დისერტაციის სრული ვერსია - ფაკულტეტი - საქართველოს ...

ზოგჯერ საკმაოდ გათვითცნობიერებულ ურბანისტთა წრეშიმოისმის ხოლმე ასეთი მოსაზრება, რომ თბილისი წარმოადგენს მტკვრისხეობაში, მის ორივე ნაპირზე გაშენებულ ხაზოვან ქალაქს. ჩვენ ესმოსაზრება მართებულად არ მიგვაჩნია. თბილისის ქალაქმშენებლობითიგანვითარების სტრუქტურა ჩრდილოეთის მიმართულებით ახლოაარქიტექტურის და ქალაქთმშენებლობის თეორეტიკოსის, დოქსიადისისმიერ ჩამოყალიბებულ, ქალაქთა დინამიური განვითარების ერთ–ერთპრინციპთან. ანუ თბილისი ვითარდებოდა ისტორიულად ჩრდილოეთისმიმართულებით, მტკვრის ორივე სანაპიროზე, არახაზოვნად, არამედმზარდი შემოწერილობის საქალაქო ბირთვების ჯაჭვური გადაბმით,საგარეუბნო ტერიტორიების ათვისებით და მათი საზღვრების დინამიურიზრდით.5. დედაქალაქის მწვანე ზონები - ძველი ქალაქის ირგვლივ მწვანემასივებისაგან ამ დროისათვის (მე-19 საუკუნის მეორე ნახევარი) მდინარემტკვრის ზედა მხარეს დარჩა ვერის ბაღები, მის საწინააღმდეგო მხარესორთაჭალის და კრწანისის ბაღები - მარჯვენა ნაპირზე. მტკვრის მარცხენანაპირზე ვრცელი ტერიტორია უკავიათ ნავთლუღის რაიონის ბაღებს. აქ არშეიძლება არ ითქვას, რომ ზოგჯერ, იშვიათად, ხდებოდა თბილისისსაგარეუბნო ტერიტორიებზე ტყეების აღდგენაც (ხუდადოვის ტყე, XIXსაუკუნის მეორე ნახევარში).საბჭოთა ხელისუფლების წლებში, სოციალისტურიქალაქთშენებლობის პირობებში დიდი ყურადღება ექცეოდა დედაქალაქისშემოგარენის და გარეუბნების გატყიანებას. მასიურად ხდებოდა ვრცელისაგარეუბნო ტერიტორიების ნერგებით დაფარვა, როგორც მტკვრის ხეობისმარცხენა ნაპირზე: თრიალეთის ქედის ფერდები, კუს ტბის მიდამოები,მთაწმინდის ფერდები, ბოტანიკური ბაღი და მიმდებარე ფერდები, ასევემარცხენა სანაპიროს, თბილისის ზღვის მიმდებარე ტერიტორიაზე.არ შეიძლება არ აღინიშნოს, რომ ხდებოდა თვით საქალაქოტერიტორიების ინტენსიური გამწვანება მასშტაბური პარკების89