Bliżej Źródła nr 58, maj 2021

kilkunastu już lat, centralna poznańska, miejska
procesja Bożego Ciała rozpoczyna się Mszą Św.
sprawowaną właśnie w miejscu, gdzie przed
wiekami odnaleziono cudownie unoszące się
nad bagnami Hostie i gdzie niegdyś tętniło
C U D E U C H A R Y S T Y C Z N Y
pielgrzymim życiem jedno z największych europejskich
sanktuariów, a stamtąd dopiero rusza
owa procesja w kierunku Katedry, gdzie dawno
temu zaczęła się Polska.
Dorota Staniszewska źródło: Internet
M A G D A C Z Y T A
Wanda Półtawska „STARE RACHUNKI”
Wydawnictwo Św. Paweł 2008, wydanie piąte
10
„Obraz z zewnątrz czy z wewnątrz? Jedno wchodzi
w drugie, przetapia się - jedno jest warunkiem drugiego,
to z wewnątrz modeluje to z zewnątrz i to ze świata
wchodzi we mnie. Mój obraz. Jeden? (…) Dwie strony
świata. Zawsze świat podzielony mną, moim widzeniem
(…) I nawet gdy zamknę na chwilę oczy i tak
będzie bariera moich powiek.”
33 historie, a wśród nich kolejne wątki, życiorysy.
Połamane, pełne lęków, niemożności pogodzenia się
z historią. Z bólem, głodem, upokorzeniem. Obozowe
dzieci i ich rodzice. Zmiany po powrocie z Oświęcimia,
Ravensbruck i innych obozów. Po czym rozpoznać
osoby, które przeszły to piekło? W Anglii, we
Włoszech, zwiedzając najpiękniejsze zabytki świata,
czy nawet gdzieś na końcu świata, w odległym Honolulu?
Jak zachowują się „naznaczeni” w wolnym
już świecie, co ukrywają, nie mówiąc nawet najbliższym…
Co stracili…
Wanda Półtawska, znana przede wszystkim jako
przyjaciółka Jana Pawła II, polska lekarka, profesor
w dziedzinie psychiatrii. Jako aktywna działaczka
konspiracyjna została uwięziona w obozie Ravensbruck
z zaocznym wyrokiem śmierci, a wcześniej
torturowana i przesłuchiwana przez gestapo.
W obozie wykonywano na niej eksperymenty
pseudomedyczne. Jednak tych informacji nie znajdziemy
w tej książce. Autorka dzieli się rozmowami
i pracą z pacjentami, którzy przebywali w hitlerowskich
obozach zagłady. A pomiędzy wierszami,
niejako mimochodem dzieli się swoimi wspomnieniami.
Bez oceny kogokolwiek, przedstawia fakty,
z dbałością o każdy szczegół. Widzimy oczy, cerę,
sylwetkę i ubiór bohaterów. Czujemy zapachy,
kolory, słyszymy dźwięki. Każde opisane miejsce
jesteśmy w stanie sobie wyobrazić, ludzi zobaczyć,
a ich ból poczuć choćby w minimalnym stopniu.
Wspomnienia podzielone są na trzy części. Pierwsza
„Stygmaty” pokazuje, że piętno obozu zostaje
w człowieku do końca życia, choćby uciekał na
krańce świata. Druga: „Różnica poglądów” to analiza
toksycznych relacji, niedojrzałości w stawianiu czoła
prawdzie i trudnościom. Ostatnia, „Dzieci
stamtąd”, pokazuje dzieci, które w różny
sposób odczuły piętno wojny poprzez rany
rodziców oraz ich niemożność poradzenia
sobie ze wspomnieniami, zamknięcia się na
terapię czy choćby szczerą rozmowę. Książka
dla każdego. Dla młodego pokolenia, aby
poznało prawdę, a nie karmiło się lekturami
amerykańskich autorów typu „Tatuażysta
z Auschwitz”, w których obóz przedstawiony
jest bardziej jak survival, a nie walka o życie.
Dla starszych, aby mogli zrozumieć swoich
dziadków, a także rodziców, albo samych
siebie. Także dla tych, którzy zadają pytania
o sens życia i działania, szukają refleksji
i odpowiedzi na wiele pytań.
Magdalena Klimczak