Edukacja dla bezpieczeństwa

1.
Wezwanie pomocy
Apteczka pierwszej pomocy
Przeżycie ofiar wypadku zależy od czasu,
w jakim zostanie udzielona im specjalistyczna
pomoc. Największe szanse na przeżycie
mają poszkodowani, którzy trafią na salę operacyjną
w ciągu godziny (złota godzina) od
momentu wypadku. Czas (platynowe minuty),
w którym świadek zdarzenia podejmuje
kroki mające na celu udzielenie pierwszej
pomocy jest kluczowy nie tylko dla ratowania
życia, lecz także dla procesu zdrowienia
poszkodowanego.
Gdy mamy do czynienia z kilkoma osobami
poszkodowanymi, należy możliwie
szybko ocenić ich stan i rozpocząć udzielanie
pierwszej pomocy od najciężej rannych.
Dzieci, kobiety w ciąży i osoby w podeszłym
wieku stanowią grupę zwiększonego ryzyka.
Udzielający pomocy musi zadbać także
o bezpieczeństwo swoje i świadków zdarzenia.
Należy odsunąć świadków od miejsca
zdarzenia, a wskazanym osobom wydać
konkretne polecenia w celu usprawnienia
przebiegu akcji ratowniczej.
Stany nagłe, bezpośrednio zagrażające
życiu to:
utrata przytomności,
zaburzenia świadomości,
drgawki,
nagły i ostry ból w klatce piersiowej,
zaburzenia rytmu serca,
nasilona duszność,
nagły ostry ból brzucha,
uporczywe wymioty,
gwałtownie postępujący poród,
ostre i nasilone reakcje uczuleniowe,
zatrucia lekami, środkami chemicznymi
i gazami,
rozległe oparzenia,
udar cieplny,
wyziębienie organizmu,
porażenie prądem,
podtopienie lub utonięcie,
upadek z dużej wysokości,
rozległa rana będąca efektem urazu,
urazy kończyn dolnych uniemożliwiające
samodzielne poruszanie się,
ukąszenia, pogryzienia, użądlenia.
30