SPIS RZECZY

jak bardzo jesteśmy zmanipulowani medialnie i politycznie! Kłamstwo jestschronieniem śmierci. Ona czai się w każdym kłamstwie. Jak smutne jeststwierdzenie francuskiego filozofa Josepha de Maistre’a, który uważał, że zawszelką cenę trzeba ukryć przemoc leżącą u podstaw państwa, gdyż tylkotajemnica pozwala przetrwać władzy politycznej. Koniecznie musimy jednakpodkreślić, że słowo tajemnica tylko w polityce jest synonimem kłamstwa.Poza nią jest dyskrecją pełną szacunku dla bliźniego albo ochroną własnegosumienia.BRAMAWszyscy wiemy, że kiedyś umrzemy, ale kiedy ktoś obok nas umiera,jesteśmy zaskoczeni, jakby śmierć była najbardziej nieprawdopodobnymwydarzeniem, jakby była nie z tego świata, jakby była niemożliwością,która wdziera się bezczelnie z pozbawioną współczucia bezwzględnością.Śmierć, jak wszyscy czujemy, jest czymś bezsensownym albo czyniącym całenasze życiowe staranie pytaniem: po co to wszystko? Czy ktoś buduje domprzez siedemdziesiąt lat lub niewiele mniej, by się z niego wyprowadzić,zatrzasnąwszy za sobą drzwi, i już nigdy nie powrócić? Całe staranie wydajesię bezcelowe, ale jednak wbrew tej pewności, która dotyczy naszej śmierci,czynimy wszystko, jakby jej nie było, albo jakby była czymś do przeżycia.Ktoś, kogo widzieliśmy, dotykaliśmy, rozmawialiśmy z nim, nagle stajesię tylko niewrażliwym na nic ciałem, które z godziny na godzinę ulegadestrukcji. Jakieś niewidzialne drzwi zamykają się jak wieko trumny zakażdym umarłym i nasze pukanie zdaje się być bezskutecznym, gdyżtajemnica tych niewidzialnych drzwi, za którymi ktoś znika, domaga sięodpowiedzi od kogoś innego niż człowiek, a jednocześnie kogoś, kto jestczłowiekiem. Nie są to drzwi z metafory Kafki, które, choć otwarte, sąnieprzekraczalne, ponieważ człowiek nie wie, że są dla niego przeznaczone,by odnaleźć sens. Nie są to drzwi Sartre’a, za którymi ludzie stają sięwięźniami swych sekretów. Kto wie, co Jezus w istocie miał na myśli, gdynazywał siebie Bramą? Może właśnie to, że jest bramą w śmierci? Śmierćzamyka za człowiekiem drzwi, ale tylko ktoś, kto jest człowiekiem, byłbywiarygodnym świadkiem wyjaśnienia tego, co jest poza tymi drzwiami,a jednocześnie tylko ktoś ponadludzki mógłby udzielić pewnego świadectwao przezwyciężeniu śmierci. Kimś takim dla mnie, chrześcijanina, jest jedynieChrystus: Bóg i Człowiek. W Nim Bóg udzielił odpowiedzi wszystkim, którzypytają o to, czy po śmierci jest życie.