Het Huis Stoclet in Brussel - Academie voor Beeldende Kunsten Aalst

slechts één deuropening in het oppervlak. Opvallend is de geringe grootte van het
bouwwerk, iets wat kenmerkend zou blijven voor zijn gebouwen. Deze kleinschaligheid is
een Japanse invloed, net als zijn veelvuldige gebruik van terrassen en binnentuinen. Het
Azuma House werd het uitgangspunt voor zijn verdere werk.
Natuurlijke elementen en de relatie tussen gebouw en omgeving spelen een grote
rol in zijn architectuur. In de Kerk van het Licht (1989) in Osaka komt daglicht via een
kruis in de muur binnen. Dit kruis is ontstaan door middel van vier betonblokken, die door
een verticale en horizontale spleet zijn gescheiden. In de Watertempel (1991) in Hiogo is
water het belangrijkste element. In een groot waterbassin op het dak loopt een door
beton omsloten trap naar beneden.
Naast woningen en tempels bouwt Ando veel musea. Een voorbeeld is het gebouw
van de Langen Stichting, een museum voor historische Japanse en twintigste eeuwse
Europese kunst in het Duitse Neuss. Ook hier paste Ando weer lichtinval toe via spleten in
de muur. Met dit licht creëert hij een sterk ruimtelijk effect, net als in andere projecten
waar hij deze techniek gebruikt.
Het Langenmuseum, dat een oase van rust vormt in het drukke Ruhrgebied, is een
van de relatief weinige projecten die Ando buiten Japan realiseerde. Zijn belangrijkste
werken staan stuk voor stuk in zijn vaderland. Het Rokko Housing project (1983-1993) in
Kobe is zijn meest essentiële woningbouwproject.
Ando werd voor het laatstgenoemde project beloond met de Japanse prijs voor cultureel
ontwerp. Het is echter slechts een van de vele onderscheidingen die hij ontving. Zijn
meest prestigieuze prijzen zijn de Pritzker Prize (1995) en de Gold Medal van de
International Union of Architects (2005).