Wychowanie fizyczne i sport w szkole - Senat RP

prowadzenia obowiązkowego modułu: edukacja zdrowotna w gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych.
Jest to zupełnie nowe zadanie, zarówno pod względem formy (zajęcia
w klasie, prowadzone metodami aktywnymi), jak i treści (duży udział zagadnień zdrowia
psychospołecznego i umiejętności życiowych). Należy zatem:
– zaoferować nauczycielom, w pierwszej kolejności gimnazjów, możliwość odbycia
szkolenia na odpowiednio zaprogramowanych i prowadzonych kursach, organizowanych
przez ośrodki doskonalenia nauczycieli i szkoły wyższe;
– umożliwić im uzyskanie konsultacji i pomocy w zakresie realizacji modułu edukacja
zdrowotna (Woynarowska, 2009).
W związku z powyższym celem mojego głosu w dyskusji jest przedstawienie własnego
stanowiska dotyczącego trzech spraw związanych z tematem. Po pierwsze, zwrócenie
uwagi na charakter, zadania i miejsce nauczyciela wychowania fizycznego jako edukatora
zdrowia we współczesnej szkole i zaproponowanie sposobu dokształcania zdrowotnego.
Po drugie, przybliżenie aktualnej sytuacji demograficznej i zdrowotnej naszych dzieci, ukazujące
stopień ważności sytuacji. Po trzecie, przedstawienie opinii studentów aWF-u i pracujących
pielęgniarek na temat tego, kogo widzą w roli edukatora zdrowia w szkole i co
sami robią, aby nie chorować.
W badaniach sondażowych wzięło udział 68 pracujących pielęgniarek, studiujących na
pierwszym i drugim roku studiów pomostowych w instytucie zdrowia Państwowej Szkoły
Wyższej im. Jana Pawła ii w Białej Podlaskiej i 128 studentów akademii Wychowania Fizycznego
w Warszawie kończących studia w zamiejscowym wydziale w Białej Podlaskiej.
Wśród respondentów zastosowano dobór losowy.
uwarunkowania zdrowia dzieci i młodzieży
Pierwszym źródłem i szkołą zdrowia dla każdego z nas jest rodzina (z dominującą rolą
„głowy kobiecej”), to ona stawia fundamenty zdrowia fizycznego, psychicznego, społecznego,
duchowego i prokreacyjnego, będące potencjałem i zasobem zdrowotnym determinującym
jakość życia na każdym etapie rozwoju osobniczego i społecznego człowieka.
O zdrowiu w dorosłości w dużym stopniu decyduje już okres płodowy i niemowlęcy, czyli
styl życia i samopoczucie matki, która automatycznie przekazuje dziecku to wszystko, co
przeżywa. Następne ważne determinanty zdrowego rozwoju dziecka to właściwa atmosfera
w relacjach rodzinnych, akceptacja i przywiązanie rodziców do dziecka, zaspokajające
potrzeby bliskości i bezpieczeństwa oraz zachowania zdrowotne samych rodziców. Wielu
autorów twierdzi, że najważniejszy dla kształtowania zdrowej osobowości człowieka jest
pierwszy etap jego życia, dobrze jest, gdy towarzyszy mu atmosfera miłości, szacunku,
wzajemnego zrozumienia i zgody w rodzinie. Umiejętność pełnienia roli matki i roli ojca
umożliwia dziecku zdrowy start w przyszłość. towarzyszenie rozwojowi własnego dziecka
w drodze do dorosłości jest przejawem odpowiedzialnego macierzyństwa i ojcostwa. Jeżeli
chodzi o ojców, to nie ma znaczenia, czy ojciec jest idealny w oczach innych ludzi. Liczy
się tylko to, że ojciec jest obecny, że afirmuje nasze istnienie. Nieobecni dobrzy ojcowie to
najgorsi ojcowie (erikson, 2005).
z chwilą pójścia do szkoły w życiu dziecka pojawiają się nowi opiekunowie i wychowawcy,
a wśród nich edukator czy promotor zdrowia, ale wszyscy wiemy, że takich osób
w dzisiejszej szkole nie ma. Stajemy więc przed dylematem, komu powierzyć szkolną edukację
zdrowotną naszych dzieci. Dobrym kandydatem byłby absolwent akademii zdrowia,
który nie tylko posiadałby wszechstronną wiedzę zdrowotną, kompetencje, umiejętności,
51