Wychowanie fizyczne i sport w szkole - Senat RP

przez dr. R. tomika 7 okazuje się jednak, że spośród trzech sposobów realizacji czwartej
godziny wychowania fizycznego (zajęcia lekcyjne, pozalekcyjne, pozaszkolne) dominująca
większość szkół – 76,4% – wybrała wariant najprostszy organizacyjnie, czyli system
klasowo-lekcyjny. Czy będzie inaczej? Czy szkoły poradzą sobie z organizacją zajęć tak,
aby uczniowie mieli możliwość realizacji swoich zainteresowań? miejmy nadzieję, że tak.
Podstawy prawne już są, trzeba tylko je wdrożyć do praktyki szkolnej. zarówno lekcje
wychowania fizycznego, jak i zajęcia obligatoryjne do wyboru powinny stwarzać okazję
do zapoznania ucznia z różnymi wartościami aktywności fizycznej i powinny dostarczać
pozytywnych przeżyć emocjonalnych, sprawiać przyjemność, dostarczać radości. Według
mnie w nowych podstawach programowych brakuje zapisu dotyczącego tego problemu.
W materiałach informacyjnych przygotowanych w związku z poprzednią reformą programową
wyodrębniono rozdział Polubić wychowanie fizyczne. 8 Obecnie brakuje tego akcentu.
można było taki zapis uwzględnić w celach wychowania fizycznego lub w zalecanych
warunkach i sposobach realizacji.
moim zdaniem, dyskusyjne jest włączenie do programu wychowania fizycznego (piszę
„do programu”, ponieważ podstawy programowe są wytycznymi do opracowywania programów
szkolnych) gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej wyodrębnionego działu Edukacja
zdrowotna. Cele szczegółowe w nim wytyczone wykraczają poza sferę aktywności
fizycznej. Obejmują swoim zakresem niemal wszystkie obszary określane pojęciem zachowań
prozdrowotnych: pozytywne myślenie, budowanie poczucia własnej wartości, wiary
w siebie, podejmowanie decyzji, utrzymywanie dobrych relacji z innymi, oddziaływanie
na środowisko, organizowanie czasu pracy i czasu wypoczynku, umiejętne porozumiewanie
się z innymi ludźmi, umiejętność rozwiązywania konfliktów, efektywne radzenie sobie
z zadaniami i wyzwaniami codziennego życia i inne. efekty kształcenia ucznia wynikające
z edukacji zdrowotnej wyrażają się tym, że : „omawia zalecenia…, wymienia czynniki…,
wyjaśnia związek…, wyjaśnia relacje…, omawia zasady…, omawia przyczyny…, wymienia
przyczyny…”. Dla porównania, wśród osiągnięć ucznia wynikających z wychowania
fizycznego dominują bardziej wymierne: „mierzy tętno…, wylicza oraz interpretuje…, planuje
i wykonuje…, jest w stanie…, dobiera…, kozłuje…, rzuca…, dokonuje oceny…”,
chociaż niektóre z programowych treści szczegółowych mają również charakter typowo intelektualny,
są ukierunkowane na rozumienie potrzeby aktywności fizycznej przez ucznia.
Wybrane treści z podstaw programowych wychowania fizycznego
– „trening zdrowotny”
1. Omawia zmiany zachodzące w organizmie w czasie wysiłku fizycznego.
2. Wskazuje korzyści z aktywności fizycznej w terenie.
3. Omawia korzyści dla zdrowia z podejmowania różnych form aktywności fizycznej w kolejnych
okresach życia człowieka.
4. Opracowuje i demonstruje zestaw ćwiczeń kształtujących wybrane zdolności motoryczne.
5. Opracowuje rozkład dnia, uwzględniając proporcje między pracą a wypoczynkiem, wysiłkiem
umysłowym a fizycznym.
6. Wylicza oraz interpretuje własny wskaźnik wagowo-wzrostowy (Bmi).
Konsekwencją włączenia edukacji zdrowotnej do wychowania fizycznego jest konieczność
prowadzenia zajęć z wychowania fizycznego (edukacji zdrowotnej) w sali lekcyjnej
7 Praca w maszynopisie.
8 ministerstwo edukacji Narodowej, O wychowaniu fizycznym, „Biblioteczka Reformy” nr 26, Warszawa
2000.
35