کنش گران اغلب از نسل های قبل تر هستند، بسیار بیشبرتبرر<br />
تاثبریبرر گرفته از شکست های رخ داده <strong>در</strong> ط<strong>و</strong>ل ٣٠ سال گذشته.<br />
<strong>به</strong> جای بازتاب دادن خشم <strong>و</strong> سرخ<strong>و</strong>ردگی کارگران، این لایه ی مسن تر می ت<strong>و</strong>انند تبدیل <strong>به</strong> تسمه ی<br />
انتقالىللىی برای بدبیبىنبىی رهبرببرران مجممجحافظه کار سندیکا باشند. این لایه ها یا تغیبریبرر خ<strong>و</strong>اهند کرد تا حال <strong>و</strong> ه<strong>و</strong>ای<br />
جدید را بازتاب دهند <strong>و</strong> یا چنان که بادهای مبارزه ی طبقابىتبىی جدید ا<strong>و</strong>ضاع را دگرگ<strong>و</strong>ن می کند، جایگزین<br />
خ<strong>و</strong>اهند شد. نسل جدیدی از کارگران ج<strong>و</strong>ان تر که آل<strong>و</strong>ده <strong>به</strong> گذشته نیستند، سازماندهی خ<strong>و</strong>اهند شد <strong>و</strong><br />
نقشی مهم تر <strong>در</strong> مبارزات قریب ال<strong>و</strong>ق<strong>و</strong>ع ایفا خ<strong>و</strong>اهند کرد.<br />
البته بسیاری هستند که می خ<strong>و</strong>اهند ا کن<strong>و</strong>ن بجببججنگند، اما از ساختار دستگاه سندیکا سرخ<strong>و</strong>رده اند. هنگامی<br />
که آ گاهی بجببجخشی کرده اند <strong>و</strong> خ<strong>و</strong>استار کنش شده اند، مقامات بمتبممام <strong>و</strong>قت [سندیکا] آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها را سر جای خ<strong>و</strong>د<br />
نشانده اند، چرا که جرأت کرده اند آرامش را بر هم بزنند. مسئ<strong>و</strong>لان آزاد جناح چپ، <strong>در</strong> <strong>سندیکاها</strong>بىیبىی<br />
چ<strong>و</strong>ن ی<strong>و</strong>نیسان <strong>به</strong> خاطر برانگیخبنتبنن مجممجخالفت با رهبرببرران <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر ب<strong>و</strong>ر<strong>و</strong>کراتیک <strong>به</strong> حاشیه رانده شده <strong>و</strong> م<strong>و</strong>رد<br />
م<strong>و</strong>اخذه ی بىببىی جا قرار گرفته اند. تعدادی از این اعضا حبىتبىی با چشم پ<strong>و</strong>شی سندیکا <strong>در</strong> مجممجحل کار قربابىنبىی<br />
شده اند. کارگران ساختمابىنبىی <strong>در</strong> رده های اعضاء که م<strong>و</strong>افق اقدامات قهرآمبریبرز ب<strong>و</strong>ده اند، از س<strong>و</strong>ی مسئ<strong>و</strong>ل بجببجخش<br />
ساختمابىنبىی ی<strong>و</strong>نایت، برنارد مک کالىللىی٦٩<br />
مجممجحک<strong>و</strong>م شده <strong>و</strong> «سرطان زا» ت<strong>و</strong>صیف شدند.<br />
نظافت چیان دانشگاه لندن که غالباً از ریشه ی آمریکای لاتبنیبنن هستند <strong>و</strong> ابتدائاً از س<strong>و</strong>ی ی<strong>و</strong>نیسان<br />
٣٢<br />
Bernard McCauley ٦٩
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
سازماندهی شده ب<strong>و</strong>دند، <strong>در</strong>دسرساز تلقی شده <strong>و</strong> <strong>و</strong>ادار <strong>به</strong> خر<strong>و</strong>ج از سندیکا شدند. <strong>به</strong> همھهممبنیبنن ترتیب، دیگر<br />
نظافت چیابىنبىی که عض<strong>و</strong> ی<strong>و</strong>نایت شده ب<strong>و</strong>دند نبریبرز با رهبرببرری <strong>به</strong> اختلاف شدید برخ<strong>و</strong>ردند. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها <strong>به</strong> س<strong>و</strong>ی چپ<br />
گرایش پیدا کردند اما با مان<strong>و</strong>رهابىیبىی علیه خ<strong>و</strong>د ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> شده <strong>و</strong> <strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هایتاً مجممججب<strong>و</strong>ر <strong>به</strong> خر<strong>و</strong>ج از سندیکا شدند.<br />
رهبرببرران سندیکای عم<strong>و</strong>می کارگران ببریبررجمحجممانه بمتبممام تلاش های <strong>در</strong><strong>و</strong>ن سندیکا برای سازماندهی گسبرتبررده ی<br />
کنش گران چپ را سرک<strong>و</strong>ب کرده <strong>و</strong> <strong>در</strong> این فرآیند افراد را قربابىنبىی می کنند. این البته چبریبرز جدیدی نیست.<br />
ب<strong>و</strong>ر<strong>و</strong>کراسی سندیکابىیبىی (چپ <strong>به</strong> همھهممان اندازه ی راست) همھهممانند پلیس عمل می کند که از منافع مادی خ<strong>و</strong>د <strong>در</strong><br />
مقابل هرگ<strong>و</strong>نه <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هدید از س<strong>و</strong>ی رده های اعضاء دفاع می بمنبمماید. <strong>به</strong> همھهممبنیبنن دلیل است که چنبنیبنن «رهبرببررابىنبىی» <strong>در</strong><br />
مقابل انتخابات مقامات رسمسسممی سندیکا <strong>و</strong> حق برکناری از س<strong>و</strong>ی اعضا مقا<strong>و</strong>مت می بمنبممایند. <strong>به</strong> همھهممبنیبنن دلیل است<br />
که مسئله ی دم<strong>و</strong>کراسی سندیکا مسئله ای حیابىتبىی است.<br />
برای <strong>سندیکاها</strong>ی دم<strong>و</strong>کراتیک مبارز!<br />
سرخ<strong>و</strong>ردگی از رفتارهای نابجببجخردانه ی ب<strong>و</strong>ر<strong>و</strong>کراسی سندیکا دلیلی برای ترک یا انشعاب از سندیکا نیست.<br />
<strong>به</strong> هیچ عن<strong>و</strong>ان. هر تلاشی <strong>در</strong> این راستا تنها عمل <strong>در</strong> راستای منافع جناح راست سندیکا است که مشتاق<br />
است تا از کنش گران طرفدار فعالیت های قهر آمبریبرز خلاص ش<strong>و</strong>د. <strong>در</strong> دهه ی ١٩۵٠ سندیکابىیبىی <strong>به</strong> نام<br />
بل<strong>و</strong>ی<strong>و</strong>نی<strong>و</strong>ن٧٠ ب<strong>و</strong>د که از سندیکای کارگران عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> جمحجممل <strong>و</strong>نقل٧١ منشعب شده ب<strong>و</strong>د؛ <strong>در</strong> ا<strong>و</strong>اخر دهه ی<br />
١٩۶٠ سندیکای شیشه کاران از سندیکای عم<strong>و</strong>می کارگران منشعب شد؛ باز هم <strong>در</strong> دهه ی ١٩٨٠<br />
سندیکای صنایع الکبرتبرریکی <strong>و</strong> تاسیسابىتبىی٧٢<br />
تاسیسات٧٣<br />
از سندیکای کارگران الکبرتبرریک، الکبرتبرر<strong>و</strong>نیک، ارتباطات <strong>و</strong><br />
منشعب شد. هیچ یک از این انشعابات د<strong>و</strong>ام نیا<strong>و</strong>ردند <strong>و</strong> تنها <strong>در</strong> راستای ببریبرر<strong>و</strong>ن کشیدن<br />
کنش گران طرفدار اقدام قهرآمبریبرز از <strong>سندیکاها</strong>ی دست راسبىتبىی عمل کردند.<br />
علبریبررغم سلطه ی ب<strong>و</strong>ر<strong>و</strong>کراسی سندیکای دست راسبىتبىی ، راه طبقه ی کارگر از میان <strong>سندیکاها</strong>یش می گذرد.<br />
<strong>و</strong>ظیفه ای که ر<strong>و</strong>یار<strong>و</strong>ی کارگران است، مبارزه از <strong>در</strong><strong>و</strong>ن <strong>سندیکاها</strong>یشان است تا آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها را تبدیل <strong>به</strong><br />
سازمان های دم<strong>و</strong>کراتیک مبارز <strong>در</strong> مبارزه ی طبقابىتبىی بمنبمماید. تارتحیتحخ نشان داده است که حبىتبىی فاسدترین <strong>و</strong><br />
دست راسبىتبىی ترین <strong>سندیکاها</strong> نبریبرز می ت<strong>و</strong>انند بر مبنای <strong>و</strong>قایع تغیبریبرر کنند. سندیکای صنایع الکبرتبرریکی <strong>و</strong><br />
تاسیسابىتبىی، سندیکای عم<strong>و</strong>می کارگران، سندیکای ملی کارگران راه آهن<br />
٧٤<br />
، سندیکای مهندسی آلیاژ <strong>و</strong><br />
Blue Union ٧٠<br />
Transport and General Workers' Union :TGWU ٧١<br />
Electrical and Plumbing Industries Union :EPIU ٧٢<br />
Electrical, Electronic, Telecommunications and Plumbing Union :EETPU ٧٣<br />
٣٣<br />
National Union of Railwaymen :NUR ٧٤
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
الکبرتبرریک<br />
٧٥<br />
<strong>و</strong> شهری٧٦<br />
، سندیکای کارگران الکبرتبرریک، الکبرتبرر<strong>و</strong>نیک، ارتباطات <strong>و</strong> تاسیسات، سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می<br />
<strong>و</strong> بسیاری دیگر رسمسسمماً <strong>در</strong> جناح راست جنبش قرار داشتند. [حال] اغلب شان <strong>در</strong> ی<strong>و</strong>نایت<br />
ادغام شده <strong>و</strong> رسمسسمماً <strong>در</strong> جناح چپ جنبش ایستاده اند. با این حال این فرآیند هن<strong>و</strong>ز کامل نیست. <strong>سندیکاها</strong><br />
هن<strong>و</strong>ز بسیار ب<strong>و</strong>ر<strong>و</strong>کراتیک هستند <strong>و</strong> رهبرببرران غبریبررقابل اطمینان.<br />
٧٧ چپل<br />
<strong>در</strong> گذشته ای نه چندان د<strong>و</strong>ر، <strong>سندیکاها</strong>ی بسیاری <strong>در</strong> مشت جناح راست افراطی ب<strong>و</strong>دند، همھهممچ<strong>و</strong>ن لرد<br />
، دببریبرر کل سندیکای کارگران الکبرتبرریک، الکبرتبرر<strong>و</strong>نیک، ارتباطات <strong>و</strong> تاسیسات (که <strong>در</strong> جریان<br />
جایگزیبىنبىی کارگران چاپ <strong>در</strong> حال اعتصاب <strong>در</strong> <strong>و</strong>پینگ٧٨<br />
<strong>به</strong> دنبال ا<strong>و</strong> اریک همھهمم<strong>و</strong>ند٧٩<br />
<strong>در</strong> سال ١٩٧٩ <strong>در</strong> مناقشه ی آیل آ<strong>و</strong>گِبنیبنن٨٠<br />
مقصرب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> از کنگره ی <strong>سندیکاها</strong> اخراج شد)، <strong>و</strong><br />
دببریبرر کل سندیکای کارگران الکبرتبرریک، الکبرتبرر<strong>و</strong>نیک، ارتباطات <strong>و</strong> تاسیسات که<br />
با افتخار س<strong>و</strong>ار ات<strong>و</strong>ب<strong>و</strong>س کارگران جایگزین شده ب<strong>و</strong>د، سر کن<br />
جکس<strong>و</strong>ن٨١ از سندیکای مهندسی آلیاژ <strong>و</strong> الکبرتبرریک <strong>و</strong> بری ر بمیبممزبابمتبمم٨٢ از سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong><br />
شهری. بمتبممام اسبرتبرراتژی چنبنیبنن «رهبرببررابىنبىی» <strong>به</strong> سادگی <strong>و</strong> صرفاً بر مبنای همھهممکاری نزدیک با سندیکالیسم<br />
کارفرمایان <strong>و</strong> شرکت ب<strong>و</strong>د. با این حال نارضایبىتبىی ر<strong>و</strong> <strong>به</strong> رشد برخاسته از فشار <strong>و</strong>حشتنا ک کار <strong>و</strong> اسبرتبررس<br />
فزاینده نا گزیر<strong>در</strong> <strong>سندیکاها</strong> پدیدار شد. این حال <strong>و</strong> ه<strong>و</strong>ا <strong>در</strong> <strong>سندیکاها</strong> یکی پس از دیگری <strong>در</strong> انتخاب<br />
رهبرببررابىنبىی با گرایش بیشبرتبرر <strong>به</strong> چپ پدیدار شد. جکس<strong>و</strong>ن ت<strong>و</strong>سط <strong>در</strong>ک سیمس<strong>و</strong>ن٨٣ (دببریبرر کل آمیکس٨٤ (<br />
جایگزین شد، <strong>در</strong> حالىللىی که مارک سر<strong>و</strong>تکا نبریبرز جای خ<strong>و</strong>د را <strong>به</strong> بری ر بمیبممزبابمتبمم <strong>به</strong> عن<strong>و</strong>ان دببریبرر کل سندیکای<br />
خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> شهری (سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> بجتبججاری کن<strong>و</strong>بىنبىی) داد.<br />
جالب است که <strong>در</strong> م<strong>و</strong>رد سندیکای خدمات عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> بجتبججاری حبىتبىی کنش گران «طیف چپ<br />
« سندیکا <strong>به</strong> ٨٥<br />
ط<strong>و</strong>ر کامل از حال <strong>و</strong> ه<strong>و</strong>ای اعضاء عادی سندیکا بىببىی خبرببرر ب<strong>و</strong>دند. ائتلاف چپ که اعضاء حزب س<strong>و</strong>سیالیست<br />
Amalgamated Engineering and Electrical Union :AEEU ٧٥<br />
Civil and Public Services Association :CPSA ٧٦<br />
Lord Chapple ٧٧<br />
Wapping ٧٨<br />
Eric Hammond ٧٩<br />
Isle of Gain ٨٠<br />
Sir Ken Jackson ٨١<br />
Barry Reamsbottom ٨٢<br />
Derek Simpson ٨٣<br />
:Amicus ٨٤ س$$ندی$$کای$$ی <strong>در</strong> ب$$ری$$تان$$یا ک$$ه د<strong>و</strong>م$$ین س$$ندی$$کای ب$$زرگ زم$$ان خ$$<strong>و</strong>د <strong>و</strong> ب$$زرگ ت$$ری$$ن س$$ندی$$کای ب$$خش خ$$ص<strong>و</strong>ص$$ی ب$$<strong>و</strong>د <strong>و</strong> ب$$عداً ب$$ه<br />
همراه چند سندیکای دیگر <strong>در</strong> ی<strong>و</strong>نایت ادغام شد.<br />
٣٤<br />
Broad Left ٨٥
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
<strong>در</strong> آن غالب ب<strong>و</strong>دند، <strong>در</strong> ابتدا از جمحجممایت مارک سر<strong>و</strong>تکا سر باز زدند <strong>و</strong> ترجیح دادند که <strong>در</strong>ع<strong>و</strong>ض کاندیدای<br />
میانه ر<strong>و</strong>، هی<strong>و</strong> لنینگ٨٦<br />
را جمحجممایت کنند. تنها زمابىنبىی که ر بمیبممزبابمتبمم م<strong>و</strong>فق نشد <strong>در</strong> برگه های رای ظاهر ش<strong>و</strong>د حزب<br />
س<strong>و</strong>سیالیست بالاخره م<strong>و</strong>ضعش را <strong>به</strong> جمحجممایت از سر<strong>و</strong>تکا تغیبریبرر داد. <strong>در</strong> پایان سر<strong>و</strong>تکا پبریبرر<strong>و</strong>زی گسبرتبررده ای را<br />
کسب کرد <strong>و</strong> <strong>در</strong> کنار پبریبرر<strong>و</strong>زی چپ <strong>در</strong> دیگر <strong>سندیکاها</strong>، بجببجخشی از <strong>به</strong> اصطلاح «گر<strong>و</strong>ه نامتعارف»٨٧<br />
کنگره ی <strong>سندیکاها</strong> را تشکیل داد.<br />
<strong>در</strong><br />
با این حال، این انتقال <strong>به</strong> چپ <strong>در</strong> <strong>سندیکاها</strong> با <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د مبرتبررفىقفىی ب<strong>و</strong>دن مجممجحد<strong>و</strong>دیت هایش را نبریبرز آشکار کرده<br />
است. این پبریبرر<strong>و</strong>زی های با هیچ افزایش قابل ت<strong>و</strong>جهی <strong>در</strong> مبارزه ی طبقابىتبىی <strong>در</strong> ارتباط نب<strong>و</strong>د. خیلی ز<strong>و</strong>د<br />
سیمس<strong>و</strong>ن که <strong>در</strong> آن زمان رئیس آمیکس ب<strong>و</strong>د <strong>به</strong> راست معط<strong>و</strong>ف شد <strong>و</strong> جمحجممایت خ<strong>و</strong>د را از انتخابات مقامات<br />
رسمسسممی سندیکا انکار کرد. بجببجخش عمده ی گرایش چپ <strong>در</strong> ح<strong>و</strong>الىللىی زمان اعلام رسمسسممی، خ<strong>و</strong>د را با این تغیبریبرر<br />
<strong>و</strong>فق دادند که منجر <strong>به</strong> مجممججم<strong>و</strong>عه ای از انشعابات <strong>و</strong> تقسیمات شد.<br />
این انتقال <strong>به</strong> راست <strong>در</strong> رهبرببرری آمیکس ضر<strong>به</strong> ای بزرگ برای اعضا ب<strong>و</strong>د. این امر خ<strong>و</strong>د را <strong>به</strong> <strong>و</strong>ض<strong>و</strong>ح <strong>در</strong><br />
مناقشه ی استادی<strong>و</strong>م <strong>و</strong> بمیبممبلی <strong>در</strong> سال ٢٠٠۴خ<strong>و</strong>د را نشان داد. <strong>در</strong> م<strong>و</strong>اجهه با اخراج ها، کارگران <strong>به</strong> حال<br />
خ<strong>و</strong>د رها شده ب<strong>و</strong>دند <strong>در</strong> حالىللىی که د<strong>و</strong> مقام از آمیکس تلاش کردند که رانندگان جرثقیل را از صف<br />
اعبرتبرراضی <strong>به</strong> ببریبرر<strong>و</strong>ن همھهممراهی کنند! <strong>در</strong> آن زمان <strong>در</strong>ک سیمس<strong>و</strong>ن گفت:«ما بمنبممی ت<strong>و</strong>انیم از اقدامات غبریبرررسمسسممی<br />
چشم پ<strong>و</strong>شی کنیم.» با این حال <strong>به</strong> لطف همھهممبستگی رانندگان جرثقیل هلندی که نپذیرفتند از صف<strong>و</strong>ف<br />
اعبرتبرراضی بگذرند، این خرابکاری نا کام ماند. تنها از طریق تلاش های خ<strong>و</strong>د کارگران <strong>و</strong> نه رهبرببرران<br />
سندیکا ب<strong>و</strong>د که مالبىتبىی فلکس٨٨<br />
ملی برای صنعت مهندسی ساختمان٨٩<br />
مجممججب<strong>و</strong>ر شد کارگران اخراجی را د<strong>و</strong>باره بازگرداند <strong>و</strong> از <strong>به</strong> خطر افتادن ت<strong>و</strong>افق<br />
از س<strong>و</strong>ی شرکت جل<strong>و</strong>گبریبرری بمنبمماید. <strong>در</strong>س های <strong>و</strong> بمیبممبلی برای همھهممه ر<strong>و</strong>شن<br />
ب<strong>و</strong>د: کنبرتبررل مناقشات می بایست از دست مقامات رسمسسممی خارج شده <strong>و</strong> <strong>در</strong> دست خ<strong>و</strong>د کارگران قرار گبریبررد.<br />
<strong>در</strong> سال ٢٠٠٩ کارگران ساختمابىنبىی <strong>در</strong> پالایشگاه نفت لیبرنبرزی ت<strong>و</strong>تال٩٠<br />
پبریبرر<strong>و</strong>زی دلپذیری را <strong>در</strong> ر<strong>و</strong>یار<strong>و</strong> بىیبىی با<br />
تلاش کارفرمایان برای لغ<strong>و</strong> ت<strong>و</strong>افق ملی <strong>و</strong> <strong>و</strong>ارد کردن نبریبرر<strong>و</strong>ی کار قراردادی <strong>به</strong> دست آ<strong>و</strong>ردند. این امر از<br />
[رده های] پایبنیبنن <strong>و</strong> از طریق اقدامات غبریبرررسمسسممی، اعبرتبرراضات جمججممعی <strong>و</strong> اقدام متحد با دیگر کارگران <strong>به</strong> دست<br />
آمد. این بمنبممایشی چشمگبریبرر از کنش رده های اعضا <strong>و</strong> همھهممبستگی ب<strong>و</strong>د. ق<strong>و</strong>انبنیبنن ضد سندیکابىیبىی که رهبرببرران<br />
سندیکا مایلند پشت آن پنهان ش<strong>و</strong>ند، تنها با اعبرتبرراضات کنار زده شد. هیچ گ<strong>و</strong>نه را ی گبریبرری <strong>در</strong> کار نب<strong>و</strong>د جز<br />
Hugh Lanning ٨٦<br />
Awkward Squad ٨٧<br />
Multiflex ٨٨<br />
National Agreement for the Engineering Construction Industry :NAECI ٨٩<br />
٣٥<br />
Lindsey Total ٩٠
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
بلند کردن دست <strong>به</strong> نشانه ی م<strong>و</strong>افقت <strong>به</strong> ص<strong>و</strong>رت دم<strong>و</strong>کراتیک <strong>در</strong> جلسات جمججممعی <strong>و</strong> ر<strong>و</strong>سا نبریبرز <strong>در</strong> جریان هیچ<br />
یک از اعتصابات قرار نگرفته ب<strong>و</strong>دند. <strong>و</strong>اضح است که ا گر ر<strong>و</strong>سا تلاش می کردند که از قان<strong>و</strong>ن استفاده کنند،<br />
کنش غبریبرررسمسسممی با تبعات نامشخص پرا کنده می شد. <strong>به</strong> همھهممبنیبنن دلیل است که آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها بمنبممی خ<strong>و</strong>استند کارگران را<br />
برانگبریبرزانند. این نشان داد که چه می ت<strong>و</strong>اند ابجنبججام ش<strong>و</strong>د.<br />
<strong>در</strong> غیاب رهبرببرران سندیکا، کارگران خ<strong>و</strong>دشان باید خ<strong>و</strong>د را سازماندهی می کردند، <strong>در</strong> اعبرتبرراض جمججممعی <strong>در</strong><br />
اسبىتبىی ث<strong>و</strong>رپ<br />
٩١<br />
، آیل آ<strong>و</strong>گرین <strong>و</strong> جاهای دیگر. این منجر <strong>به</strong> اقدام <strong>به</strong> همھهممبستگی میان بیست <strong>و</strong> د<strong>و</strong> پایگاه <strong>در</strong><br />
سرتاسر کش<strong>و</strong>ر شد؛ از پایگاه های نبریبرر<strong>و</strong> تا پالایشگاه ها که کارفرمایان را <strong>به</strong> سرعت <strong>به</strong> کنبرتبررل <strong>در</strong>آ<strong>و</strong>رد.<br />
کارفرمایان همھهممچ<strong>و</strong>ن د<strong>و</strong>لت از د<strong>و</strong>ربمنبممای قطع برق <strong>و</strong>حشت زده ب<strong>و</strong>دند. پلیس <strong>و</strong> ارتش <strong>به</strong> حالت آماده باش<br />
<strong>در</strong>آمده ب<strong>و</strong>دند. هنگامی که از «خدمات مشا<strong>و</strong>ره ای، میابجنبججی گری، <strong>و</strong> دا<strong>و</strong>ری»٩٢<br />
خ<strong>و</strong>استه شد تا ت<strong>و</strong>افقی برای<br />
بازگرداندن کارگران بر سر کارشان منعقد کند، رهبرببرران سندیکا تلاش کردند که جنبش را <strong>به</strong> ت<strong>و</strong>قف<br />
دع<strong>و</strong>ت کنند. متاسفانه رهبرببرران مجممجحافظه کار سندیکا از دع<strong>و</strong>ت <strong>به</strong> اعتصاب ملی برای گسبرتبررش ت<strong>و</strong>افق <strong>به</strong> بمتبممام<br />
پایگاه ها سر باز زدند.<br />
بمنبمم<strong>و</strong>نه ی عالىللىی دیگر از اقدامات اعضا مناقشه ی «اسپارکس» <strong>در</strong> ا<strong>و</strong>اخر ٢٠١٢ <strong>و</strong> ا<strong>و</strong>ایل ٢٠١٣ ب<strong>و</strong>د. این<br />
بجنبجخستبنیبنن باری نب<strong>و</strong>د که این بجببجخش مبارزه کرده <strong>و</strong> پبریبرر<strong>و</strong>ز شده ب<strong>و</strong>د.<br />
<strong>در</strong> ا<strong>و</strong>اخر دهه ی ١٩٩٠ برقکاران («اسپارکس٩٣ ») <strong>در</strong> خط ج<strong>و</strong>بیلی٩٤ کمپیبىنبىی ه<strong>و</strong>سمشسممندانه <strong>به</strong> راه انداختند<br />
تا شرایط <strong>و</strong> مقررات کاری کارگران را ارتقاء دهند. این ابتکار عملِ صرف اعضاء عادی ب<strong>و</strong>د که الگ<strong>و</strong> بىیبىی<br />
برای سازماندهی سندیکا ب<strong>و</strong>د. این <strong>در</strong> زمابىنبىی رخ داد که سندیکای آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها ‐سندیکای مهندسی آلیاژ <strong>و</strong><br />
الکبرتبرریک‐ <strong>در</strong> چنگ جناح راست افراطی بجتبجحت رهبرببرری سر کن جکس<strong>و</strong>ن ب<strong>و</strong>د که از رده های عادی اعضا<br />
ببریبرزار ب<strong>و</strong>د. علبریبررغم این امر <strong>و</strong> س<strong>و</strong>ءاستفاده از ضرب الاجل <strong>و</strong> کار ط<strong>و</strong>لابىنبىی مدت لازم برای پر<strong>و</strong>ژه شان، از<br />
طریق مباشران <strong>و</strong> بمنبممایندگان منتخب شان <strong>در</strong> ام<strong>و</strong>ر ابمیبممبىنبىی کار برای پیشبرببررد منافع کارگران تشکیلابىتبىی را <strong>در</strong><br />
میان اعضاء عادی سازماندهی کرده <strong>و</strong> از نظر مالىللىی آن را از جیب خ<strong>و</strong>د تامبنیبنن کردند. این <strong>به</strong> ص<strong>و</strong>رت<br />
دم<strong>و</strong>کراتیک شامل بمتبممام لایه های کنش گران می شد <strong>و</strong> نفسی تازه <strong>به</strong> تشکیلات سندیکابىیبىی دمید. سمشسمماری از<br />
این کنش گران <strong>در</strong> پس از آن <strong>در</strong>گبریبرر جنبش اعضاء عادی <strong>در</strong> بجببجخش ساختمان سازی شدند.<br />
مناقشه ی ٢٠١٢-٢٠١٣ علبریبررغم بمتبممام شرایط نابرابر ت<strong>و</strong>انست برخی از شرکت های ساختمابىنبىی را <strong>و</strong>ادار<br />
کند که <strong>در</strong> تلاش هایشان برای کاهش دستمزدها <strong>و</strong> <strong>و</strong>خامت شرایط عقب نشیبىنبىی بمنبممایند. <strong>در</strong> یک جلسه ی<br />
Staythorpe ٩١<br />
(The Advisory, Conciliation and Arbitration Service) :ACAS ٩٢ سازمانی <strong>در</strong> بخش د<strong>و</strong>لتی بریتانیا.<br />
sparks ٩٣<br />
٣٦<br />
:Jubilee Line ٩٤ یکی از خط<strong>و</strong>ط اصلی متر<strong>و</strong>ی لندن.
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
عادی شاخه ی ساختمابىنبىی ی<strong>و</strong>نایت <strong>در</strong> لندن دقیقاً صدها کارگر <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر غبریبررمنتظره حاضر شدند تا خشم شان<br />
را نشان دهند <strong>و</strong> جلسه بالاجبار <strong>به</strong> فضای باز منتقل شد. این کارگران با شرکت های بزرگ ساختمابىنبىی ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong><br />
ب<strong>و</strong>دند که مصمم ب<strong>و</strong>دند شرایط <strong>و</strong> مقررات کاری را لغ<strong>و</strong> کرده <strong>و</strong> «ت<strong>و</strong>افق ملی خدمات ساختمابىنبىی <strong>و</strong> مهندسی» ٩٥<br />
جدیدی را اعمال کنند. خشم کارگران <strong>و</strong>ضعیت را دگرگ<strong>و</strong>ن کرد <strong>و</strong> تشکیل کمیته ی اعضاء عادی را<br />
م<strong>و</strong>جب شد.<br />
مقامات رسمسسممی سندیکای ی<strong>و</strong>نایت <strong>در</strong> ابتدا رغببىتبىی نداشتند. اما پس از ماه ها اعبرتبرراض، بجتبججمع، اقدامات<br />
غبریبرررسمسسممی <strong>و</strong> فلش ماب کارگران م<strong>و</strong>فق شدند <strong>به</strong> رهبرببرری ی<strong>و</strong>نایت فشار <strong>و</strong>ارد کنند تا برای اقدام رسمسسممی<br />
فراخ<strong>و</strong>ان دهد که <strong>در</strong> <strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هایت <strong>و</strong>رق را برگرداند. ا گر این مبارزه <strong>به</strong> عهده ی مقامات رسمسسممی سندیکا گذاشته<br />
می شد که اطمینان چندابىنبىی <strong>به</strong> کارگران ساختمابىنبىی برای مبارزه نداشتند، نتیجه <strong>به</strong> کلی متفا<strong>و</strong>ت می شد.<br />
<strong>در</strong> پایان فشار قهرآمبریبرز نتیجه داد <strong>و</strong> ر<strong>و</strong>سا را <strong>و</strong>ادار <strong>به</strong> تسلیم کرد که منجر <strong>به</strong> کسب پبریبرر<strong>و</strong>زی بزرگی برای<br />
کارگران ساختمابىنبىی شد. رهبرببرری سندیکا مجممججب<strong>و</strong>ر شد که کمیته ی اعضاء عادی را که <strong>به</strong> دنبال ایفای نقشی<br />
فعال <strong>در</strong> <strong>در</strong><strong>و</strong>ن سندیکا ب<strong>و</strong>د <strong>به</strong> رسمسسممیت بشناسد.<br />
<strong>در</strong> پر<strong>و</strong>ژه ی کراس ریل٩٦ <strong>در</strong> <strong>و</strong>ست ب<strong>و</strong>رن پارک٩٧ لندن، بزرگ ترین کارگاه ساختمابىنبىی <strong>در</strong> بریتانیا بیست <strong>و</strong><br />
هشت کارگر اخراج شدند. <strong>به</strong> دنبال آن بمنبممایندگان سندیکا <strong>در</strong> امر ابمیبممبىنبىی نبریبرز قربابىنبىی رفتارهای ناعادلانه شده<br />
<strong>و</strong> <strong>در</strong> لیست سیاه قرار گرفتند. با این حال <strong>در</strong> بىپبىی پبریبرر<strong>و</strong>زی کارگران ساختمابىنبىی بر «ت<strong>و</strong>افق ملی خدمات<br />
ساختمابىنبىی <strong>و</strong> مهندسی»، کارگران کراس ریل نبریبرز <strong>و</strong>ارد عمل شده <strong>و</strong> <strong>در</strong> پبریبرر<strong>و</strong>ی از الگ<strong>و</strong>ی مناقشه ی اسپارکس<br />
<strong>در</strong> مرکز لندن، <strong>و</strong>ر<strong>و</strong>دی کارگاه را <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر ر<strong>و</strong>زانه مسد<strong>و</strong>د کردند <strong>و</strong> دست <strong>به</strong> اعبرتبرراض زدند. پس از یک<br />
کمپبنیبنن مدا<strong>و</strong>م بمنبممایندگان ابمیبممبىنبىی قربابىنبىی شده پبریبرر<strong>و</strong>زمندانه بازگردانده شدند. این یک بار دیگر اهمھهممیت کنش<br />
اعضاء عادی را نشان داد.<br />
این مناقشات <strong>به</strong> دقت مسئله ی گسبرتبررده ی لیست سیاه <strong>در</strong> کارگاه های ساختمابىنبىی را <strong>به</strong> تص<strong>و</strong>یر کشید، خص<strong>و</strong>صاً<br />
پس از پبریبرر<strong>و</strong>زی های مشه<strong>و</strong>ر <strong>در</strong> خط ج<strong>و</strong>بیلی <strong>در</strong> ا<strong>و</strong>اخر دهه ی ١٩٩٠. فشار از پایبنیبنن خص<strong>و</strong>صاً گر<strong>و</strong>ه جمحجممایبىتبىی<br />
از لیست سیاه سمشسمماری از <strong>سندیکاها</strong> را <strong>و</strong>ادار <strong>به</strong> پشتیبابىنبىی از کمپبنیبنن کرده است. این کمپبنیبنن مسئله را <strong>در</strong><br />
سطح ملی مطرح کرده است، خص<strong>و</strong>صاً پس از بازرسی نا گهابىنبىی دفبرتبرر کمیساریای اطلاعات٩٨<br />
از گر<strong>و</strong>هی<br />
مشک<strong>و</strong>ک <strong>به</strong> نام ابجنبججمن مشا<strong>و</strong>ره. کمیساریا پر<strong>و</strong>نده های لیست سیاه <strong>در</strong> رابطه با بیش از ٣٢٠٠ کارگر<br />
ساختمابىنبىی را کشف کرد که <strong>در</strong> بر گبریبررنده ی جزئیات شخصی، اسامی، آ<strong>در</strong>س ها، س<strong>و</strong>ابق استخدامی <strong>و</strong><br />
Building Engineering Services National Agreement :Besna ٩٥<br />
Cross-rail ٩٦<br />
Westbourne Park ٩٧<br />
٣٧<br />
Information Commissioner's Office :ICO ٩٨
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
جزئیات سندیکابىیبىی ب<strong>و</strong>د. از مجممجحت<strong>و</strong>ای آن نبریبرز مشخص ب<strong>و</strong>د که بسیاری از این جزئیات <strong>در</strong>باره ی کارگران تنها<br />
می ت<strong>و</strong>انست س<strong>و</strong>ی پلیس یا پر<strong>و</strong>نده های شاخه ی <strong>و</strong>یژه <strong>به</strong> دست آمده باشد.<br />
ببنیبنن آ<strong>و</strong>ریل ٢٠٠۶ <strong>و</strong> ف<strong>و</strong>ریه ی ٢٠٠٩ شرکت های ساختمابىنبىی مجممججم<strong>و</strong>ع ۴۵٠،٠٠٠ پ<strong>و</strong>ند پرداخته ب<strong>و</strong>دند تا از<br />
خدمات ابجنبججمن مشا<strong>و</strong>ره استفاده کنند، با این حال هیچ یک از این شرکت ها <strong>به</strong> خاطر جمحجممایت مالىللىی شان از<br />
فعالیت های غبریبررقان<strong>و</strong>بىنبىی با هیچ اقدامی ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> نشدند.<br />
مناقشه ی مستمر دیگری <strong>در</strong> مبرتبرر<strong>و</strong>ی لندن <strong>در</strong> حال <strong>و</strong>ق<strong>و</strong>ع است. مدیریت جمحجممل <strong>و</strong>نقل لندن برنامه هابىیبىی را مببىنبىی<br />
بر تعطیلی بمتبممام دفاتر [فر<strong>و</strong>ش] بلیت <strong>در</strong> شبکه اعلام کرده است که نزدیک <strong>به</strong> ١٠٠٠ شغل مرتبط با<br />
امنیت جابىنبىی را از میان می برد. فیل هافت<strong>و</strong>ن٩٩<br />
مسئ<strong>و</strong>ل اجرابىیبىی ارشد مبرتبرر<strong>و</strong>ی لندن <strong>سندیکاها</strong> را تش<strong>و</strong>یق <strong>به</strong><br />
همھهممکاری با مدیریت کرد تا «آینده ی مبرتبرر<strong>و</strong>ی لندن را شکل دهند». هفتاد <strong>و</strong> هفت <strong>در</strong>صد اعضاء سندیکای<br />
کارکنان حق<strong>و</strong>ق بگبریبرر جمحجممل <strong>و</strong>نقل١٠٠<br />
سندیکابىیبىی ب<strong>و</strong>د.<br />
رای <strong>به</strong> اعتصاب دادند که نشان دهنده ی جمحجممایت ق<strong>و</strong>ی از کنش<br />
سندیکا دست <strong>به</strong> ت<strong>و</strong>قف ۴٨ ساعته ی کار زد که پابرجا ب<strong>و</strong>د، اما اعتصاب ۴٨ ساعته ی برنامه ریزی شده ی<br />
د<strong>و</strong>م <strong>به</strong> تعلیق <strong>در</strong>آمد. <strong>سندیکاها</strong> با «مذا کره» بر سر برنامه های مدیریت که ظاهراً ایستگاه <strong>به</strong> ایستگاه ب<strong>و</strong>د<br />
م<strong>و</strong>افقت کردند. خطر این ر<strong>و</strong>یکرد این است که تنها <strong>در</strong> جهت از هم گسیختگی نبریبرر<strong>و</strong>ی کار عمل می کند.<br />
همھهممبنیبنن که <strong>سندیکاها</strong> اصل تعطیلی را بپذیرند، حبىتبىی <strong>به</strong> شکل م<strong>و</strong>رد <strong>به</strong> م<strong>و</strong>رد، مسبریبرری نا<strong>در</strong>ست <strong>به</strong> س<strong>و</strong>ی<br />
تعطیلی های بیشبرتبرر خ<strong>و</strong>اهد ب<strong>و</strong>د. حرف آخر باید این باشد که هیچ تعطیلی <strong>و</strong> هیچ از دست رفبنتبنن شغلی<br />
<strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د نداشته باشد، <strong>در</strong> غبریبرر این ص<strong>و</strong>رت اعتصابات ا<strong>و</strong>لیه <strong>به</strong> ه<strong>در</strong> خ<strong>و</strong>اهد رفت.<br />
مناقشه ی دیگری <strong>در</strong> لندن <strong>در</strong>باره ی تعطیلی ده ایستگاه آتش نشابىنبىی می ت<strong>و</strong>انست نقطه ی بمتبممرکزی برای<br />
مقا<strong>و</strong>مت <strong>در</strong> سرتاسر لندن ابجیبججاد کند. این می ت<strong>و</strong>انست <strong>به</strong> مناقشه ی مبرتبرر<strong>و</strong>ی لندن متصل ش<strong>و</strong>د. متاسفانه <strong>در</strong><br />
پایان مطابق انتظار از کار <strong>در</strong> نیامد. سندیکای آتش نشابىنبىی رهبرببرری چپ گرابىیبىی دارد. با این حال <strong>به</strong> جای<br />
تکیه بر کنش سندیکابىیبىی <strong>و</strong> اشغال ایستگاه های <strong>در</strong> معرض تعطیلی، چاره را <strong>در</strong> دادگاه جستج<strong>و</strong> کردند.<br />
چنان که بجتبججر<strong>به</strong> نشان داده است، اقدام قان<strong>و</strong>بىنبىی مجممجحک<strong>و</strong>م <strong>به</strong> شکست ب<strong>و</strong>د. سندیکا بمنبممی ت<strong>و</strong>اند تنها <strong>به</strong> دادگاه<br />
هابىیبىی تکیه کند که تصمیات شان همھهممیشه علیه کارگران است، بلکه باید <strong>به</strong> اعضا <strong>و</strong> طبقه ی کارگر <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر<br />
گسبرتبررده متکی باشد. ا گر اقدام قان<strong>و</strong>بىنبىی ابجنبججام می ش<strong>و</strong>د، می بایست اقدامی کمکی باشد <strong>و</strong> نه جایگزین<br />
اقدامات برجسته.<br />
ا گر <strong>در</strong> لندن، شهر پایتخت فراخ<strong>و</strong>ان <strong>به</strong> اقدام سندیکابىیبىی داده شده ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> ایستگاه های آتش نشابىنبىی م<strong>و</strong>رد<br />
<strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هدید اشغال شده ب<strong>و</strong>دند، بمتبممام لحللححظه ی مبارزه متفا<strong>و</strong>ت می شد. می شد دیگر کارگران را <strong>به</strong> همھهممبستگی<br />
Phil Hufton ٩٩<br />
Transport Salaried Staffs Association :TSSA ١٠٠<br />
٣٨
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
شد.<br />
دع<strong>و</strong>ت کرد. <strong>در</strong> م<strong>و</strong>رد ایستگاه آتش نشابىنبىی کلرکن <strong>و</strong>ل١٠١ <strong>در</strong> خیابان رزبری١٠٢ ا گر <strong>در</strong>خ<strong>و</strong>اسبىتبىی <strong>به</strong> کارگران<br />
پست که عملاً <strong>در</strong> آن س<strong>و</strong>ی خیابان ب<strong>و</strong>دند <strong>و</strong> زندگی شان <strong>به</strong> ایستگاه <strong>و</strong>ابسته ب<strong>و</strong>د می شد، می ت<strong>و</strong>انست منجر<br />
<strong>به</strong> کنشی ابجتبجحادی ش<strong>و</strong>د. <strong>در</strong> هر م<strong>و</strong>ردی که سندیکای آتش نشان ها مسئله اش را عم<strong>و</strong>می کرده قاطعانه م<strong>و</strong>رد<br />
جمحجممایت قرار گرفته است. <strong>در</strong> چنبنیبنن نبرببرردی، تعطیلی می ت<strong>و</strong>انست پیشگبریبرری ش<strong>و</strong>د. <strong>به</strong> ن<strong>و</strong>عی تنها چند بجتبججمع<br />
اعبرتبرراضی <strong>در</strong> برخی ایستگاه ها <strong>در</strong> ر<strong>و</strong>ز تعطیلی ابجنبججام شد <strong>و</strong> همھهممبنیبنن <strong>و</strong> بس. ا<strong>و</strong>ضاع تاسف باری ب<strong>و</strong>د.<br />
مقایسه ی اقدامات آتش نشانان بلژیک، <strong>در</strong>سی ارزسمشسممند برای همھهممتایان بریتانیابىیبىی شان <strong>در</strong> بر دارد. هنگامی<br />
که م<strong>و</strong>رد جمحجممله قرار داشتند، ماشبنیبنن های آتش نشابىنبىی شان را <strong>به</strong> جل<strong>و</strong>ی ساختمان اصلی پارلمللممان بردند که<br />
ت<strong>و</strong>سط پلیس ضدش<strong>و</strong>رش مجممجحاصره شده ب<strong>و</strong>د. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها با استفاده از <strong>و</strong>سائل آتش نشابىنبىی شان جمحجممله کردند تا آب سرد<br />
بر سرشان بریزند <strong>و</strong> سپس کاملاً با کف آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها را بپ<strong>و</strong>شانند. چنبنیبنن مقا<strong>و</strong>مت آشکاری بلافاصله احساسات را متاثر<br />
کرد <strong>و</strong> کارگران راه آهن را نبریبرز <strong>و</strong>ارد مبارزه کرد که پس از آن د<strong>و</strong>لت از برنامه های خ<strong>و</strong>د عقب نشیبىنبىی کرد.<br />
دست کم آتش نشان های بلژیک از خ<strong>و</strong>د مقداری ابتکار عمل <strong>و</strong> مقا<strong>و</strong>مت نشان دادند. تنها از این طریق<br />
می ت<strong>و</strong>انستند <strong>در</strong>خ<strong>و</strong>است همھهممبستگی کنند. چنان که <strong>در</strong> ابجنبججیل آمده است:«خدا<strong>و</strong>ند کسابىنبىی را یاری می کند<br />
که خ<strong>و</strong>دشان را یاری کنند.» آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها نپذیرفتند که گر<strong>و</strong>ه شان بیکار بنشیند یا <strong>به</strong> دادگاه های سرمایه داری<br />
امید<strong>و</strong>ار باشند. <strong>به</strong> هر حال، همھهممیشه <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هبرتبرر است که جنگید <strong>و</strong> شکست خ<strong>و</strong>رد تا اینکه بد<strong>و</strong>ن مبارزه تسلیم<br />
<strong>در</strong>س های گرتحنتحج ما<strong>و</strong>ث١٠٣<br />
یکی از بزرگ ترین پسر<strong>و</strong>ی ها برای جنبش سندیکابىیبىی <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> اخبریبرر تاسیسات پالایشگاه نفت <strong>و</strong><br />
پبرتبرر<strong>و</strong>شیمی گرتحنتحج ما<strong>و</strong>ث <strong>در</strong> اسکاتلند <strong>در</strong> سال ٢٠١٣ ب<strong>و</strong>د. نبریبرر<strong>و</strong>ی کار که از س<strong>و</strong>ی ی<strong>و</strong>نایت، بزرگ ترین<br />
سندیکای کش<strong>و</strong>ر سازماندهی شده ب<strong>و</strong>د <strong>به</strong> طرز شرم آ<strong>و</strong>ری بجتبجحت فشار از س<strong>و</strong>ی مدیریت اینی<strong>و</strong>س ١٠٤<br />
عقب نشیبىنبىی کرد. کارفرما <strong>به</strong> دنبال آن ب<strong>و</strong>د که تغیبریبررات شدیدی را <strong>در</strong> شرایط <strong>و</strong> مقررات کاری («برنامه ی<br />
بقاء») اعمال کند <strong>و</strong> حبىتبىی <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هدید <strong>به</strong> تعطیلی کارخانه کرد. کارگران با انتخابىببىی ر<strong>و</strong>شن ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> ب<strong>و</strong>دند که یا با<br />
تعطیلیِ اعلام شده مبارزه کنند <strong>و</strong> یا تسلیم <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هدیدات بش<strong>و</strong>ند. <strong>به</strong> جای بسیج کردن کارگران برای مبارزه <strong>و</strong><br />
قرار دادن بمتبممام ق<strong>و</strong>ای سندیکا <strong>در</strong> نبرببررد، رهبرببرری سندیکای ی<strong>و</strong>نایت بد<strong>و</strong>ن مبارزه تسلیم شد که بدترین<br />
Clerkenwell ١٠١<br />
Rosebury ١٠٢<br />
Grangemouth ١٠٣<br />
٣٩<br />
:INEOS ١٠٤ شرکت خص<strong>و</strong>صی چندملیتی ت<strong>و</strong>لیدات شیمیایی
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
نتیجه ی ممممممکن ب<strong>و</strong>د.<br />
رهبرببرران ی<strong>و</strong>نایت که با ببریبرزاری از این کارفرمای «<strong>و</strong>حشتنا ک» گلایه می کردند، <strong>به</strong> طرز رقت انگبریبرزی از<br />
م<strong>و</strong>قعیت جا مانده ب<strong>و</strong>دند. لن مک کلاسکی دببریبرر کل ی<strong>و</strong>نایت بجتبجحقبریبرر شدن سندیکا را چنبنیبنن انکار کرد که<br />
«ا<strong>و</strong>لتیمات<strong>و</strong>م شی<strong>و</strong>ه ای نیست که ر<strong>و</strong>ابط سندیکابىیبىی قرن ٢١ بر اساس آن شکل بگبریبررد»، گ<strong>و</strong> بىیبىی جنگ طبقابىتبىی<br />
بازی کریکت است.<br />
<strong>در</strong> یک جنگ ‐<strong>و</strong> البته که این یک جنگ طبقابىتبىی است‐ هر طرف ضعف ها <strong>و</strong> ق<strong>و</strong>ت های طرف مقابل خ<strong>و</strong>د را<br />
می سنجد. از زمابىنبىی که رتکلیف مالک مجممججم<strong>و</strong>عه ی اینی<strong>و</strong>س <strong>در</strong> گرتحنتحج ما<strong>و</strong>ث <strong>در</strong> م<strong>و</strong>رد تغیبریبررات پیشنهادی حق<strong>و</strong>ق<br />
بازنشستگی <strong>در</strong> سال ٢٠٠٨ شکست خ<strong>و</strong>رد، ر<strong>و</strong>سا مشغ<strong>و</strong>ل آماده سازی زمینه برای برخ<strong>و</strong>ردی جدید<br />
هستند. برای فهمیدن این م<strong>و</strong>ض<strong>و</strong>ع داشبنتبنن م<strong>در</strong>ک <strong>در</strong> رشته ی اسبرتبرراتژی نظامی لازم نیست. ر<strong>و</strong>سا امتیازات<br />
پیشنهادی از س<strong>و</strong>ی رهبرببرری سندیکا برای کارگران <strong>در</strong> جاهای دیگر را <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر کامل م<strong>و</strong>رد ملاحظه قرار<br />
دادند، <strong>در</strong> زمابىنبىی که <strong>به</strong> اخراج یا تعطیلی نبریبرز <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هدید می کردند. ت<strong>و</strong>افق <strong>در</strong> <strong>و</strong>ا کس هال <strong>در</strong> مِرزی ساید١٠٥<br />
که<br />
<strong>در</strong> آن کارگران <strong>و</strong>ادار شدند تغیبریبررات بزرگی را <strong>در</strong> شرایط <strong>و</strong> مقررات کاری شان <strong>در</strong> ازای حفظ شغل شان<br />
بپذیرند، بمنبمم<strong>و</strong>نه ای ر<strong>و</strong>شن ب<strong>و</strong>د. این شامل ی<strong>و</strong>نایت نبریبرز می شد که تلاش می کرد این امتیازات را مجممجحرمانه نگه<br />
دارد.<br />
این شکست های رهبرببرران سندیکا پ<strong>و</strong>شیده <strong>در</strong> لباس «امتیازات مذا کره شده»، تنها <strong>به</strong> ر<strong>و</strong>سا اعتماد <strong>به</strong> نفس<br />
می دهد. ضعف <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هاجم را فرا می خ<strong>و</strong>اند <strong>و</strong> رتکلیف <strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هایت س<strong>و</strong>ءاستفاده را از این ضعف ها کرد. ر<strong>و</strong>شن است<br />
که رتکلیف زمینه را برای مبارزه آماده می کرد <strong>و</strong> شر<strong>و</strong>ع آن از قربابىنبىی کردن استی<strong>و</strong> دیبرنبرز١٠٦<br />
یکی از د<strong>و</strong><br />
مسئ<strong>و</strong>ل بمتبممام <strong>و</strong>قت فراخ<strong>و</strong>ان جلسات سندیکا ب<strong>و</strong>د. سندیکا ا کبرثبرریت غالبىببىی را برای اقدام سندیکابىیبىی <strong>در</strong><br />
مقابل این حادثه کسب کرد، کار حداقلی١٠٧<br />
<strong>و</strong> بجتبجحر بمیبمم اضافه کار <strong>به</strong> راه انداخت <strong>و</strong> اعتصابىببىی ۴٨ ساعته<br />
اعلام کرد. رتکلیف کارخانه را پیش از اعتصاب تعطیل کرد <strong>و</strong> کارگران را عملاً پشت <strong>در</strong> کارخانه نگه<br />
داشت. سندیکا سپس با لغ<strong>و</strong> اعتصاب <strong>و</strong>ا کنش نشان داد، اما کارخانه همھهممچنان تعطیل بافىقفىی ماند. رتکلیف<br />
[عملاً] اسلحه بر سر کارگران گذاشته ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> خ<strong>و</strong>استه اش این ب<strong>و</strong>د که کارگران با «برنامه ی بقاء» ا<strong>و</strong> م<strong>و</strong>افقت<br />
کنند تا کارخانه بازگشابىیبىی ش<strong>و</strong>د.<br />
این «برنامه» شامل پایابىنبىی بر طرح <strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هابىیبىی حق<strong>و</strong>ق بازنشستگی، سه سال ثابت ماندن دستمزد، کاهش <strong>در</strong><br />
پاداش ها، کاهش <strong>در</strong> پرداخت اضافه کاری <strong>و</strong> سخبىتبىی کار، ت<strong>و</strong>افق سه ساله ی بد<strong>و</strong>ن اعتصاب <strong>و</strong> پایان دادن <strong>به</strong><br />
حض<strong>و</strong>ر مسئ<strong>و</strong>لبنیبنن بمتبممام <strong>و</strong>قت فراخ<strong>و</strong>ان جلسات سندیکا <strong>در</strong> مجممجحل کار می شد. این جمحجممله ای شدید ب<strong>و</strong>د که<br />
Merseyside ١٠٥<br />
Stevie Deans ١٠٦<br />
١٠٧ ن<strong>و</strong>عی از اقدام سندیکایی که کارگران حداقل زمان ممکن کار کرده <strong>و</strong> <strong>در</strong> این زمان حداقل کار ممکن را انجام م یدهند.<br />
٤٠
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
بمنبممی ت<strong>و</strong>انست بىببىی پاسخ بمببمماند. اما سندیکا شدیداً متاثر شده ب<strong>و</strong>د. یکی از مسئ<strong>و</strong>لان رسمسسممی سندیکا گفته ب<strong>و</strong>د:«ما<br />
<strong>در</strong> مقابل پدیده ای قرار گرفته ب<strong>و</strong>دبمیبمم که هرگز با آن ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> نشده ب<strong>و</strong>دبمیبمم، فردی با این همھهممه ق<strong>در</strong>ت...»<br />
دستگاه پر<strong>و</strong>پا گاندای کارفرمایان این <strong>در</strong><strong>و</strong>غ را سر هم کرده ب<strong>و</strong>د که شرکت <strong>در</strong>گبریبرر مشکلات مالىللىی است <strong>و</strong><br />
<strong>در</strong> ماه ١٠ میلی<strong>و</strong>ن پ<strong>و</strong>ند از دست می دهد. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها ارقام را <strong>به</strong> گ<strong>و</strong>نه ای دستکاری کرده ب<strong>و</strong>دند که کارخانه را<br />
<strong>در</strong> <strong>و</strong>ضعیت مالىللىی بدی نشان دهد. بنابراین آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها کارگران را <strong>و</strong> نه ر<strong>و</strong>سا را <strong>به</strong> این خاطر که می خ<strong>و</strong>استند آبجنبجچه<br />
<strong>به</strong> سخبىتبىی <strong>به</strong> دست آ<strong>و</strong>رده ب<strong>و</strong>دند را نگه دارند «طمعکار» <strong>و</strong> «غبریبررمنطقی» جل<strong>و</strong>ه دادند. رتکلیف بالای<br />
دست رئیس سندیکا <strong>در</strong>آمد <strong>و</strong> <strong>به</strong> بمتبممام کارگران ا<strong>و</strong>لتیمات<strong>و</strong>م داد: شرایط <strong>و</strong> مقررات جدید را امضا کنید <strong>و</strong> یا<br />
با تبعات آن ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> ش<strong>و</strong>ید. ا<strong>و</strong> تلاش کرد که کارگران را از هم جدا کند، خص<strong>و</strong>صاً کسابىنبىی را که <strong>در</strong><br />
کارخانه ی پبرتبرر<strong>و</strong>شیمی <strong>و</strong> پالایشگاه ب<strong>و</strong>دند. سندیکا <strong>به</strong> <strong>در</strong>سبىتبىی <strong>به</strong> کارگران گفت که قراردادهای جدید را<br />
امضا نکنند <strong>و</strong> بیش از هفتاد <strong>در</strong>صد آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها <strong>به</strong> این ت<strong>و</strong>صیه عمل کردند. این نشان می دهد که کارگران آماده ی<br />
مبارزه ب<strong>و</strong>دند.<br />
اما <strong>و</strong>ا کنش سریع ب<strong>و</strong>د. <strong>در</strong> ط<strong>و</strong>ل چند ر<strong>و</strong>ز مدیریت اعلام کرد که کارخانه ی پبرتبرر<strong>و</strong>شیمی <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر دابمئبمم<br />
تعطیل خ<strong>و</strong>اهد شد <strong>و</strong> ٨٠٠ شغل از دست خ<strong>و</strong>اهد رفت. پالایشگاه نفت نبریبرز تا اطلاع ثان<strong>و</strong>ی تعطیل بافىقفىی<br />
می ماند. این اعلان جنگ ب<strong>و</strong>د. کارگران می بایست بلافاصله با بمتبممام ق<strong>و</strong>ایشان مقابله می کردند. می ت<strong>و</strong>انست<br />
جلسات جمججممعی <strong>در</strong> ببریبرر<strong>و</strong>ن <strong>در</strong>های کارخانه برگزار ش<strong>و</strong>د <strong>و</strong> <strong>به</strong> دنبالش رای گبریبرری علبىنبىی ابجنبججام ش<strong>و</strong>د، کارگران<br />
می ت<strong>و</strong>انستند راه خ<strong>و</strong>د را <strong>به</strong> داخل کارخانه باز کرده <strong>و</strong> آن را اشغال بمنبممایند. با این حال ر<strong>و</strong>شن ب<strong>و</strong>د که<br />
رهبرببرران از ببریبررجمحجممی رتکلیف جا خ<strong>و</strong>رده ب<strong>و</strong>دند. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها فکر می کردند که همھهممچ<strong>و</strong>ن گذشته می ت<strong>و</strong>انند <strong>به</strong> سخبىتبىی راه<br />
خ<strong>و</strong>د را از میان ت<strong>و</strong>افق باز کنند. بنابراین م<strong>و</strong>فق نشدند زمینه را فراهم کنند.<br />
<strong>در</strong> ع<strong>و</strong>ض کارفرما عمل بجتبجحریک آمبریبرزی را <strong>به</strong> بمنبممایش گذاشت. اما رهبرببرران سندیکا بمنبممی بایست هرگز <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هدیدی<br />
می کردند که قصد ابجنبججامش را نداشتند. <strong>و</strong>اقعیت این است که سندیکا سلاحی بسیار ق<strong>و</strong>ی <strong>در</strong> دست<br />
داشت: آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها پایگاهی بزرگ <strong>در</strong> پالایشگاه <strong>و</strong> کارخانه ی پبرتبرر<strong>و</strong>شیمی داشتند. کارخانه ی پبرتبرر<strong>و</strong>شیمی بجببجخش<br />
اعظم س<strong>و</strong>خت اسکاتلند <strong>و</strong> سمشسممال انگلستان را فراهم می کرد. اعتصابىببىی رسمسسممی <strong>در</strong> گرتحنتحج ما<strong>و</strong>ث <strong>در</strong> پی<strong>و</strong>ند با<br />
اشغال تاسیسات می ت<strong>و</strong>انست نقطه ی آغاز مبارزه ای م<strong>و</strong>فق باشد. از همھهممان جا می شد بجتبججمعات اعبرتبرراضی <strong>به</strong><br />
بمتبممام پالایشگاه ها فرستاده ش<strong>و</strong>د تا آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها را <strong>به</strong> ت<strong>و</strong>قف بکشانند، همھهممانند چند سال پیش <strong>در</strong> مناقشه ی پالایشگاه<br />
نفت لیبرنبرزی. رانندگان تانکر نبریبرز ت<strong>و</strong>سط ی<strong>و</strong>نایت <strong>در</strong> سرتاسر کش<strong>و</strong>ر سازماندهی شده اند. هیچ یک از این<br />
رانندگان از صف بجتبججمع اعبرتبرراضی گذر بمنبممی کردند.<br />
<strong>در</strong> مدت ک<strong>و</strong>تاهی اعتصاب می ت<strong>و</strong>انست بجببجخش بزرگی از صنعت را فلج بمنبمماید <strong>و</strong> کارفرمایان را <strong>به</strong> زان<strong>و</strong> <strong>در</strong>آ<strong>و</strong>رد.<br />
<strong>در</strong> ابتدا کارگران <strong>در</strong>خ<strong>و</strong>است ملی شدن اینی<strong>و</strong>س را بمنبمم<strong>و</strong>دند که پیش از آن خص<strong>و</strong>صی شده ب<strong>و</strong>د. این سطح<br />
بالابىیبىی از آ گاهی را نشان می داد. این می بایست مطال<strong>به</strong> ی اصلی سندیکا می ب<strong>و</strong>د: ملی شدن بد<strong>و</strong>ن<br />
٤١
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
پرداخت غرامت بجتبجحت کنبرتبررل کارگران، تا این صنعت حیابىتبىی از چنگ امثال رتکلیف میلیار<strong>در</strong> خارج ش<strong>و</strong>د.<br />
این امر د<strong>و</strong>لت حزب ملی اسکاتلند١٠٨<br />
را ‐که م<strong>و</strong>افق با سیاست های بجتبججاری <strong>و</strong> نگران از این <strong>و</strong>ضعیت ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong><br />
با د<strong>و</strong>لت لندن نبریبرز همھهممکاری نزدیک داشت‐ <strong>در</strong> تنگنا می گذاشت <strong>و</strong> اعتبار «رادیکال» آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها را تضعیف<br />
می کرد.<br />
بمنبمم<strong>و</strong>نه ی کشبىتبىی سازی آپر کلاید١٠٩ <strong>در</strong> سال ١٩٧١ که <strong>در</strong> آن کارگران «کار مدا<strong>و</strong>م١١٠ « را سازماندهی<br />
کرده ب<strong>و</strong>دند، <strong>در</strong> آن زمان <strong>در</strong> مرکز ت<strong>و</strong>جه قرار گرفت <strong>و</strong> الهللهھام بجببجخش بمتبممام کارگرابىنبىی شد که با تعطیلی ها <strong>و</strong><br />
جمحجمملات مبارزه می کردند. گرتحنتحج ما<strong>و</strong>ث می ت<strong>و</strong>انست همھهممان ط<strong>و</strong>ر باشد، با این تفا<strong>و</strong>ت که <strong>و</strong>ضعیت بلافاصله تشدید<br />
می شد. رهبرببرران <strong>در</strong> آپرکلاید بجتبجحت تاثبریبرر حزب کم<strong>و</strong>نیست «کار مدا<strong>و</strong>م» را سازماندهی کردند، [یعبىنبىی]<br />
«اشغال» <strong>در</strong> شرایطی که برای هیچ کار می کردند. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها همھهممچنبنیبنن نپذیرفتند که مناقشه را گسبرتبررش دهند.<br />
با این حال مناقشه <strong>در</strong> گرتحنتحج ما<strong>و</strong>ث می ت<strong>و</strong>انست تنها <strong>در</strong> ط<strong>و</strong>ل چند ر<strong>و</strong>ز <strong>به</strong> سرحد بجببجحران برسد! اما رهبرببرران<br />
سندیکا ت<strong>و</strong>انستند <strong>در</strong> آستانه ی یک پبریبرر<strong>و</strong>زی خبریبرره کننده شکسبىتبىی بجتبجحقبریبررآمبریبرز را بجتبججر<strong>به</strong> کنند. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها نابجببجخردانه<br />
ق<strong>در</strong>بىتبىی که داشتند را <strong>به</strong> ه<strong>در</strong> دادند. رهبرببرری ی<strong>و</strong>نایت تسلیم شد <strong>و</strong> گفت که کارگران آماده ی مبارزه نب<strong>و</strong>دند <strong>و</strong><br />
هیچ جایگزیبىنبىی جز تسلیم نداشتند. پت رفربىتبىی١١١<br />
از ی<strong>و</strong>نایت اسکاتلند اظهار داشت:«از زنان <strong>و</strong> مردان<br />
شریف خ<strong>و</strong>استه می ش<strong>و</strong>د که برای حفظ شغل شان فدا کاری کنند اما خ<strong>و</strong>استه ی ر<strong>و</strong>شن اعضاء ما این است<br />
که با شرکت کار کنیم تا پیشنهاداتش را <strong>به</strong> اجرا <strong>در</strong>آ<strong>و</strong>ر بمیبمم.»<br />
لن مک کلاسکی <strong>به</strong> گرتحنتحج ما<strong>و</strong>ث رفت تا ت<strong>و</strong>افقی بجتبجحقبریبررآمبریبرز را «با بمتبممام پلیدی هایش» امضا کند، <strong>به</strong> این <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هانه که<br />
کارخانه را باز نگه داشته <strong>و</strong> شغل ها را بجنبججات دهد. ا<strong>و</strong> گفت:«ما اجازه بمنبممی دهیم که ٨٠٠ شغل از ببنیبنن<br />
بر<strong>و</strong>د، اجازه بمنبممی دهیم که جامعه ی گرتحنتحج ما<strong>و</strong>ث تبدیل <strong>به</strong> شهر ار<strong>و</strong>اح ش<strong>و</strong>د <strong>و</strong> امنیت اسکاتلند <strong>به</strong> خطر<br />
بیافتد.» دی<strong>و</strong>ید کمر<strong>و</strong>ن١١٢<br />
الکس سلم<strong>و</strong>ند١١٣<br />
بجنبجخست <strong>و</strong>زیر بریتانیا گفت که این خبرببرر «بسیار خ<strong>و</strong>ب» است. این سخنان از س<strong>و</strong>ی<br />
تکرار شد. اما بسیاری از کارگران عصبابىنبىی ب<strong>و</strong>دند.<br />
این م<strong>و</strong>قعیت <strong>به</strong> گفته ی مک کلاسکی «می ت<strong>و</strong>انست ط<strong>و</strong>ر دیگری مدیریت ش<strong>و</strong>د ا گر شرکت خیلی ز<strong>و</strong>دتر <strong>به</strong><br />
سراغ ما می آمد، [<strong>به</strong> گفتگ<strong>و</strong>] می نشست <strong>و</strong> می خ<strong>و</strong>است که <strong>در</strong>باره ی برنامه ی بقا صحبت کند. <strong>به</strong> عبارت<br />
Scottish National Party :SNP ١٠٨<br />
Upper Clyde ١٠٩<br />
١١٠ ن$$<strong>و</strong>ع$$ی اق$$دام س$$ندی$$کای$$ی ک$$ه ط$$ی آن ک$$ارگ$$ران ک$$ارخ$$ان$$ه را اش$$غال ک$$رده <strong>و</strong> ب$$د<strong>و</strong>ن دس$$تمزد ب$$ه ک$$ار ادام$$ه م$$ی ده$$ند ت$$ا ت$$<strong>و</strong>ان ح$$داک$$ثری<br />
نیر<strong>و</strong>ی ت<strong>و</strong>لید را <strong>به</strong> نمایش بگذارند.<br />
Pat Rafferty ١١١<br />
David Cameron ١١٢<br />
٤٢<br />
Alex Salmond ١١٣
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
دیگر سندیکا آماده ب<strong>و</strong>د که بنشیند <strong>و</strong> <strong>در</strong>باره ی پاره کردن شرایط <strong>و</strong> مقررات صحبت کند. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها آماده ب<strong>و</strong>دند<br />
همھهممان کاری را بکنند که <strong>در</strong> بریتیش ایر<strong>و</strong>یز <strong>و</strong> <strong>و</strong>ا کس هال کرده ب<strong>و</strong>دند. تعجبىببىی ندارد که پس از آنکه لن<br />
مک کلاسکی با فایننشال تابمیبممز مصاح<strong>به</strong> کرد، این ر<strong>و</strong>زنامه <strong>در</strong> این باره ن<strong>و</strong>شت:«علبریبررغم تص<strong>و</strong>یر راضی <strong>به</strong><br />
اعتصابش، ی<strong>و</strong>نایت چند فراخ<strong>و</strong>ان معد<strong>و</strong>د ت<strong>و</strong>قف کار می دهد. <strong>در</strong> حالىللىی که بىببىی شک <strong>در</strong> جناح چپ، آقای<br />
مک کلاسکی فریاد د<strong>و</strong>ردسبىتبىی از طرفداران اقدامات قهرآمبریبرز قدبمیبمم همھهممچ<strong>و</strong>ن رهبرببرر معدن چیان آرت<strong>و</strong>ر<br />
اسکارگیل١١٤ است.» (فایننشال تابمیبممز، ٢٠١٣/١١/١)<br />
هر چه بجببجخ<strong>و</strong>اهید <strong>در</strong>باره ی اسکارگیل بگ<strong>و</strong>یید، اما ا<strong>و</strong> قطعاً آماده ی مبارزه ب<strong>و</strong>د، بر خلاف نسل کن<strong>و</strong>بىنبىی رهبرببرران<br />
«چپ» سندیکا. لن مک کلاسکی <strong>در</strong> ادامه م<strong>و</strong>ضع ما را «ما<strong>و</strong>رای چپ» ت<strong>و</strong>صیف کرد، اما کجای م<strong>و</strong>ضع<br />
قهرآمبریبرز <strong>در</strong> دفاع از مشاغل <strong>و</strong> شرایط ما<strong>و</strong>رای چپ است؟ این این یقیناً <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هبرتبرر از نشسبنتبنن با رتکلیف برای<br />
بجببجحث <strong>در</strong>باره ی «برنامه »ی قطع ا<strong>و</strong>ست. چنان که لئ<strong>و</strong>ن تر<strong>و</strong>تسکی گفته است:«مهم تر از همھهممه باید <strong>به</strong> <strong>و</strong>ض<strong>و</strong>ح<br />
<strong>به</strong> ت<strong>و</strong>ده ها بگ<strong>و</strong>ییم که <strong>و</strong>ضعیت <strong>به</strong> چه ترتیبىببىی است. این غبریبرر قابل قب<strong>و</strong>ل است که قابمیبمم باشک بازی کنیم.»<br />
تردید بر سر اقدام <strong>به</strong> اعتصاب <strong>در</strong> گرتحنتحج ما<strong>و</strong>ث قطعاً قابمیبمم باشک بازی ب<strong>و</strong>د. <strong>به</strong> طرز تاسف باری شکست <strong>به</strong><br />
ز<strong>و</strong>دی منجر <strong>به</strong> عقب نشیبىنبىی پرا کنده ای شد که طی آن مسئ<strong>و</strong>لبنیبنن بمتبممام <strong>و</strong>قت فراخ<strong>و</strong>ان جلسات سندیکا از<br />
حض<strong>و</strong>ر <strong>در</strong> مجممجحل ممممممن<strong>و</strong>ع شدند <strong>و</strong> «برنامه ی بقاء» با جمحجممایت سندیکا اعمال شد. این بمنبممایان گر تسلیمی بجتبجحقبریبررآمبریبرز<br />
از س<strong>و</strong>ی سندیکا ب<strong>و</strong>د. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها م<strong>و</strong>فق شدند که یک پبریبرر<strong>و</strong>زی برای کارگران همھهممه جا را مبدل <strong>به</strong> شکست بمنبممایند،<br />
که تنها دست کارفرمایان را بازتر می گذارد <strong>و</strong> تاثبریبرری منفی <strong>در</strong> سرتاسر کش<strong>و</strong>ر دارد. این امر یقیناً ی<strong>و</strong>نایت را<br />
تضعیف خ<strong>و</strong>اهد کرد.<br />
بمتبممام این رخداد، بجببجحران رهبرببرری <strong>در</strong> سندیکا <strong>و</strong> جنبش کارگری را بازتاب می دهد. جابىیبىی که م<strong>و</strong>فقیت ص<strong>و</strong>رت<br />
گرفته است، همھهممچ<strong>و</strong>ن <strong>در</strong> «مناقشه ی ت<strong>و</strong>افق ملی خدمات ساختمابىنبىی <strong>و</strong> مهندسی» («اسپارکس»)، ر<strong>و</strong>سا با<br />
ابتکار عمل <strong>و</strong> جسارت اعضاء عادی <strong>به</strong> عقب رانده شده ب<strong>و</strong>دند. رهبرببرری ی<strong>و</strong>نایت خ<strong>و</strong>د را بسیار «عمل گرا»<br />
می بیند. اما <strong>در</strong> گرتحنتحج ما<strong>و</strong>ث نت<strong>و</strong>انست برای مبارزه ای همھهممه جان<strong>به</strong> آماده ش<strong>و</strong>د <strong>و</strong> بر این با<strong>و</strong>ر ب<strong>و</strong>د که تضاد می ت<strong>و</strong>اند<br />
«<strong>به</strong> شی<strong>و</strong>ه ای که مناسبات سندیکابىیبىی قرن ٢١ باید ابجنبججام ش<strong>و</strong>ند» مدیریت ش<strong>و</strong>د. رهبرببرری سندیکا اشتباهی<br />
فاحش کرد <strong>و</strong> مسئ<strong>و</strong>ل شکست ب<strong>و</strong>د.<br />
شکست قطعاً <strong>به</strong> گردن کارگران گرتحنتحج ما<strong>و</strong>ث نیست. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها آماده ی مبارزه ب<strong>و</strong>دند. بیش از این چه می ت<strong>و</strong>ان از<br />
آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها خ<strong>و</strong>است؟ با این حال ا گر <strong>در</strong> ر<strong>و</strong>یار<strong>و</strong> بىیبىی با کارفرمای ببریبررحم رهبرببرری <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د نداشته باشد، آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها <strong>در</strong> م<strong>و</strong>ضع<br />
ضعف قرار خ<strong>و</strong>اهند گرفت. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها هیچ جایگزیبىنبىی بجنبجخ<strong>و</strong>اهند داشت جز اینکه شرایط ر<strong>و</strong>سا را بپذیرند. البته<br />
این پایان ماجرا نیست. <strong>به</strong> هیچ <strong>و</strong>جه. <strong>در</strong> برهه ای مشخص کارگران از این پسر<strong>و</strong>ی <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هب<strong>و</strong>د خ<strong>و</strong>اهند یافت <strong>و</strong><br />
مبارزه خ<strong>و</strong>اهند کرد تا جایگاه شان را بازیابند. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها <strong>در</strong>س های لازم را از این تسلیم خ<strong>و</strong>اهند گرفت.<br />
٤٣<br />
Arthur Scargill ١١٤
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
ی<strong>و</strong>نایت با ۴٢/١ میلی<strong>و</strong>ن عض<strong>و</strong> بزرگ ترین سندیکای بریتانیاست. <strong>در</strong> جناح چپ جنبش قرار دارد <strong>و</strong> ق<strong>در</strong>ت<br />
بالق<strong>و</strong>ه ی زیادی دارد. طبقه ی حا کم رهبرببرری سندیکا را ارزیابىببىی کرده <strong>و</strong> ضعف هایشان را شناخته است. با<br />
این حال از ت<strong>و</strong>ان بالق<strong>و</strong>ه ی آن <strong>در</strong> ناحیه ی نبریبرر<strong>و</strong>ی کار ‐که ق<strong>در</strong>ت آن را داشت که رتکلیف را <strong>در</strong>جا<br />
بازدارد‐ هراس دارند. همھهممبنیبنن ترس است که م<strong>و</strong>جب شده است حزب ت<strong>و</strong>ری <strong>و</strong> مطب<strong>و</strong>عات سرمایه داری <strong>به</strong><br />
سندیکا جمحجممله کنند، خص<strong>و</strong>صاً <strong>در</strong> م<strong>و</strong>رد کمپبنیبنن «اهرم فشار» که از م<strong>و</strong>ش بادی١١٥<br />
استفاده شده ب<strong>و</strong>د.<br />
همھهممچنان که البته از ی<strong>و</strong>نایت <strong>و</strong> <strong>سندیکاها</strong> <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر کلی <strong>در</strong> مقابل این جمحجمملات از س<strong>و</strong>ی ر<strong>و</strong>سا دفاع می کنیم،<br />
این مسئ<strong>و</strong>لیت را نبریبرز دار بمیبمم که مسبریبرر ر<strong>و</strong> <strong>به</strong> جل<strong>و</strong> را نشان دهیم. ما <strong>سندیکاها</strong>ی مبارزه ی طبقابىتبىی را<br />
می خ<strong>و</strong>اهیم که حقیقت را بگ<strong>و</strong>یند <strong>و</strong> از طبقه ی کارگر دفاع کنند. <strong>به</strong> جای تسلیم، <strong>سندیکاها</strong>بىیبىی را<br />
می خ<strong>و</strong>اهیم که علیه سرمایه داری مبارزه کنند <strong>و</strong> اهرمی برای تغیبریبرر اجتماع ش<strong>و</strong>ند. هر قدمی ر<strong>و</strong> <strong>به</strong> جل<strong>و</strong> که<br />
ت<strong>و</strong>سط ی<strong>و</strong>نایت برداشته می ش<strong>و</strong>د، بىببىی قید <strong>و</strong> شرط از آن جمحجممایت می کنیم. بجتبجحت فشار رده های اعضاء، سندیکا<br />
نقشی مبرتبررفىقفىی <strong>در</strong> مناقشه ی «ت<strong>و</strong>افق ملی خدمات ساختمابىنبىی <strong>و</strong> مهندسی» <strong>و</strong> کراس ریل ایفا کرد. با این حال با<br />
هر قدمی <strong>به</strong> عقب، هر عقب نشیبىنبىی <strong>و</strong> هر امتیازی <strong>به</strong> بجتبججارت بزرگ ا کیداً مجممجخالفت می کنیم. بمنبمم<strong>و</strong>نه ی گرتحنتحج ما<strong>و</strong>ث<br />
شاهدی بر این مدعاست. ما باید حقیقت را <strong>به</strong> کارگران بگ<strong>و</strong>ییم نه اینکه حقایق را تزئبنیبنن کرده <strong>و</strong> «زیبا<br />
جل<strong>و</strong>ه دهیم». تنها از این طریق است که می ت<strong>و</strong>انیم سطح <strong>در</strong>ک خ<strong>و</strong>د را بالا برده <strong>و</strong> خ<strong>و</strong>د را برای آینده<br />
آماده ساز بمیبمم.<br />
مبارزه یا تسلیم؟<br />
آبجنبجچه که پر <strong>و</strong>اضح است این است که این <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> ریاضت اقتصادی تبدیل <strong>به</strong> خصلت دابمئبممی ز<strong>و</strong>ال<br />
سرمایه داری شده است. با این حال رهبرببرران سندیکا این <strong>و</strong>اقعیت را بمنبممی بینند. این امر مهر تایید بر گفته ی<br />
تر<strong>و</strong>تسکی می زند که رهبرببرران سندیکا مجممجحافظه کارترین نبریبرر<strong>و</strong>ی اجتماع هستند. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها از ق<strong>در</strong>ت بالق<strong>و</strong>ه ی خ<strong>و</strong>د<br />
<strong>و</strong>حشت دارند <strong>و</strong> دست <strong>به</strong> هر کاری می زنند تا حال <strong>و</strong> ه<strong>و</strong>ای خشم طبقه ی کارگر را فر<strong>و</strong>نشانند. <strong>در</strong> این<br />
<strong>د<strong>و</strong>ران</strong> اف<strong>و</strong>ل، <strong>سندیکاها</strong> با یک انتخاب ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> هستند: یا برای تغیبریبرر اجتماع مبارزه کنند <strong>و</strong> یا تسلیم<br />
سرمایه داری ش<strong>و</strong>ند.<br />
تر<strong>و</strong>تسکی ت<strong>و</strong>ضیح می دهد:«سرمایه داری تنها <strong>در</strong> ص<strong>و</strong>ربىتبىی می ت<strong>و</strong>اند خ<strong>و</strong>د را همھهممچنان حفظ کند که<br />
استانداردهای زندگی طبقه ی کارگر را تبرنبرزل دهد. بجتبجحت این شرایط <strong>سندیکاها</strong> یا می ت<strong>و</strong>انند خ<strong>و</strong>د را <strong>به</strong><br />
١١٥ م$<strong>و</strong>ش ب$ادی ی$ا م$<strong>و</strong>ش س$ندی$کا م$<strong>و</strong>ش ع$ظیم ال$جثه ی ب$ادی اس$ت ک$ه ب$ه ط$<strong>و</strong>ر م$عم<strong>و</strong>ل <strong>در</strong> اع$تصاب$ات <strong>و</strong> اع$تراض$ات س$ندی$کای$ی <strong>در</strong> آم$ری$کا<br />
اس$تفاده م$ی ش$<strong>و</strong>د ت$ا ت$<strong>و</strong>ج$ه ع$م<strong>و</strong>م را ب$ه س$<strong>و</strong>ی ش$رک$ت ه$ای$ی ک$ه ن$یر<strong>و</strong>ی ک$ار خ$ارج از س$ندی$کا اس$تخدام م$ی ک$نند ج$لب ک$ند. <strong>در</strong> انگلس$تان<br />
برای نخستین بار <strong>در</strong> گ رن جما<strong>و</strong>ث از آن استفاده شد که م<strong>و</strong>رد انتقاد رس ا ن هها قرار گرفت.<br />
٤٤
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
تشکیلابىتبىی انقلابىببىی مبدل سازند <strong>و</strong> یا عمّال سرمایه <strong>در</strong> <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هره کشی تشدید یافته ی کارگران ش<strong>و</strong>ند.»<br />
تر<strong>و</strong>تسکی که گ<strong>و</strong> بىیبىی <strong>در</strong>باره ی شرایط کن<strong>و</strong>بىنبىی می گفت، ن<strong>و</strong>شته است:«متاسفانه هیچ کس <strong>در</strong> رده های بالای<br />
<strong>سندیکاها</strong> جرات نکرده است که از مبارزه ی اجتماعی فزاینده چنان نتاتحیتحج <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>ه<strong>و</strong>رآمبریبرزی بگبریبررد که<br />
سرمایه داری مجممجخالف گرفته است... این کلید <strong>و</strong>ضعیت است. رهبرببرران سرمایه بىببىی اندازه مجممجحکم تر، مدا<strong>و</strong>م تر <strong>و</strong><br />
جس<strong>و</strong>رانه تر از رهبرببرران کارگران فکر <strong>و</strong> عمل می کنند. این شکا کان، ر<strong>و</strong>ال گرایان <strong>و</strong> ب<strong>و</strong>ر<strong>و</strong>کرات ها که ر<strong>و</strong>ح<br />
مبارزه ی ت<strong>و</strong>ده ها را خفه می کنند...»<br />
تر<strong>و</strong>تسکی ت<strong>و</strong>ضیح داد که برنامه باید <strong>در</strong> پی<strong>و</strong>ند با براندازی سرمایه داری باشد. «البته، برنامه <strong>در</strong> بر<br />
گبریبررنده ی مبارزه است، نه بر زمبنیبنن ماندن. <strong>سندیکاها</strong> د<strong>و</strong> امکان دارند: یا مان<strong>و</strong>ر دهد، دابمئبمم تغیبریبرر جهت<br />
دهد، عقب نشیبىنبىی بمنبمماید <strong>و</strong> چشمانش را بسته <strong>و</strong> ذره ذره تسلیم ش<strong>و</strong>د تا مالکان را «ناراحت» نکرده <strong>و</strong><br />
<strong>و</strong>ا کنشی «برنیانگبریبرزد»... راه دیگر این است که طبیعت نا گزیر بجببجحران کن<strong>و</strong>بىنبىی را <strong>در</strong>ک کرده <strong>و</strong> ت<strong>و</strong>ده ها را <strong>به</strong><br />
س<strong>و</strong>ی جمحجممله رهبرببرری کند.»<br />
این م<strong>و</strong>ضع ماست. ر<strong>و</strong>یدادها سندیکای بریتانیا <strong>و</strong> جنبش کارگری <strong>به</strong> ط<strong>و</strong>ر کلی را بیشبرتبرر دگرگ<strong>و</strong>ن کرده <strong>و</strong><br />
بازسازی خ<strong>و</strong>اهند کرد. ما تنها <strong>در</strong> آغاز این فرآیند هستیم اما فشار <strong>در</strong> حال افزایش است. آن رهبرببررابىنبىی که<br />
<strong>به</strong> مثا<strong>به</strong> ترمزی برای جنبش عمل می کنند نا گزیر <strong>به</strong> دست آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هابىیبىی که مایل اند مبارزه کنند کنار زده<br />
می ش<strong>و</strong>ند. <strong>سندیکاها</strong> عرصه ای حیابىتبىی برای آم<strong>و</strong>زش انقلابىببىی طبقه ی کارگر <strong>و</strong> مقا<strong>و</strong>م کردن آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها برای <strong>و</strong>ظایفی<br />
که <strong>در</strong> پیش ر<strong>و</strong> دارند خ<strong>و</strong>اهند ب<strong>و</strong>د.<br />
با رفبنتبنن سال های «شک<strong>و</strong>فابىیبىی» کارگران با <strong>و</strong>ضعیبىتبىی بسیار دش<strong>و</strong>ارتر از پیش ر<strong>و</strong>بر<strong>و</strong> هستند. این یعبىنبىی ما باید با<br />
دقت <strong>و</strong> <strong>و</strong>ض<strong>و</strong>ح همھهممه چبریبرز را مشخص کنیم. ما دیگر <strong>در</strong> د<strong>و</strong>رابىنبىی زندگی بمنبممی کنیم که بت<strong>و</strong>ان بد<strong>و</strong>ن تلاش<br />
چندابىنبىی خرده نابىنبىی بیشبرتبرر از سفره ی کارفرما <strong>به</strong> دست آ<strong>و</strong>رد. امر<strong>و</strong>ز د<strong>و</strong>رابىنبىی سخت است، بسیار سخت، <strong>و</strong> <strong>در</strong><br />
جهبىتبىی قرار دارد که بسیار بدتر هم می ش<strong>و</strong>د. طبقه ی حا کم <strong>در</strong> تلاش است که طبقه ی کارگر را <strong>به</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong><br />
<strong>و</strong>یکت<strong>و</strong>ریابىیبىی بکشاند که خاضعانه <strong>به</strong> ر<strong>و</strong>سا التماس کنیم.<br />
اسبرتبرراتژیست های جدی سرمایه <strong>در</strong>باره ی ده یا بیست سال ریاضت اقتصادی <strong>و</strong> سنگ <strong>به</strong> شکم بسبنتبنن<br />
صحبت می کنند: <strong>به</strong> عبارت دیگر جمحجمملات ببریبررجمحجممانه <strong>به</strong> دستمزدها <strong>و</strong> شرایط استخدامی. این تنها بازتابىببىی است<br />
از بجببجحران عمیق بریتانیا <strong>و</strong> سرمایه داری جهابىنبىی. حزب ت<strong>و</strong>ری <strong>و</strong>عده داده است که هزینه های عم<strong>و</strong>می را تا<br />
سطح سال ١٩٣٨ کاهش دهد <strong>و</strong> نبریبرر<strong>و</strong>ی کار نبریبرز <strong>به</strong> طرز ننگیبىنبىی ق<strong>و</strong>ل داده است که با همھهممبنیبنن کاهش ها <strong>به</strong> کار<br />
ادامه دهد. این جابىیبىی است که پذیرش نظام سرمایه داری <strong>به</strong> دام تان می اندازد. بر مبنای اص<strong>و</strong>ل<br />
سرمایه داری گزینه ی دیگری ندارند. این یعبىنبىی جنگ بمتبممام عیار علیه طبقه ی کارگر، هم <strong>در</strong> بجببجخش<br />
خص<strong>و</strong>صی <strong>و</strong> هم د<strong>و</strong>لبىتبىی.<br />
آبجنبجچه تا <strong>به</strong> اینجا بجتبججر<strong>به</strong> کرده ابمیبمم تنها پیش <strong>در</strong>آمدی مجممجختصر است از آبجنبجچه پیش ر<strong>و</strong>ست. <strong>به</strong> جای لالابىیبىی گفبنتبنن<br />
٤٥
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
برای طبقه ی کارگر با ر<strong>و</strong>یاهای دست نیافتبىنبىی <strong>و</strong> امید <strong>و</strong>اهی، ضر<strong>و</strong>ری است که حقیقت را <strong>در</strong>ک کنیم <strong>و</strong> مسلح<br />
<strong>به</strong> اندیشه های مارکسیسم باشیم که می ت<strong>و</strong>ان آن را بجتبججر<strong>به</strong> ی تاربجیبجخی فرا گبریبرر طبقه ی کارگر تعریف کرد.<br />
بنابراین نظریه ی مارکسیسم راهنمابىیبىی حیابىتبىی برای کنش است. این قطب بمنبممابىیبىی است که می ت<strong>و</strong>اند ما را <strong>در</strong><br />
مبارزه ی طبقابىتبىی هدایت بمنبمماید. گرایش جهابىنبىی مارکسیسبىتبىی (IMT) <strong>در</strong> کنار [نشریه ی] «مطالبات<br />
س<strong>و</strong>سیالیسبىتبىی»١١٦<br />
مصمم است که <strong>در</strong> میان <strong>سندیکاها</strong> جریان مارکسیسبىتبىی ق<strong>در</strong>بمتبممندی بسازد.<br />
ما <strong>به</strong> رهبرببرری ای <strong>نیاز</strong> دار بمیبمم که با این اندیشه ها <strong>و</strong> ر<strong>و</strong>یکرد هدایت می ش<strong>و</strong>د <strong>و</strong> با ر<strong>و</strong>یدادها از میدان <strong>به</strong> <strong>در</strong><br />
بمنبممی ش<strong>و</strong>د. اندیشه های اصلاح طلبىببىی که <strong>در</strong> جنبش کن<strong>و</strong>بىنبىی غالب است، کارگران را از خ<strong>و</strong>د ناامید کرده است.<br />
این منجر <strong>به</strong> یک شکست پس از دیگری شده است.<br />
با ت<strong>و</strong>جه <strong>به</strong> سالحللحخ<strong>و</strong>ردگی نظام سرمایه داری، از طبقه ی کارگر خ<strong>و</strong>استه می ش<strong>و</strong>د که <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هابىیبىی <strong>و</strong>حشتنا ک برای<br />
شکست کن<strong>و</strong>بىنبىی رهبرببرری سندیکا <strong>در</strong> ارائه ی راهی <strong>به</strong> جل<strong>و</strong> ببرپبرردازد. این نباید اجازه ی ادامه پیدا کند.<br />
بمتبممام دستا<strong>و</strong>ردهابىیبىی که <strong>در</strong> گذشته داشته ابمیبمم <strong>در</strong> معرض <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هدید است. این <strong>و</strong>اقعیت ر<strong>و</strong>شن بجببجحران<br />
سرمایه داری است. رهبرببرران سندیکا راضی هستند که سر خ<strong>و</strong>د را زیر برف کنند <strong>و</strong> امید<strong>و</strong>ار باشند که<br />
<strong>و</strong>ضعیت <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هب<strong>و</strong>د خ<strong>و</strong>اهد یافت. اما این امیدی <strong>و</strong>اهی است. آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>ها فکر می کنند که امتیازات «م<strong>و</strong>قت» ضر<strong>و</strong>ری<br />
است، اما این تنها راهی است <strong>به</strong> س<strong>و</strong>ی امتیازات «دابمئبممی» <strong>و</strong> راهی است خطرنا ک <strong>به</strong> س<strong>و</strong>ی فاجعه.<br />
تنها برنامه ای برای مبارزه که سرمایه داری را <strong>به</strong> چالش بکشد می ت<strong>و</strong>اند راهی <strong>به</strong> پیش ارائه کند. نسل<br />
جدیدی که <strong>و</strong>ارد مبارزه می ش<strong>و</strong>د باید خ<strong>و</strong>د را <strong>به</strong> مارکسیسم <strong>و</strong> <strong>در</strong>س های گذشته مسلح بمنبمماید.<br />
جنبش سندیکابىیبىی باید تشکیلات خ<strong>و</strong>د را بر مبنابىیبىی دم<strong>و</strong>کراتیک بازسازی کند، خ<strong>و</strong>د را ن<strong>و</strong>سازی کرده <strong>و</strong> با<br />
بمتبممام نبریبرر<strong>و</strong> <strong>و</strong> عزم راسخی که کارفرمایان <strong>در</strong> راستای منافع خ<strong>و</strong>د نشان می دهند، شر<strong>و</strong>ع <strong>به</strong> مبارزه برای<br />
استانداردهای زندگی کارگران بمنبمماید. اما <strong>سندیکاها</strong> باید خ<strong>و</strong>د را <strong>به</strong> برنامه ای س<strong>و</strong>سیالیسبىتبىی نبریبرز مسلح سازند.<br />
<strong>در</strong> بجتبجحلیل <strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هابىیبىی، استانداردهای زندگی کارگران تنها با دگرگ<strong>و</strong>بىنبىی س<strong>و</strong>سیالیسبىتبىی اجتماع تضمبنیبنن ش<strong>و</strong>د. ثر<strong>و</strong>ت<br />
عظیم، صنعت، منابع، مهارت ها <strong>و</strong> ذکا<strong>و</strong>ت طبقه ی کارگر <strong>در</strong> ترکیب با علم <strong>و</strong> تکن<strong>و</strong>ل<strong>و</strong>ژی م<strong>در</strong>ن می ت<strong>و</strong>اند<br />
استاندارد زندگی افزایش یافته، هفته ی کاری ک<strong>و</strong>تاه تر، اشتغال کامل، بازنشستگی مناسب، مسکن <strong>و</strong><br />
خدمات آم<strong>و</strong>زشی <strong>و</strong> <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هداشبىتبىی مناسب برای همھهممگان را تضمبنیبنن بمنبمماید. اما این تنها <strong>در</strong> شرایطی ممممممکن است که<br />
شرکت های بزرگ، بانک ها <strong>و</strong> شرکت های سرمایه گذاری که بر اقتصاد سلطه ی مطلق دارند از چنگ<br />
حا کمان دزد میلیار<strong>در</strong> که گردانندگان آن هستند <strong>به</strong> <strong>در</strong> آ<strong>و</strong>رده ش<strong>و</strong>د <strong>و</strong> بر مبنای برنامه ی ت<strong>و</strong>لید ملی شده <strong>و</strong><br />
دم<strong>و</strong>کراتیک سازماندهی ش<strong>و</strong>ند.<br />
<strong>در</strong> بمتبممام اعبرتبرراضات، تظاهرات، مباحثات <strong>و</strong> اعتصابات <strong>در</strong> ط<strong>و</strong>ل پنج سال گذشته که بیشبرتبررشان هم <strong>در</strong> بر<br />
گبریبررنده ی کنش گران سندیکابىیبىی ب<strong>و</strong>دند، م<strong>و</strong>ض<strong>و</strong>ع <strong>و</strong>اضحی که همھهمم<strong>و</strong>اره مسک<strong>و</strong>ت مانده است <strong>در</strong> هر م<strong>و</strong>رد<br />
٤٦<br />
Socialist Appeal ١١٦
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
مسئله ی حزب کارگر ب<strong>و</strong>ده است. کارگران مت<strong>و</strong>جه اند که پاسخ مشکلات شان <strong>در</strong> بجتبجحلیل <strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هابىیبىی پاسخی<br />
سیاسی است. تا زمابىنبىی که حزب کارگر همھهممچنان بجتبجحت سلطه ی جناح راست خ<strong>و</strong>د است، هن<strong>و</strong>ز همھهممچ<strong>و</strong>ن حزب<br />
ت<strong>و</strong>ری <strong>و</strong> لیبرببررال ها بجتبجحت ق<strong>در</strong>ت اقتصاد بازار است، هیچ گ<strong>و</strong>نه تغیبریبرر <strong>و</strong>اقعی بمنبممی ت<strong>و</strong>اند رخ دهد.<br />
حزب کارگر ت<strong>و</strong>سط <strong>سندیکاها</strong> تاسیس <strong>و</strong> ساخته شد <strong>و</strong> هن<strong>و</strong>ز هم متکی بر بنیان ق<strong>در</strong>بمتبممند تشکیلابىتبىی آ<strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هاست.<br />
مبارزه برای <strong>سندیکاها</strong>بىیبىی دم<strong>و</strong>کراتیک <strong>و</strong> مبارز می بایست م<strong>و</strong>ازی با مبارزه برای دگرگ<strong>و</strong>بىنبىی اساسی حزب کارگر<br />
<strong>در</strong> راستای خط<strong>و</strong>ط س<strong>و</strong>سیالیسبىتبىی قرار گبریبررد. لن مک کلاسکی کاملاً حق داشت که هزاران کنش گر<br />
سندیکای خ<strong>و</strong>دش را <strong>به</strong> پی<strong>و</strong>سبنتبنن <strong>به</strong> حزب <strong>و</strong> اعمال نف<strong>و</strong>ذ <strong>در</strong> آن ترغیب بمنبمماید. اما سایر <strong>سندیکاها</strong>ی بزرگ نبریبرز<br />
باید همھهممبنیبنن کار را بکنند. مبارزه برای بازسازی <strong>سندیکاها</strong> باید <strong>به</strong> مبارزه برای فتح د<strong>و</strong>باره ی حزب ت<strong>و</strong>سط<br />
مردم عادی طبقه کارگر <strong>و</strong> بازگشت <strong>به</strong> سیاست های س<strong>و</strong>سیالیسبىتبىی پی<strong>و</strong>ند بجببجخ<strong>و</strong>رد.<br />
این تغیبریبرر نه ت<strong>و</strong>سط <strong>و</strong>سائل ب<strong>و</strong>ر<strong>و</strong>کراتیک، بلکه بر مبنای <strong>و</strong>قایع رخ خ<strong>و</strong>اهد داد. این تصادفىففىی نیست که<br />
انقلاب ١٩١٧ ر<strong>و</strong>سیه م<strong>و</strong>جب شد که حزب کارگر بند چهار، هدف س<strong>و</strong>سیالیسبىتبىی١١٧<br />
بگبریبررد. گرچه این ت<strong>و</strong>سط بلر١١٨<br />
خ<strong>و</strong>اهد داد.<br />
خ<strong>و</strong>د را <strong>در</strong> پیش<br />
لغ<strong>و</strong> شد، اما ر<strong>و</strong>یدادها د<strong>و</strong>باره س<strong>و</strong>سیالبریبرزم را نا گزیر <strong>در</strong> دست<strong>و</strong>ر کار قرار<br />
جنبش سندیکابىیبىی باید خ<strong>و</strong>د را از نظر سیاسی <strong>و</strong> سندیکابىیبىی برای <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> متلاطم <strong>در</strong> حال شر<strong>و</strong>ع مسلح<br />
بمنبمماید. باید همھهممکاری طبقابىتبىی <strong>و</strong> پسرفت را رد کرده <strong>و</strong> مبارزه ی طبقابىتبىی <strong>و</strong> مبارزه برای س<strong>و</strong>سیالیسم را <strong>در</strong> پیش<br />
بگبریبررد.<br />
این <strong>به</strong> آن معنا نیست که ما برای مطالبات ر<strong>و</strong>ز <strong>به</strong> ر<strong>و</strong>ز مبارزه نکنیم. بر عکس، ما برای هر <strong>و</strong>جب <strong>و</strong> هر یک<br />
اصلاح می جنگیم. ما باید <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هبرتبررین مبارزان باشیم. بد<strong>و</strong>ن مبارزه برای مطالبات ر<strong>و</strong>زمره، مبارزه برای<br />
س<strong>و</strong>سیالبریبرزم غبریبرر قابل تص<strong>و</strong>ر است. دقیقاً از راه چنبنیبنن مبارزابىتبىی است که طبقه می آم<strong>و</strong>زد. ما باید مبارزات ر<strong>و</strong>ز<br />
<strong>به</strong> ر<strong>و</strong>ز را با <strong>نیاز</strong> <strong>به</strong> تغیبریبرر اجتماع از راه گذار پی<strong>و</strong>ند دهیم. بمتبممام بجتبججربیات طبقه ی کارگر <strong>به</strong> این س<strong>و</strong> اشاره<br />
می کند.<br />
با این حال، این کار <strong>در</strong> <strong>سندیکاها</strong>ی بریتانیا بمنبممی ت<strong>و</strong>اند مجممجحد<strong>و</strong>د <strong>به</strong> داخل خ<strong>و</strong>د باشد، بلکه می بایست<br />
چشم اندازی انبرتبررناسی<strong>و</strong>نالیسبىتبىی داشته باشد. <strong>سندیکاها</strong>ی بریتانیا <strong>در</strong> اصل ت<strong>و</strong>سط مارکسیست هابىیبىی چ<strong>و</strong>ن<br />
١١٧ ب$$ند ۴ اس$$اس$$نام$$ه ح$$زب ک$$ارگ$$ر ب$$ری$$تان$$یا (۱۹۱۸) ک$$ه اه$$داف <strong>و</strong> ا رزشه$$ای ح$$زب را ب$$یان م$$ی ک$$ند: «ح$$فاظ$$ت از ت$$مام ث$$مره ی ص$$نعت<br />
ک$ارگ$ران ی$دی <strong>و</strong> ف$کری <strong>و</strong> ت$<strong>و</strong>زی$ع آن ب$ه م$نصفان$ه ت$ری$ن ش$کل م$مکن ب$ر م$بنای م$ال$کیت ع$م<strong>و</strong>م$ی <strong>و</strong>س$ای$ل ت$<strong>و</strong>ل$ید، ت$<strong>و</strong>زی$ع <strong>و</strong> م$بادل$ه <strong>و</strong> <strong>به</strong>$تری$ن ن$ظام<br />
مدیریت عم<strong>و</strong>می <strong>و</strong> کنترل که برای هر صنعت یا خدماتی بت<strong>و</strong>ان <strong>به</strong> کار گرفت.»<br />
٤٧<br />
Tony Blair ١١٨
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
الن<strong>و</strong>ر مارکس١١٩ ، <strong>و</strong>یل ث<strong>و</strong>رن١٢٠ ، تام من١٢١ ، جان برنز١٢٢ <strong>و</strong> بسیاری دیگر ساخته شدند. <strong>و</strong>ظیفه ی ما<br />
این است که با تارتحیتحخ بجتبججدید عهد کنیم. ما باید نبریبرر<strong>و</strong>های مارکسیسم را <strong>در</strong> بریتانیا <strong>و</strong> <strong>در</strong> سطح جهابىنبىی<br />
گسبرتبررش دهیم. <strong>و</strong>ظیفه ی تاربجیبجخی طبقه ی ما این است که جنبش کارگری را با رهبرببرری <strong>و</strong> برنامه ای انقلابىببىی<br />
د<strong>و</strong>باره بجتبججهبریبرز بمنبمماییم. بر مبنای ر<strong>و</strong>یدادها، اقشار جدید <strong>و</strong>ارد مبارزه خ<strong>و</strong>اهند شد <strong>و</strong> تشکیلات کارگری را <strong>در</strong><br />
بمتبممام سط<strong>و</strong>ح د<strong>و</strong>باره <strong>و</strong> د<strong>و</strong>باره دگرگ<strong>و</strong>ن خ<strong>و</strong>اهند کرد. <strong>در</strong> این فرآیند، اندیشه های مارکسیسم جمحجممایت<br />
ر<strong>و</strong>زافز<strong>و</strong>ن خ<strong>و</strong>اهند یافت <strong>و</strong> آغاز آن از نسل جدید کارگران ج<strong>و</strong>ان خ<strong>و</strong>اهد ب<strong>و</strong>د.<br />
Eleanor Marx ١١٩<br />
Will Thorn ١٢٠<br />
Tom Mann ١٢١<br />
٤٨<br />
John Burns ١٢٢
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
تقدبمیبمم <strong>به</strong> جنبش کارگری ایران<br />
<strong>به</strong> مناسبت اجرای بمنبممایش «مبرتبررسک»<br />
<strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هران<br />
مرداد ماه ١٣٩٧<br />
٤٩
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
•<br />
•<br />
•<br />
•<br />
شبریبررین مبریبررزانژاد حق<strong>و</strong>ق دان، مبرتبررجم، پژ<strong>و</strong>هشگر <strong>و</strong> دببریبرر بجتبجحریریه<br />
گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت می باشد.<br />
آثاری که تا کن<strong>و</strong>ن ت<strong>و</strong>سط <strong>و</strong>ی <strong>به</strong> فارسی ترجمججممه شده است عبارتند از:<br />
•شکسپبریبرر یک انقلابىببىی <strong>در</strong> ادبیات اثر الن <strong>و</strong><strong>و</strong>دز<br />
•اندیشه های کارل مارکس اثر الن <strong>و</strong><strong>و</strong>دز<br />
•هبرنبرر <strong>و</strong> مبارزه طبقابىتبىی اثر الن <strong>و</strong><strong>و</strong>دز<br />
•٣ بمنبممایشنامه (اما، مارکس <strong>در</strong> س<strong>و</strong>ه<strong>و</strong>، دخبرتبرر <strong>و</strong>ن<strong>و</strong>س) اثر ها<strong>و</strong>ارد زین<br />
•بمنبممایشنامه یک خاطره، یک م<strong>و</strong>ن<strong>و</strong>ل<strong>و</strong>گ، یک فریاد <strong>و</strong> یک نیایش<br />
گردآ<strong>و</strong>ری ای<strong>و</strong> انسلر <strong>و</strong> مالىللىی د<strong>و</strong>یل<br />
•بمنبممایشنامه من م<strong>و</strong>ج<strong>و</strong>دی احساسابىتبىی هسم اثر ای<strong>و</strong> انسلر<br />
•شازده ک<strong>و</strong>چ<strong>و</strong>ل<strong>و</strong> اثر آنت<strong>و</strong>ان د<strong>و</strong>سنت ا گز<strong>و</strong>پری<br />
ارج <strong>به</strong>ن<strong>به</strong>هادن <strong>به</strong> مقا<strong>و</strong>مت ‐ چگ<strong>و</strong>نه زنان <strong>در</strong> ر<strong>و</strong>ابط خص<strong>و</strong>صی <strong>در</strong> برابر آزار مقا<strong>و</strong>ت می کنند ، <strong>به</strong>ت<strong>به</strong>هیه شده ت<strong>و</strong>سط<br />
سرپناه اضطراری زنان کلگری ) کانادا)<br />
<strong>در</strong>باره د<strong>و</strong> برداشت ر<strong>و</strong>انکا<strong>و</strong>انه از شازده ک<strong>و</strong>چ<strong>و</strong>ل<strong>و</strong> اثر آنت<strong>و</strong>ان د<strong>و</strong>سنت ا گز<strong>و</strong>پری <strong>به</strong> قلم کریستبنیبنن<br />
د<strong>و</strong>لار<strong>و</strong>ش ک<strong>و</strong>داما<br />
باز هم مبنتبنن <strong>و</strong> بسبرتبرر آن ‐ اجرای بمنبممایش «مهاجران» اسلا<strong>و</strong>مبریبرر مر<strong>و</strong>ژک <strong>در</strong> است<strong>و</strong>دی<strong>و</strong> ‐ تئاتر «چلا<strong>و</strong>ک»<br />
مسک<strong>و</strong> <strong>به</strong> قلم س<strong>و</strong>زان ک<strong>و</strong>ستانز<strong>و</strong><br />
ترجمججممه شصت مقاله بجتبجخصصی تئاتر برای نشریه «صحنه معاصر» گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت<br />
همھهممچنبنیبنن مجممججم<strong>و</strong>عه مقالات «تئاتر <strong>در</strong> ساختار نظام سرمایه داری» را <strong>به</strong> رشته بجتبجحریر <strong>در</strong>آ<strong>و</strong>رده است.<br />
<strong>و</strong>ی برنده رت<strong>به</strong> ا<strong>و</strong>ل ترجمججممه <strong>در</strong> مسابقه مطب<strong>و</strong>عابىتبىی ابجنبججمن منتقدان، ن<strong>و</strong>یسندگان <strong>و</strong> پژ<strong>و</strong>هشگران خانه تئاتر ایران <strong>در</strong><br />
سال ١٣٩۶ گردیده است.<br />
•<br />
•<br />
•<br />
•<br />
•<br />
•<br />
•<br />
•<br />
•<br />
از سال ١٣٩٢ بعن<strong>و</strong>ان دستیار کارگردان <strong>در</strong> چهارده اجرای صحنه ای رپرت<strong>و</strong>ار گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت همھهممکاری داشته<br />
است که عبارتند از:<br />
مهاجران اثر اسلا<strong>و</strong>مبریبرر مر<strong>و</strong>ژک<br />
بمنبممایش همھهمملت <strong>در</strong> ر<strong>و</strong>ستای مرد<strong>و</strong>ش سفلی اثر ای<strong>و</strong><strong>و</strong> برشان<br />
مارکس <strong>در</strong> س<strong>و</strong>ه<strong>و</strong> اثر ها<strong>و</strong>ارد زین<br />
یک خاطره، یک م<strong>و</strong>ن<strong>و</strong>ل<strong>و</strong>گ، یک فریاد <strong>و</strong> یک نیایش گردآ<strong>و</strong>ری ای<strong>و</strong> انسلر <strong>و</strong> مالىللىی د<strong>و</strong>یل<br />
شازده ک<strong>و</strong>چ<strong>و</strong>ل<strong>و</strong> اثر آنت<strong>و</strong>ان د<strong>و</strong>سنت ا گز<strong>و</strong>پری<br />
ماهی سیاه ک<strong>و</strong>چ<strong>و</strong>ل<strong>و</strong> اثر صمد <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هرنگی<br />
مبرتبررسک (چهار صند<strong>و</strong>ق) اثر <strong>به</strong>ب<strong>به</strong>هرام بیضابىیبىی<br />
نردبان (زا<strong>و</strong>یه) اثر غلامجممجحسبنیبنن ساعدی<br />
من م<strong>و</strong>ج<strong>و</strong>دی احساسابىتبىی هستم اثر ای<strong>و</strong> انسلر<br />
٥٠
<strong>سندیکاها</strong> <strong>در</strong> <strong>د<strong>و</strong>ران</strong> بجببجحران سرمایه داری گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت راب س<strong>و</strong>ل<br />
دیگر انتشارات گر<strong>و</strong>ه تئاتر ا گزیت<br />
٥١<br />
www.exittheatre.ir
Change language