Pola i promieniowanie elektromagnetyczne

nie wykazują namagnesowania. Natomiast po umieszczeniu w zewnętrznym polu
magnetycznym, momenty magnetyczne porządkują się zgodnie z kierunkiem pola a
namagnesowanie będzie się zmieniać w zależności od wielkości pola magnetycznego i
temperatury. Ferromagnetyki po umieszczeniu w zewnętrznym polu magnetycznym wykazują
silne i trwałe własności magnetyczne, co jest wynikiem trwałego uporządkowania momentów
magnetycznych atomów w obszarach zwanych domenami. Powyżej pewnej temperatury,
ferromagnetyk traci swoje własności i staje się słabym paramagnetykiem. Ferromagnetyki
magnesują się zgodnie z kierunkiem zewnętrznego pola magnetycznego a ich własne pole
magnetyczne jest dużo większe od pola magnesującego. Zatem wartość namagnesowania
materiału, można określić przez podanie wartości pola magnetycznego, które dodatkowo
zostało wyindukowane Bind w danym materiale wskutek umieszczenia go w zewnętrznym
polu magnetycznym. Stąd całkowita indukcja B w materiale namagnesowanym wynosi
Bzew + Bind = rBzew = r0H = 0H + 0N.
Wartości indukcji przykładowych źródeł podje Tabela I. Z perspektywy medycznych
zastosowań PM, najciekawsze do porównania są punkty 2, 4, 9.
Tabela I. Przykładowe źródła pola magnetycznego.
Biomagnetyzm.
Potencjał elektryczny indukowany w ciele pacjenta wywołuje prądy elektryczne, które
wytwarzają pola magnetyczne, niemniej jednak w rutynowej praktyce lekarskiej nie
wykonujemy pomiarów pól magnetycznych. W Tabeli II podano amplitudy sygnałów
magnetycznych generowanych w organizmie ludzkim. Podane wartości indukcji
12