سندیکاها در دوران بحران سرمایه‌داری و نیاز به استراتژی انقلابی

More documents

Recommendations

Info

سندیکاها در دوران ‏بجببجحران سرمایه داری گروه تئاتر ا گزیت راب سول یونایت با ۴٢/١ میلیون عضو بزرگ ترین سندیکای بریتانیاست.‏ در جناح چپ جنبش قرار دارد و قدرت بالقوه ی زیادی دارد.‏ طبقه ی حا کم رهبرببرری سندیکا را ارزیابىببىی کرده و ضعف هایشان را شناخته است.‏ با این حال از توان بالقوه ی آن در ناحیه ی نبریبرروی کار ‏‐که قدرت آن را داشت که رتکلیف را درجا بازدارد‐‏ هراس دارند.‏ ‏همھهممبنیبنن ترس است که موجب شده است حزب توری و مطبوعات سرمایه داری به سندیکا ‏جمحجممله کنند،‏ خصوصاً‏ در مورد کمپبنیبنن ‏«اهرم فشار»‏ که از موش بادی‎١١٥‎ استفاده شده بود.‏ ‏همھهممچنان که البته از یونایت و سندیکاها به طور کلی در مقابل این ‏جمحجمملات از سوی روسا دفاع می کنیم،‏ این مسئولیت را نبریبرز دار ‏بمیبمم که مسبریبرر رو به جلو را نشان دهیم.‏ ما سندیکاهای مبارزه ی طبقابىتبىی را می خواهیم که حقیقت را بگویند و از طبقه ی کارگر دفاع کنند.‏ به جای تسلیم،‏ سندیکاهابىیبىی را می خواهیم که علیه سرمایه داری مبارزه کنند و اهرمی برای تغیبریبرر اجتماع شوند.‏ هر قدمی رو به جلو که توسط یونایت برداشته می شود،‏ ‏بىببىی قید و شرط از آن ‏جمحجممایت می کنیم.‏ ‏بجتبجحت فشار رده های اعضاء،‏ سندیکا نقشی مبرتبررفىقفىی در مناقشه ی ‏«توافق ملی خدمات ساختمابىنبىی و مهندسی»‏ و کراس ریل ایفا کرد.‏ با این حال با هر قدمی به عقب،‏ هر عقب نشیبىنبىی و هر امتیازی به ‏بجتبججارت بزرگ ا کیداً‏ ‏مجممجخالفت می کنیم.‏ ‏بمنبممونه ی گرتحنتحج ماوث شاهدی بر این مدعاست.‏ ما باید حقیقت را به کارگران بگوییم نه اینکه حقایق را تزئبنیبنن کرده و ‏«زیبا جلوه دهیم».‏ تنها از این طریق است که می توانیم سطح درک خود را بالا برده و خود را برای آینده آماده ساز ‏بمیبمم.‏ مبارزه یا تسلیم؟ آبجنبجچه که پر واضح است این است که این دوران ریاضت اقتصادی تبدیل به خصلت دابمئبممی زوال سرمایه داری شده است.‏ با این حال رهبرببرران سندیکا این واقعیت را ‏بمنبممی بینند.‏ این امر مهر تایید بر گفته ی تروتسکی می زند که رهبرببرران سندیکا ‏مجممجحافظه کارترین نبریبرروی اجتماع هستند.‏ آبهنبهها از قدرت بالقوه ی خود وحشت دارند و دست به هر کاری می زنند تا حال و هوای خشم طبقه ی کارگر را فرونشانند.‏ در این دوران افول،‏ سندیکاها با یک انتخاب روبرو هستند:‏ یا برای تغیبریبرر اجتماع مبارزه کنند و یا تسلیم سرمایه داری شوند.‏ تروتسکی توضیح می دهد:«سرمایه داری تنها در صوربىتبىی می تواند خود را ‏همھهممچنان حفظ کند که استانداردهای زندگی طبقه ی کارگر را تبرنبرزل دهد.‏ ‏بجتبجحت این شرایط سندیکاها یا می توانند خود را به ١١٥ م$وش ب$ادی ی$ا م$وش س$ندی$کا م$وش ع$ظیم ال$جثه ی ب$ادی اس$ت ک$ه ب$ه ط$ور م$عمول در اع$تصاب$ات و اع$تراض$ات س$ندی$کای$ی در آم$ری$کا اس$تفاده م$ی ش$ود ت$ا ت$وج$ه ع$موم را ب$ه س$وی ش$رک$ت ه$ای$ی ک$ه ن$یروی ک$ار خ$ارج از س$ندی$کا اس$تخدام م$ی ک$نند ج$لب ک$ند.‏ در انگلس$تان برای نخستین بار در گ رن جماوث از آن استفاده شد که مورد انتقاد رس ا ن هها قرار گرفت.‏ ٤٤
سندیکاها در دوران ‏بجببجحران سرمایه داری گروه تئاتر ا گزیت راب سول تشکیلابىتبىی انقلابىببىی مبدل سازند و یا عمّال سرمایه در ‏بهببههره کشی تشدید یافته ی کارگران شوند.»‏ تروتسکی که گو ‏بىیبىی درباره ی شرایط کنوبىنبىی می گفت،‏ نوشته است:«متاسفانه هیچ کس در رده های بالای سندیکاها جرات نکرده است که از مبارزه ی اجتماعی فزاینده چنان نتاتحیتحج ‏بهتبههورآمبریبرزی بگبریبررد که سرمایه داری ‏مجممجخالف گرفته است...‏ این کلید وضعیت است.‏ رهبرببرران سرمایه ‏بىببىی اندازه ‏مجممجحکم تر،‏ مداوم تر و جسورانه تر از رهبرببرران کارگران فکر و عمل می کنند.‏ این شکا کان،‏ روال گرایان و بوروکرات ها که روح مبارزه ی توده ها را خفه می کنند...»‏ تروتسکی توضیح داد که برنامه باید در پیوند با براندازی سرمایه داری باشد.‏ ‏«البته،‏ برنامه در بر گبریبررنده ی مبارزه است،‏ نه بر زمبنیبنن ماندن.‏ سندیکاها دو امکان دارند:‏ یا مانور دهد،‏ دابمئبمم تغیبریبرر جهت دهد،‏ عقب نشیبىنبىی ‏بمنبمماید و چشمانش را بسته و ذره ذره تسلیم شود تا مالکان را ‏«ناراحت»‏ نکرده و وا کنشی ‏«برنیانگبریبرزد»...‏ راه دیگر این است که طبیعت نا گزیر ‏بجببجحران کنوبىنبىی را درک کرده و توده ها را به سوی ‏جمحجممله رهبرببرری کند.»‏ این موضع ماست.‏ رویدادها سندیکای بریتانیا و جنبش کارگری به طور کلی را بیشبرتبرر دگرگون کرده و بازسازی خواهند کرد.‏ ما تنها در آغاز این فرآیند هستیم اما فشار در حال افزایش است.‏ آن رهبرببررابىنبىی که به مثابه ترمزی برای جنبش عمل می کنند نا گزیر به دست آبهنبههابىیبىی که مایل اند مبارزه کنند کنار زده می شوند.‏ سندیکاها عرصه ای حیابىتبىی برای آموزش انقلابىببىی طبقه ی کارگر و مقاوم کردن آبهنبهها برای وظایفی که در پیش رو دارند خواهند بود.‏ با رفبنتبنن سال های ‏«شکوفابىیبىی»‏ کارگران با وضعیبىتبىی بسیار دشوارتر از پیش روبرو هستند.‏ این یعبىنبىی ما باید با دقت و وضوح ‏همھهممه چبریبرز را مشخص کنیم.‏ ما دیگر در دورابىنبىی زندگی ‏بمنبممی کنیم که بتوان بدون تلاش چندابىنبىی خرده نابىنبىی بیشبرتبرر از سفره ی کارفرما به دست آورد.‏ امروز دورابىنبىی سخت است،‏ بسیار سخت،‏ و در جهبىتبىی قرار دارد که بسیار بدتر هم می شود.‏ طبقه ی حا کم در تلاش است که طبقه ی کارگر را به دوران ویکتوریابىیبىی بکشاند که خاضعانه به روسا التماس کنیم.‏ اسبرتبرراتژیست های جدی سرمایه درباره ی ده یا بیست سال ریاضت اقتصادی و سنگ به شکم بسبنتبنن صحبت می کنند:‏ به عبارت دیگر ‏جمحجمملات ببریبررجمحجممانه به دستمزدها و شرایط استخدامی.‏ این تنها بازتابىببىی است از ‏بجببجحران عمیق بریتانیا و سرمایه داری جهابىنبىی.‏ حزب توری وعده داده است که هزینه های عمومی را تا سطح سال ١٩٣٨ کاهش دهد و نبریبرروی کار نبریبرز به طرز ننگیبىنبىی قول داده است که با ‏همھهممبنیبنن کاهش ها به کار ادامه دهد.‏ این جابىیبىی است که پذیرش نظام سرمایه داری به دام تان می اندازد.‏ بر مبنای اصول سرمایه داری گزینه ی دیگری ندارند.‏ این یعبىنبىی جنگ ‏بمتبممام عیار علیه طبقه ی کارگر،‏ هم در ‏بجببجخش خصوصی و هم دولبىتبىی.‏ آبجنبجچه تا به اینجا ‏بجتبججربه کرده ابمیبمم تنها پیش درآمدی ‏مجممجختصر است از آبجنبجچه پیش روست.‏ به جای لالابىیبىی گفبنتبنن ٤٥
Page 1 and 2: ۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰
Page 3 and 4: سندیکاها در دوران
Page 43: سندیکاها در دوران
Page 51: سندیکاها در دوران

سندیکاها در دوران بحران سرمایه‌داری و نیاز به استراتژی انقلابی

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?