დისერტაციის სრული ვერსია - ფაკულტეტი - საქართველოს ...

ტერიტორიების ორგანიზაციის დროს განსაკუთრებით ყურადღებაენიჭებოდა გამაჯანსაღებელი დანიშნულების ფუნქციურ ზონებს.1962 წელს „თბილქალაქპროექტით“ დადგინდა თბილისისსაგარეუბნო ტერიტორიების საზღვრები. “თბილქალაქპროექტით“დადგენილი საზღვრები შეიძლება ჩაითვალოს საგარეუბნო ტერიტორიებისკონტურების ფუძედ, სადაც უნდა განთავსდეს დასვენების ზონები დასაკურორტო-გამაჯანსაღებელ-დასვენების ობიექტები.თბილისის საგარეუბნო ზონაში შევიდა შვიდი რეგიონი:1. დუშეთის სამხრეთის ნაწილი - 741 კვ. კმ.2. თიანეთის სამხრეთის ნაწილი - 533 კვ. კმ.3. საგარეჯოს ჩრდილოეთის ნაწილი - 874 კვ. კმ.4. გარდაბნის რეგიონი - 1590 კვ. კმ.5. ბოლნისის ჩრდილოეთის ნაწილი - 381 კვ. კმ.6. თეთრი წყაროს აღმოსავლეთის ნაწილი - 1234 კვ. კმ.7. მცხეთის რეგიონი - 1147 კვ. კმ.თბილისის საგარეუბნო ზონის ტერიტორიების რადიუსები მერყეობსქალაქიდან 20-70 კილომეტრით.საგარეუბნო ტერიტორიების ძირითადი ფუნქციური დაყოფა.არქიტექტურულ-გეგმარებითი ამოცანები, რომლებიც წარმოიშვებაქალაქის საგარეუნო ტერიტორიების დაპროექტებისას, არსებითადგანსხვავდებიან იმ ამოცანებისგან, რომლებიც დგას ქალაქის დაგეგმარებისდროს. ქალაქის განაშენიანების დაპროექტების დროს ძირითადდომინანტად გამოდის ნაგებობების ანსამბლები და შენობები მათისივრცით-მოცულობითი კომპოზიციებით. საგარეუბნო ტერიტორიებისდაპროექტების დროს მთავარ შემადგენელ დომინანტებად რჩება ტყეების,ტყე-პარკების, მინდვრების, წყლის სარკეების სივრცეები, ქალაქები,დასახლებული პუნქტები, გზები და ა.შ. ამ დროს ძირითადი ყურადღებაენიჭება ცალკეული ობიექტების შიდა სტრუქტურას, მათ კავშირსსაგარეუბნო ტერიტორიების გეგმარებით კომპოზიციასთან. მიუხედავად65