yalnizdegilsinALLAHVARcom

ise, size Kendisinden bağıĢlama ve bol ihsan (fazl) vadediyor. Allah (rahmetiyle) geniĢ
olandır, bilendir. (Bakara Suresi, 267-268)
Ancak ayetin devamında da bildirildiği gibi mülkün sahibi olan Allah, Ģeytanın bu zayıf
hilesini boĢa çıkartır ve insanları sonsuz ihsanıyla müjdeler. Allah, gösterdikleri bu üstün ahlakın
bir karĢılığı olarak iman edenlere, dünyevi hiçbir zevkle kıyas edilemeyecek bir manevi lezzet
yaĢatmaktadır. Fedakarlıktan, sabırdan, vefadan, cömertlikten, insaniyetli bir tavırdan ve
sadakatten alınan bu zevkin sınırı yoktur. Allah, HaĢr Suresi‘nde kendi ülkelerine hicret eden
müminlere evlerini çok büyük bir haz ve heyecanla açan, onların her türlü ihtiyaçlarını
kendilerinin de ihtiyacı olmasına rağmen büyük bir zevkle karĢılayan Müslümanların bu üstün
ahlakını övmektedir:
َٜ َٔ ِ دُلَنَ‏ ِٓ صُلدُلَرِ‏ ‏ٌِمْ‏ حَااَةً‏ مّ‏ ‏ِمَّا أُلَتُلُا
ََ الَّذِٔهَ‏ تَ‏ ََُّ ؤُلَا الدَّارَ‏ ََ ْ ِ اٚ‏ ‏ٔمَانَ‏ مِه قَ‏ ‏ْلٍِِمْ‏ ‏ُٔلحِ‏ ‏ُّبُنَ‏ مَهْ‏ ‏ٌَااَزَ‏ ئِلٍَِْٕمْ‏ ََ
أَونُلظٍِِمْ‏ ََ لَُْ‏ كَانَ‏ بٍِِمْ‏ خَلَاصَة ‏ٌف ََ مَه ‏ُٔلُ‏ َ ‏ُلحَّ‏ وَنْظًِِ‏ ‏َأُلَْ‏ لَ‏ ‏ِكَ‏ ‏ٌُلمُل الْمُلنْلِحُلُنَ‏ ََ ‏ُٔلإْثِزُلَنَ‏ عَلَّ‏
Kendilerinden önce o yurdu (Medine'yi) hazırlayıp imanı (gönüllerine)
yerleĢtirenler ise, hicret edenleri severler ve onlara verilen Ģeylerden dolayı içlerinde bir
ihtiyaç (arzusu) duymazlar. Kendilerinde bir açıklık (ihtiyaç) olsa bile (kardeĢlerini) öz
nefislerine tercih ederler. Kim nefsinin 'cimri ve bencil tutkularından' korunmuĢsa, iĢte
onlar, felah (kurtuluĢ) bulanlardır. (HaĢr Suresi, 9)
Tevbe Suresi‘nde ise Allah yolunda çalıĢırken bir imtihan olarak verilen susuzluk,
yorgunluk ve açlığın karĢılığı Ģu Ģekilde bildirilir:
مَا كَانَ‏ ِ ٘ ‏ٌَْلِ‏ الْمَدِٔىَةِ‏ ََ مَهْ‏ حَُْ‏ لٍَُلم مّ‏ ‏ِهَ‏ اَ٘عْزَااِ‏ أَن ‏َٔتَ‏ ‏َلَّنُلُاْ‏ عَه رَّطُلُلِ‏ اّللّ‏ ِ ََ َٜ ‏َٔزْ‏ غَ‏ ‏ُلُاْ‏ بِأَونُلظٍِِمْ‏ عَه وَّنْظًِِ‏ ‏َلِكَ‏ بِأَوٍَُّلمْ‏ َٜ
‏ُٔللِ‏ ٕ ‏ُلٍُلمْ‏ اَمَأ ‏ٌف ََ َٜ وَلَ‏ ‏ٌف ََ َٜ مَ‏ ‏ْمَلَة ‏ٌف ِٓ طَ‏ ‏ِٕلِ‏ اّللّ‏ ِ ََ َٜ ‏َٔطَإُلَنَ‏ مَُْ‏ طِ‏ ‏ًا َٔ ِٕ ‏ُل الْ‏ ‏ُلنَّارَ‏ ََ َٜ ‏َٔىَالُلُنَ‏ مِهْ‏ عَدُلٍَّء وًَّْٕٝ‏ ئَِّٜ‏ كُلتِ‏ َ لٍَُلم
بًِِ‏ عَمَلٌف صَالِحٌف ئِنَّ‏ اّللّ‏ َ َٜ ‏ُٔلضِ‏ ‏ٕعُل أَاْزَ‏ الْمُلحْظِىِٕهَ‏
Medine halkına ve çevresindeki bedevilere, Allah‟ın elçisinden geri kalmaları, kendi
nefislerini onun nefsine tercih etmeleri yakıĢmaz. Bu, gerçekten onların Allah yolunda bir
susuzluk, bir yorgunluk, „dayanılmaz bir açlık‟ (çekmeleri), kafirleri „kin ve öfkeyle
ayaklandıracak‟ bir yere ayak basmaları ve düĢmana karĢı bir baĢarı kazanmaları
karĢılığında, mutlaka onlara bununla alih bir amel yazılmıĢ olması nedeniyledir. ġüphesiz
Allah, iyilik yapanların ecrini kaybetmez. (Tevbe Suresi, 120)
Ayette de bildirildiği gibi Allah yolunda çekilen her sıkıntı Müslüman için Salih amel
hükmündedir. Zaten yaradılıĢ amacımı da Allah‘a kulluk etmek ve salih amellerde bulunmak
olan bir mümin, sabrının ve ahlakının karĢılığını eksiksiz olarak alacak, hiçbir zaman da
haksızlığa uğratılmayacaktır.
Aynı Ģeyler hastalıklar, yorgunluk ve diğer sıkıntılar için de geçerlidir. Ġman eden kimse
yaptıklarının karĢılığını sadece Allah‘tan beklediği ve bu dünyanın geçici bir yararlanma dönemi