2018-11 GrkNov

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ, 2018 17
του άλλου. Μια άγρια φωνή, ή
καμιά αλατιά, σταματούσε το έ-
γκλημα εν τη γενέσει του.
Ο κόσμος μας έχει και αυτός
τον Κύριό του. Δεν είναι ένα ξέφραγο
αμπέλι, όπως μερικοί θέλουν
να τον βλέπουν.
Η παρανόηση
της ελευθερίας
που ο Θεός
μας χορηγεί,
μπορεί να μας
φέρει σε τραγική
κατάληξη. Ο Θεός μας έπλασε
και μας έφερε στον κόσμο, βάσει
ενός σχεδίου, μέσα στο οποίο και
εμείς έχουμε τη θέση μας. Κάτι
περιμένει ο Θεός και από σένα.
Περνούμε τη ζωή μας ανεξέλεγκτα,
ακούοντας μονάχα την
φωνή των επιθυμιών μας και
σκόπιμα περιφρονούμε την α-
γάπη του Θεού και τις απαιτήσεις
της δικαιοσύνης του.
Βρισκόμαστε ήδη στα μέσα
του χρόνου. Από πάνω το άγρυπνο
μάτι του Θεού και Πατέρα
μας παρακολουθεί και περιμένει,
πότε θα ευδοκήσει η αφεντιά
μας, να ενδιαφερθεί για την α-
γάπη του, να γνωρίσει μέσα από
το Ευαγγέλιό Του το Λυτρωτικό
έργο της σωτηρίας του για τους
αμαρτωλούς, και να εισχωρήσει
μέσα στο θησαυρό των υποσχέσεών
του, διά πίστεως. Και περιμένει
ο Θεός κάποτε να συνέλθουμε
σαν τον «άσωτον υιόν»,
και να επιστρέψουμε στην σωτηρία
του, στην α-
νοιχτή αγκαλιά
του Πατέρα. Και
περιμένει και περιμένει….
Μα ως
πότε;….. Τίποτα
δεν είναι στην ε-
ξουσία μας. Όλα ευρίσκονται
στην δική του δικαιοδοσία.
Πόσο θα πρέπει να αναθεωρήσουμε
τις απόψεις μας επάνω
στο θέμα αυτό της ζωής μας και
να στραφούμε, ανάμεσα στις τόσες
άλλες απασχολήσεις μας να
γνωρίσουμε τον Θεό, την αγάπη
Του και αυτό που περιμένει από
εμάς. Μετάνοια και επιστροφή
διά πίστεως.—
«Υιέ μου, μη καταφρόνει την
παιδείαν του Κυρίου, και μη α-
θύμει ελεγχόμενος υπ’ αυτού.
Διότι ο Κύριος ελέγχει όντινα α-
γαπά, καθώς ο πατήρ τον υιόν
εις τον οποίον ευαρεστείται»
(Παροιμίαι γ/11-12).