Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Duchowa</strong> <strong>Opowieść</strong> o <strong>Dwóch</strong> <strong>Miastach</strong><br />
Rozdział 4 — lśniące Światło<br />
Pośród duchowej ciemności, jaka spowiła ziemię w czasie wielowiekowej władzy<br />
papieskiej, światło prawdy nie mogło być zupełnie zgaszone. Zawsze istnieli świadkowie,<br />
Boga, którzy pielęgnowali wiarę w Jezusa Chrystusa jako jedynego pośrednika między<br />
Bogiem a człowiekiem i święcili prawdziwy dzień odpocznienia — sobotę, dla których<br />
jedynym prawem życia było Pismo Święte. Świat nigdy się nie dowie, jak wiele zawdzięcza<br />
tym ludziom. Piętnowano ich jako heretyków, kwestionowano ich postępowanie, oczerniano<br />
charaktery, zatajano lub opacznie przedstawiano treść ich pism. A mimo to oni byli<br />
niewzruszeni — przez stulecia zachowali wiarę w jej pierwotnej czystości jako święte<br />
dziedzictwo dla przyszłych pokoleń. {WB 35.1}<br />
Historia ludu Bożego w czasie ciemnego średniowiecza, jakie nastąpiło wraz z<br />
rozpoczęciem panowania papiestwa, zapisana jest na kartach ksiąg niebios, natomiast w<br />
ziemskich jego kronikach poświęcono jej niewiele miejsca. Oprócz oskarżeń<br />
prześladowców ludu Bożego w annałach historii znajdujemy niewiele śladów jego istnienia.<br />
Rzym w przebiegły sposób wymazywał wszelki ślad sprzeciwu jego doktrynom czy<br />
dekretom. Wszystko, co zostało uznane za heretyckie — zarówno ludzi, jak i pisma —<br />
starano się zniszczyć. Wystarczało, że usłyszano o najmniejszej wątpliwości lub<br />
kwestionowaniu dogmatów papieskich, by pozbawić życia bogatego lub biednego, wysoko<br />
lub nisko urodzonego. Rzym starał się również zniszczyć każdy dowód swojego<br />
okrucieństwa wobec innowierców. Sobory papieskie zalecały, aby księgi zawierające tego<br />
rodzaju sprawozdania były palone. Przed wynalezieniem druku było ich niewiele, a te, które<br />
istniały, nie nadawały się do przechowywania. Władze papieskie mogły więc z<br />
powodzeniem zrealizować swój zamysł. {WB 35.2}<br />
Żaden Kościół leżący w zasięgu władzy Rzymu nie cieszył się długo wolnością religijną.<br />
Papiestwo z chwilą zdobycia supremacji zaczęło niszczyć wszystkich, którzy nie chcieli<br />
uznać jego zwierzchnictwa, toteż poszczególne Kościoły jeden po drugim ulegały przemocy<br />
Rzymu. {WB 35.3}<br />
Wielka Brytania wcześnie przyjęła chrześcijaństwo. Ewangelia, która dotarła do<br />
mieszkańców tych wysp w pierwszych wiekach naszej ery, była tam jeszcze czysta i wolna<br />
od rzymskich zniekształceń. Prześladowanie ze strony pogańskich władców, które docierało<br />
również do odległych wybrzeży, było jedynym darem, jaki tamtejsze wspólnoty<br />
chrześcijańskie otrzymały od Rzymu. Wielu chrześcijan uciekając przed prześladowaniami<br />
w Anglii znalazło schronienie w Szkocji, skąd prawda przedostała się do Irlandii, gdzie<br />
przyjęto ją z radością. {WB 35.4}<br />
Kiedy Sasi wtargnęli do Brytanii, w kraju zapanowało pogaństwo. Zdobywcy wzgardzili<br />
naukami swych niewolników, więc chrześcijanie zmuszeni byli szukać schronienia w<br />
34
Change language