Kala Nea - July

2 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
ΣΤΗΝ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ
161-167 Peel St, North Melbourne
Ελληνικά: Τετάρτη 7-8μμ, Κυριακή 9:30-
10:45πμ και 6-7μμ.
Αγγλικά: Σάββατο 7-8μμ και Κυριακή 11-
12:15μμ
185 Warrigal Rd, Oakleigh
Ελληνικά: Κυριακή 9:30-10:45πμ.
109 Wood Street, Templestowe
Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ.
ΣΤΟ ΣΥΔΝΕΥ
55 Kingsway, Kingsgrove
Ελληνικά: Κυριακή 10-11πμ
Αγγλικά: Κυριακή 10-11πμ.
ΣΤΗΝ ΑΔΕΛΑΪΔΑ
59 Tait St, Renown Park
Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ και 6-7μμ.
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Ένα μήνυμα ζωής και αληθείας από το Λόγο
του Θεού με ομιλητή τον Δρ. Γ. Ζερβόπουλο.
ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ
Ελληνικά: Δευτέρα 9-9:30μμ στο 3ΧΥ
Αγγλικά: Δευτέρα 9:30-10μμ στο 3ΧΥ
ΣΥΔΝΕΥ
Ελληνικά: Τρίτη 7-7:30μμ και Πέμπτη 2-
2:30μμ στο 1683 ΑΜ
ΚΥΡΥΓΜΑΤΑ ΔΙΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ
Εάν θέλετε να ακούσετε λίγα λόγια μέσα από
τον Λόγο του Θεού, μπορείτε να τηλεφωνήσετε
οποιαδήποτε ώρα.
Στην Μελβούρνη (03) 9471 4964
Στο Σύδνεϋ (02) 9503 0700
ΓΡΑΨΕ ΜΑΣ
Αν έχεις απορίες, διανοητικές ή άλλου
είδους πνευματικές δυσκολίες απέναντι
στην αλήθεια περί Χριστού.
Αν χρειάζεσαι μια επαφή, κάποια επίσκεψη,
ένα γράμμα.
Αν αλλάξεις διεύθυνση κατοικίας, για να
το λαβαίνεις ανελλιπώς.
Αν έχεις να μας δώσεις την διεύθυνση
κάποιου φίλου σου ή συγγενούς σου
που θάθελες να το λαβαίνει.
Αν δεν το θέλεις, στείλτε το πίσω και μην
σβήνεις την διεύθυνσή σου.
Εάν θέλετε την Καινή Διαθήκη, γράψτε μας
στις παρακάτω διευθύνσεις:
VIC:
Good News Magazine
PO Box 17, Northcote, VIC 3070
NSW: PO Box 70, Kingsgrove, NSW 2208
Συντηρείται από αυτοπροαιρέτους
προσφοράς.
PO Box 17, Northcote, VIC 3070
Εάν θέλετε να μας βρείτε στο INTERNET:
www.GreekFreeChurch.org.au
Το περιοδικό αυτό αποστέλλεται ΔΩΡΕΑΝ και ΔΕΝ ΕΧΕΙ καμία σχέση
με την οργάνωση των Μαρτύρων Του Ιεχωβά.
This magazine is Print Post Approved PP.340646/00009
Printed by Good News Magazine, PO Box 17 Northcote, VIC 3070

ΙΟΥΛΙΟΣ, 2023 3
ΔΥΟ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ
ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΓΝΟΗΣΕΙΣ
«Είναι αποφασισμένον εις
τους ανθρώπους άπαξ να αποθάνωσι,
μετά δε τούτο είναι κρίσις»
(Εβρ. θ/27).
Η ζωή έχει διάφορες αποφάσεις.
Μερικές έχουν ληφθεί από
τους ανθρώπους, είναι όμως και
μερικές που έχουν ληφθεί για
τους ανθρώπους.
Πολλοί
παίρνουν στα
σοβαρά τις
αποφάσεις
τους και τις
εκτελούν με
μεγάλη ακρίβεια
ενώ άλλοι είναι αμελείς και
συχνά τις αφήνουν ανεκτέλεστες.
Εδώ έχουμε δύο αποφάσεις
που έχουν ληφθεί για τους ανθρώπους.
Και έχουν ληφθεί όχι
από κανένα άλλον άνθρωπο, αλλά
από τον Ίδιο τον Θεό, και γρήγορα
ή αργά κάθε άνθρωπος θα
τις υποστεί.
Η πρώτη απόφαση είναι ότι
κάθε άνθρωπος θα πεθάνει.
Είναι βέβαιο ότι είσαι αμαρτωλός.
Ο Θεός δεν αναγνωρίζει
καμιά εξαίρεση: «πάντες ήμαρτον
και υστερούνται της δόξης
του Θεού» (Ρωμαίους γ/23). Κάθε
μέρα τα πράγμα«τα γύρω μας
φωνάζουν «δεν είσαι βέβαιος
εάν θα είσαι στη ζωή ύστερα από
μια στιγμή».
Οποιαδήποτε
κι αν είναι η
γνώμη σου για
την ζωή, θα
αντικρίσεις
οπωσδήποτε
το γεγονός του
θανάτου. Είναι αποφασισμένον
εις τους ανθρώπους να αποθάνωσι.
Η άγνοια του αληθινού προορισμού
του ανθρώπου, έφερε
σήμερα την ανθρωπότητα στην
άθλια κατάσταση που βρίσκεται.
Πρέπει λοιπόν να προσέξεις, φίλε
μου, και να μάθεις ποιος είναι ο
προορισμός σου στον κόσμο αυτό,
και να ενδιαφερθείς να τον

4 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
πραγματοποιήσεις, γιατί αλλιώς
θα είσαι δυστυχισμένος και σε
αυτό τον κόσμο και στην ατέλειωτη
αιωνιότητα.
Η δεύτερη απόφαση είναι ότι
μετά θάνατον υπάρχει κρίσις.
Ο Θεός με τον αψευδή αγγελιοφόρο
Του, που είναι η Αγία
Γραφή, προειδοποιεί
και διασαλπίζει
στους
ανθρώπους ότι
εφ’ όσον μένουν
στην αμαρτία
αμετανόητοι,
είναι ασεβείς,
είναι εχθροί του
Θεού και άξιοι
της οργής που
θα ξεσπάσει ε-
πάνω τους κατά την ημέρα της
κρίσεως του Θεού με συνέπειες
αιώνιες.
«Διά την σκληρότητά σου και
αμετανόητον καρδίαν, θησαυρίζεις
εις σευατόν οργήν εν ημέρα
οργής και αποκαλύψεως της δικαίας
κρίσεως του Θεού» (Ρωμ.
β/5).
Και όσον είναι αληθές ότι ο
Θεός προειδοποιεί τον άνθρωπο
για την μέλλουσα οργή, άλλο τόσο
είναι αληθές ότι ο Θεός βροντοφωνεί
στον άνθρωπο να καταφύγει
σε ένα ασφαλέστατο
καταφύγιο, που όχι μόνον μας
ελευθερώνει από την μέλλουσα
οργή, αλλά μας χαρίζει και ζωή
αιώνια. Το ασφαλέστατο αυτό
καταφύγιο είναι ο Ιησούς Χριστός.
Σαν άνθρωπος
λοιπόν λογικός
που ξέρεις
να εκλέξεις το
συμφέρον σου,
οφείλεις να δεχθείς
τον Ιησού
Χριστό σαν Σωτήρα
σου.
Αναγνώστη!
Πού έχεις δώσει
την καρδιά σου; Αποβλέπεις στην
δόξα τούτου του κόσμου ή στην
δόξα του μέλλοντος; Ελπίζεις στα
δικά σου κατορθώματα ή στην
τακτοποίηση που έκανε για σένα
ο Χριστός; Θέλεις να κερδίσεις
τον προσωρινό αυτό κόσμο ή να
κερδίσεις την μακαρία και ατέλειωτη
αιωνιότητα; Διάλεξε σαν
άνθρωπος συνετός, την καλύτερη
και την πλουσιότερη μερίδα που
είναι ο Ιησούς Χριστός.

ΙΟΥΛΙΟΣ, 2023 5
«Ευφραίνο, νεανίσκε, εν τη
νεότητί σου και η καρδία σου ας
σε χαροποιεί εν ταις ημέραις της
νεότητός σου. Και περιπάτει κατά
τας επιθυμίας της καρδίας σου,
και κατά την όρασιν των οφθαλμών
σου. Πλην έξευρε, ότι διά
πάντα ταύτα ο Θεός θέλει σε φέρει
εις κρίσιν» (Εκκλησιαστής
ια/9).
Το εδάφιο αυτό
του Λόγου του Θεού
απευθύνεται
προ παντός στους
νέους, αλλά και
όσοι υπήρξαν άλλοτε
νέοι μπορούν
να βρουν σ’ αυτό
το χωρίο το μερίδιο
που τους ανήκει.
Τι πιο ευχάριστο θα μπορούσαμε
να ακούσουμε από αυτές
τις πρώτες λέξεις; «Ευφραίνου,
νεανίσκε…». Και εδώ μας φανερώνεται
ότι αυτή η δίψα που
έχουμε για ευτυχία, αυτός ο πόθος
για χαρά που αισθανόμαστε
να ανεβαίνει από μέσα μας, αυτή
η βαθιά ανάγκη που είναι συνυφασμένη
με τη φύση μας, να είμαστε
δηλαδή ευτυχείς και να
θέλουμε να ζούμε για τη χαρά,
όλα αυτά προέρχονται από τον
Θεό και ανταποκρίνονται στη θέλησή
Του για μας.
Πόσες όμως φορές δεν ήλθε
στο νου μας ότι η θρησκεία φαίνεται
ότι είναι κάτι το λυπηρό και
ότι ο Χριστιανισμός
είναι ένα
πράγμα κρύο και
ανιαρό; Επειδή οι
ίδιοι οι χριστιανοί
πολλές φορές, με
το σκυθρωπό και
μελαγχολικό τους
πρόσωπο δίνουν
την εντύπωση ότι
ποτέ τους δεν γνώρισαν την χαρά.
Όσο όμως και αν είναι αυτό
αλήθεια, είναι πάλι το ίδιο αληθινό,
ότι υπάρχουν χριστιανοί
που η φωτεινή τους και χαρούμενη
όψη δίνει την εντύπωση ότι
κάτι το χαρούμενο και ενθαρρυντικό
κρύβουν μέσα τους.

6 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
Σ’ αυτούς λοιπόν τους αναγεννημένους
χριστιανούς θέλουμε
τώρα να μιλήσουμε. Μάλιστα,
αγαπητοί φίλοι, ο Θεός θέλει την
ευτυχία του ανθρώπου. Και έχω
την βαθιά πεποίθηση
ότι η
πλήρης προσαρμογή
του
είναι να μας
τείνει στη χαρά,
στην ικανοποίηση
αυτής
της άσβεστης δίψας που έ-
χουμε μέσα μας.
Και εδώ αρμόζει το εδάφιο
από τον Λόγο του Θεού: «Ευφραίνου,
νεανίσκε, εν τη νεότητί
σου. Και η καρδία σου ας σε χαροποιή
εν ταις ημέραις της νεότητός
σου» και είναι η πρώτη
προσταγή που θα θέλαμε να δώσουμε
σήμερα στους νέους και
σε όλους που διαβάζουν αυτό το
μικρό περιοδικό.
Έχεις δίκιο, φίλε μου, να ποθείς
χαρά. Και ο Θεός το θέλει.
Αλλά πρόσεξε, μόνον την χαρά
και όχι την ηδονή, η οποία γρήγορα
περνάει και αφήνει πίσω
της τη μεταμέλεια. Δεν σου λέω
διασκέδασε με κάθε τρόπο. Όχι.
Σου λέγω «ευφραίνου». Διαφέρει
πολύ το ένα από το άλλο. Η ηδονή
δεν είναι συνώνυμη της χαράς.
Δεν σου μιλώ γι’ αυτές τις
πρόσκαιρες στιγμές της ηδονής
και της ευχαριστήσεως, αλλά για
μια βαθιά ικανοποίηση στην ο-
ποία συμμετέχει
όλο το είναι
μας και
που λέγεται
χαρά.
Η χαρά,
πρώτα-πρώτα,
είναι υπόθεση
της καρδιάς. Το λέγει ο ίδιος ο
Θεός σ’ αυτό το βιβλίο του Εκκλησιαστή:
«Και αφαίρεσον τον
θυμόν από της καρδίας σου, και
απομάκρυνον την πονηρίαν από
της σαρκός σου» (Εκκλησιαστής
ια/10).
Από την καρδιά σου προέρχεται
που ζωηρά επιποθείς την ευτυχία.
Στην Αγία Γραφή, από τις
πρώτες σελίδες, ο Θεός τονίζει με
συγκινητικά λόγια το σκοπό Του
για τον άνθρωπο. Ιδού μερικά
λόγια του Θεού που μεταχειρίζεται
όταν μιλάει για τον λαό Ισραήλ:
«Είθε να ήτο εις αυτούς
τοιαύτη καρδία, ώστε να με φοβώνται,
και να φυλάττωσι πάντοτε
πάντα τα προστάγματά μου,
διά να ευημερώσιν αιωνίως, αυ-

ΙΟΥΛΙΟΣ, 2023 7
τοί και τα τέκνα αυτών» (Δευτερονόμιον
ε/29).
Ο ίδιος ο Θεός επιποθεί την
ευτυχία για τα πλάσματά Του,
και εύχεται η καρδιά τους να
στραφεί προς Αυτόν, που είναι η
πηγή κάθε χαράς
και ευτυχίας.
Αν ο Θεός
δεν αγαπούσε
τον άνθρωπο,
δεν θα ενδιαφερόταν
γι’
αυτόν. Αλλά ο
Θεός είναι α-
γάπη και υποφέρει όταν οι άνθρωποι
δεν Τον αγαπούν. Τι πιο
ευχάριστο άγγελμα θα μπορούσε
να γίνει για μας; Ο Θεός δεν είναι
αδιάφορος στη θλίψη μας. Φροντίζει
για μας. Τι ευτυχία! Μάλιστα,
είναι μεγάλη ευτυχία το να
γνωρίζει ο άνθρωπος ότι ο Θεός
τον αγαπάει, και ενδιαφέρεται
και φροντίζει γι’ αυτόν.
Ο Θεός θέλει την ευτυχία των
πλασμάτων Του, αλλά η ευτυχία
αυτή δεν παρέχεται άνευ όρων.
«Ευφραίνου, νεανίσκε, εν τη νεότητί
σου… πλην έξευρε, ότι διά
πάντα ταύτα ο Θεός θέλει σε φέρει
εις κρίσιν. Ιδού το μυστικό,
αγαπητοί φίλοι: «Ευφραίνου, ας
σε χαροποιή η καρδία σου και
περιπάτει κατά τας επιθυμίας
σου, πλην έξευρε…!»
Πολλοί νέοι και νέες αστόχησαν
στη ζωή τους γιατί ξέχασαν
αυτό το «πλην έξευρε…». Γιατί
τρέχουν πίσω
από τις άνομες
απολαύσεις
του κόσμου
τούτου και καταστρέφονται
και χάνονται,
όχι μόνον σωματικώς
εις τον
παρόντα κόσμο,
αλλά και πνευματικώς στην
αιωνιότητα. Και ύστερα από τις
ηδονές του κόσμου τούτου μένει
πάντοτε μια δίψα, η οποία δεν
έσβησε με τις απολαύσεις και ο
άνθρωπος ζητάει κάτι τι νέο, ζητάει
κάτι το διαφορετικό.
«Και αφαίρεσον τον θυμόν
από της καρδίας σου, και απομάκρυνον
την πονηρίαν από της
σαρκός σου», όπως συμβουλεύει
ο Εκκλησιαστής. Αυτό είναι ένα
μέρος της ευτυχίας, δεν είναι
όμως αρκετό, διότι προσθέτει:
«διότι η νεότης και η παιδική η-
λικία είναι ματαιότης». Μετά την
αυγή της ημέρας διαδέχεται αμετάβλητα
το λυκόφως. Και ύστερα

8 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
έρχεται η νύκτα. Έτσι είναι και η
ζωή μας.
Οι απολαύσεις της ζωής είναι
μάταιες αν δεν συντελούν στην
προπαρασκευή μια διαρκούς ευτυχίας,
μιας πραγματικής και
αιώνιας χαράς.
Γι’ αυτό ο Εκκλησιαστής
λέγει παρακάτω:
«Και ενθυμού
τον Πλάστην
σου εν
ταις ημέραις της νεότητόςσου,
πριν έλθωσιν αι κακαί ημέραι,
και φθάσωσι τα έτη εις τα οποία
θέλεις ειπεί, δεν έχω ευχαρίστησιν
εις αυτά».
Εάν ο Εκκλησιαστής μας περιέγραψε
σε ποιητικό ύφος το
ασφαλές και αναπόφευκτο τέλος
κάθε ανθρώπου στον κόσμο τούτο,
εάν είπε σε κάθε νέο: «Ευφραίνου»,
αλλά «και ενθυμού
τον Πλάστην σου εν ταις ημέραις
της νεότητός σου, πριν έλθωσιν
αι κακαί ημέραι και φθάσωσι τα
έτη εις τα οποία θέλεις ειπεί, δεν
έχω ευχαρίστησιν εις αυτά». Είναι
όμως μέσα στον Λόγο του
Θεού και ένα άλλο ακόμη «ενθυμού»,
γεμάτο από ευφροσύνη
και ελπίδα, είναι εκείνο που ο
απόστολος Παύλος, γράφοντας
στον νεαρό Τιμόθεο, του λέγει:
«Ενθυμού τον εκ σπέρματος Δαβίδ
Ιησούν Χριστόν τον αναστάντα
εκ νεκρών κατά το Ευαγγέλιόν
μου» (Β΄. Τιμοθέου β/8).
Ιδού, αγαπητοί
αναγνώστες,
το «Ενθυμού»
που ο
καθένας πρέπει
να το κρατήσει
στη μνήμη
του ανεξάλειπτο
για πάντα και για όλες τις
ημέρες της ζωής του.
Ενθυμού ότι ο Ιησούς Χριστός
επί του σταυρού του Γολγοθά,
Αυτός δέχθηκε να γίνει ο εκούσιος
αντικαταστάτης κάθε αμαρτωλού
και να υποστεί την ποινή
της αμαρτίας, την οργή της δικαιοσύνης
του Αγίου Θεού, ώστε
να λυτρωθεί ο αμαρτωλός και να
απαλλαγεί τελείως από κάθε συνέπεια
της ενοχής του.
«Αυτός ετραυματίσθη διά τας
παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη
διά τας αναμίας ημών. Η τιμωρία,
που έφερε την ειρήνην
ημών, ήτο επ’ Αυτόν. Και διά των
πληγών Αυτού ημείς ιάθημεν»
(Ησαίας νγ/5).

ΙΟΥΛΙΟΣ, 2023 9
«Ο Χριστός τας αμαρτίας η-
μών Αυτός εβάστασεν εν τω σώματι
αυτού επί το ξύλον» (Α΄. Πέτρου
β/24).
Και τώρα κάθε αμαρτωλός
που θα μετανοήσει και θα πιστέψει
εις το επί του σταυρού
χυθέν αίμα του Ιησού Χριστού,
λαμβάνει από τον Θεόν την άφεση
των αμαρτιών του, την οποία
με κανένα άλλο μέσο δεν μπορούσε
να πάρει, διότι «έχομεν
την απολύτρωσιν διά του αίματος
Αυτού, την άφεσιν των αμαρτημάτων,
κατά τον πλούτον της
χάριτος Αυτού» (Εφεσίους α/7).
Και: «Δεν υπάρχει δι’ ουδενός
άλλου η σωτηρία, διότι ούτε ό-
νομα άλλο υπάρχει υπό τον ουρανόν
το δεδομένον μεταξύ των
ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει
να σωθώμεν» (Πράξεις
δ/12).
(Αριθμοί λβ/23)
Κάποτε που επρόκειτο να μεταφέρουν
το νεκροταφείο μιας
πόλεως, ο νεκροθάφτης άνοιγε
τους τάφους
και έριχνε τα
διάφορα κόκκαλα
πάνω στα
χώματα, για να
τα μεταφέρουν
στο νέο νεκροταφείο.
Ο Γιατρός της πόλεως κατά
σύμπτωση περνούσε από το μέρος
εκείνο και τράβηξε την προσοχή
του ένα κρανίο που μόλις
το είχε τοποθετήσει ο νεκροθάφτης.
Αφού το εξέτασε λίγο, παρατήρησε
μία μικρή τρύπα και
ένα μελανό σημάδι που τον έβαλαν
σε υποψία,
και ρώτησε τον
νεκροθάφτη:
--Γνωρίζεις
ποιανού είναι
ο τάφος αυτός;
--Είναι τάφος
παλαιός,
του είπε εκείνος και του έδειξε
ένα μαρμάρινο σταυρό που ήταν
γραμμένο το όνομά του.
Ο Γιατρός τότε πήγε στο Δήμαρχο
και ζήτησε λεπτομερείς

10 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
πληροφορίες και έμαθε ότι ο άνθρωπος
στον οποίον ανήκε ο τάφος,
είχε πεθάνει πριν είκοσι πέντε
χρόνια και ότι η γυναίκα του
ζούσε ακόμη.
Ο Γιατρός τότε απευθύνθηκε
στην Αστυνομία όπου κάλεσαν
την γυναίκα και την υπέβαλαν σε
ανάκριση, με το αποτέλεσμα να
ομολογήσει ότι το μελανό σημάδι,
προερχόταν από ένα καρφί
που η ίδια το είχε καρφώσει στο
κεφάλι του ανδρός της, όταν αυτός
κοιμόταν, για να απαλλαγεί
από αυτόν.
Η γυναίκα αυτή δικάστηκε και
τιμωρήθηκε ανάλογα με το έ-
γκλημά της. Χωρίς αμφιβολία η
γυναίκα αυτή νόμιζε ότι ο χρόνος
είχε πλέον εξαλείψει κάθε τι που
θα μπορούσε να φανερώσει το
έγκλημα που είχε διαπράξει.
Τα χρόνια περνούσαν και τίποτα
δεν φαινόταν ότι μπορούσε
να την ενοχοποιήσει. Είχε περάσει
ένα τέταρτο αιώνος και τίποτε
δεν συνέτεινε να φανερώσει
το έγκλημά της. Βρισκόταν λοιπόν
ασφαλής απέναντι της δικαιοσύνης!
Μία όμως τυχαία σύμπτωση,
έγινε αφορμή να φανερωθεί
το έγκλημα και η γυναίκα
αυτή δεν μπόρεσε να διαφύγει
την τιμωρία.
Αγαπητέ αναγνώστη, πολλοί
άνθρωποι φαντάζονται ότι μπορούν
να κρύψουν τα αμαρτήματά
τους, και πολλές φορές κατορθώνουν
να τα κρύβουν από
τους ανθρώπους, από τους φίλους
τους, από τους συγγενείς
τους, και από την οικογένειά
τους ακόμα, και να φαίνονται
στον κόσμο σαν άνθρωποι τίμιοι
που ζουν με τις απαιτήσεις των
νόμων, και οι ίδιοι θεωρούν τους
εαυτούς τους σαν καλούς ανθρώπους.
Μέσα τους όμως η συνείδησή
τους τους ελέγχει αδιάκοπα.
«Η αμαρτία σου θέλει σε ευρεί».
Ίσως να μην είναι τόσο σοβαρή
όπως η αμαρτία της γυναίκας
του διηγήματός μας, αλλά
οσοδήποτε μικρή ή μεγάλη και
αν είναι, να είσαι βέβαιος ότι ε-
ξάπαντος μια μέρα θα φανερωθεί.
Το Ευαγγέλιο επάνω σ’ αυτό
μας λέει: «Δεν υπάρχει ουδέν
κεκαλυμμένον το οποίον δεν θέλει
ανακαλυφθή και κρυπτόν το
οποίον δεν θέλει γνωσθή» (Ματθαίου
ι/ 26).

ΙΟΥΛΙΟΣ, 2023 11
«Η αμαρτία σου θέλει σε ευρεί».
Αλλά και αν ο Γιατρός δεν
περνούσε και δεν έβλεπε το κρανίο,
ή αν η γυναίκα εκείνη έμενε
ατάραχη στις πιέσεις της ανακρίσεως
και στη φωνή της συνειδήσεώς
της και δεν ομολογούσε την
πράξη της, αποφεύγοντας την
ανθρώπινη δικαιοσύνη, νομίζετε
ότι θα μπορούσε να αποφύγει
και την δικαία τιμωρία του Θεού,
ενώπιον του Οποίου αμάρτησε;
Ο Λόγος του Θεού μας λέει ότι
είναι «φοβερόν το να πέση τις
(αμαρτωλός) εις χείρας Θεού ζώντος»
(Εβραίους
ι/31). Και
ότι: (Δεν υ-
πάρχει κρυπτόν,
το οποίον
δεν θέλει
γίνει γνωστόν,
και ελθεί εις
το φανερόν)
(Λουκάς η/17). Οι άνθρωποι
προσπαθούν όχι μόνον να κρύψουν
τις αμαρτίες τους, αλλά και
να τις λησμονήσουν, τίποτε όμως
δεν κρύβεται από το πύρινο
βλέμμα του Θεού. Επίσης προσπαθούν
να καταπνίξουν την
φωνή της συνειδήσεώς τους και
να πείσουν τους εαυτούς τους
ότι δεν υπάρχει Θεός, και συνεπώς
δεν υπάρχει ο κριτής τους
και τιμωρία της αμαρτίας.
Αυτό όμως δεν μπορεί να τους
ωφελήσει σε τίποτα. Όπως σε
τίποτα δεν ωφελείται ένας ένοχος
που τον συνέλαβε η δικαιοσύνη,
και αυτός προσπαθεί να
πείσει τον εαυτό του ότι δεν υ-
πάρχει δικαστήριο, ούτε δικαστής,
ούτε φυλακή. Όλες οι προσπάθειες
αυτές, οι αστείες, δεν
μπορούν να μεταβάλουν τα γεγονότα.
Το γεγονός του θανάτου
βρίσκεται
μπροστά μας
με όλη του την
πραγματικότητα.
«Είναι α-
ποφασισμένον
εις τους ανθρώπους
άπαξ
να αποθάνωσι,
μετά δε τούτο είναι κρίσις» (Εβραίους
θ/27). Και συνεπώς:
«Προετοιμάσθητι να συναντήσης
τον Θεόν σου» (Αμώς δ/12).
Αγαπητέ, δόξασε τον Θεό διότι
Αυτός ο Θεός σου προσφέρει
το μέσον για να συγχωρηθούν οι
αμαρτίες σου και να μην περά-

12 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
σεις από κρίση. Ο Ίδιος ο Θεός
βρήκε το μέσο για να ικανοποιήσει
την προσβληθείσα δικαιοσύνη
του Θεού και να σώσει τον
αμαρτωλό κόσμο. Και το μέσο
αυτό είναι ο επί του Σταυρού θάνατος
του Ιησού Χριστού. Επάνω
στον Σταυρό του Γολγοθά ο Θεός
φανέρωσε την άπειρη αγάπη
Του, και την άκαμπτη δικαιοσύνη
Του. Στον Χριστό επάνω στον
Σταυρό, ο Θεός τιμώρησε την
αμαρτία όλης της ανθρωπότητας,
και διά του Χριστού τώρα δέχεται
κάθε αμαρτωλό, μετανοούντα
και πιστεύοντα σ’ Αυτόν, και του
συγχωρεί τις αμαρτίες του όσο
πολλές και αν είναι αυτές.
Φίλε μου, μην περιφρονήσεις
τώρα τον Σωτήρα σου Χριστό,
γιατί κάποια μέρα προ του φοβερού
βήματος θα τον συναντήσεις,
όχι σαν Σωτήρα σου αλλά
σαν Κριτή σου, και τότε θα είσαι
αναπολόγητος. Μόνον από το
αίμα του Χριστού υπάρχει συγχώρηση,
σωτηρία και είσοδος
στον ουρανό, αλλιώς: «Η αμαρτία
σου θέλει σε ευρεί».
Η Αγγλία είχε στο τέλος του
19ου αιώνα ένα διάσημο ιεροκήρυκα,
τον Σπέρτζον. Κάθε Κυριακή
μιλούσε σε ακροατήριο άνω
των 3.000 ανθρώπων, και τα κηρύγματά
του δημοσιεύονταν α-
μέσως σε πολλές γλώσσες. Δύο
φορές το κτίριο μέσα στο οποίο
κήρυττε το Ευαγγέλιο κάηκε, κάθε
φορά το ξανάκτιζαν και μεγαλύτερο.
Μια μέρα, έπρεπε να προεδρεύσει
σε μια συνεδρίαση που
θα γινόταν στο μέγαρο Κρύσταλ,
που ήταν εκείνη την εποχή η πιο
ευρύχωρη αίθουσα του Λονδίνου.
Ο Σπέρτζον για να πάρει μια
ιδέα της ακουστικής της αιθούσης,
ήλθε την παραμονή της συνεδριάσεως
και δύο φορές με τη
μελωδική του φωνή φώναξε αυτά
τα λόγια του Χριστού: «Διότι
τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον,
ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού
τον Μονογενή, δια να να μη απο-

ΙΟΥΛΙΟΣ, 2023 13
λεσθή πας ο πιστεύων εις Αυτόν,
αλλά να έχη ζωήν αιώνιον» (Ιωάν.
γ/16).
Ύστερα γύρισε σπίτι του χωρίς
να ξανασκεφθεί την πράξη του
αυτή.
Μετά από πολλά χρόνια τον
φώναξαν κοντά σε έναν ασθενή
που ήταν σοβαρά άρρωστος στο
κρεβάτι. Εκεί που τον
ρωτούσε για την κατάστασή
του, αυτός
του εκμυστηρεύθηκε
τις συνθήκες που κάποτε
τον έφεραν κοντά
στον Θεό και πίστεψε
στον Χριστό.
«Προ πολλών ετών,
του είπε, βρισκόμουν
μέσα στον μέγαρο
Κρύσταλ που ήταν έ-
ρημο και κανένας δεν
βρισκόταν εκεί μέσα.
Σαν στεγαστής εργάτης
που ήμουνα, έκανα την ώρα
εκείνη μερικές επιδιορθώσεις
στη στέγη. Εκείνη την εποχή ζούσα
χωρίς να σκοτίζομαι για το
μέλλον και χωρίς να έχω καμιά
ειρήνη στην καρδιά μου. Ξαφνικά,
άκουσα μια φωνή υπερβολικά
γλυκιά, που έλεγε καθαρά και
αργά: «Διότι τόσον ηγάπησεν ο
Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε
τον Υιόν αυτού τον Μονογενή,
διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων
εις Αυτόν, αλλά να έχη
ζωήν αιώνιον». Δύο φορές αντήχησε
αυτή η φωνή και έπειτα
σιώπησε. Από πού μπορούσε να
έλθει αυτή η φωνή και έπειτα
σιώπησε; Ποτέ δεν το
έμαθα ούτε το κατάλαβα,
γιατί το μέγαρο
ήταν ακόμη ακατοίκητο.
Πήρα για τον
εαυτό μου αυτή την
υπόσχεση. Είδα σ’
αυτήν μια απάντηση
του Θεού στην αγωνία
μου, και από ε-
κείνη τη στιγμή εμπιστεύθηκα
σ’ Αυτόν
και δεν φοβούμαι
τώρα τον θάνατο».
Ο Σπέρτζον εξεπλάγη
και συγκινήθηκε ότι αυτά
τα θεία λόγια που νόμισε πως τα
φώναξε στο κενό, βρήκαν μια
τέτοια απήχηση μέσα στην καρδιά
του ανθρώπου αυτού, και
δόξασε τον Θεό.
Αγαπητέ αναγνώστη, αυτό το
ενθαρρυντικό εδάφιο του Λόγου

14 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
του Θεού, τι απήχηση έχει στη
δική σου καρδιά; Σκέφθηκες ποτέ
πόσο ο Θεός αγάπησε τον κόσμο
και συνεπώς και σένα γιατί είσαι
εκ του κόσμου, και ότι η αγάπη
Του αυτή είναι άφθαστη, ανυπολόγιστη
και ασύλληπτη;
Σκέφθηκες ποτέ ότι ο Θεός
έδωσε και θυσίασε και για σένα
ότι αγαπητότερο και πολυτιμότερο
είχε κοντά Του, τον Υιό της
αγάπης Του τον Μονογενή; Γνωρίζεις
ότι σκοπός της θυσίας αυτής
είναι: «Όποιος πιστεύει στον
Υιόν να έχη ζωήν αιώνιον;» (Ιωάν.
γ/36).
Αγαπητέ, έχεις πιστέψει στον
Ιησού Χριστό που πλήρωσε την
σωτηρία σου διά του πολυτίμου
αίματός Του; Έχεις την εξόφληση
των αμαρτιών σου και την αιώνια
ζωή; Και αν δεν την έχεις γιατί;
Αφού η σωτηρία σου είναι έτοιμη
και σου προσφέρεται δωρεάν;
Τίποτα δεν κρατάει την ψυχή
τόσο ελεύθερη, ειρηνική και ι-
σχυρή, όσο ένα βλέμμα τελείας
εμπιστοσύνης που ρίχνουμε στον
Ιησού Χριστό. Ίσως έχουμε πολλές
δοκιμασίες και θλίψεις στην
καρδιά μας. Στο βάθος όμως θα
υπάρχει πάντοτε ειρήνη: «Εν Ε-
μοί θα έχητε ειρήνην», μας είπε
ο Κύριός μας, αλλά: «Εν τω κόσμω
θέλετε έχει θλίψιν αλλά
θαρσείτε, Εγώ ενίκησα τον κόσμον»
(Ιωάννη ις/33).
Ο Ιησούς Χριστός δεν μας υ-
πόσχεται ότι θα μας απαλλάξει
από τις θλίψεις, όχι. Αλλά μας
υπόσχεται ότι θα μας δίνει τελεία
εσωτερική ειρήνη, στην περίοδο
των θλίψεων. Ο Κύριος ημών Ιησούς
Χριστός όταν φανερώθηκε
μετά την ανάστασή Του μεταξύ
των τρομαγμένων μαθητών Του
τους είπε: «Ειρήνη υμίν» (Ιωάν.
κ/19), δεν άλλαξε την κατάστασή
τους, αλλά τους ενέπνευσε την
ειρήνη Του. Αυτό ήταν θείο δώρο.
«Ειρήνη αφήνω εις εσάς, ειρήνην
την εμήν δίδω εις εσάς,
ουχί καθώς ο κόσμος δίδει, σας
δίδω Εγώ» (Ιωάννη ιδ/27).—

ΙΟΥΛΙΟΣ, 2023 15
Η ΘΕΡΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ Α-
ΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Ήταν χειμώνας, και το κρύο
είχε παγώσει τα νερά. Κρύσταλλα,
από πάγο είχαν αποκλεισμένα
τα παράθυρα ενός σπιτιού.
Ο νοικοκύρης του σπιτιού,
πρωί-πρωί άρχισε να ξύνει τους
πάγους, για να μπορέσει να ανοίξει
τα παράθυρά του. Η δουλειά
αυτή ήταν κουραστική και δύσκολη.
Σε κάποια στιγμή ένας
γείτονας,
που είδε αυτή
την κουραστική
εργασία
που
έκανε, τον
σταμάτησε
και του είπε:
--Γείτονα,
άδικα κοπιάζεις
για μια
δουλειά που θα μπορούσες να
την κάνεις ξεκούραστα. Άναψε
μια δυνατή φωτιά στο τζάκι στο
σπιτιού σου και οι πάγοι θα διαλυθούν
μόνοι τους.
Πόσο σοφή, πρακτική και
χρήσιμη αυτή η συμβουλή!
Μόλις την εφήρμοσε ο ιδιοκτήτης,
οι πάγοι έλιωσαν, τα παράθυρα
ελευθερώθηκαν και το
φως της ημέρας φώτισε το σπίτι
του.
**
Η απλή αυτή εικόνα, μας δίνει
ένα χρήσιμο μάθημα για την
πνευματική
μας ζωή.
Αν, φίλε,
που διαβάζεις
αυτές τις
λίγες γραμμές,
σκεφθείς
καλά και
δεις ότι η
ζωή σου έχει
παγώσει από
τον βαρύ χειμώνα που σκεπάζει
όλον τον κόσμο γύρω μας, αν η
αμφιβολία, οι δισταγμοί, η αβεβαιότητα
και οι ανησυχίες της
εποχής σου έχουν δημιουργήσει

16 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
κρύσταλλα πάγου γύρω στην
καρδιά σου και δεν την αφήνουν
να λειτουργήσει κανονικά, μην
προσπαθείς να ξύσεις μόνος σου
αυτούς τους πάγους, γιατί είναι
μάταιη η προσπάθειά σου και
χαμένος θα πάει ο κόπος σου.
Υπάρχει κάποιος, που μπορεί
να ανάψει μέσα σου τη φωτιά
της αγάπης Του
και θα δεις τότε,
ότι όλοι οι
πάγοι της ανησυχίας
και του
φόβου θα διαλυθούν
μόνοι
τους. Αυτός είναι
ο ΙΗΣΟΥΣ
ΧΡΙΣΤΟΣ. Αυτός
αν του ανοίξεις
να μπει μέσα
σου, θα σε
θερμάνει τόσο,
ώστε, όχι μόνον
οι πάγοι της απελπισίας σου θα
διαλυθούν αλλά και θα σε γεμίσει
με φως, με χαρά, με ειρήνη
και με ασφάλεια, που θα φαίνονται
στην εξωτερική ζωή σου, και
από τους άλλους ανθρώπους.
«Έτσι ας λάμψη το φως σας
μπροστά στους ανθρώπους, για
να δουν τα καλά σας έργα, και
δοξάσουν τον Πατέρα σας τον εν
τοις ουρανοίς» (Ματθαίος ε/16).
Αν αμφιβάλλεις, κάνε μια δοκιμή
και θα βεβαιωθείς ότι άδικα
κοπιάζεις να διαλύσεις μόνος
σου τους σκληρούς αυτούς πάγους.
Πρόσεξε όμως να μπάσεις
μέσα σου τον Χριστό με μια απλή
αλλά ειλικρινή
παραχώρηση
της καρδιάς
σου. «Ιδού, ί-
σταμαι εις την
θύραν και
κρούω. Εάν τις
ακούση της
φωνής μου και
ανοίξει την θύραν,
θέλω εισέλθει
προς αυτόν,
και θέλω
δειπνήσει μετ’
αυτού και αυτός
μετ’ Εμού» (Αποκάλυψη
γ/20).
Και «εάν τις με αγαπά, τον λόγον
μου θέλει φυλάξει, και ο Πατήρ
μου θέλει αγαπήσει αυτόν,
και προς αυτόν θέλομεν ελθεί,
και εν αυτώ θέλομεν κατοικήσει»
(Ιωάννη ιδ/23).

ΙΟΥΛΙΟΣ, 2023 17
Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός,
παρομοίασε τον εαυτό Του
σαν την θύρα της σωτηρίας. Και
είπε: «Εγώ είμαι η θύρα, δι’ Εμού
εάν τις εισέλθει, θέλει σωθή, και
θέλει εισέλθει και εξέλθει, και
θέλει ευρεί βοσκήν» (Ιωάν. ι/9).
Ας εμβαθύνουμε με προσοχή
σε κάθε λέξη, στα
λόγια του Κυρίου:
«Εγώ είμαι η θύρα».
Η προσωπική
αντωνυμία «Εγώ»
αναφέρεται εις
τον Κύριο Ιησού
Χριστό. Όταν Αυτός
λέγει «Εγώ
είμαι η θύρα»,
αποκλείει κάθε
άλλη πόρτα, κάθε
άλλο πράγμα, κάθε
άλλο μέσο και κάθε άλλο
πρόσωπο. Ως εκ τούτου η Εκκλησία
–αν και είναι ιερός θεσμός—
δεν είναι η θύρα.
Ο ιεροκήρυκας –αν και έχει
την ικανότητα να υποδείξει
στους ακροατές του την θύρα—
όμως δεν είναι η θύρα.
Οι διατάξεις –αν και δίδονται
από τον Κύριο— δεν είναι ούτε
αυτές η θύρα. Οι καλές πράξεις --
αν και είναι απαραίτητες για
τους πιστούς— δεν είναι η θύρα.
Ο Κύριος είναι η θύρα! Εκείνος
είπε: «Ουδείς
έρχεται προς τον
Πατέρα ειμή δι’
Εμού» (Ιωάν. ι-
δ/6). Είναι επίσης
γραμμένο ότι
«δεν υπάρχει δι’
ουδενός άλλου η
σωτηρία, διότι
ούτε όνομα άλλο
είναι υπό τον ουρανόν
δεδομένον
μεταξύ των ανθρώπων,
διά του
οποίου πρέπει να σωθώμεν»
(Πράξεις δ/12).
Η λέξη «Είμαι» αξίζει σοβαρή
μελέτη. Δεν είπε «Εγώ ήμουν η
θύρα» ως να έλεγε κάτι που ήταν
αληθινό γι’ Αυτόν στο παρελθόν.

18 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
Αλλά είπε: «Εγώ είμαι η θύρα».
Αυτός είναι η θύρα εις το
παρόν, ακριβώς τώρα. Να γιατί
καλούμεθα να «έλθωμεν τώρα»
και να «εισέλθωμεν τώρα» αυτή
τη στιγμή, γιατί ο Λόγος του Θεού
μας λέγει ότι: «Εν καιρώ δεκτώ
επήκουσά σου, και εν ημέρα
σωτηρίας σε εβοήθησα» (Β΄. Κορινθ
ς/12). Επίσης το οριστικό
άρθρο «η» είναι άξιο μεγάλης
προσοχής.
Ο Κύριος Ιησούς δεν είπε:
«Είμαι μια θύρα» σαν να ήταν
πολλές οι θύρες. Όλοι οι δρόμοι
οδηγούν στην Ρώμη, έλεγαν οι
αρχαίοι, αλλά όλες οι θύρες δεν
οδηγούν στον Ουρανό. Ο Κύριος
Ιησούς δεν είναι μία από τις πολλές
θύρες, αλλά «η θύρα» η μοναδική
θύρα.
Όλοι μας ξέρουμε τι είναι η
θύρα και σε τι χρησιμεύει. Θύρα
είναι μια είσοδος ένα μέσον, για
να περάσει κανείς και να φθάσει
κάπου.
Ο Κύριος Ιησούς είναι η είσοδος
προς την Σωτηρία, την Ειρήνη,
την Αιώνια Ζωή, προς την
θεία Δόξα και προς την Ουράνια
κατοικία. Και αξίζει να είναι Αυτός
η θύρα. Διότι είναι ο μόνος
που πέθανε για τις αμαρτίες μας
«για να μας φέρει προς τον Θεό».
Είναι Εκείνος που έχυσε το
πολύτιμό Του αίμα, διά την συγχώρηση
των αμαρτιών μας (Εφεσ.
α/7). Αυτός είναι ο μόνος
άξιος και ικανός να λέγει: «Εγώ
είμαι η θύρα. Δι’ Εμού εάν τις
εισέλθη θέλει σωθή». Όχι διά του
Νόμου –όχι διά των καλών έργων—
όχι διά της υπολήψεως—
όχι διά της καλής συμπεριφοράς—
όχι διά χρημάτων, αλλά
«δι’ Εμού» είπε ο Κύριος ημών
Ιησούς Χριστός. «Δι’ Εμού εάν
τις» --κάθε άτομο, άνδρας, γυναίκα,
κορίτσι ή αγόρι, νέος ή
γέρος— όποιος και αν εισέλθη
θέλει σωθή».
Η θύρα είναι διάπλατα ανοιχτή!
Έχεις και συ, αγαπητέ, μια
πρόσκληση για να εισέλθεις! Αυτός
λέγει: «Έλθετε προς Με πάντες»
(Ματθ. ια/28).
Θα εισέλθεις τώρα; Εάν εισέλθεις,
θα έρθεις μέσα στο ποίμνιο
του Μεγάλου Ποιμένος, και
θα εισέρχεσαι και θα εξέρχεται
εν μέσω των προβάτων Του, και
θα βρίσκεις τροφή.
Εν τω Χριστώ θα είσαι νέα δημιουργία
και τότε οι εντολές

ΙΟΥΛΙΟΣ, 2023 19
πρέπει να τηρούνται, τότε οι καλές
πράξεις πρέπει επιμελώς να
εκτελούνται, τότε οφείλετε να
τιμάτε τον Κύριο με όλη σας την
ύπαρξη, τότε η συμπεριφορά σας
και η ζωή σας, πρέπει να φανερώνει
την πραγματικότητα της
Σωτηρίας σας. Όλα δε αυτά θα
πραγματοποιούνται στη ζωή σας
διά της δυνάμεως που θα σας
παρέχει Εκείνος.
Η ΚΟΛΑΣΗ
Ένας Σκωτσέζος εργάτης του
Ευαγγελίου είχε μεταβεί σε κάποιο
εργοστάσιο υαλουργίας.
Βλέποντας την πόρτα ανοιχτή,
προχώρησε και βρέθηκε αμέσως
μπροστά σε
κάποιο από
αυτούς τους
μεγάλους
φούρνους,
που ψήνουν
το λιωμένο
γυαλί. Σαν να
υπνωτίσθηκε
από τη λάμψη αυτού του τρομερού
καμινιού, που πρώτη φορά
το έβλεπε και λίγο ζαλισμένος
είπε: «Σκέψου με τι θα μοιάζει η
φλόγα της Κολάσεως;».
Δεν πρόσεξε όμως, πως πίσω
του βρισκόταν κάποιος θερμαστής,
που άκουσε την κουβέντα
αυτή. Μετά από μερικές εβδομάδες,
παρουσιάσθηκε στην Εκκλησία
αυτός ο θερμαστής. Στο
τέλος του κηρύγματος, πλησίασε
τον εργάτη
του Θεού και
του είπε το
περιστατικό.
Και πρόσθεσε,
πως κάθε
φορά που
άνοιγε την
πόρτα του
φούρνου και έβλεπε την φλόγα,
θυμόταν τα λόγια που άκουσε:
«Σκέψου με τι θα μοιάζει η φλόγα
της Κολάσεως», και αυτό τον
αναστάτωνε, τόσο που δεν μπορούσε
να ησυχάσει. Έτσι παραδόθηκε
στον Χριστό!!