Kala Nea - SEPTEMBER

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ, 2023 13
σε κάποια εκκλησία. Είχα να πατήσω
το πόδι μου σε εκκλησία
χρόνια και χρόνια. Σ’ αυτήν την
κατάσταση έφθασα στην οδό
Σουμερλή. Εκεί άκουσα μουσική
από ύμνο. Με το αυτί έψαξα και
βρήκα το μέρος που έβγαινε η
μουσική. Μπήκα μέσα και κάθισα
στο τέλος. Την ίδια στιγμή, η
πλάκα που με πλάκωνε έφυγε και
με κατέλαβε μια μεγάλη ευφορία.
Άκουσα το κήρυγμα. Μα δεν κατάλαβα
πολλά. Γύρισα στο σπίτι
και οι δικοί μου ήτανε καθισμένοι
στο τραπέζι. Κάθισα και εγώ. Όλοι
με κοίταζαν περίεργα. Στο τέλος η
κόρη μου με ρώτησε, τι μου συμβαίνει.
Τότε και εγώ της απάντησα
«πως απέκτησα εραστή».
Γέλασαν όλοι και μου είπαν, πως
δεν είχαν καμιά αντίρρηση, φθάνει
να είμαι ευτυχισμένη. «Μα
δεν με ρωτάτε ποιος είναι αυτός;».
Λοιπόν Αυτός που με έκανε
ευτυχισμένη και μου έδωσε ζωή
είναι ο Ιησούς Χριστός. Πόσο τον
ευγνωμονώ. Μου έδωσε χαρά,
νόημα στη ζωή, ύπνο το βράδυ
και πίστη για την αιωνιότητα.
Αυτό ήτανε που μου έλειπε
τόσα και τόσα χρόνια ο Χριστός ο
χορτασμός της ψυχής μου!!
«…. παρ’ ολίγον με πείθεις να γίνω Χριστιανός» (Πράξεις κς/28).
Καμιά φορά, η ζωή μας παίζει
άσχημα παιχνίδια. Δημιουργεί
καταστάσεις τέτοιες, που την α-
ποτυχία μας την κάνουν ακόμη
πιο πικρή και το δράμα μας ακόμη
πιο βαρύ. Σκεφθείτε έναν νέο,
που διαβάζει για να δώσει εξετάσεις
στο Πανεπιστήμιο και τόσο
πολύ ταλαιπωρείται πάνω στο
θέμα αυτό. Ξημεροβραδυάζεται
πάνω στα βιβλία. Δίνει τις εξετάσεις
του και περιμένει το αποτέλεσμα.
Και να τι συμβαίνει: Επιτυγχάνει,
αλλά έρχεται επιλαχών
και για μισή μονάδα αποκλείεται.
Η ζωή του παίρνει διαφορετικό
δρόμο και …. Παρ’ ολίγον ο νέος
αυτός να γινόταν επιστήμονας….
που δεν έγινε.