światło

Gorzowskie
rewelacje
polskiego
jazzu!
www.tylkogorzow.com
orzo
tylko dwa profile, tylko
NR 6/2012
Przemek Raminiak,
fortepian:
Przemek Raminiak to nie tylko pianino. Gra też na klarnecie. Ma swój
udział nawet w nagraniach grup rockowych. Nie dalej jak trzy tygodnie
temu wystąpił ze swoim triem RGG w III Programie Polskiego Radia.
Relacjonuje, że to był całkowicie improwizowany występ, ale z elementami
aranżacyjnymi. – Przecież nie możemy wyjść na scenę, powiedzieć sobie: gramy
jazz i patrzeć w chmury – zaznacza z uśmiechem. Z RGG gra już ponad
10 lat. Zauważa, że gdy wchodzą na scenę, nie muszą nawet na siebie patrzeć.
Uderza jeden dźwięk i dla całego zespołu wszystko już jasne. Zatem jak
wyglądał proces zgrywania się zespołu? – pytamy. Przypomina, że wszystko
zaczęło się od płyty „Skandynawia”. Pojechali na Bielską Zadymkę Jazzową.
– Konkurencja była ogromna, a wyszło, że byliśmy najlepsi. Nagrodą było
zarejestrowanie płyty live. To nam bardzo pomogło, ludzie do dzisiaj pytają
o tamto nagranie, a my wtedy nabraliśmy tempa – podkreśla pianista.
Nie bardzo wie, kiedy jazz po raz pierwszy pojawił się w jego głowie. – Na
pewno byłem bardzo młodym człowiekiem – zauważa. Za to dobrze pamięta,
że w jego rodzinnym domu zawsze było pełno muzyki oraz to, że Lech
Serpina – obecnie prowadzący szkołę muzyczną pierwszego stopnia przy Teatralnej
– często grywał z jego ojcem. – Słyszał, jak ćwiczę i wspierał. Mówił,
że na pewno coś z tego będzie… – opowiada. P. Raminiak nie tylko koncertuje
i nagrywa płyty, uczy też w szkole muzycznej I stopnia. Podkreśla, że to
wyjątkowa placówka, bo działa tam klasa fortepianu o profilu improwizacja.
Z dumą opowiada, jak przychodzą do niego małe szkraby na zajęcia z fortepianu
i improwizują formy bluesowe czy ćwiczą skale jazzowe w różnych
tonacjach. – Koledzy z kraju mi zazdroszczą, bo w całej Polsce na jednej ręce
można policzyć takie klasy w szkołach muzycznych I stopnia – mówi. Zdradza,
że nie ma mieszkania w Warszawie, bo czuje się związany z Gorzowem.
Za mit uważa opinię, że aby osiągnąć sukces, trzeba być na miejscu, w stolicy.
– Mamy auta, Internet, telefony – wystarczy mieć własną wydeptaną ścieżkę
muzyczną i wszystko się nieźle napędza. Nie trzeba już bywać na salonach!
– zauważa.
Dobrze zna skrzypka Adama Bałdycha. Często razem występują. Ocenia,
że to świetny muzyk. – Gra bardzo efektownie. Pamiętam jego fascynację
skrzypcami elektrycznymi, ale to się chyba już zmieniło – zaznacza. Nie raz
chodziło im po głowie, aby zarejestrować razem większy materiał. Kilka lat
temu grali akustyczny koncert w Bibliotece Herberta – tylko na skrzypce
i fortepian. Połączyli elementy klasyczne z improwizacją i z jazzowymi harmoniami.
– Nagrań nie ma, ale można to powtórzyć. Gdy się spotykamy,
zawsze wspominamy ten koncert i mówimy sobie, że trzeba to zarejestrować
– zatem wszystko jest możliwe – podsumowuje.
- 30 -
Adam Bałdych,
skrzypce:
Nie ma żadnego kłopotu z godzeniem zasad aranżacji z improwizacją
– jego sposób na tworzenie muzyki opiera się na kompozycji, potem
dobiera pomysł na brzmienie i koncepcję artystyczną. Z kolei na
końcu zostawia sobie miejsce na improwizację. – Od razu wiem, że utwór
przynajmniej w części będzie improwizowany, bo to sedno muzyki jazzowej
– podkreśla skrzypek Adam Bałdych. Przyznaje, że uwielbia improwizację, bo
odróżnia jazz od muzyki, która od początku do końca zapisana jest w nutach.
Zastrzega jednak, że jego muzyka to nie free jazz, który powstaje tylko i wyłącznie
na scenie. Zatem ma w głowie konkretne brzmienie całości – aranżacja
pomaga mu je osiągnąć.
O swojej najnowszej płycie mówi, że nagrał ją z typowo europejskim składem.
To nie przypadek – zdradza, że lubi nawiązywać do europejskich nurtów
jazzowych, również do tradycji muzyki klasycznej. – Właśnie dlatego nowe
utwory chciałem nagrać z takimi muzykami, którzy tu się wychowali i czują
europejską koncepcję muzyki – zaznacza skrzypek. Jego nową płytę wydała
wytwórnia ACT Music – skład piorunujący, świetni skandynawscy muzycy: Jacob
Karlzon, Lars Danielsson, Morten Lund, Verneri Pohjola, Marius Neset,
Nils Landgren. Płyta jest na rynku od 22 czerwca. Z kolei 30 czerwca będzie
jej premiera live na festiwalu Jazz Baltica w Niemczech. Adam Bałdych zapowiada,
że ze swoim zespołem trafi również do Polski. – Jest pomysł na zorganizowanie
koncertu promującego płytę w naszej Filharmonii – być może,
wiosną przyszłego roku. Zatem Gorzów jest w naszych planach – zauważa.
Dlaczego akurat skrzypce? – zagadujemy muzyka. Zwraca uwagę, że zawsze
przepadał za ich brzmieniem. Szybko zauważył, że to dla niego idealny instrument.
Przyznaje, że zajęło mu trochę czasu, aby zrozumieć, że chce grać
na całego. Ale z ostateczną decyzją nie miał żadnego kłopotu. Zdarza mu
się grać na fortepianie – pomaga mu w aranżowaniu i komponowaniu muzyki.
Uważa, że doskonale uzupełnia harmonicznie skrzypce. Zaznacza jednak,
że jego najważniejszy instrument daje nieograniczone możliwości. Dlatego
nawet nie próbuje być multiinstrumentalistą – ciągle rozwija umiejętności
i szuka nowych technik.
Czy myśli o wspólnych nagraniach z Przemkiem Raminiakiem – pytamy na
koniec? –Przemek jest świetnym pianistą – ocenia. Zapewnia, że na scenie razem
pojawią się niejednokrotnie. Jednak o wspólnych nagraniach na razie nie
chce mówić. Obecnie całą energię
kieruje na promocję nowej płyty.
Ponadto równolegle uczestniczy
w innych prestiżowych projektach.
– O chwilę wolnego na razie Adam Oziewicz
będzie bardzo trudno – zaznacza.
(fot. Michał Kapuściński