Neverin - Schibri-Verlag

plAttsnAcKers 25
Is nu mal so, wenn een poor Frugens tosamen kamen, denn
ward oewer dit un dat een bäten klöhnt un meistens geht dat
dorbi uk noch üm dat Wohl von de Männer.
Etliche Frugens stahn tosamen un räden oewer dit un dat
un kamen dorup to räden, wat’t bie ehr to Middag gifft.
Dor seggt de een: „Bi mi gifft man’n eenfaches Middag hüüt,
Brattüften un suren Hiring.“
Dunn seggt de anner: „Wat Suert darf ick nich up’n Disch bringen.
Dat ett mien Mann nich. De ett dat gor nich wat suer ward,
väl weniger dat noch, wat ick suer maken do.“ –
De Frugens hemm de meiste Tied in’t Läben wat to’n Ümsorgen,
ierst Mann un Kinner, denn oft uk noch de Grotöllern un wenn
denn tosamen olt worn is, kann uns Frugens dat so gahn wie
oll Frau Meiern, von de Lilo Arendt ees vertellt hett.
Dat Gebiß
Vörmiddags hett Schutzmann Stark, de Upsicht up’n Wochenmarkt
... Hüüt is dat Wärer würklich schön, dor müßt mal dat
Gedrängel sehn. Hier ward hannelt, dor ward schnackt, bit Korf
un Büdels vull sünd packt.
Un Schutzmann Stark, de süht doch grad dor! Een Gebiß liggt
up de Straat, binah hett dor all een up pett, uns Stark hett dat
Geschütz noch rett un denkt noch, wo kann’t angahn, Mann, dat
eener dit verlieren kann, so’n geles Ding, em ward bald grugen
un fröggt nu up’n Markt poor Frugen, wer dit Gebiß verloren
hett, Frau Meier seggt: „Dat’s oewer nett! Un velen Dank, Gott
soll Sie’s lohnen!“ schmitt inne Tasch mang gröne Bohnen dat
gele föfftein-Tähn-Gebiß, wo dat nich henhüürt, dat’s gewiß!
De Schutzmann denkt, de is woll narrsch, wat sall dat inne Inkoopstasch?
Ick glöw, dat stimmt nich mit den’n Kram un löppt
nu achter Meiersch ran.
„Nu seggn’S mal Fru, is dat gewiß un ganz bestimmt Se ehr
Gebiß? Se hemm dat gor nich recht bekeken un hemm dat inne
Tasch rinschmeten, rut mit de Wohrheit, dat will`k weten!“
„Nee, nee“ lacht se em in’t Gesicht, „Mien Tähn sünd dat ok
würklich nich nee, dat sünd unsen Vadder sein, de steek ick mi
doch ümmer in, dat is’n groten Leckertähn, Herr Schutzmann,
dat hemm’S noch nich sehn, wenn ick ut’n
Huus bün, jungedi, sitt de all bi de Mettwurst
bi, dat kann ick up’n Dood nich lieden, doch
ahn Gebiß, kann he nich bieten!“
Ick hoff, de lütten Vertellers oewer de Frugens
hemm Se all een bäten Spaß makt. Un
villicht wier dat för de Herrn von de Schöpfung
uk mal eene Erinnerung, dat ne lütte
Bloom för de Frau mal wedder fällig wier.
De 9. Mai is Mudderdach, un för de lütten
un de groten Kinner een goden Anlaß för
een – Danke Mudding.
Blieben’S all recht gesund un genäten nah
den’n langen Winter de Frühjohrstied.
Se ehr Marie-Luise Beier
ut Wulkenzin
De Redaktion vom Amts blatt gratuliert di,
lew Isi, as langjährige Korrespondentin un
Schöpferin von de „Plattsnackers“ up dissen
Wech recht hartlich to’n
60. Geburtsdach.
Wedderhen alles Gaude,
Gesundheit un
Schaffenskraft un
noch väle Ideen für
de künftigen Bidräch
in uns Blatt.