Kala Nea - SEPTEMBER

2 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
ΣΤΗΝ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ
170 Capel St, North Melbourne
Ελληνικά: Κυριακή 9:30-10:45πμ και 6-7μμ.
Αγγλικά: Σάββατο 7-8μμ και Κυριακή 11-
12:15μμ
185 Warrigal Rd, Oakleigh
Ελληνικά: Κυριακή 9:30-10:45πμ.
109 Wood Street, Templestowe
Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ.
ΣΤΟ ΣΥΔΝΕΥ
55 Kingsway, Kingsgrove
Ελληνικά: Κυριακή 10-11πμ
Αγγλικά: Κυριακή 10-11πμ.
ΣΤΗΝ ΑΔΕΛΑΪΔΑ
59 Tait St, Renown Park
Ελληνικά: Κυριακή 10-11:15πμ και 6-7μμ.
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Ένα μήνυμα ζωής και αληθείας από το Λόγο
του Θεού με ομιλητή τον Δρ. Γ. Ζερβόπουλο.
ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ
Ελληνικά: Δευτέρα 9-9:30μμ στο 3ΧΥ
Αγγλικά: Δευτέρα 9:30-10μμ στο 3ΧΥ
ΣΥΔΝΕΥ
Ελληνικά: Τρίτη 7-7:30μμ και Πέμπτη 2-
2:30μμ στο 1683 ΑΜ
ΚΥΡΥΓΜΑΤΑ ΔΙΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ
Εάν θέλετε να ακούσετε λίγα λόγια μέσα από
τον Λόγο του Θεού, μπορείτε να τηλεφωνήσετε
οποιαδήποτε ώρα.
Στην Μελβούρνη (03) 9471 4964
Στο Σύδνεϋ (02) 9503 0700
ΓΡΑΨΕ ΜΑΣ
Αν έχεις απορίες, διανοητικές ή άλλου είδους
πνευματικές δυσκολίες απέναντι
στην αλήθεια περί Χριστού.
Αν χρειάζεσαι μια επαφή, κάποια επίσκεψη,
ένα γράμμα.
Αν αλλάξεις διεύθυνση κατοικίας, για να
το λαβαίνεις ανελλιπώς.
Αν έχεις να μας δώσεις την διεύθυνση κάποιου
φίλου σου ή συγγενούς σου που
θάθελες να το λαβαίνει.
Αν δεν το θέλεις, στείλτε το πίσω και μην
σβήνεις την διεύθυνσή σου.
Εάν θέλετε την Καινή Διαθήκη, γράψτε μας
στις παρακάτω διευθύνσεις:
VIC:
Good News Magazine
PO Box 17, Northcote, VIC 3070
NSW: PO Box 70, Kingsgrove, NSW 2208
Συντηρείται από αυτοπροαιρέτους
προσφοράς.
PO Box 17, Northcote, VIC 3070
Εάν θέλετε να μας βρείτε στο INTERNET:
www.GreekFreeChurch.org.au
Το περιοδικό αυτό αποστέλλεται ΔΩΡΕΑΝ και ΔΕΝ ΕΧΕΙ καμία σχέση
με την οργάνωση των Μαρτύρων Του Ιεχωβά.
This magazine is Print Post Approved PP.340646/00009
Printed by Good News Magazine, PO Box 17 Northcote, VIC 3070

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ, 2023 3
Μια μικρή κορνίζα και ένας λόγος
με καλογραμμένα γράμματα:
«Μπαμπά μη τρέχεις. Πρόσεχε
μήπως δεν με ξαναδείς. Μήπως
δεν ξανακούσω την φωνή σου».
Μια άλλη με
γράμματα που
τα διαβάζεις
με ευκολία:
«Μη καπνίζετε».
Ήθελε
καθαρό τον
τόπο της δουλειάς του. Συνηθισμένες
αυτές οι μικρές αγγελίες
στα «ταξί».
Όμως ξεχώριζε μια. Τί έγραφε;
Δεν το βρίσκεις συχνά. Πολύ σπάνια
αυτή του είδους οι επιγραφές.
Ακούστε: «Ο Χριστός μόνον δίδει
ειρήνη». Μια φωνή από έναν ο-
δηγό ταξί. Μια ομολογία δοκιμασμένη.
Ακούει όλες τις φωνές. Βλέπει
όλες τις ανάγκες. Ζει στον κόσμο
που είναι όλο αντιδικία και μάχες.
Όλο φθόνο και κακία. Δέχεται στο
ταξάκι του κάθε λογής ανθρώπους.
Για όλους αυτούς έχει να
πει ένα λόγο. Είναι η δική του ο-
μολογία, η λύση στα άλυτα προβλήματα.
Το πλήρωμα της ανθρώπινης
ζωής.
Η απάντηση στα μεγάλα ερωτηματικά
είναι
ακριβώς αυτή
η επιγραφή:
«Ο Χριστός μόνον
δίδει την
ειρήνη».
Σήμερα αυτός
είναι ο αγώνας στον κόσμο. Γ’
αυτό μιλούν στα συμβούλια. Τρέχουν
σε Ανατολή και Δύση, να
στερεώσουν τούτο το ύψιστο α-
γαθό. Ανθρώπινα μέτρα και προγράμματα.
Αγώνες και κόποι χωρίς
αποτέλεσμα. «Φωνάζουν ειρήνη,
ειρήνη και δεν είναι ειρήνη».
Γιατί φωνάζουν ειρήνη και
έρχεται πόλεμος;
«Δεν είναι ειρήνη εις τους ασεβείς»
λέει ο Θεός (Ησαία νζ/21).
Δεν είναι ειρήνη και ασφάλεια
εις τους εργαζομένους την αδικία
και το κακό. Ο λαός μου με εγκατέλειψε
ημέρας ατελευτήτους. Η

4 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
αμαρτία του λαού, η δική μας α-
νομία, απομάκρυνε την ειρήνη, α-
ποχωρίσθηκε για την ανομία του
ο λαός από τον Ιησού Χριστό που
είναι «Ο Άρχων της Ειρήνης». (Ησαίας
θ/6). Ο ποιών ειρήνη είμαι
Εγώ ο Κύριος, Αυτός είναι ο Λόγος.
Αυτή είναι η φωνή της μικρής
επιγραφής.
Ο Χριστός είπε, ενώ ακόμη
περπατούσε στη γη: «Ειρήνη α-
φήνω σε σας. Ειρήνη την Εμήν
δίδω εις εσάς. Ουχί καθώς ο κόσμος
δίδει σας δίδω Εγώ. Ας μη
ταράττεται η καρδία σας, μηδέ ας
δειλιά» (Ιωάν. ιδ/27).. «Ο Χριστός
μόνον δίνει την Ειρήνη».
Η τιμωρία που έφερε την δική
μας ειρήνη ήταν πάνω σ’ Αυτόν
και όλοι εμείς διά των πληγών Αυτού
ιάθημεν, σωθήκαμε, ελευθερωθήκαμε
και έχουμε ειρήνη με
Θεόν.
«Ο Χριστός μόνο δίδει την Ειρήνη».
Δοκίμασε. Μελέτησε το
Ευαγγέλιο της Ειρήνης!!
Ο Τσάρλς Σπέρτζον, σε ένα κήρυγμά
του αναφέρθηκε σε κάποιο
περίεργο βιβλίο, που είχε
διαβάσει κάποτε και
που έφερε τον τίτλο: «Ο
παλιός Ναυτικός».
Μέσα, λοιπόν, σ’ αυτό
το βιβλίο, προφανώς
μυθιστόρημα, αναφέρεται
κάποιο πλοίο, που
το κούρσεψαν νεκροί
ναυτικοί, που είχαν πνιγεί
στον ωκεανό. Νεκροί, λοιπόν,
ήταν αυτοί που τραβούσαν τα
σχοινιά, νεκροί αυτοί που κανονίζανε
τα πανιά, νεκροί αυτοί που
δουλεύανε στο κατάστρωμα.
Ακόμη και ο καπετάνιος
στο τιμόνι και αυτός
ήτανε νεκρός. Και
συμπληρώνει ο άνθρωπος
αυτός του Θεού:
«Κάθε φορά που
μπαίνω σε μερικές εκκλησίες,
τί περίεργο,
θυμάμαι αυτή την αλλόκοτη
ιστορία. Ίσως γιατί παρουσιάζει
κάποια ομοιότητα.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ, 2023 5
Νεκρός είναι αυτός που είναι
στον άμβωνα, χωρίς τη δύναμη
της ζωής του Χριστού, νεκροί οι
πρεσβύτεροι, το ίδιο και οι διάκονοι
και φυσικά και η Εκκλησία. Είναι
τρομερό κάτι τέτοιο, αλλά όχι
ξένο από τον Λόγο του Θεού, που
λέγει: «Όνομα έχεις ότι ζης, αλλά
είσαι νεκρός» (Αποκ. 3).
Από μας εξαρτάται αν οι εκκλησίες
μας θα είναι ζωντανές ή
νεκρές εξ αιτίας της αμαρτίας.
Συχνά, όταν θέλουμε να περιγράψουμε
έναν άνθρωπο σε μεγάλη
φτώχεια, λένε πως είναι
φτωχός σαν τον Ιώβ. Στην Αγία
Γραφή όμως διαβάζουμε πως α-
ντιθέτως ο Ιώβ ήταν πλουσιότατος,
αλλά αιφνιδίως έχασε όλα τα
αγαθά του και έπεσε σε μεγάλη
λύπη ηθική αλλά και υλική, γιατί
συγχρόνως τον κτύπησε και μια
σκληρή αρρώστια.
Όταν βρέθηκε στην απελπισία
αυτή ξεφώνησε: «Γιατί ο Θεός δίνει
το φως σε εκείνον που υποφέρει
και τη ζωή σε εκείνους που έ-
χουν την πίκρα στην ψυχή;» Βρίσκουμε
το ερώτημα αυτό στο κεφ.
3 του βιβλίου του Ιώβ και στο ε-
δάφιο 20. Η ερώτηση αυτή είναι
από τις πιο σκληρότερες που οι
άνθρωποι κάνουν και που έρχεται
συχνά στα χείλη τους. Και με διαφόρους
τρόπους προσπάθησαν
να δώσουν μια απάντηση στην ε-
ρώτηση αυτή. Ακόμα και στο βιβλίο
του Ιώβ βρίσκουμε διάφορες
απαντήσεις στο αιωνιώδες αυτό
ερώτημα. Τρεις φίλοι του Ιώβ ήλθαν
να τον παρηγορήσουν. Και
αυτοί, με τον τρόπο του ο καθένας,
προσπάθησαν να λύσουν το
πρόβλημα που τον απασχολούσε.
Η απάντησή τους ήταν: Ο άνθρωπος
υποφέρει γιατί αμάρτησε,
και υποφέρει ανάλογα με
τις αμαρτίες του. Διαβάζουμε π.χ.
«Για μένα, λέγει ο ένας, το είδα,
όσοι σπέρνουν αδικία θερίζουν
τους καρπούς της. Η πνοή του
Θεού τους θανατώνει και εξαφανίζονται
από τον άνεμο της οργής
του» (κεφ. δ/8-9). Η απάντηση

6 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
αυτή, προφανώς δεν ταίριαζε καθόλου
στην ιδιαίτερη περίπτωση
του Ιώβ, που υπέφερε χωρίς να ή-
ταν ένοχος και αμαρτωλός, τουναντίον
μάλιστα. Στην περίπτωσή
του η απάντηση των φίλων του
δεν είχε διόλου τη θέση της.
Αλλά την απάντηση αυτή, δεν
πρέπει να την παραβλέπουμε και
τόσο γιατί αν δεν ταίριαζε για τον
Ιώβ, ταίριαζε όμως σε πολλές άλλες
περιπτώσεις. Υπάρχουν άνθρωποι
που υποφέρουν για τα
σφάλματα
που διέπραξαν.
Η
αμαρτία είναι
μια
τρέλα με
τρομερές
συνέπειες.
Μερικοί κακοί, πετυχαίνουν στη
ζωή, αυτό είναι αλήθεια. Αλλά
συχνότερα στον κόσμο αυτό οι
άνθρωποι θερίζουν ότι έσπειραν.
Ο μέθυσος, ο εγωϊστής, ο οξύθυμος,
και άλλοι πολλοί ακόμα, βλέπουν
τριγύρω τους όλες τις πόρτες
να κλείνουν, και συνάγουν
πάνω τους τις συνέπειες των
σφαλμάτων τους. Επομένως όταν
υποφέρουμε να σκεφτούμε:
«Μήπως και εγώ φταίω σε κάτι;».
Φυσικά δεν πρέπει να θέτουμε
το ερώτημα αυτό όταν ο πλησίον
μας πάσχει, αλλά όταν εμείς οι ί-
διοι, προσωπικά ο καθένας μας
πάσχει, πρέπει να διερωτώμεθα
μήπως οι ίδιοι είμαστε οι δημιουργοί
της δυστυχίας μας.
Ένας άλλος φίλος παρουσιάσθηκε
στον Ιώβ και ζήτησε να δώσει
μια άλλη απάντηση στο πρόβλημα
που παρουσιάζεται στην
αρχή του
βιβλίου.
Κατ’ αυτόν,
η δυστυχία
δεν είναι
πάντοτε συνέπεια
της
αμαρτίας,
αλλά μπορεί να έχει χαρακτήρα
προειδοποιήσεως. Και να τι διαβάζουμε:
«Ο Θεός μιλάει με διάφορους
τρόπους, και δεν προσέχουμε.
Μιλάει με όνειρα, με οράματα
νυκτερινά, όταν ο άνθρωπος
είναι βυθισμένος σε βαθύ ύπνο.
Τότε τον προειδοποιεί, και θέτει
την σφραγίδα στις οδηγίες του,
για να αποσπάσει τον άνθρωπο

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ, 2023 7
από την αμαρτία και να τον προφυλάξει
από την υπερηφάνεια.
Μιλάει επίσης και με τον πόνο,
και ο άνθρωπος συνέρχεται στη
στρωμνή του, σαν τον τυραννεί ο
πόνος και του τρυπά τα οστά».
(κεφ. λγ/15-19). Η δυστυχία είναι
μια προειδοποίηση, μια κλήση
που μας κάνει να νιώθουμε την α-
θλιότητά μας, και η απελπισία
μας μας σπρώχνει στην αγκαλιά
του Σωτήρα. Η λύση αυτή δεν είναι
πολύ ακριβής όσον αφορά τον
Ιώβ, αλλά είναι
συχνά πολύ αληθινή,
και αποτείνομε
σε όλους ε-
κείνους που έ-
χουν περάσει
από αυτή τη δοκιμασία,
σε εκείνους
που ίσως τη
στιγμή αυτή βρίσκονται στο κρεβάτι
της αρρώστιας. Το πάθημά
σου, φίλε μου αγαπητέ, δεν είναι
ίσως το αποτέλεσμα σφαλμάτων
που διέπραξες, αλλά προειδοποίηση
και πρόσκληση. Και στην κατάσταση
που βρίσκεσθε αυτή τη
στιγμή τρέξετε να ριχθείτε στην α-
γκαλιά του Σωτήρα που νιώθει
τον πόνο σας απόλυτα, γιατί και
Αυτός πόνεσε πάνω στο Σταυρό
του Γολγοθά, και είναι έτοιμος να
σας αγκαλιάσει και να σας δεχθεί.
Ο ίδιος ο Ιώβ βρήκε μια άλλη
λύση ακόμα. Η λύση αυτή ήταν η
υποταγή στο θέλημα του Θεού.
Και είπε: «Μήπως θα διδάξουμε
τον Θεό; Αυτόν που κυβερνά τα
θεία όντα; Ο ένας αποθνήσκει
μέσα στα πλούτη, στην ειρήνη και
στην ευτυχία. Ο άλλος πεθαίνει
στην δυστυχία με πίκρα στην
ψυχή, χωρίς ν’ απολαύση καμμιά
χαρά. Και οι δυο
όμως πλαγιάζουν
στο χώμα»
(κεφ. κ/22-26). Ο
Ιώβ δεν εννοεί
καθόλου το γιατί
κτυπήθηκε από
την δυστυχία.
Δεν καταλαβαίνει
πολλά πράγματα από τη βούληση
του Θεού, αλλά είναι βέβαιος
για την παντοδυναμία του
Κυρίου, έχει εμπιστοσύνη σ’ Αυτόν,
και σκέπτεται πως ένα έ-
χουμε μονάχα να κάνουμε, να υ-
ποταχθούμε στο θέλημά του
Θεού, και όταν μας κτυπά μια δυστυχία
είναι για μας μέγα μυστήριο.

8 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
Αλλά ο ίδιος ο Θεός επαινεί την
ευθυκρισία του υπηρέτη του.
Μας λέγει πως ο Ιώβ μίλησε ορθά
γι’ Αυτόν και το εγκρίνει. Και ανάμεσα
στους αιώνες ο Ιώβ μένει
ένα παράδειγμα υπομονής και υ-
ποταγής στη δοκιμασία. Αλλά ό-
λες αυτές οι ανθρώπινες λύσεις
δεν μας δίνουν
την πραγματική
παρηγοριά. Και
γι’ αυτό είμαστε
ευτυχείς να
ανοίξουμε το
βιβλίο αυτό του
Ιώβ εις τα τελευταία
του κεφάλαια, όπου ο
Θεός, μέσα στην τρικυμία, απαντάει
στον δούλο του. Η απάντηση
αυτή του Θεού βρίσκεται
στα πέντε τελευταία κεφάλαια
του βιβλίου του Ιώβ. Και σας παρακαλώ
να τα διαβάσετε και να τα
ξαναδιαβάσετε, τα υπέροχα αυτά
κεφάλαια.
Κατ’ αρχήν, όταν τα διαβάζουμε,
βρισκόμαστε αποκαρδιωμένοι.
Ο Θεός μιλάει για την δημιουργία,
τον πάγο, τη θάλασσα,
τη βροχή, το χιόνι, τα ζώα, τον ά-
γριο όνο, τη στρουθοκάμηλο, το
άλογο ακόμα και τον ιπποπόταμο
και τον κροκόδειλο, και διερωτώμεθα
πως τέτοια πράγματα μπορεί
να είναι απάντηση στο πρόβλημα
του Ιώβ.
Και όμως αυτή είναι η απάντηση,
γιατί αφού άκουσε τον
Θεό, ο Ιώβ ευχαριστήθηκε απόλυτα.
Είχε διαμαρτυρηθεί έντονα
εναντίον
των φίλων
του που τον
κατηγόρησαν
ότι είχε
αμαρτήσει.
Δεν είπε τίποτε
όταν ο
Ελιού τον παρηγόρησε με λόγια
που δεν ταίριαζαν στην περίπτωσή
του. Και ότι μπόρεσε να
πει ο ίδιος δεν του έδωσε καμία
ανακούφιση. Αλλά όταν μίλησε ο
Θεός, ο Ιώβ απάντησε: «Αναγνωρίζω
πως δύνασαι το παν, και πως
τίποτε δεν είναι αντίθετο στις σκέψεις
σου. Ο οφθαλμός μου σε
είδε, και μετανοώ εν σάκκω και
σποδώ» (κεφ. μβ/4-6). Ηρέμησε.
Γιατί; Γιατί ο Θεός του έδωσε ένα
εξαιρετικό όραμα για την δύναμή
Του και την σοφία Του, που ξετυλιγόταν
στα έργα της δημιουργίας.
Έτσι λοιπόν, φίλοι μου, όταν

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ, 2023 9
υποφέρουμε, όταν αυτό το ερώτημα
τυραννάει το πνεύμα μας:
«Γιατί ο Θεός χαρίζει φως σε κείνους
που υποφέρουν, και τη ζωή
σε κείνους που έχουν την πίκρα
στην ψυχή».
Και προσέξτε, σήμερα έχουμε
περισσότερα εφόδια από τον Ιώβ
για να δυναμωθούμε, επειδή όχι
μονάχα πρέπει να πιστεύουμε
στη σοφία και την παντοδυναμία
του Θεού, μπορούμε και οφείλουμε
να πιστεύουμε στην αγάπη
Του. Όπως υπέφερε ο Ιώβ, και έ-
νας άλλος υπέφερε, και υπέφερε
πιο πολύ από τον Ιώβ. Και ο άλλος
αυτός ήταν ο Υιός του Θεού, που
ήλθε στον κόσμο να μοιραστεί τον
πόνο μας, και να σηκώσει την α-
μαρτία μας. Όταν κοιτάζουμε
στον Σταυρό του Γολγοθά, βλέπουμε
μια βεβαιότητα που μπορεί
και πρέπει να γεμίσει την καρδιά
μας, δηλαδή πως ο Θεός μας
αγαπάει, με μια αγάπη απέραντη.
Αν ξέρουμε αυτό, αν ξέρουμε πως
ο παντοδύναμος Θεός και ο πάνσοφος,
μας αγαπάει, τότε έχουμε
τη δύναμη να υποστούμε τη δοκιμασία
όσο βαριά και να είναι.
Άγνωστοι φίλοι, που τη στιγμή
αυτή με διαβάζετε, είθε να ριχθείτε
στην αγκαλιά του Κυρίου
μας για να πάρετε τη Χάρη Του. Α-
μήν.
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟ
Μια από τις περισσότερο διαδεδομένες,
αλλά τελείως αστήρικτη
θρησκευτική διδασκαλία των
ημερών μας είναι, ότι υπάρχουν
πολλοί δρόμοι που φέρουν προς
τον Θεό. Εάν οι άνθρωποι μας λέγουν
είναι ειλικρινείς, δεν είναι
ζήτημα τι πιστεύουν και σε ποιο
δρόμο ή μονοπάτι ταξιδεύουν,
στο τέλος όλοι θα φθάσουν στον
αυτό προορισμό, στον Θεό που
τους έφερε στην ύπαρξη.
Κάποτε μιλούσε σε ένα μεγάλο
ακροατήριο ένας διάσημος εκπαιδευτικός,
και ανέφερε από την
Παλαιά Διαθήκη, ότι ο Θεός έ-
πλασε τον άνθρωπο για να του
μεταδώσει την δόξα Του, έλεγε δε
ότι, ο σκοπός του Θεού δεν μπορεί
να μη πραγματοποιηθεί.

10 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
Όλοι οι άνθρωποι, έλεγε ο ομιλητής,
είναι αδελφοί, και κατά την
τελευταία μεγάλη περισυλλογή,
ούτε και οι πλέον αμαρτωλοί δεν
θα λείψουν, να είναι παρόντες εις
αυτήν.
Εμείς όμως για να βρούμε τον
δρόμο προς τον Θεό και την αιώνια
ζωή, πρέπει να στραφούμε
στην Βίβλο για οδηγία μας, και όχι
στις εξάρσεις της φαντασίας των
ανθρώπων.
Ο Ιησούς
Χριστός μας
φανέρωσε ότι
υπάρχουν μόνον
δύο δρόμοι.
Ο ένας είναι
ένα ίσιο
και στενό
δρομάκι που οδηγεί στον Θεό και
στην αιώνια ζωή. Ο άλλος είναι έ-
νας πλατύς εύκολος και ευρύχωρος
δρόμος που οδηγεί στην καταστροφή.
Επάνω σ’ αυτόν τον
δρόμο υπάρχουν πάμπολλοι ταξιδιώτες
που απολαμβάνουν τα του
κόσμου και που πολύ λίγο σκέπτονται
την αιωνιότητα, την ο-
ποίαν και δεν πιστεύουν (Ματθ.
ζ/13-14). Επάνω στον στενό
δρόμο ταξιδεύουν πολύ λίγοι
προσκυνητές, αλλά αυτοί έχουν
μια ουράνια λάμψη στο πρόσωπό
τους που φωτίζει το δρόμο τους.
Το στενό δρόμο δεν είναι δύσκολο
να τον βρει κανείς. Όλοι καλούνται
να τον ακολουθήσουν για
να τους φέρει στον Θεό. «Εγώ είμαι,
λέει ο Ιησούς Χριστός, η ο-
δός, η αλήθεια, και η Ζωή. Ουδείς
έρχεται προς τον Πατέρα ειμή δι’
Εμού» (Ιωάν. ιδ/6). Επίσης, εις την
Α΄. Πέτρου γ/18, διαβάζουμε ότι
«Ο Χριστός ά-
παξ έπαθε
διά τας αμαρτίας,
ο δίκαιος
υπέρ
των αδίκων,
διά να φέρει
ημάς προς
τον Θεό». Και, εις Εφεσίους β/18,
μας λέγεται: «Δι’ Αυτού έχομεν
αμφότεροι τις είσοδον προς τον
Πατέρα».
Ο Χριστός είναι το φως που ο-
δηγεί κάθε άνθρωπο προς τον
Θεό. Ο Χριστός είναι ο μοναδικός
δρόμος που φέρνει προς τον Θεό.
Ώστε το ζήτημα της σωτηρίας,
δεν είναι ζήτημα ειλικρινείας, ή
να νομίζουμε ότι υπάρχουν πολλοί
δρόμοι που μας φέρνουν στον

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ, 2023 11
ουρανό, αλλά είναι ζήτημα πίστεως.
Η Αγία Γραφή δεν εξετάζει
τι πιστεύεις, ή τι νομίζεις, αλλά σε
Ποιον πιστεύεις. Η Αγία Γραφή
δεν ξέρει πολλούς δρόμους σωτηρίας,
γνωρίζει μόνον έναν, και
προειδοποιεί ότι άνευ Χριστού
δεν υπάρχει σωτηρία. «Δεν υπάρχει
δι’ ουδενός άλλου σωτηρία.
Διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό
τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ
των ανθρώπων, διά του οποίου
πρέπει να σωθώμεν» (Πράξεις
δ/12).
Δέξου λοιπόν, αγαπητέ, τον Ιησού
Χριστό, και ακολούθησέ Τον,
διότι Αυτός είναι ο μοναδικός
δρόμος που θα σε φέρει στον Θεό
και στην αιώνια ζωή. Πίστεψε με
την καρδιά σου ότι ο Χριστός πέθανε
επάνω στον Σταυρό και για
τις δικές σου αμαρτίες, και ότι α-
νέστη για να σου χαρίσει τη σωτηρία
σου και όλες τις ουράνιες ευλογίες.
Διότι «Εάν ομολογήσης
διά του στόματός σου τον Κύριον
Ιησούν, και πιστεύσης εν τη καρδιά
σου ότι ο Θεός ανέστησεν Αυτόν
εκ νεκρών, θέλεις σωθή» (Ρωμαίους
ι/9)
«…ιδέτε οποίαν αγάπην έδωκεν εις ημάς ο πατήρ» (Α΄. Ιωάν. γ/1).
Άχ!, πόσο θα ήθελα να είχα τη
χαρά και την πληρότητα, που
βλέπω στα λόγια σας και στη συμπεριφορά
σας. Μα και πάλι,
δόξα να έχει το όνομα του Χριστού.
Είμαι και νέα ακόμη εις την
πίστη. Μα επί τέλους βρήκα αυτό
που ζητούσα.
Ήμουν μια κοπέλα σαν όλες τις
άλλες. Διάλεξα το επάγγελμα της
δασκάλας, γιατί μου αρέσει. Μα
δεν μπόρεσα να το ασκήσω για
πολύ καιρό, γιατί παντρεύτηκα,
μετά από έξη χρόνια. Ο σύζυγός
μου εμπορευόμενος, με ανάγκασε
να περιορισθώ στο σπίτι
μου και στην οικογενειακή ζωή. Η
ζωή μας ήτανε αρκετά άνετη και
την γέμιζε η φροντίδα των παιδιών.
Πολύ γρήγορα όμως έχασα τον
άνδρα μου. Αυτό με λύπησε μα

12 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
δεν με γονάτισε. Δεν είμαι από
αυτούς τους χαρακτήρες. Με παιδιά
και τόσες υποχρεώσεις, αμέσως
ρίχθηκα στο εμπόριο. Και όχι
να συνεχίσω το εμπόριο του συζύγου
μου, μα κάτι τελείως διαφορετικό
και δικό μου. Ήμουν άνθρωπος,
που δεν μπορούσα να
συμβιβασθώ με την ήττα. Τόσο α-
νάγκη από τα χρήματα δεν είχα,
αλλά το έκανα αυτό, για να έχω
μια απασχόληση και μια διέξοδο
στην δραστηριότητά μου. Στους
υπαλλήλους που είχα, έδωσα ε-
ντολή αυστηρή, να μην αδικήσουν
άνθρωπο και να μην κλέψουν
κανέναν, ούτε και στο ελάχιστο.
Ήτανε κάτι, που δεν με ά-
ρεσε καθόλου.
Τα χρόνια
περνούσαν
γρήγορα και
ενώ τα παιδιά
μου μεγάλωναν,
εγώ γερνούσα.
Πόσο
χρονών με κάνετε
τώρα; Θα
λέτε μέσα σας πως είμαι γύρω
στα εξήντα, το πολύ εξήντα πέντε.
Μα όχι. Πλησιάζω τα ογδόντα.
Μένω με την κόρη μου, τον γαμπρό
μου, την εγγονή μου που
σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο. Μα
όσο περνούσαν τα χρόνια και α-
ναγκαζόμουν να απομακρύνομαι
από τις απασχολήσεις μου, τόσο
με κατελάμβανε, στον έντονο
βαθμό, ένα συναίσθημα ανικανοποίητο
που με έπνιγε και μου
προκαλούσε μελαγχολία και νευρικότητα.
Τα παιδιά μου αγωνιζόντουσαν
να με διασκεδάσουν, με
κάθε τρόπο, αλλά όλα αυτά δεν
φέρνανε κανένα αποτέλεσμα. Α-
ντίθετα μάλιστα με απωθούσαν
περισσότερο. Και όταν μου λέγανε,
να πάμε σε κανένα κέντρο,
απαντούσα, πως «δεν πάω εγώ
να ξεπλύνω, γλύφοντας, τα κουταλοπήρουνα,
που πριν από μένα
τα γλύψανε τόσοι άλλοι».
Το κακό πλήθαινε. Μια μέρα,
μάλλον Κυριακή
βράδυ,
οι δικοί μου
φύγανε και έ-
μεινα στο
σπίτι. Η πλάκα
που με πλάκωνε
έγινε βαριά.
Μαύρες
σκέψεις αυτοκτονίας φτερούγισαν.
Δεν μπορούσα να μείνω
άλλο. Αν και νύχτα, έβαλα ένα
παλτό και βγήκα από την οδό Α-
βέρωφ τραβώντας και εγώ δεν
ξέρω που, αλλά σαν να πήγαινα

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ, 2023 13
σε κάποια εκκλησία. Είχα να πατήσω
το πόδι μου σε εκκλησία
χρόνια και χρόνια. Σ’ αυτήν την
κατάσταση έφθασα στην οδό
Σουμερλή. Εκεί άκουσα μουσική
από ύμνο. Με το αυτί έψαξα και
βρήκα το μέρος που έβγαινε η
μουσική. Μπήκα μέσα και κάθισα
στο τέλος. Την ίδια στιγμή, η
πλάκα που με πλάκωνε έφυγε και
με κατέλαβε μια μεγάλη ευφορία.
Άκουσα το κήρυγμα. Μα δεν κατάλαβα
πολλά. Γύρισα στο σπίτι
και οι δικοί μου ήτανε καθισμένοι
στο τραπέζι. Κάθισα και εγώ. Όλοι
με κοίταζαν περίεργα. Στο τέλος η
κόρη μου με ρώτησε, τι μου συμβαίνει.
Τότε και εγώ της απάντησα
«πως απέκτησα εραστή».
Γέλασαν όλοι και μου είπαν, πως
δεν είχαν καμιά αντίρρηση, φθάνει
να είμαι ευτυχισμένη. «Μα
δεν με ρωτάτε ποιος είναι αυτός;».
Λοιπόν Αυτός που με έκανε
ευτυχισμένη και μου έδωσε ζωή
είναι ο Ιησούς Χριστός. Πόσο τον
ευγνωμονώ. Μου έδωσε χαρά,
νόημα στη ζωή, ύπνο το βράδυ
και πίστη για την αιωνιότητα.
Αυτό ήτανε που μου έλειπε
τόσα και τόσα χρόνια ο Χριστός ο
χορτασμός της ψυχής μου!!
«…. παρ’ ολίγον με πείθεις να γίνω Χριστιανός» (Πράξεις κς/28).
Καμιά φορά, η ζωή μας παίζει
άσχημα παιχνίδια. Δημιουργεί
καταστάσεις τέτοιες, που την α-
ποτυχία μας την κάνουν ακόμη
πιο πικρή και το δράμα μας ακόμη
πιο βαρύ. Σκεφθείτε έναν νέο,
που διαβάζει για να δώσει εξετάσεις
στο Πανεπιστήμιο και τόσο
πολύ ταλαιπωρείται πάνω στο
θέμα αυτό. Ξημεροβραδυάζεται
πάνω στα βιβλία. Δίνει τις εξετάσεις
του και περιμένει το αποτέλεσμα.
Και να τι συμβαίνει: Επιτυγχάνει,
αλλά έρχεται επιλαχών
και για μισή μονάδα αποκλείεται.
Η ζωή του παίρνει διαφορετικό
δρόμο και …. Παρ’ ολίγον ο νέος
αυτός να γινόταν επιστήμονας….
που δεν έγινε.

14 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
Στο φτωχό παράδειγμά μας, ο
νέος αυτός ατύχησε. Το κακό είναι
η αποτυχία να προέλθει από
μας τους ίδιους. Τότε στον καιρό
της μεταμέλειας, η πίκρα και η α-
πογοήτευση θα είναι τρομερές.
Παρ’ ολίγον….
Ρωμαίος τοπικός βασιλιάς
στην Ιουδαία ήταν ο Αγρίππας.
Είχε επισκεφθεί τον Φήστο, διοικητή
της περιοχής από τον οποίο
και φιλοξενήθηκε, αυτός και η γυναίκα
του. Όπως τώρα, και τότε, η
ανία έτρωγε τους μεγάλους. Τίποτε
δεν τους διασκέδαζε. Παράλληλα,
είχε α-
κούσει πως στα
κρατητήρια, υπόδικος
έμενε ένα
περίεργο πρόσωπο,
που τον
κατηγορούσαν οι
Ιουδαίοι με μίσος
και πάθος, αλλά
αυτός στο όνομα του Χριστού,
είχε οργώσει όλο τον τότε γνωστό
κόσμο ιδρύοντας Εκκλησίες. Έτσι,
είτε για να διασκεδάσει την ανία
του, είτε γιατί προσδοκούσε κάποιο
οικονομικό όφελος, ζήτησε
να ακούσει τον απ. Παύλο.
Ευκαιρία του δόθηκε του Παύλου.
Με λαχτάρα ο αλυσοδεμένος
αυτός μάρτυρας, του μιλούσε για
την προσωπική του ιστορία και
για την παρουσία τη θαυμαστή
του Χριστού στη ζωή του. Ο τρόπος
του, η δύναμή του, επηρέασαν
τόσο πολύ τον Αγρίππα, που
σε μια στιγμή, χωρίς να το προσέξει,
φώναξε: «Παρ’ ολίγον με πείθεις
να γίνω χριστιανός». Για μισή
μονάδα έμεινε έξω από την χάρη
του Θεού. Και το δραματικότερο
όλων, αυτός βαθμολόγησε το
γραπτό του.
Εάν υπάρχει ταξινόμηση στην
κόλαση, οι παρ’ ολίγον χριστιανοί
αποτελούν την πλειοψηφία. Είναι
αυτοί που άκουσαν
για την α-
γάπη του Χριστού
και συγκινήθηκαν.
Είναι αυτοί
που γνώρισαν
το νόημα του
Σταυρού και θαύμασαν.
Είναι αυτοί
που είδαν την δύναμη του Χριστού
να αναγεννά και έμειναν κατάπληκτοι.
Είναι αυτοί που είδαν
την ευτυχία των αληθινών πιστών
και ζήλεψαν. Είναι αυτοί, που
βρέθηκαν τόσο κοντά στο θαύμα
του Θεού, ένα βήμα, ένα σκαλοπάτι,
μα έμειναν έξω. Έμειναν στο
σκοτάδι γιατί αυτοί το θέλησαν.
Για ένα καπρίτσιο. Για μια μικρή

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ, 2023 15
αναβολή. Για να σκεφθούν α-
κόμη, επειδή δείλιαζαν, για τη
γνώμη των ανθρώπων της αμαρτίας.
Γιατί, με μια λέξη, στάθηκαν
ανόητοι.
Και κάτι άλλο ακόμη. Είναι και
θα είναι οι πιο δυστυχισμένοι.
Άλλο
να δώσεις λευκή
κόλλα στα γραπτά
σου και άλλο να
μείνεις απ’ έξω
για μισή μονάδα.
Για μια ασήμαντη
μικρή επιπολαιότητα.
Όταν, η χάρη του Θεού,
χτυπά την πόρτα της καρδιάς σου,
με έναν οποιονδήποτε τρόπο, μη
φερθείς τόσο ανόητα, σαν τον βασιλιά
Αγρίππα. Είναι η πιο κρίσιμη
στιγμή της ζωής σου αυτής και της
άλλης. Πάρε γρήγορα την απόφαση,
χωρίς αναβολή και πες
«Κύριε σώσε με
και εμένα, όπως έ-
σωσες τόσους α-
μαρτωλούς. Στη
χάρη της θυσίας
σου και του σταυρού
σου παραδίδομαι».
Και το
θαύμα της σωτηρίας
σου θα γίνει αμέσως.
Κάθε άνθρωπος που το χέρι
του Θεού τον οδήγησε στον Χριστό,
έχει να διηγηθεί και μια ιστορία,
που δείχνει τον τρόπο που
χρησιμοποίησε ο Θεός για την ε-
πιστροφή του.
Μια από όλες αυτές είναι και η
ιστορία που παραθέτουμε, η ι-
στορία ενός Βρετανού πιστού που
έχει αρκετή ιδιοτυπία. Ας την παρακολουθήσουμε
όπως την διηγείται
ο ίδιος:
Κατοικούσα σε ένα γραφικό
χωριό, το σπίτι μου ήταν κοντά
στο κοιμητήρι. Εκεί συνήθιζα να
περνώ τον καιρό μου βοηθώντας
τον ιεροκήρυκα και κάνοντας με
μεγάλη μου χαρά τα θελήματα
της εκκλησίας. Ιδιαίτερη όμως
χαρά ένιωθα όταν επρόκειτο να
χτυπήσω τις καμπάνες. Μάλιστα
στο χωριό μου συνηθιζόταν τη
στιγμή που θα έφερναν κάποιο
νεκρό στην εκκλησία, να χτυπούν

16 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
οι καμπάνες τόσους χτύπους, όσα
ήταν και τα χρόνια του πεθαμένου.
Γι’ αυτό κάθε φορά που φέρνανε
νεκρό έτρεχα να ρωτήσω
«πόσους χτύπους;». Σαράντα μου
απαντούσε παραδείγματος χάριν
ο ιεροκήρυκας.
Δεν ήξερα δε πως να το εξηγήσω,
μα κάθε φορά που οι χτύποι
ήταν πολλοί, ένιωθα μέσα
μου μεγάλη ευχαρίστηση και ανακούφιση
κάτι σαν χαρά. Όταν ό-
μως ήταν λίγοι κάποια ανησυχία
και μελαγχολία μου γέμιζε την
καρδιά. Μια φορά που πήγα να
ρωτήσω τον ιεροκήρυκα για τους
χτύπους, με απάντηση «δεκάξη».
Αμέσως ένιωσα ένα ρίγος να περιλούει
την παιδική μου ύπαρξη.
Οι χτύποι ήταν τόσοι,
όσα ήταν και τα χρόνια
μου, ώστε, σκέφθηκα,
μπορεί και εγώ
να πεθάνω στα δεκάξη,
πριν φθάσω
στα σαράντα ή στα ε-
ξήντα χρόνια. Στη
σκέψη αυτή ένας φόβος
με έπιασε, και
συγχρόνως μια ερώτηση
ορθώθηκε μέσα μου. Πού
θα πας σαν φύγεις από τούτον τον
κόσμο;
Οι σκέψεις αυτές έγιναν α-
φορμή να διαβάσω πιο προσεκτικά
το Λόγο του Θεού, και με τη
βοήθεια του ιεροκήρυκα, γνώρισα
τον Χριστό, που είναι ο άρτος
της ζωής από τον Οποίον ό-
ποιος φάει θα ζήσει αιώνια. «Εγώ
είμαι ο άρτος ο ζων. Ο καταβάς εκ
του ουρανού. Εάν τις φάγη εκ
τούτου του άρτου, θέλει ζήσει εις
τον αιώνα» (Ιωάν. ς/51).
Γνώρισα Εκείνον που είναι η α-
νάσταση και η ζωή. «Εγώ είμαι η
ανάσταση και η ζωή. Ο πιστεύων
εις Εμέ, και αν αποθάνη, θέλει ζήσει»
(Ιωάν. ια/25). Και τώρα είμαι
βέβαιος, ότι όταν φύγω από τον
κόσμο αυτό, θα ζήσω μαζί του
αιώνια. «Πάτερ, εκείνους τους ο-
ποίους μοι έδωκας,
θέλω, όπου είμαι
εγώ, να είναι και εκείνοι
μετ’ εμού» (Ιωάν.
ιζ/24).
Έτσι, συμπέρανε ο
Βρετανός, διά της πίστεώς
μου στον Χριστό,
έφυγαν από
πάνω μου ο φόβος
του θανάτου και η α-
βεβαιότητα του μέλλοντος. Και
τώρα ζω μια ζωή χαράς, ειρήνης
και βεβαιότητας δοξάζοντας τον

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ, 2023 17
Θεό, για όλες τις ευλογίες που
μου έδωσε.
Η ιστορία αυτή μιλάει και σε
σένα φίλε. Πόσοι χτύποι θα ακουστούν
άραγε όταν θα αναχωρήσεις
και εσύ από τον εφήμερο
αυτό κόσμο;
Μπορεί 40 ή 60 ή 70 ή και 80,
ίσως όμως και λιγότεροι, ή ακόμη
και τόσοι όσα είναι τα χρόνια σου,
τώρα που διαβάζεις την ιστορία
αυτή. Ο Δαβίδ οδηγούμενος από
το Άγιο Πνεύμα λέει: «Ο άνθρωπος
ομοιάζει την ματαιότητα αι η-
μέραι αυτού είναι ως σκιά παρερχομένη»
(Ψαλμός ρμδ/4).
Μη διστάσεις λοιπόν να έλθεις
και εσύ στην πηγή της ζωής τον
Χριστό, να πιστέψεις σ’ Αυτόν, και
τότε θα έχεις και εσύ μια ιστορία
χαράς σωτηρίας και βεβαιότητας
να διηγηθείς για τον εαυτό σου,
και θα γίνεις αιτία να χαρεί και ο
ουρανός: «χαρά γίνεται εν τω ουρανώ
δι’ ένα αμαρτωλόν μετανοούντα»
(Λουκά ιε/7-10).
ΠΕΘΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΤΟΥ
Σε μια επιδημία χολέρας, ένα
μεγάλο νοσοκομείο της Βοστώνης,
ήταν γεμάτο από χολερικούς
και τους είχαν απομονώσει και
τους υπέβαλαν σε θεραπεία. Ένα
από τα κυριότερα θεραπευτικά
μέσα ήταν ο αντιχολερικός ορρός.
Όταν λοιπόν το νοσοκομείο εφοδιάστηκε
με πολλές χιλιάδες αντιχολερικές
ενέσεις, ο κάθε ασθενής
παρακαλούσε να τον μπολιάσουν
για να προλάβει να σωθεί.
Όλοι οι ασθενείς σηκώθηκαν και
γύμνωσαν τα στήθη τους για να
τους κάνει ο γιατρός την ένεση.
Μόνον ένας από τους αρρώστους
έμεινε ακίνητος στο κρεβάτι του
και έβριζε όλους τους άλλους. Αυτός
ήταν ένας ημιπαράφρονας ο-
νομαζόμενος Κλάρ.
--Δεν ήλθες για να μπολιασθείς,
Κλάρ; Τον ρωτούσαν.
--Δεν έχω ανάγκη. Ας είναι
καλά ο οργανισμός μου. Εγώ είμαι
ακατάβλητος, έλεγε κομπάζοντας
ο Κλάρ.
Ο γιατρός, όταν επιθεώρησε
τους άλλους ασθενείς, ήλθε και
στον Κλάρ. «Πώς αισθάνεσαι τον
εαυτό σου;» τον ρώτησε.

18 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ
--Είμαι ακμαιότατος, απάντησε
ο Κλάρ, έχω οργανισμό που
δεν χρειάζεται τα φάρμακά σας.
Ο γιατρός τότε αντελήφθη την
ψυχολογική κατάσταση αυτού
του ανθρώπου, του εξήγησε την
ανάγκη και τον κίνδυνο εάν δεν υ-
πεβάλλετο αμέσως σε θεραπεία
του αντιχολερικού ορρού, και ό-
ταν τον είδε να επιμένει, διέταξε
τους νοσοκόμους
να τον εμβολιάζουν
διά
της βίας. Το θέαμα
ήταν κωμικό
και τραγικό
μαζί. Ο
Κλάρ αντιστεκόταν,
έβριζε,
και τέλος επετέθη με μανία εναντίον
του νοσοκόμου, άρπαξε απ’
τα χέρια του τη σύριγγα με την έ-
νεση, την έρριξε κάτω με αγανάκτηση
και την ποδοπάτησε. Την
άλλη μέρα το πρωί ο Κλάρ έμενε
ακίνητος και άφωνος στο κρεβάτι
του, και όταν πέρασαν λίγες ώρες
πέθανε. Στην πλάκα του τάφου
του έγραψαν την αιτία του θανάτου
του , με τις λέξεις: «ΠΕΘΑΝΕ
ΑΠΌ ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΤΟΥ».
Αγαπητέ, υπάρχει μια αρρώστια
χειρότερη από την χολέρα ε-
πιδημία, που είναι ξαπλωμένη σε
όλη την ανθρωπότητα. Η ασθένεια
αυτή είναι η ΑΜΑΡΤΙΑ. Είναι
πολύ χειρότερη από την χολέρα
γιατί οδηγεί τον άνθρωπο σ’αυτή
την ζωή στην δυστυχία και αθλιότητα,
και μετά τον θάνατο μακριά
από τον Θεό.
Για την επιδημία
αυτή της
αμαρτίας, η α-
γάπη του Θεού
μας ετοίμασε
ένα αλάνθαστο
φάρμακο προς
θεραπεία. Το
φάρμακο αυτό
είναι το ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΑΥΤΟΎ,
που χύθηκε από τον Σταυρό, για
να μας «καθαρίση από πάσης α-
μαρτίας, και να μας παραστήση ε-
νώπιον του Θεού αγίους, αμώμους
και ανεγκλήτους διά της πίστεως»
(Α΄. Ιωάν. α/7, Κολοσ.
α/22).
Δυστυχώς όμως υπάρχουν άνθρωποι
που πάσχουν από τη φοβερή
αυτή αρρώστια της αμαρτίας
και δεν θέλουν να κάνουν

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ, 2023 19
χρήση του φαρμάκου αυτού, δηλαδή
δεν θέλουν να πιστέψουν
στο έργο αυτό του σταυρωθέντος
Χριστού που έγινε χάρη της Σωτηρίας
των, και περιφρονούν το μυστήριο
της αγάπης και της χάρης
του Θεού που έγινε γι’ αυτούς.
Αγαπητέ φίλε, αν ακόμη δεν
πίστεψες και δεν έδωσες την καρδιά
σου στον Χριστό, πάσχεις και
συ από την ίδια αρρώστια.
Γι’ αυτό σε
παρακαλώ χάρη
του Χριστού, που
σε πλήρωσε με το
πολύτιμό Του αίμα,
μην είσαι αγνώμων
και πεισματάρης ό-
πως ο άφρων Κλάρ του διηγήματός
μας και μην περιφρονήσεις τη
σωτηρία που σου προσφέρεται
από τον Θεό. Άνοιξε την καρδιά
σου για να δεχθεί τη σωτηρία του
Χριστού, που την πλήρωσε διά
του σταυρικού Του θανάτου.
Για να βρουν θεραπεία από
σωματικές αρρώστιες οι άνθρωποι,
παραδίδουν τους εαυτούς
των στις βελόνες των γιατρών και
στα μαχαίρια των χειρούργων, και
τους πληρώνουν ακριβότατα. Η α-
σθένειά σου, δηλαδή η αμαρτία
σου, έχει αποτελέσματα αιωνίως
ολέθρια, και ο Θεός όλα αυτά τα
έριξε επάνω στον Ιησού Χριστό,
για να δώσει τη σωτηρία δωρεάν
σε σένα.
Αναγνώστη, μην απορρίψεις
με το πείσμα σου όπως ο Κλάρ, το
αλάνθαστο φάρμακο του Θεού,
τον Ιησού Χριστό, διαφορετικά θα
είσαι εσύ η αιτία της δυστυχίας
σου και εδώ στη
γη αυτή και στην
αιωνιότητα. Έλα
λοιπόν στον Ιησού
Χριστό που σου
δίνει δωρεάν την
αιώνια ζωή και
την ουράνια Βασιλεία,
αλλιώς πρόσεξε, γιατί θα είσαι
εσύ ο ίδιος ο αίτιος να βρεθείς
σε μια αθλία αιωνιότητα. Επειδή:
«Όστις πιστεύει εις τον Υιόν, έχει
ζωήν αιώνιον, όστις όμως απειθεί
εις τον Υιόν, δεν θέλει ιδεί ζωήν,
αλλ΄η οργή του Θεού μένει επάνω
αυτού» (Ιωάν.. γ/36).
Και «Όστις έχει τον Υιόν, έχει
την ζωήν. Όστις δεν έχει τον Υιόν
του Θεού, την ζωήν δεν έχει» (Α΄.
Ιωάν. ε/12).

20 ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΕΑ