yalnizdegilsinALLAHVARcom

türlüsünü bilmiyorum, bana doğrusunu öğret, dedi. Bunun üzerine Efendimiz (a.s.m.):
– Namaza duracağın zaman tekbir al. Sonra ne kadar kolayına gelirse, o kadar
Kur‘ân oku. Arkasından rükûa varıp, mutmain [azaların yatıĢmıĢ] oluncaya kadar dur.
Sonra baĢını kaldırıp ayakta doğruluncaya kadar dur. Daha sonra, secdeye varıp
mutmain oluncaya kadar kal. Sonra baĢını kaldırıp mutmain oluncaya kadar otur. Bunu
namazın bütününde böylece yap, dedi.
RIZIK KORKUSU YAġAYANLAR (HĠKÂYE)
Bir adam, Tabiîn‘in büyüklerinden Yunus b. Ubeyd‘in Basra‘daki dükkânına
gelmiĢ, yoksulluktan yakınıyordu. Son derece mutsuz bir adamdı bu. Bazıları gibi
parası pulu, malı mülkü olmadığı için kendisini fakir sayıyordu ve bu durumdan
hoĢnut değildi. Yunus b. Ubeyd ona Ģöyle dedi:
– Görmeni sağlayan Ģu gözlerin olmasaydı da yüz bin dirhem paran olsaydı, bu
seni mutlu eder miydi?
Adam, tereddütsüz ―Hayır!‖ diye cevap verdi.
– Peki, ellerin olmasaydı da yüz bin dirhem paran olsaydı, bunu ister miydin?
Adam yine kesin bir dille ―Hayır!‖ dedi.
Yunus b. Ubeyd, insanın sahip olduğu uzuvların bir kısmını daha tek tek sayıp
adama bunların yerine parayı tercih edip etmeyeceğini sordu ve her defasında da aynı
cevabı aldı. Nihayet Ģunları söyledi ona:
– Bakıyorum üzerinde yüz binlerce dirheme değiĢmeye razı olmadığın nimetler
var ve sen hâlâ yoksulluktan yakınıyorsun!
Bugün de dilimizle ve kalbimizle Ģikâyete yeltenmeden önce nelere sahip
olduğumuzu Ģöyle bir düĢünmekte fayda var.
ġĠKÂYET ETMEDEN ÖNCE (HĠKÂYE)
Hazret-i Süleymân (a.s.) bir gün, deniz kenarında oturmuĢlar idi. Bir karıncanın
geldiğini gördü. Ağzında bir yeĢil yaprak tutardı. Deniz kenarına ulaĢtı. Sudan bir
kurbağa çıktı. O yaprağı karıncadan alıp, denize döndü. Karınca geri döndü.
Karıncadan sordular ki,
- Bunun hikmeti nedir.
Karınca cevap verdi ki,
-Bu deryanın ortasında, Allahü Sübhânehü ve Teâlâ hazretleri bir taĢ halk
etmiĢtir. O taĢın içinde bir böcek halk etmiĢtir. Beni onun rızkına sebep etmiĢtir. Ben