Witraże - hobby na przetrwanie

2010Innowacyjność na rynku pracyWitraże - hobby na przetrwanie

Spis treściCzas na innowacje str. 3Rynek pracy stawia przed nami wciąż nowe wyzwania, wymusza stosowanie nowych metodzapobiegania powstawania i zwalczania skutków długotrwałego bezrobocia. Wymaga, by szukaćniekonwencjonalnych rozwiązań, przełamywać stereotypy i podejmować nowe inicjatywy.Razem po nowe rozwiązania str. 6Stworzenie sieci współpracy w celu wymiany doświadczeń oraz realizacja działań podnoszącychpoziom wdrażania POKL w obszarze tematycznym Innowacyjność i współpraca ponadnarodowa tocel główny grantu, w którym rolę lidera pełni Wojewódzki Urząd Pracy w Gdańsku.“Na fali” – kopalnia dobrych praktyk str. 8Projekty innowacyjne nie są nowością na Pomorzu. Jednym z pierwszych był realizowany w latach 2004-2008 w ramach Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL projekt „Na fali”. Celem było wypracowanie nowatorskieji oryginalnej metody wychodzenia z bezrobocia poprzez analizę potrzeb lokalnego rynku pracy.Marzenia? Po prostu stała praca… str. 10Na placu szkoleniowym w firmie Polkar w Żukowie jest zimno i wietrznie. Siedmiu panów w zielonych,roboczych ubraniach ustala, kto dziś ćwiczy na jakim sprzęcie. Do wyboru nowoczesneładowarki typu JCB i koparko – ładowarki CAT. To już prawie końcówka szkolenia, do egzaminupaństwowego zostały 3 tygodnie.Kobieta pracy się nie boi str. 12Choć są wykształcone lepiej od mężczyzn, coraz częściej zajmują kierownicze stanowiska, zdobywająmandaty do parlamentu to jednak wciąż są w szczególnie trudnej sytuacji na rynku pracy.Witraże Elżbiety - hobby na przetrwanie str. 14W pracowni Elżbiety Sarny-Kowalczyk na Wichrowym Wzgórzu w Kobysewie powstają artystycznewitraże. Rodzinę i przyjaciół artystka przy różnych okazjach obdarowuje własnoręcznie wykonanymiozdobami. Pozostali amatorzy wyrobów z kolorowego szkła mogą zamówić witraż przez internet lubosobiście u artystki.Wspólny sukces str. 16Przygotowane do pracy gdańszczanki, pewne siebie, świadome własnej wartości i chociaż przekroczyły45 rok życia nastawione na rozwój zawodowy. Tak odmienione mają być uczestniczki projektu „Sukceskobiet sukcesem Gdańska” realizowanego przez Polskie Towarzystwo Ekonomiczne w Gdańsku.Licencja na biznes str. 18Paweł Kuculis, politolog z wykształcenia, od 2006 roku związany jest z rynkiem nieruchomości. Wmaju 2009 roku otworzył w Gdańsku własne biuro Gdańską Kancelarię Nieruchomości. Absolwentstudiów podyplomowych z pośrednictwa nieruchomościami stawia na rozwój i aktualnie przygotowujesię do egzaminu z wyceny nieruchomości.Wydawca:Wojewódzki Urząd Pracy w Gdańskuul. Podwale Przedmiejskie 30, 80-824 GdańskRedakcja:Zespół Komunikacji SpołecznejWojewódzkiego Urzędu Pracy w Gdańskuul. Rzeźnicka 58, 80-822 Gdańsktel. 58 300 93 61, 58 300 93 63e-mail: wup@wup.gdansk.plInformacje o EFS w WojewódzkimUrzędzie Pracy w Gdańsku:GdańskSłupsktel./fax.58 326 18 22 tel./fax. 59 846 83 00efs@wup.gdansk.pl efs.slupsk@wup.gdansk.plElektroniczna wersja publikacji na stronie:www.wup.gdansk.pl/publikacjeRedakcja zastrzega sobie prawo do skracaniai adiustacji tekstów oraz zmiany ich tytułów.Projekt graficzny i skład:Agencja Kreatywna BE7Fotografie:Michał Muzyło, Archiwum WUP, istockphotoNa okładce:Elżbieta Sarna-KowalczykEgzemplarz bezpłatny.Wydanie zamknięto 24.05.2010

3Czas na innowacjeRynek pracy stawia przed nami wciąż nowe wyzwania, wymusza stosowanie nowych metodzapobiegania powstawania i zwalczania skutków długotrwałego bezrobocia. Wymaga, by szukaćniekonwencjonalnych rozwiązań, przełamywać stereotypy i podejmować nowe inicjatywy. Celem jestułatwienie wchodzenia i powrotu na rynek pracy osobom, które są w szczególnie trudnej sytuacji narynku oraz promowanie rynku pracy otwartego dla wszystkich.Projekty innowacyjne są wciąż nowością wśród projektówrealizowanych w ramach Programu Operacyjnego KapitałLudzki. Nie ma jednoznacznej definicji innowacyjności.Można powiedzieć, że innowacje w Europejskim FunduszuSpołecznym to droga testowania alternatywnych sposobówinwestowania w kapitał ludzki oraz wprowadzeniewszystkich grup, także tych znajdujących się w trudnejsytuacji na rynku pracy, aby mogły w nich w pełni uczestniczyć.Innowacje technologiczne prowadzą do powstawanianowych lub udoskonalonych produktów, procesówi usług. Takie innowacje mają wiele wspólnego z innowacjamispołecznymi, które mają na celu wprowadzanie alternatywnychpodejść lub praktyk dla osiągnięcia celówspołecznych i politycznych. Trzeba też pamiętać, że innowacjanie jest celem samym w sobie. Jest ona środkiemosiągnięcia lepszej jakości, wyższej produktywności orazdodatkowych funkcji, a innowacje można uznać za udane,jeśli są powszechnie stosowane.

4Nowe rozwiązania w projektachW III kwartale 2010 roku Wojewódzki Urząd Pracy w Gdańskuplanuje ogłoszenie konkursu na Projekty Innowacyjneo tematyce: Nowe obszary działalności i formy aktywizowaniaosób pozostających bez zatrudnienia, w tym osóbw trakcie ostatniego roku nauki, w ekonomii społecznej lubprzedsiębiorczości.Wojewódzki Urząd Pracy w Gdańsku przeznaczy na powyższykonkurs 5 mln złotych. Minimalna wartość projektubędzie musiała wynosić 1 mln zł, co pozwoli na podjęcieefektywniejszych i kompleksowych działań oraz zastosowaniemetod, które pozwolą wypracować wysokiej jakościprodukty i rezultaty.Grupę docelową w projekcie będą stanowić w 100 proc.osoby posiadające miejsce zamieszkania na tereniewojewództwa pomorskiego oraz podmioty posiadającesiedzibę lub wyodrębnioną formalnie jednostkę na jegoterenie (zgodnie z zapisami dokumentu rejestrowegowłaściwego ze względu na rodzaj prowadzonej działalności).Takie kryterium dostępu zagwarantuje, iż działaniaprojektowe będą wspierały rozwój zasobów ludzkich orazbędą oddziaływały na poprawę sytuacji społeczno-gospodarczejna terenie województwa pomorskiego.W tego typu projektach wymiar innowacyjności powinienprzejawiać się w co najmniej jednym z wymiarów:uczestnika projektu, sposobu rozwiązania problemulub formy wsparcia. Celem projektów innowacyjnychjest poszukiwanie nowych, lepszych i efektywniejszychsposobów rozwiązywania problemów mieszczących sięw obszarach wsparcia Europejskiego Funduszu Społecznego.Projekty innowacyjne PO KL to specyficznytyp przedsięwzięcia poszukujący skutecznych rozwią-zań problemów, dotyczących rynku pracy, w tym bezrobociai zatrudnienia, oświaty, szkolnictwa wyższego,kształcenia ustawicznego, integracji społecznej, działalnościspołecznej itp. Projekty innowacyjne powinnybyć zasadniczo przedsięwzięciami partnerskimi,tzn. opracowanymi i realizowanymi przez różnych partneróww partnerstwie wewnątrz- albo międzysektorowym.W takich projektach, w znacznie większym stopniu niżw standardowych projektach PO KL, możliwe jest kreatywne,elastyczne, oraz indywidualne podejście douczestników projektu, do ich problemów i potrzeb.Zasada empowermentEmpowerment w języku angielskim oznacza wzmocnienie.Zasada obowiązująca m.in. w innowacyjnychprojektach PO KL oznacza aktywne zaangażowaniewszystkich partnerów projektu w jego realizację, zarównobeneficjentów, czyli nowo powstałe firmy, jak i firmyzaproszone, do współpracy we wszystkich czynnościachzwiązanych z wdrożeniem projektu. Realizacjaprojektu ma wzmocnić wszystkich jego uczestników.Taka jest wspólnotowa idea.Doskonałym przykładem może być zaangażowaniew taki projekt osób bezrobotnych.Nie tylko odnoszą one bezpośredniekorzyści na skutek podejmowanychw jego ramach działań, ale przede wszystkimsame aktywnie uczestniczą w ich realizacji.Osoby bezrobotne posiadająnajwiększą wiedzę na temat problemówzwiązanych z lokalnym rynkiem pracy, wiedządokładnie, jakie bariery uniemożliwiająaktywne w nim uczestnictwo, toteż są onenajlepszymi konsultantami podejmowanychdziałań.Rodzaje projektówW przypadku projektów innowacyjnych wyróżniasię dwa typy projektów: testującei upowszechniające. Projekty innowacyjnetestujące: mają na celu wypracowanie,upowszechnienie i włączenie do głównegonurtu polityki nowych rozwiązań problemówz obszarów właściwych dla EuropejskiegoFunduszu Społecznego (takich, jak zatrudnienie i integracjaspołeczna, adaptacyjność, edukacja i szkolnictwowyższe, dobre rządzenie).Projekty innowacyjne upowszechniające: mają na celuupowszechnienie i włączenie do głównego nurtu politykidobrych praktyk i/lub rozwiązań wypracowanychw ramach innych programów czy też projektów PO KL.W wyniku realizacji projektu innowacyjnego mogą powstawaćrozwiązania dostarczające narzędzi wykorzystywanychna poziomie lokalnym, regionalnym lub kra-

5jowym. Projekt innowacyjny może przewidywać takżekomponent ponadnarodowy, m.in. w zakresie adaptowaniarozwiązań sprawdzonych w innych krajach/regionachjak i ich upowszechniania.Projekty innowacyjne, z wyłączeniem projektów upowszechniających,muszą być nastawione na badaniei rozwój konkretnego produktu. Stąd też każdy z tychprojektów musi być realizowany w dwóch etapach:Pierwszy etap zwany jest etapem przygotowawczymi trwa średnio od 3 do 8 miesięcy. W tym okresie następujediagnoza i analiza problemu, którym ma zajmowaćsię dany projekt oraz tworzeniem partnerstwa. Pierwszyetap realizacji projektu innowacyjnego kończy się opracowaniemstrategii.Etap drugi to etap wdrożenia. Składają się na niegocztery elementy: testowanie opracowanego produktu,jako element konieczny, analiza rzeczywistych efektówtestowania, opracowanie produktu finalnego oraz upowszechnienieproduktu.Projekty innowacyjne mają sens, o ile ich rezultaty zostanąwykorzystane w praktyce i rzeczywiście przyczyniąsię do zwiększenia skuteczności i efektywności realizowanejpolityki.Barbara KuklińskaCzas na innowacje

6Razem po nowe rozwiązaniaStworzenie sieci współpracy w celu wymiany doświadczeń oraz realizacja działań podnoszącychpoziom wdrażania POKL w obszarze tematycznym Innowacyjność i współpraca ponadnarodowa tocel główny grantu, w którym rolę lidera pełni Wojewódzki Urząd Pracy w Gdańsku.30 października 2009 r. Ministerstwo Rozwoju Regionalnego- Instytucja Zarządzająca Programem Operacyjnym KapitałLudzki, ogłosiła konkurs dotyczący udzielenia grantówna działania związane ze stworzeniem sieci współpracyw danym obszarze tematycznym, pomiędzy InstytucjamiPośredniczącymi, Instytucjami Pośredniczącymi II stopniaoraz partnerami społeczno-gospodarczymi, której efektembędzie wymiana doświadczeń oraz działania związanez podniesieniem poziomu wdrażania PO KL.Wojewódzki Urząd Pracy w Gdańsku wziął udział w konkursiei otrzymał dotację w wysokości 175 tys. zł.Obszar tematyczny grantu „Poprawa jakości wdrażaniaprojektów innowacyjnych i współpracy ponadnarodowejw PO KL 2007-2013 poprzez wykorzystanie doświadczeńuzyskanych przy realizacji projektów w ramach PIW EQUAL2004-2006” to innowacyjność i współpraca ponadnarodowa.Najlepsze rozwiązania wypracowuje się we współpracyz innymi podmiotami, które dysponują odpowiednią wiedząi mają doświadczenie w przedsięwzięciach unijnych. Stądcel grantu jakim jest stworzenie sieci współpracy, którejefektem będzie wymiana doświadczeń oraz działania związanez podniesieniem poziomu wdrażania PO KL.Sieć tworzy Lider oraz 7 Partnerów spoza regionu. Lideremjest Wojewódzki Urząd Pracy w Gdańsku (InstytucjaPośrednicząca 2), partnerami Wojewódzki Urząd Pracyw Białymstoku (IP2), Dolnośląski Wojewódzki Urząd Pracy(IP2), Wojewódzki Urząd Pracy w Olsztynie (IP2), WojewódzkiUrząd Pracy w Opolu (IP2), Wojewódzki UrządPracy w Szczecinie (IP), Wojewódzki Urząd Pracy w Toruniu(IP2), Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Toruniu(IP2). Grant jest realizowany od 1 lutego 2010 r. Zakończeniezaplanowano na 31 października 2011 r. Dotychczasodbyły się dwa spotkania partnerów, w marcu i maju br.Realizacja grantu ma umożliwić i ułatwić wypracowanie orazzarekomendowanie Instytucji Zarządzającej zmian, mającychna celu usprawnienie i poprawę systemu wdrażaniaprojektów innowacyjnych i współpracy ponadnarodowejw ramach PO KL, w zakresie: organizacyjno-instytucjonal-

Co to są granty europejskie?7Grant – subwencja, zasiłek zapomoga, dotacja, darowizna. Jest to forma dotacji na realizacjęprojektów, badań oraz przedsięwzięć osób indywidualnych, stowarzyszeń, instytucji,przez powołane do tego organizacje lub fundacje krajowe bądź międzynarodowe.W Unii Europejskiej istnieje szereg programów przeznaczonych na bezpośrednie wsparciebeneficjenta w formie bezzwrotnego finansowania lub współfinansowania jego projektu.Środki finansowe są przekazywane na ściśle określony w umowie cel. Biorca nie może zmienićprzeznaczenia środków.Granty są z jednej strony formą wsparcia finansowego, a z drugiej strony służą realizacjipolityki unijnej, gdyż wydawane są na zadania priorytetowe z punktu widzenia instytucji zarządzającychprogramami. W zależności od tego, jakiego obszaru dotyczy program różnesą grupy docelowe oraz zasady ich finansowania.W programach badawczych mogą uczestniczyć wszystkie jednostki prawne: uniwersytety,instytuty badawcze, duże przedsiębiorstwa, małe i średnie przedsiębiorstwa, a także organizacjemiędzynarodowe. Finansowane są wyłącznie projekty realizowane przez konsorcjazłożone z kilku (kilkunastu, kilkudziesięciu) partnerów z różnych krajów, realizujące priorytetytematyczne Unii Europejskiej zawarte w dokumentach VI Programu Ramowego. Wybór projektówskierowanych do finansowania odbywa się na drodze konkursów (call for proposals)ogłaszanych regularnie przez Komisję Europejską.Oceny jakości projektów zgłoszonych do konkursu dokonuje grupa niezależnych ekspertówz różnych krajów. Środki finansowe VI PR mogą być wykorzystane jedynie dla sfinansowaniajasno określonych prac służących rozwojowi naukowemu i technologicznemu.nym, nowych – skuteczniejszych metod promocji oraz techniki narzędzi wspierania wnioskodawców i projektodawców,jak również wypracowania metod skuteczniejszego monitorowaniawdrażania projektów innowacyjnych i ponadnarodowychna wszystkich etapach ich realizacji. Jednym z rezultatówniniejszego grantu będzie wypracowanie sposobówtworzenia stałych gremiów opiniująco – doradczych orazbudowanie zaplecza merytorycznego dla IP/IP2, służącegowsparciem na wszystkich etapach wdrażania projektówinnowacyjnych i współpracy ponadnarodowej. Planuje siętakże przygotowanie schematu szkoleń dla pracownikówIP/IP2 z zakresu wykorzystania wypracowanych narzędzi.W ramach realizacji grantu przewiduje się przeprowadzenieseminariów, w których udział wezmą przedstawiciele Partnerów,Lidera oraz innych instytucji, a także zaproszeni eksperci,których uczestnictwo będzie korzystne z punktu widzeniatematyki poruszanej w ramach poszczególnych spotkań.Na zakończenie powstanie raport, zawierający wnioski orazpropozycje rozwiązań wypracowanych podczas seminariów.Ponadto zostanie zorganizowana konferencja podsumowującai upowszechniająca wypracowane rezultaty.Utworzona sieć współpracy, będzie funkcjonować równieżpo zakończeniu realizacji grantu poprzez stałą wymianęinformacji, dotyczących projektów innowacyjnychi współpracy ponadnarodowej pomiędzy instytucjami, któreprzystąpiły do realizacji niniejszego przedsięwzięcia. Pracownicyzajmujący się naborem, realizacją i wdrażaniemprojektów innowacyjnych i współpracy ponadnarodowejw ramach PO KL, będą wspólnie omawiać problemy, występująceprzy wdrażaniu tego typu projektów.oprac. Agnieszka KatkaInformacje na temat grantu umieszczane są na bieżącona stronie internetowej www.wup.gdansk.pl/pokl - Siećwspółpracy w obszarze tematycznym „Innowacyjność iwspółpraca ponadnarodowa”

8„Na fali” – kopalnia dobrych praktykProjekty innowacyjne nie są nowością na Pomorzu. Jednym z pierwszych był realizowany w latach2004-2008 w ramach Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL projekt „Na fali”. Celem było wypracowanienowatorskiej i oryginalnej metody wychodzenia z bezrobocia poprzez analizę potrzeb lokalnego rynkupracy oraz połączenia działań dotychczas rozproszonych między różnymi instytucjami i podmiotami.Tego zadania podjęło się dwunastu partnerów, m.in.Gmina Miasta Sopotu, Wojewódzki Urząd Pracyw Gdańsku, Powiatowy Urząd Pracy w Gdyni, FundacjaGospodarcza w Gdyni, Sopockie Przedszkole Niepubliczne,Zakład Doskonalenia Zawodowego w Gdańskupod przewodnictwem Caritas Archidiecezji Gdańskiej.W efekcie wypracowano kompleksowy i wszechstronnymodel radzenia sobie z bezrobociem. Model umożliwiającyprzełamywanie barier, zmianę przyzwyczajeń,wzbudzenie zaangażowania i wiary we własne możliwości.Grupa uczestników szkoliła się w specjalniestworzonym na potrzeby realizacji projektu CentrumOrganizacji Lokalnej Przedsiębiorczości Społecznej(COLPS) w Sopocie. Skupienie w jednym miejscu rozmaitychdziałań na rzecz wsparcia aktywizacji zawodowejprzełamało wiele barier, w tym psychologicznych,społecznych, utrudnionego dostępu do różnych organizacjii instytucji. Uczestnicy zdobywali nowe umiejętności:zawodowe, językowe oraz związane z obsługąkomputera.Grupa uczestników programu „Na fali” była zróżnicowanarównież pod względem wykształcenia. Byłyosoby z wykształceniem podstawowym, zawodowym,średnim i wyższym. Przyczynami długotrwałego bezrobocianajczęściej były: niedostateczne kwalifikacje,wiek powyżej 50 roku życia, bariery psychologicznei sytuacja rodzinna.Beneficjenci programu szkolili się w sześciu ścieżkachzawodowych: gastronomia i catering, hotelarstwo, pracownikbiurowy, opieka nad osobami dorosłymi, opiekanad dziećmi, profesjonalne utrzymanie czystości.Udział w projekcie był bezpłatny, a zajęcia praktyczneodbywały się w realnych warunkach (przedsiębiorstwasymulacyjne oraz praktyki zewnętrzne). Uczestnicy mielimożliwość odbycia krajowych i zagranicznych wizytstudyjnych. Otrzymywali stypendia, zwrot kosztów dojazdu,sfinansowanie opieki nad dziećmi lub dorosłymiosobami zależnymi, bezpłatne wyjścia do kina i teatru.Korzystali z kursów językowych i komputerowych, mogliteż nauczyć się jak założyć i kierować własną firmą.Zdaniem zarówno twórców programu jak i jego uczestnikówsukces jest efektem indywidualnego podejściado każdego uczestnika, co z kolei wpływa na jego poczuciewłasnej wartości, wiary we własne siły i chęcipracy nad sobą.Absolwenci szkoleń, po latach przerwy wrócili na rynekpracy jako ludzie pełni nadziei, profesjonalizmu i wiarywe własne możliwości.- W dwóch edycjach projektu Partnerstwa na RzeczRozwoju „Na Fali” wzięło udział łącznie 80 długotrwalebezrobotnych osób, z terenu Sopotu i Gdyni.47 z nich, według stanu na dzień zakończenia projektu,podjęło pracę lub założyło własną firmę. Kilkunastuabsolwentów podjęło dalsze kształcenie lub aktywnie

9poszukuje zatrudnienia.Udział w projekcie ważny byłprzede wszystkim dla bezrobotnych kobiet, pokazując,że można skutecznie łączyć pracę zawodowąz życiem rodzinnym i nawet po wieloletniej przerwiewrócić do pracy. Często wymagało to niemałego wysiłkui przekonania domowników do „nowej drogi życia”.Jednakże każdy uczestnik projektu, bez względu nasukces aktywizacji, zyskał nowe kompetencje i wiaręwe własne możliwości. Teraz dalszy rozwój zależy odsamych zainteresowanych i od wykorzystania nabytychumiejętności. Sukces projektu nie byłby możliwy, gdybynie wspólna praca 12 Partnerów. Efekt końcowy to nietylko suma doświadczeń poszczególnych realizatorów,ale też szczególny efekt synergii oraz doświadczeniepozwalające na wspólne podejmowanie podobnychwyzwań w przyszłości – podsumował rezultaty MarekSzymański, koordynator Działania 3 (upowszechnianierezultatów) PRR Na Fali.Agnieszka KatkaMałgorzata Niemkiewicz, menadżerka projektuPartnerstwo na Rzecz Rozwoju „Na fali”„Na Fali” to projekt, który dziś można nazwać kopalnią dobrych praktyk. Pojemnośći rozległość tematów, jakie podejmowano i realizowano w projekcie, może zainspirowaćdo wielu kolejnych inicjatyw. „Na Fali” może być bowiem źródłem pomysłów naprojekty dotyczące współpracy międzysektorowej, partnerstwa – w tym ponadnarodowego,ekonomii społecznej, przeciwdziałania bezrobociu, aktywizacji zawodowej,zastosowania metody indywidualnego podejścia do uczestnika, treningu zawodowegopołączonego ze wsparciem psychologicznym, także sposobu upowszechnianiarezultatów, godzenia życia rodzinnego z zawodowym i wiele, wiele innych. Realizacjaprojektu PRR „Na Fali” nie była łatwa ze względu na innowacyjny charakter, testowanierozwiązań i wielowątkowość. Mam ogromną satysfakcję z tego, że projekt został w pełni zrealizowany i – coważne – jego rezultaty są widoczne i wykorzystywane do dziś. Z osiemdziesięciu uczestników projektu do dziśpracuje (w firmach lub prowadzi własną działalność gospodarczą) blisko 60 osób (a trzeba przypomnieć, żeuczestnikami były osoby długotrwale bezrobotne). Poszczególne zaś elementy projektu stanowią inspirację dlakolejnych podejmowanych działań, nie tylko w Caritas. Gdańska Caritas - lider i pomysłodawca projektu „Na Fali”– wykorzystuje wypracowane rezultaty do teraz. Metodę indywidualnego podejścia zastosowaliśmy w kilku projektachskierowanych do osób niepełnosprawnych. Co ważne – metoda sprawdza się także w odniesieniu do tejgrupy docelowej. Z dniem 1 czerwca br. rozpoczniemy projekt adresowany do młodzieży w wieku 18-25 lat, któranie znalazła dla siebie miejsca w tradycyjnym systemie edukacji nie zdobyła żadnego zawodu. Wiele elementówtego projektu jest zaczerpnięte z „Na Fali”. Doświadczenie, jakie zyskaliśmy podczas realizacji „Na Fali”, stanowidla nas nieoceniony kapitał w postaci „know-how”, który chętnie wykorzystujemy sami i którym równie chętnie siędzielimy. Na przykład pewne elementy projektu stały się postawą projektów realizowanych w Lęborku, Wejherowie.Mimo, że od zakończenia realizacji projektu „Na Fali” mijają właśnie 2 lata, to nadal jest on żywym źródłeminspiracji i nadal mam okazję podczas prowadzenia różnorodnych szkoleń i warsztatów sięgać do „nafalowej”kopalni, skąd nie czerpię skamielin, ale żywe złoto!

10Marzenia? Zwyczajne.Po prostu stała praca…Na placu szkoleniowym w firmie Polkar w Żukowie jest zimno i wietrznie.Siedmiu panów w zielonych, roboczych ubraniach ustala, kto dziśćwiczy na jakim sprzęcie. Do wyboru nowoczesne ładowarki typuJCB i koparko – ładowarki CAT. To już prawie końcówka szkolenia, doegzaminu państwowego zostały 3 tygodnie. Panowie spotykają siętutaj od marca. Każdego tygodnia, od poniedziałku do piątku, poosiem godzin uczą się teorii i praktyki. W połowie maja, jeśli pomyślnieprzejdą egzamin państwowy, zdobędą uprawnienia do obsługi kopareki ładowarek, dzięki czemu zwiększą swoje szanse na znalezienie pracy.Marek Justa ma uprawnienia na sztaplarkę, ale nie może znaleźć pracy. Kiedy w prasieprzeczytał ogłoszenie o możliwości skorzystania ze szkolenia i nauczenia się obsługikoparki nie zastanawiał się długo.– Jestem po pięćdziesiątce. Muszę podnosić kompetencje i zdobywać nowe umiejętności,żeby znaleźć zatrudnienie i utrzymać się w nowej pracy – opowiada. – Uprawnieniado obsługi nowoczesnego sprzętu te szanse zwiększą. Będę mógł szukaćpracy nawet poza miejscem zamieszkania.Aktywny 45-latekUczestnicy szkolenia „Operator maszyn ciężkich” to panowiew wieku 45 plus. Grupę stanowią mieszkańcy powiatukościerskiego, mężczyźni z różnym bagażem zawodowychi życiowych doświadczeń.– Niektórzy nigdy nie mieli doświadczenia z obsługą takichmaszyn, niektórzy tylko doskonalą zdobyte wcześniej umiejętności.Naszym zadaniem jest wyszkolić ich wszystkich tak,by poradzili sobie z egzaminem państwowym, a zdawalnośćmamy naprawdę wysoką – mówi Andrzej Karpus, właścicielfirmy szkoleniowej.– Ten kurs jest bardzo dobrze zorganizowany. Mamy zapewnionydojazd, ciepły posiłek, materiały do nauki, są zajęciaz teorii i od razu można przećwiczyć to, czego nauczymy sięna wykładzie. Sam nie byłbym w stanie opłacić sobie dodat-„Aktywny 45-latek” to projekt Powiatowego UrzęduPracy w Kościerzynie realizowany w ramach ProgramuOperacyjnego Kapitał Ludzki Priorytet VI Rynek pracyotwarty dla wszystkich, Działanie 6.1 Poprawa dostępudo zatrudnienia oraz wspieranie aktywności zawodowejw regionie”, Poddziałanie 6.1.1 Wsparcie osób pozostającychbez zatrudnienia na regionalnym rynku pracy”.W szkoleniach mogą brać udział bezrobotni powyżej45 roku życia, głównie znajdujący się w szczególnietrudnej sytuacji na rynku pracy zamieszkujący terenpowiatu kościerskiego. Projekt oferuje IndywidualnyPlan Działania, szkolenia psychologiczne oraz zawodowe:spawacz, operator maszyn ciężkich, obsługakas fiskalnych, opiekunka środowiskowa, wózki widłowe,bukieciarstwo. Dla uczestników przewidzianejest wsparcie dodatkowe m.in.: zwrot kosztów dojazdu,badań lekarskich, materiały szkoleniowe, stypendium.Po szkoleniach: operator maszyn ciężkichi wózki widłowe, magazynowanie, fakturowanie przeprowadzasię egzamin państwowy w celu uzyskaniauprawnień. Pozostałe szkolenia kończą się egzaminamiwewnętrznymi.Wykładowcami są osoby zatrudnione w poszczególnychjednostkach szkolących, posiadające odpowiednią wiedzęi kompetencje by móc prowadzić dane szkolenie.

11kowych kursów zawodowych. Dla osoby pozostającej bezpracy nawet opłata za dojazd do miejsca szkolenia możeokazać się barierą nie do pokonania. A tu jest możliwośćzdobycia państwowego certyfikatu – dodaje Jarosław Hapka,z wykształcenia mechanik samochodowy. - Uprawnieniasą na całe życie, nie trzeba ich odnawiać.– I ważne, że instruktor jest wymagający i dobrze nas przygotowujedo pracy – zaznacza Waldemar Miotke, uczestnik szkolenia.W ramach ćwiczeń na specjalnie przystosowanym dotego placu, uczestnicy uczą się operować koparką i koparkoładowarką.Muszą, na przykład zebrać piach z jednegomiejsca i przewieźć go w inne, wyznaczone przezinstruktora albo wykopać rów.– Naszym zadaniem jest wówczas przygotować sobiemiejsce pracy. Wyznaczyć sznurkiem linię i wykopać rówzgodnie z wytycznymi – mówią uczestnicy.Ćwiczą na nowoczesnym sprzęcie, różnych firm.– Koparki, w zależności od marki, różnią się obsługą. Dlategozależy nam, żeby nasi absolwenci byli przygotowanido prowadzenia różnych maszyn – wyjaśnia Andrzej Karpus,właściciel firmy szkoleniowej.Gotowi do pracyZajęcia na placu mają symulować realny dzień pracy. Uczestnicyuczą się odpowiedzialności za sprzęt, na którym pracują.Dbają o maszyny, pilnują poziomu oleju i w razie potrzeby samodzielniewymieniają, myją maszyny.– To szkolenie liczy nam się również do stażu pracy – podkreślaJarosław Hapka. - Przez lata pracowałem w warsztaciesamochodowym, ale zawód mechanika to teraz zawódmłodych ludzi, którzy w szkołach uczą się jak pracowaćz nowoczesnymi samochodami. Moje umiejętności, doświadczeniei narzędzia na nic się już nie przydadzą, kiedydo naprawy podjeżdża nowy samochód, w którym wszystkosterowane jest przez komputer. Taka nauka motoryzacjito już nie dla mnie, nie ten wiek, wolę się przekwalifikować.Uczestnicy szkolenia z optymizmem patrzą w przyszłość.Kończy się kryzys, rusza budownictwo mieszkaniowe i przemysłowe,w okolicach Kościerzyny powstaje mnóstwo nowychbudynków, rozpoczynają się wiosenne remonty dróg…Wszyscy deklarują również, że mogą pracować poza miejscemzamieszkania, długie dojazdy a nawet tylko weekendowepobyty w domu nie stanowią problemu.– Marzenia? – dziwi się Ryszard Patyk – Zwyczajne. Poprostu stała praca. Nic wielkiego przecież.– Mamy nadzieję, że panowie po skończonym szkoleniuznajdą dobrą pracę – mówi Ryszard Karpus, dyrektor Polkar-u.– Uczą się na sprzęcie, którego nie powstydziłaby siężadna firma. Dzięki temu są dobrze przygotowani do pracyw różnym terenie i warunkach.Agnieszka Katka, Barbara Kuklińska

12Kobieta pracy się nie boiPrzemiany ekonomiczne, społeczne, polityczne i kulturowe, ruch feministyczny i hippisowski, wojny,zesłania czy rozbiory Polski przez lata kształtowały pozycję kobiet w społeczeństwie, kulturze i na rynkupracy. Choć są wykształcone lepiej od mężczyzn, coraz częściej zajmują kierownicze stanowiska,zdobywają mandaty do parlamentu to jednak wciąż są w szczególnie trudnej sytuacji na rynku pracy.Ta trudna sytuacja na rynku pracy wiąże się z koniecznościąłamania stereotypów przede wszystkim wśród pracodawców,którzy wciąż zapominają, że najlepsze decyzjewypracowuje się w gronie mieszanym. Badania udowodniły,że większy sukces osiągają firmy zarządzane przezkobiety i mężczyzn, a nie tylko przez przedstawicieli jednejpłci. Kobiety łącząc pracę zawodową z życiem domowymposiadają inne umiejętności, niż mężczyźni, którzy główniekoncentrują się na karierze zawodowej.Lepsze wykształcenie, więcej kłopotówz zatrudnieniemBariery, na które napotykają kobiety w życiu zawodowymto: mała dostępność elastycznych rozwiązań czasupracy, niewystarczający system opieki przedszkolnej,różnice w płacach kobiet i mężczyzn, niski udział kobietw podejmowaniu decyzji, stereotyp płci we wszystkichobszarach życia począwszy od edukacji.-Inaczej żyje kobieta w środowisku wiejskim, inaczejw wielkim mieście. W każdym z tych środowisk ma możliwośćskorzystania z różnych form wsparcia, opieki naddzieckiem, przy czym teoretycznie w dużym mieściejest więcej możliwości, a w praktyce mniej – powiedziałaEwa Kamińska, zastępca prezydenta Gdańska ds. politykispołecznej na konferencji podsumowującej projektdla kobiet „Akademia zawodowej aktywności”, zrealizowanyw ramach Programu Operacyjnego Kapitał LudzkiPriorytet VI Rynek pracy otwarty dla wszystkich, Działanie6.1 Poprawa dostępu do zatrudnienia oraz wspieranieaktywności zawodowej w regionie”, Poddziałanie6.1.1 Wsparcie osób pozostających bez zatrudnieniana regionalnym rynku pracy”. - Każda z nas ma prawowybrać suwerenny model życia, tradycyjny z przypisanymiod dawna rolami lub współczesny i powinien onbyć uszanowany.Współczesna Polka to kobieta aktywna, przerastającaswą aktywnością mężczyzn, niezależna, bardziej wykształcona.Polki chętniej niż Polacy uczą się i szkolą,są bardziej otwarte na zmianę zawodu, więcej czytają,są bardziej odpowiedzialne, jest więcej szczęśliwychkobiet niż mężczyzn.- Mimo to są w trudniejszej sytuacji na pomorskim rynkupracy niż mężczyźni – dodaje Tadeusz Adamejtis, dyrektorWojewódzkiego Urzędu Pracy w Gdańsku. - Towynik między innymi trudnych uwarunkowań na rynkupracy. Trójmiasto i sąsiadujące powiaty charakteryzująsię niską stopą bezrobocia i dysponują większą liczbąofert pracy niż powiaty na krańcach województwa.W najbliższych latach ta sytuacja na pewno nie ulegniepoprawie, ale wymusi na mieszkańcach przemieszczaniesię za pracą w kierunku aglomeracji trójmiejskiej.I znowu w bardziej kłopotliwej sytuacji znajdą się kobiety,które oprócz pracy mają jeszcze inne obligatoryjnezajęcia. Paradoksalnie kobiety na Pomorzu choć lepiej

13wykształcone od mężczyzn mają więcej trudności zeznalezieniem zatrudnienia. Statystycznie najwięcej bezrobotnychkobiet jest w grupie 18-24 lata, jest to wynikkryzysu i wyżu demograficznego. Młode kobiety kończąstudia, ale brakuje im doświadczenia zawodowegoi umiejętności praktycznych wymaganych przez rynekpracy, zatem jest im trudniej o pracę zarobkową. Kobietylepiej sprawdzają się w pracy za granicą. Łatwiej przyswajająjęzyk, są chętne do poznawania nowej kultury,częściej doceniane i nagradzane przez zagranicznychpracodawców.Unia pomaga kobietomProjekt „Akademia zawodowej aktywności” adresowanydo kobiet po 45 roku życia był realizowany przez PowiatowyUrząd Pracy w Kartuzach w okresie od sierpnia 2008do grudnia 2009 roku. Głównym celem projektu było wyposażenieuczestniczek w takie umiejętności, by mogłyrealizować się zawodowo. Uczestniczkami szkolenia było41 kobiet z powiatu kartuskiego pozostających bez pracy.Biorąc udział w projekcie otrzymały wsparcie psychologiczno-doradcze,miały możliwość poznania swoich predyspozycjizawodowych, zrozumienia siebie i własnychpotrzeb, doprecyzowania indywidualnych możliwościna rynku pracy, a także sprecyzowania dalszej ścieżkiuczestnictwa w projekcie dzięki opracowaniu indywidualnegoplanu działania dla każdej z nich.- Szkolenia zawodowe z zakresu prac biurowych i archiwistykiukończyło siedem pań. Pięć uczestniczek uczyło sięobsługi komputera i programów księgowo-kadrowych,cztery sprzedaży i obsługi kas fiskalnych, dwie ukończyłyszkolenie z zakresu robienia witraży i obróbki w srebrze,dwie nabyły umiejętność profesjonalnego sprawowaniaopieki nad osobami starszymi i dziećmi, jedna nauczyłasię fakturowania i obsługi programów magazynowych –podsumowały Magdalena Kreft-Mielewczyk i Anna Wydymańska,specjalistki ds. programów i projektów w PUPKartuzy. - Wszystkie ukończyły szkolenie z podbudowanąwiarą we własne siły i możliwości, wyższą samoocenąoraz większą motywacją zawodową. W efekcie osiem absolwentekszkolenia znalazło zatrudnienie, jedna założyładziałalność gospodarczą. (O losach zawodowych absolwentkiszkolenia czytaj na następnych stronach – red.)Z kolei w Gdańsku projekt specjalnie dla pań realizujePolskie Towarzystwo Ekonomiczne w Gdańsku. Projekt„Sukces kobiet sukcesem Gdańska” realizowany w ramachPoddziałania 6.1.1 „Wsparcie osób pozostającychbez zatrudnienia na regionalnym rynku pracy” PO KLskierowany jest do mieszkanek Gdańska, w wieku powyżej45 roku życia, które pozostają bez pracy z przyczynpracodawcy, są bezrobotne od 6 miesięcy i mieszkająw Gdańsku.Projekt ten realizowany jest od 1 lipca 2009. Panie, którechcą zdobyć nowe kwalifikacje zawodowe i znaleźć pracę,biorą udział w programie aktywizacji zawodowej. Odsierpnia 2009 do kwietnia 2010 roku zrealizowane zostałyszkolenia z podstaw księgowości, obsługi kas fiskalnychz minimum sanitarnym, księgowa ze znajomością kadr.Od maja do listopada 2010 roku realizowany będziemoduł zawodowy: profesjonalny handlowiec, obsługakomputerowych programów księgowych oraz specjalistads. kadr i płac. W zakres każdego kursu, oprócz modułuzawodowego wchodzi moduł doradztwa zawodowegow formule zbiorowej i indywidualnej, podstawy obsługikomputera i wsparcie psychologiczne. Uczestniczkiotrzymują także zwrot kosztów dojazdu, gorący posiłeki stypendium szkoleniowe. (Uczestniczki wspomnianegoszkolenia prezentujemy na str.16 – red.)Agnieszka Katka

14Witraże Elżbiety - hobby na przetrwanieW pracowni Elżbiety Sarny-Kowalczyk na Wichrowym Wzgórzu w Kobysewie powstają artystyczne witraże.Rodzinę i przyjaciół artystka przy różnych okazjach obdarowuje własnoręcznie wykonanymi ozdobami.Pozostali amatorzy wyrobów z kolorowego szkła mogą zamówić witraż przez internet lub osobiście u artystki.Elżbieta Sarna-Kowalczyk sama wymyśla wzory witraży. Jak mówi, nie sztuką jest brać od innych, sztuką jest stworzyćcoś samemu. W pracowni spędza po kilka godzin dziennie. Projektuje z pomocą programu komputerowego GlassEye, korzysta z fachowej literatury o sztuce tworzenia witraży.– Ze względu na to, że twórca techniki Tiffany’ego to Amerykanin (na przełomie XIX i XX wieku Louis C. Tiffany zastosowałnowy rodzaj szkieł tzw. opalizowanych, wprowadził także nową, trwalszą i bardziej finezyjną technikę łączeniawszelakich szkieł witrażowych – przy pomocyowijania elementów folią miedzianąi lutowania cyną – red.) dużo książekjest w języku angielskim – mówi ElżbietaSarna-Kowalczyk.– Na razie robię ozdoby, a witraż to teższtuka użytkowa. Brakuje mi jednak nauczyciela.Trudno znaleźć na Pomorzukogoś, kto pomógłby mi się rozwijać,poznawać tajniki tworzenia witraży,różne technologie, a mam wrażenie,że robiąc to, czego już się nauczyłamstoję w miejscu.Hobby na przetrwanieZawodowo związana była z branżątransport morski. Przez wiele lat pracowaław agencjach żeglugowych.Najpierw w Polskich Liniach Oceanicznych,następnie w agencjach prywatnych.Mieszkała z rodziną w Gdyni.Kiedy kilka lat temu zaczęła mieć kłopotyze zdrowiem i straciła pracę podjęliz mężem decyzję o przeprowadzcena wieś. Dom stanął w podkartuskiejmiejscowości na wzgórzu pod lasem.– Choroba, utrata pracy. Wszystkosię zbiegło. Nietrudno w takiej sytuacjisię załamać. Ratunkiem w takichsytuacjach może okazać się hobby,dlatego człowiek nie może ograniczaćsię do jednej dziedziny działalności.Trzeba mieć pasję, która wtrudnych chwilach pozwala wierzyć,że wciąż jest się osobą wartościową.Ponieważ zawsze miałam zamiłowaniedo prac plastycznych i w wolnychchwilach rysowałam lub malowałamzainteresowałam się sztuką robieniawitraży. To pomogło mi przezwyciężyćkłopoty. Najpierw robiłam kom-

15pozycje z kolorowych szkiełek tylko dla przyjemności,później zaczęłam zastanawiać się czy to może być zawód– wspomina pani Elżbieta.Do szkolenie oferowanego przez Powiatowy Urząd Pracyw Kartuzach w ramach projektu „Akademia zawodowejaktywności” przystąpiła w październiku 2008 r. z entuzjazmemi zaangażowaniem. Od początku wiedziała,że udział w szkoleniu zawodowym ze sztuki robienia witrażybędzie preludium do założenia własnej firmy. Działalnośćgospodarczą pod nazwą ELSAR Design – WitrażeArtystyczne założyła rok później, we wrześniu.– Dobry program, różnorodne szkolenia, przygotowaniedo prowadzenia firmy, możliwość rozmowy z doradcą, czyzajęcia z wizażu, to wszystko złożyło się na wysoką jakośćszkolenia. Oprócz witraży, skończyłam też szkolenie jubilerskie– mówi pani Elżbieta. - Teoretycznie jestem świetnieprzygotowana do prowadzenia firmy. Gorzej z reklamąi marketingiem. Mam świadomość, że powinnam zachowywaćsię trochę jak akwizytor i zachwalać swój towar, alemam z tym trudności.Na razie sprzedaje ozdoby, witraże w kształcie owoców,aniołów, pingwinów, z motywami kwiatowymi na Allegro.Powstaje też strona internetowa firmy.– Daję sobie czas na rozkręcenie firmy: dwa lata, takdługo jak mam obniżoną składkę na ubezpieczeniespołeczne – dodaje.pracować w zespole, ja nie mam takiego charakteru.Jestem indywidualistką i praca przy witrażach, w samotności,bardzo mi odpowiada. A czasami do pracownizagląda moja córka Jaśmina i tworzy własne prace.Pani Elżbieta jako wielbicielka świata fantazy, czarodziejek,smoków marzy o zaprojektowaniu serii witrażowych wróżek.Chciałaby szlifować warsztat tworzenia witraży, uczyćsię nowych, oryginalnych technik układania szkła.- Muszę się spieszyć, jestem już w grupie wiekowej45 plus… - dodaje.Agnieszka Katka, Barbara KuklińskaCzarodziejka ze szkłaWykonanie witrażu jest pracochłonne i kosztowne. 18 tysięcyzłotych dotacji z Funduszu Pracy pani Elżbieta przeznaczyłana zakup narzędzi do pracy. Kupiła lutownicę, nóżdo szkła, łamacz, szlifierkę. Zainwestowała też w koloroweszkło, o różnej fakturze i przejrzystości oraz cynę dolutowania.– Materiały są najdroższe. Metr kwadratowy szkła możekosztować nawet tysiąc złotych – zaznacza. - A odpadówzostaje bardzo dużo. Gromadzę nieużyte kawałki, możekiedyś wykorzystam je w moich projektach do cieniowaniakolorów.W pracowni jest też maszyna do cięcia szkła, z pomocą,której robi się elementy trudne do wycięcia ręcznie, naprzykład łuki wklęsłe.- Pozornie praca przy tworzeniu witraży wydaje się przyjemna:rysowanie wzoru, dobieranie kawałeczków szkłakolorami, łączenie cyną, a potem radość z efektu. Trzebajednak być bardzo ostrożnym, uważać na odpryskująceopiłki szkła, które łatwo wbijają się w skórę na twarzyi obowiązkowo tworzyć w masce ochronnej i okularach.Szczególnie narażona na zniszczenia jest skóra na dłoniach.Tak naprawdę to nie jest zawód dla kobiety – dodajeze śmiechem, bo nie chciałaby robić nic innego,a na dowód specjalnie dla nas zakłada maskę i z błyskiemw oku pokazuje jak precyzyjnie i bezpiecznie dociąćszkło. Pracodawcy potrzebują ludzi potrafiących

16Wspólny sukcesPrzygotowane do pracy gdańszczanki, pewne siebie, świadome własnej wartości i chociażprzekroczyły 45 rok życia nastawione na rozwój zawodowy. Tak odmienione mają być uczestniczkiprojektu „Sukces kobiet sukcesem Gdańska” realizowanego przez Polskie Towarzystwo Ekonomicznew Gdańsku.Szkolenia w projekcie przygotowane zostały dla mieszkanekGdańska w wieku powyżej 45 roku życia, którepozostają bez pracy z przyczyn pracodawcy. Projektrealizowany jest od 1 lipca 2009. Panie, które chcązdobyć nowe kwalifikacje zawodowe i znaleźć pracę,biorą udział w programie aktywizacji zawodowej.Zajęcia odbywają się w małych, 10-osobowych grupach.Na początku uczestniczki mają spotkania z doradcą zawodowym,który pomaga wybrać odpowiedni kurs zawodowy.Do wyboru są m.in.: obsługa kas fiskalnych,księgowość ze znajomością kadr czy obsługa komputerowychprogramów księgowych. Po konsultacjachz doradcą zawodowym, które mają zarówno formę grupową,jak i indywidualną, paniom proponowane jestwsparcie psychologiczne w postaci warsztatów.– W tym projekcie średnia wieku uczestniczek to 50 lat.W większości panie przez kilka, a nawet kilkadziesiąt latpracowały w jednej firmie. Dla kogoś, kto przez tak długiokres był związany z jednym zakładem pracy nagłebezrobocie jest ogromnym szokiem i wiąże się z wielkimstresem - wyjaśnia Elżbieta Kutnik, dyrektor PolskiegoTowarzystwa Ekonomicznego w Gdańsku. – Przyszłydo nas kobiety zrezygnowane, niemające żadnegopomysłu na swoją zawodową przyszłość.Dlatego ważnym elementemnaszego projektu są zajęciaz psychologiem, bo od tego momentuczłowiek zaczyna się patrzećna sytuację, w jakiej się znalazł trochębardziej optymistycznie.Każda z uczestniczek projektu przechodzirównież 60-godzinny kursobsługi komputera oraz spotyka sięz wizażystką, która podpowiada jaksię ubrać i wizualnie przygotowaćdo spotkania z potencjalnym pracodawcą.Zwieńczeniem programujest wybrany kurs zawodowy, którytrwa - w zależności od rodzaju - od50 do 200 godzin.– Ten projekt daje wielowymiarowekorzyści: od konkretnych umiejętności,znajomości programów płacowych czy kadrowych,korzystania z komputera, poprzez pracę z psychologiemnad postrzeganiem siebie. Jeśli dodać dotego zajęcia z wizażu i naukę autoprezentacji, wszystkoto skutkuje nabraniem pewności i wiary we własnesiły – podkreśla Elżbieta Kamionka, opiekun projektu.– Gdybyśmy spojrzeli na uczestniczki programu najego początku i na końcu, zobaczylibyśmy zupełnieinne osoby – podkreśla dyrektor Kutnik - Przychodziłydo nas panie, które nie wierzyły w siebie, w swojemożliwości, nie widziały szans na znalezienie pracy.Co więcej, te, które są w wieku przedemerytalnymi mają wnuki, czuły presję rodziny, że zamiast się kształcići szukać pracy, powinny zostać w domu i pomócw wychowywaniu wnucząt. Kończąc program zawodowystały się innymi osobami: uwierzyły w siebie,zdobyły nowe kwalifikacje, są gotowe rozwijać się zawodowoi pracować. Postawa tych kobiety to sukcesnaszego projektu, którego efekty, również w wymiarzepsychologicznym nas samych zaskoczyły.Barbara Kuklińska

17Wspólny sukcesWioletta Ciopcińska:Kiedy straciłam pracę pierwsze dwa tygodnie przespałam, potem przez trzy płakałam i rozpamiętywałam, dlaczegoakurat ja, dlaczego właśnie mnie to spotkało. Po sześciu tygodniach zaczęłam działać, a właściwie koleżankizmusiły mnie do mobilizacji telefonując i odwiedzając mnie. Efekt działania – udział w szkoleniu, dzięki któremumam nowe kwalifikacje, tym samym zwiększając szanse na znalezienie nowego zajęcia.Anna Tymińska:20 lat pracowałam w jednym banku. Objęłymnie zwolnienia grupowe. Na początku jestogromny szok, człowiek nie wie, co zrobić,czuje się bezwartościowy. Na szkoleniu znalazłamosoby w takiej samej sytuacji jak ja,co dodaje otuchy.Gabriela Borkowska:Po tym szkoleniu wiem, że jest jeszcze wiele rzeczy, którychmogę się nauczyć. Nie taki diabeł straszny… Wcześniejnie obsługiwałam komputera, w obawie, ze cośpopsuję. Teraz, dzięki dobrym wykładowcom umiem nietylko włączyć komputer, ale pracować na specjalistycznymprogramie. To podnosi wiarę w siebie.

18Licencja na biznesPaweł Kuculis, politolog z wykształcenia, od 2006 roku związany jest z rynkiem nieruchomości. W maju2009 roku otworzył w Gdańsku własne biuro Gdańską Kancelarię Nieruchomości. Absolwent studiówpodyplomowych z pośrednictwa nieruchomościami stawia na rozwój i aktualnie przygotowuje się doegzaminu z wyceny nieruchomości.To trudny egzamin?Bardzo. Zdaje się go w Warszawie. Najczęściejtrzeba przystąpić do niego kilka razy, niektórzyzdają dopiero za ósmym… Jest to jednakwysiłek, który warto podjąć i bardzo opłacalny.Pośrednictwo to niezwykle niepewny interes.Jednego dnia zadzwoni trzech klientów, innegożaden. Natomiast przy wycenie nieruchomościklienci są zazwyczaj stali. Wycen potrzebująbanki, komornicy, gminy, urzędy miasta, a togwarantuje ciągłość zleceń. Przy tym trzebamieć wszechstronną wiedzę: z zakresu prawa,ekonomii, trzeba potrafić wycenić rolę, las, budynek.Zanim rozpoczął Pan własną działalnośćpracował Pan w biurze nieruchomościw Pucku…Pracowałem w biurze Awal, firmie doświadczonejw obrocie nieruchomościami nadmorskimiw najlepszym okresie, w czasie boomu na rynkunieruchomościami. Zajmowaliśmy się kupnem,sprzedażą i wynajmem apartamentów, mieszkańna Półwyspie Helskim, działek nad morzem.Oferowaliśmy klientom kompleksową obsługę.To był dla mnie bardzo owocny czas, wiele sięnauczyłem, łącznie ze sztuką dyplomacji, bowielokrotnie uczestniczyłem w rozmowach z developerami.Co skłoniło Pana do założenia własnejfirmy?Początkowo pracowałem jednocześnie sięucząc. Byłem już zmęczony codziennymi dojazdamiz Trójmiasta do Pucka. Poza tym kryzyszachwiał rynkiem nieruchomości, sprzedaż spadłai musiałem podjąć decyzję. Licencja otworzyłami drogę do własnego biznesu, miałemzawód w ręku i doświadczenie. Kupiłem lokalw Gdańsku, w kamienicy przy Złotników 29/28,w idealnej lokalizacji, bo między dwoma naj-

19częściej odwiedzanymi kościołami: bazyliką Mariacką i kościołemśw. Mikołaja. Odszedłem z firmy i… zostałem bezpracy. Przez trzy miesiące byłem bezrobotny, w międzyczasiezłożyłem wniosek o dofinansowanie mojej działalnościw Powiatowym Urzędzie Pracy w Gdańsku. I czekałem.Dotację otrzymałem w maju 2009 roku. Niestety osóbchętnych do założenia własnej działalności było bardzodużo, a środki ograniczone i musiałem zadowolić siępołową kwoty - 9 tys. 200 zł. Kupiłem kserokopiarkę zeskanerem, niszczarkę do dokumentów, telefon, biurkoi założyłem stronę internetową.Jaki wpływ na działalność Pana firmy ma obecna sytuacjana rynku pracy, w tym na rynku nieruchomości?W tej chwili ruch na rynku nieruchomościami nie jest takijak parę lat temu. Słabo sprzedają się domy i mieszkania.Głównie zarabia się na wynajmie lokali użytkowychi mieszkań dla studentów. Dlatego najlepszy czas nazarobek to jesień, kiedy studenci przyjeżdżają na uczelnięi wiosna, kiedy trwają przygotowania do sezonuturystycznego i wzrasta popyt na wynajem lokali użytkowych.Najczęściej szukam w internecie ogłoszeń odosób prywatnych i odpowiadam wysyłając wiadomośće-mail z propozycją współpracy. Plusem jest też lokalizacjamojej firmy, przechodnie nie są obojętni nareklamę w oknach i często zaglądają do biura.Firma obchodzi w tym roku pierwszeurodziny. To był dobry wybór?z pośrednictwem, marzę o rozwoju biura, stworzeniufirmy świadczącej kompleksowe usługi obejmującepośrednictwo, zarządzanie i wycenę nieruchomości.Chcę rozwijać swoją firmę, a docelowo zatrudniaćpracowników.Rozmawiały: Agnieszka Katka,Barbara KuklińskaPaweł Kuculis otrzymał jednorazowe środkina podjęcie działalności gospodarczej,w tym pomoc prawną, konsultacje i doradztwozwiązane z uruchomieniem firmy w ramachprojektu realizowanego przez Powiatowy UrządPracy w Gdańsku „Kierunek-Praca” w ramachProgramu Operacyjnego Kapitał Ludzki Priorytet VIRynek pracy otwarty dla wszystkich, Działanie 6.1Poprawa dostępu do zatrudnienia oraz wspieranieaktywności zawodowej w regionie”, Poddziałanie6.1.3 „Poprawa zdolności do zatrudnieniaoraz podnoszenie poziomu aktywnościzawodowej osób bezrobotnych(projekty systemowe).”Licencja na biznesNie muszę dzielić się zarobkami,sam decyduję o godzinachpracy, o czasie wolnym.Choć praca na etaciema też swoje zalety, bonie ponosi się kosztówi ma stałą pensję. Przyszłośćzawodową wiążę

Europejski Fundusz Społecznypromuje aktywną politykę rynku pracy dbając przede wszystkim o rozwój człowieka.Fundusz jest odpowiedzią na potrzeby osób młodych i starszych, wspiera wykluczonych społecznieoraz pomaga w rozwoju kariery zawodowej i powrocie na rynek pracy grup dyskryminowanych.Program Operacyjny Kapitał Ludzki 2007-2013to największy w historii Unii Europejskiej program współfinansowany z Europejskiego FunduszuSpołecznego. Wojewódzki Urząd Pracy w Gdańsku w imieniu Samorządu Województwa Pomorskiegoodpowiedzialny jest za wdrażanie Działania 6.1 „Poprawa dostępu do zatrudnienia oraz wspieranieaktywności zawodowej w regionie” w ramach Priorytetu VI „Rynek pracy otwarty dla wszystkich”.Celem tego Działania jest wzrost zatrudnienia i spójności społecznej na Pomorzu. Działanie 6.1 stwarzaszanse dla osób pozostających bez zatrudnienia, przede wszystkim dla znajdujących się w szczególnejsytuacji na rynku pracy, m.in.: dla kobiet, osób niepełnosprawnych, mieszkańców województwa powyżej45 roku życia.Do zadań Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Gdańsku w latach 2007-2013 należy m.in.:• informowanie projektodawców o możliwościach korzystania z unijnej pomocy• ogłaszanie naboru wniosków o dofinansowanie (konkursów)• ocena wniosków przez Komisję Oceny Projektów• podpisywanie umów i przekazywanie środków finansowych projektodawcom• rozliczanie, sprawozdawczość, monitoring oraz kontrola projektówwww.wup.gdansk.plPublikacja jest współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.