yalnizdegilsinALLAHVARcom

ََ َٜ تَمْ‏ ِ ِٓ اَ٘رْ‏ ِ مَزَحًا ئِوَّكَ‏ لَه تَ‏ ‏ْزِ‏ َ اَ٘رْ‏ َ ََ لَه تَ‏ ‏ْلُلغَ‏ الْ‏ ِ ‏َالَ‏ طُلًُٜ‏
''Yeryüzünde kasılıp kabararak yürüme! Çünkü sen, yeri asla
yırtamazsın, uzunlukça da dağlara ulaĢamazsın.''(Ġsra-37)
Güvenilmesi gereken de O'dur. Kibrin bir kenara bırakılması için en büyük
sebep de O'dur. Her Ģeyin üzerinde egemen olan Allah'tır. ĠĢimizin, sağlığımızın,
ülkemizin, dünyamızın, içinde yaĢadığımız tüm kâinatın, kainatın içindeki tüm
zerrelerin üzerinde egemen O'dur. Peygamber Efendimiz buyuruyor ki:
“Sizler Allah‟a gereği gibi tevekkül etseydiniz (sabahleyin
yuvasından) aç olarak gidip (akĢamleyin) tok olarak dönen kuĢları
rızıklandırdığı gibi sizi de rızıklandırırdı.” (Tirmizî, Zühd, 33)
Hadisten de anlaĢılıyor ki; insan, üzerine düĢen görevi yerine getirdikten sonra
hiçbir zaman rızık korkusu yaĢamamalıdır. Vaktini boĢa geçirerek harcamak ve bir
yerde oturup da ‖Nasıl olsa rızık bana kendi gelir‖ demek de çok yanlıĢtır. Kul, üzerine
düĢen görevi elinden geldiği gibi yerine getirmeli; bununla birlikte, hiçbir zaman rızık
ve açlık korkusu yaĢamamalı, karamsarlığa ve huzursuzluğa kapılmamalıdır.
َ ‏ِمَا رَحْمَةٍء مّ‏ ‏ِهَ‏ اّللّ‏ ِ لِىتَ‏ لٍَُلمْ‏ ََ لَُْ‏ كُلىتَ‏ َ ‏ًّا غَلِٕ‏ َ الْ‏ ‏َلْ‏ ِ ‏َٜونَضُّبُاْ‏ مِهْ‏ حَُْ‏ لِكَ‏ ‏َاعْفُل عَىٍُْلمْ‏ ََ اطْتَ‏ ‏ْنِزْ‏ لٍَُلمْ‏
ََ ‏َاَِرْ‏ ‏ٌُلمْ‏ ِٓ اَ٘مْزِ‏ ‏َاِ‏ ‏َا عَشَمْتَ‏ ‏َتََُ‏ كَّلْ‏ عَلَّ‏ اّللّ‏ ِ ئِنَّ‏ اّللّ‏ َ ‏ُٔلحِ‏ ‏ُّب الْمُلتََُ‏ كّ‏ ‏ِلِٕهَ‏
“(Ey Muhammed) karar verip azmettiğin zaman Allah‟a dayan.
Muhakkak ki Allah kendisine dayanıp güvenenleri sever.” (Al-i Ġmran,
159)
Bugün sanma ki bir tesadüf ya da aldığın nefes herhangi bir zikir. DüĢün bir arı
bal yaparken Rabbini zikreder, çiçeklerin her biri Rabbini zikreder, hayvanların hepsi
kendisini zikreder. Üzerinde yaĢadığın kâinat / dünya bile kendi etrafında dönerken
Allah‘ı zikreder de bir tek sen mi Allah‘ı zikirden uzak durursun? Sürekli yakınıp
duruyorsun ―neden ben‖ diye hayıflanıyorsun? Oysa sen diye bir Ģey yoktu. Hiçtin,
sıfırdın. O seni yoktan var etti, var etmekle kalmadı sana cenneti verdi, sen hata yapıp
yanılınca sana dünya hayatını verdi, dünya nimetlerini verdi. Sen ise onu zikirden uzak
durup neden ben mi diyorsun? Ya hiç olmasaydın da bu beğenmediğin nimetleri
tadamasaydın? Ya da olsaydın da daha büyük zorluklarla karĢı karĢıya olsaydın... Bunu
hiç düĢündün mü? Hep kendinden iyileri görüyorsun da kendinden kötüleri neden
görmüyorsun? Allah‘a Ģükür azaların var. Ya hiçbiri olmasa idi? Ya tamamen yatağa
bağlı olsa idin? Bunları neden düĢünmüyorsun? Ayakkabım yok diye isyan edeceğine,
ayaklarım var diye neden Ģükretmiyorsun? O ayakların sonsuza dek sende kalacağını
mı düĢünüyorsun? Ya elinden alınırsa, ya onları kaybedersen? Bunu neden
düĢünmüyorsun?