Bliżej Źródła nr 60 wrzesień 2021

More documents

Recommendations

Info

A przyjść może każdy, bo przecież wszyscy „zostaliśmynazwani dziećmi Bożymi i rzeczywiście nimijesteśmy”, a Chrystus wyraźnie powiedział „Pozwólciedzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcieim; do takich bowiem należy królestwoBoże.”Pomyślałem więc, żeby ewentualną segregacjęprzychodzących do kościoła ludzi zostawić Chrystusowi.Ma on przecież nieprzeliczoną ilość sposobówna to, żeby „nie dopuścić” do kościołatych, których nie chce tam widzieć. Może naprzykład sprawić, że autobus przyjedzie minutęwcześniej albo że żelazko przypali jedyną nadającąsię na niedzielę sukienkę czy spodnie, alborura w łazience akurat w tym momencie pęknie,albo stać się może wiele innych rzeczy. A może nieF E L I E T O Nstanie się żadna z nich i Chrystus pozwoli zarówno„pszenicy”, jak i „chwastowi” przyjść do kościołai dopiero podczas żniw oddzieli jedne od drugich?A może ten stojący przed kościołem celnik poSądzie Ostatecznym zajmie lepsze miejsce w radościniebieskiej niż broniący Chrystusa przedgrzesznikiem ksiądz?Ta ostatnia myśl wywołała na moich ustach bardzoszeroki uśmiech, bo zbiegła się ona z zakończeniemMszy Świętej, gdy plac przed kościołemszybko zapełnił się wychodzącymi z kościoławiernymi, wśród których próżno było szukaćksiędza.Nie sądźmy więc, nie dzielmy, nie brońmy, boprzecież żadnej z tych czynności nie ma w najważniejszymdla nas Przykazaniu Miłości.W Y D A R Z Y Ł O S I Ę . . .„O królewnie zamkniętej w wieży”- przedstawienie z długą historiąArkadiusz Łapka10Aby pojawić się na scenie, przedstawienie potrzebowało dużo czasu. Najpierw zostało napisane jakoszkic i zniknęło w szufladzie. Niedokończone leżało ponad rok, potem ze względu na pandemię czekałodalej kolejny rok, aż pewna osoba (Karolina Tomza) pracująca w dziale promocji Urzędu Miejskiegow Szczawnie-Zdroju upomniała się o nie (otrzymała potemza to rolę Królewny, ale wcześniej promowała wydarzenie,wspierała mnie i pomagała przekonać innych, że todobry pomysł). A skoro się wcześniej pochwaliłamto nie było już odwrotu. Nie ukrywam, że inspi-racją było przedstawienie odbywające sięw strzegomskim liceum z udziałem znanychaktorów (m.in. Emilii Krakowskiej),na które zostałam zaproszona i świetniesię bawiłam. Brały w nim udział postacielokalnej społeczności- od burmistrza,dyrektora szkoły, księdza proboszcza posklepikarzy, fryzjerów i właścicieli firm.Zależało mi, aby pokazać historię Szczawbawili,ale potrafili się dogadać niezależnie od peł-na w zabawnej opowieści, aby ludzie, którzyktórzy wezmą w niej udział nie tylko dobrze sięnionych funkcji w mieście oraz lepiej poznać. Znamysię przecież z oficjalnych, służbowych uroczystości, a podczaswspólnych roboczych spotkań można zobaczyć inną twarzosób piastujących wysokie stanowiska w mieście. Przyznam się, że nie do końca wierzyłam, że aż tyleosób znanych i szanowanych w Szczawnie zgodzi się wziąć udział w przedstawieniu. Do tego potrzebadystansu do siebie i poczucia humoru, ale jak się okazało, wiele osób je posiada. Burmistrz Szczawna-Zdroju, grający Króla, -pan Marek Fedoruk właściwie zgodził się od razu, potem ksiądz proboszcz-Tomasz Zięba przyjął rolę ułana, skarbnik gminy - pani Bogumiła Wojtczuk zagrała Królową, a dyrektorkaprzedszkola - pani Urszula Drozdowska zgodziła się zagrać wiecznie krytykującego Mistrza Ceremonii.Reszta aktorów też nie dawała się długo prosić i przyjęła przyznane im role. Choćby naszredakcyjny kolega Arek Łapka, grający Rycerza, który po pierwszej próbie, nie tylko znał już na pamięćcałą rolę, ale spontanicznie dopisywał kolejne fragmenty, które niezmiennie nas bawiły i uzupełniały
W Y D A R Z Y Ł O S I Ę . . .tekst. Czułam się zaszczycona tym zaufaniem,a jednocześnie bałam się, że ktoś może to wykorzystać,aby ośmieszyć wizerunek występującychosób. Nic takiego się jednak nie stało: po premierzeprzedstawienia wiele nieznajomych osóbzaczepiało mnie i gratulowało pomysłu, chwalącjednocześnie aktorów, ich grę, poczucie humorui zdolności aktorskie. Nieodłączną częścią przedstawieniabyły piosenki, które stały się uzupełnieniemwydarzeń, a czasem komentarzem. I tu kolejnaredakcyjna koleżanka śpiewająca w parafialnymchórze przyszła z pomocą. Ewa Hoppe-Rychłowska, nie tylko zgodziła się śpiewać, alei zwerbowała kolejne osoby, które wzięły udziałw przedstawieniu. Była także choreogra ą osóbśpiewających. Oczywiście, że nie ma to jakwsparcie rodziny, więc rolę Bajarki przyjęła mojamama, Zofia Dembna. Wymienię pozostałe osoby,którym również bardzo dziękuję za zaufanie,wsparcie i wspólną pracę: Elżbieta Roszak, RyszardKąsek, Krzysztof Mazur, Andrzej Sikoń,Marcin Pietkiewicz- i pracownicy biblioteki: RenataWęgiel, Karmena Wypustek, Anna Lichwa.Miesiąc przed premierą pojawiła się plastyczka,która pomogła przygotować scenografię orazszyła kostiumy- pani Małgorzata Jodłowska.Próby odbywały się o różnych porach i każdymusiał w tym czasie przełożyć inne sprawy „dladobra sztuki”. Udało się ! Przedstawienie obejrzałook. 300 osób podczas uroczystych obchodów800-lecia Szczawna-Zdroju i było to duże wydarzeniew naszym mieście. Jeżeli będą chętni -piszę to po wcześniejszej rozmowie z księdzemproboszczem- można w podobny, humorystycznysposób pokazywać bohaterów z PismaŚwiętego i ich życiowe perypetie. Czekam naodzew.Magdalena Klimczak11
Page 1 and 2: NR 60, wrzesień 2021r.PISMO PARAFI
Page 3 and 4: Ś W I Ę T Y M I E S I Ą C ADokł
Page 5 and 6: Q U I Z W I E D Z Y O K A R D Y N A
Page 7 and 8: C U D E U C H A R Y S T Y C Z N Ymo
Page 9: przedstawia animowaną mapę, a na

Bliżej Źródła nr 60 wrzesień 2021

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?