yalnizdegilsinALLAHVARcom

De ki: DüĢündünüz mü hiç; eğer ALLAH sizin iĢitmenizi ve görmenizi
alıverir ve kalplerinizi mühürlerse, onları size ALLAH‟tan baĢka
getirebilecek ilah kimdir?‟ Bak, biz nasıl ayetleri „çeĢitli biçimlerde
açıklıyoruz da‟ sonra onlar (yine) sırt çevirip-engelliyorlar? (Enam; 46)
O, ALLAH‟tır, kendisinden baĢka ilah yoktur. Ġlkte de, sonda da hamd
O‟nundur. Hüküm de O‟nundur ve O‟na döndürüleceksiniz. De ki: „
Gördünüz mü söyleyin; ALLAH, kıyamet gününe kadar geceyi sizin
üzerinizde kesintisizce sürdürecek olsa, ALLAH‟ın dıĢında size aydınlık
verecek ilah kimdir? Yine de dinlemeyecek misiniz?‟ De ki: Gördünüz mü
söyleyin, ALLAH, kıyamet gününe kadar gündüzü sizin üzerinizde
kesintisizce sürdürecek olsa, ALLAH‟ın dıĢında size içinde dinleneceğiniz
geceyi getirecek ilah kimdir? Yine de görmeyecek misiniz? (Kasas; 70-72)
Bugün bir tesadüf değil, hiçbir Ģeyin tesadüfen yaratılmamıĢ olduğu gibi...
Ümitlenmek veya ümitsizliğe kapılmak tamamıyla insanın düĢüncelerine,
okuduklarına, öğrendiklerine, yaĢayıĢ biçimine bağlıdır. Bir insan, ümide ihtiyaç
duyduğu herhangi bir anda ihtiyacını kendi içerisinde bulabilir. Eğer bir insanın gönlü
ümitle doluysa, hayata daha çok bağlanacaktır. Allah‘ın yarattığı varlıklara, öncelikle
kendisine daha çok sevgiyle yaklaĢacaktır. Ġnsanlığın en büyük korkusu ise, yok
olmaktır. Tüm insanlar bir ömrü geçirdikten sonra yok olmaktan, unutulmaktan
korkmaktadır. Bu manada ise insanoğlunun tek ümidi rabbi olan Allah‘tır. Bu ümit,
Allah ile insan arasındaki temel unsurlardan biridir. Bu nedenle, Kur‘ân‘da ümit
duygusu hep Allah ile insan iliĢkisi bağlamında ele alınır. Ümit, bir korkudan dolayı
oluĢmaktadır. Kur‘an‘da da bu Ģekli görebiliriz. Bazı ayetlerde korku ile ümit
arasındaki iliĢkinin insan tabiatında nasıl ortaya çıktığı açıklanmıĢ, bazı ayetlerde ise
bu iki duyguyu aynı anda hissederken Allah‘a dua etmemizin önemi de belirtilmiĢ.
قُللْ‏ مَا ‏َٔعْ‏ ‏َأ ‏ُل بِ‏ ‏ُلمْ‏ رَبّ‏ ِٓ لَُْ‏ َٜ دُلعَاؤُلكُلمْ‏ َ ‏َدْ‏ كَذَّبْتُلمْ‏ ‏َظَُْ‏ وَ‏ َٔ ‏ُلُنُل لِشَامًا
(Ey Muhammed!) De ki: “Duanız olmasa, Rabbim size ne diye değer
versin! Siz yalanladınız. Öyle ise azap yakanızı bırakmayacak.” (Furkan,
77)
Bugün bir tesadüf değil, okuduğun hiçbir yazının bir tesadüf sonucu
yazılmadığı gibi… Dua bir insanın bu hayatta yalnız olmadığını, her zaman kendisine
yardım edebilecek, kendisi için imkânsız gelen Ģeyleri bile sadece ―Ol‖ diyerek var
edebilecek bir rabbinin olduğunu hatırlatır. En umutsuz ve çaresizlik içerisinde kaldığı
anlarda, bir çıkıĢ kapısıdır. Çünkü Allah‘tan ümit kesmek haramdır. Allah‘ın gücü her
Ģeye yeter. Dua etmek, bir insanın kendisini güvende hissetmesini sağlar.
Bir Ģeyleri istememizi sağlayan Ģey ise verilecek olma ümididir. Olmayacağını
bildiği bir Ģeyi insanoğlu istemez ve ondan ümit etmez. Bu açıdan bakıldığında dua
ümidin farklı bir yüzü olarak görülebilir. Bir insanın içinden dua etmek geldiği anda,
en karanlık anda bile bir umut ıĢığı belirmiĢ demektir. Unutulmamalıdır ki dua ederken
içten ve samimi olmak, en güzel duayı etmenin yoludur.