NATURA & ZDROWIE

11
przypisywanej Antoniusowi de Medici, znajduje się następujący
fragment:
"Tak więc zapytaj w Jeleniej Górze o wieś, która się nazywa
Piechowice, potem będzie Kopaniec. Idź dalej "Drogą
Górną", następnie w kierunku na Czarną Górę, dalej poprzez
hutę szkła, tak dojdziesz do Białej Wody lub Białego
Potoku, tutaj znajdziesz złota do wypłukania i ametystów
ile tylko zapragniesz. "
Złoża ametystów napotkać też można przy drodze prowadzącej
ze Szklarskiej Poręby – Marysina do schroniska
Pod Łabskim Szczytem. W 1958 roku znaleziono tutaj wychodnię
żyły kwarcowej zbudowanej częściowo z ametystu.
W pobliżu znaleziono także ślady wyrobisk świadczące
o dawniejszej eksploatacji ametystów.
Przemysław Wiater opowiada: - W Księdze Walońskiej z
Trutnova znajduje się fragment, który prawdopodobnie
odnosi się do tego obszaru:
“Na tej górze znajduje się miejsce, gdzie są stopnie,
którymi możesz pójść i jeżeli wejdziesz na górę (mowa o
Śnieżnych Kotłach) będziesz mógł znaleźć jeden staw, możesz
do niego przy dobrej pogodzie zejść. Lecz jeżeli będzie
padał deszcz a ty będziesz na górze, wróć się, inaczej
będziesz przegrany. [...] Wtedy wróć się tą drogą z powrotem
i jeśli będziesz na Zackenstein (prawdopodobnie chodzi
o Szrenicę) zejdź w lewo, tutaj znajdziesz niewielki obszar
(dolina Szrenickiego Potoku ), gdzie są dobre kamienie
szlachetne jak ametyst, szafir, szmaragdy, topazy i nie
musisz się troszczyć, jeżeli wyobrażałeś to sobie inaczej,
nie martw się, Bóg Ci już pomógł !”
Ametysty można znaleźć w pobliskim Złotym Potoku,
podążając żółtym szlakiem. Są tacy, którzy wiedząc, że
pod korytem rzeki znajduje się żyła ametystowa, potrafią
wykuć sobie całkiem okazałą szczotkę ametystową. Ci,
którym się to nie udaje, poniżej zbierają ametystowe okruchy.
Zapaleni miłośnicy minerałów mogą spróbować szczęścia
w Mrukli, w drodze do Wodospadu Szklarki. W lipcu
po raz kolejny udało mi się odwiedzić Szklarską Porębę.
Kierując się w prawo od Chaty Walońskiej - usytuowanej
przy rozwidleniu Czeskiej Ścieżki biegnącej do Źródeł
Łaby, miejsca prastarego kultu oraz czarnego szlaku okalającego
Szklarską Porębę – leśną ścieżką zeszłam do górskiego
potoku. Po niespełna dziesięciu minutach miałam
pełną garść ametystów. I proszę mi wierzyć, nie ma nic
piękniejszego nad moment, w którym połyskujące wrzosowym
fioletem ametysty szklą się w słońcu, uśmiechając
się migotliwie między ziarenkami rzecznego piasku.
Jest tylko jeden warunek – by zechciały się pokazać – trzeba
je po prostu kochać. Kto zatem ceni sobie spokój i harmonię,
komu nie służy stres, kto potrzebuje równowagi i
uwolnienia umysłu od negatywnych myśli, komu potrzeba
więcej cierpliwości i kto chce uwolnić się od codziennego
zmęczenia – powinien zaopatrzyć się w kryształ ametystu,
pamiętając, że silniejsze działanie mają kamienie surowe,
szlifowane lub bębnowane działać będą wolniej.
Teresa Szczepanek
W KOSMETYCE
Małe ametysty warto włożyć do kremu, wzmacniając
jego działanie wygładzające i rozjaśniające cerę.
Czasem garść tych kryształków wsypmy do kąpieli
lub sporządźmy z nich wodę ametystową, którą smarować
można zmiany skórne lub używać jej do przemywania
twarzy. Nadaje się też do picia przez dzieci – będzie je
wyciszała. Woda ametystowa dobra jest również na ukąszenia
owadów, zwłaszcza kleszczy.
• • • W A R T O W I E D Z I E Ć • • •
Z KART HISTORII
Ten piękny minerał, przynoszący rozwój duchowy, zapewniający
dostojeństwo i zaszczyty znalazł też swoje
miejsce, będąc wymienionym w Apokalipsie św. Jana,
opisującej zstępujące z nieba Nowe Jeruzalem:
“A mur jego jest zbudowany z jaspisu, a Miasto – to czyste
złoto do szkła czystego podobne. A warstwy fundamentu
pod murem Miasta zdobne są wszelakim drogim
kamieniem. Warstwa pierwsza – jaspis, druga – szafir, trzecia
– chalcedon, czwarta – szmaragd, piąta – sardoniks,
szósta – krwawnik, siódma – chryzolit, ósma – beryl, dziewiąta
– topaz, dziesiąta – chryzopraz, jedenasta – hiacynt,
dwunasta – ametyst.” [Apokalipsa 21].
Podobnie też wspomina się o ametyście w Księdze Wyjścia
Starego Testamentu, gdzie czytamy, że Bóg wyraził
wolę, by pomiędzy 12 drogocennymi kamieniami zdobiącymi
pektorał pierwszego arcykapłana żydowskiego, jakim
był Aaron, znalazł się też i ametyst. Warto przy tym zaznaczyć,
że w języku hebrajskim zarezerwowane jest dla
ametystu określenie: ”achlamach” – co znaczy: dający miłe
sny.
OCZYSZCZANIE AMETYSTÓW
Najbezpieczniejszym sposobem na czyszczenie tych
minerałów jest zasypać je w szklanym naczyniu solą i zostawić
tak na przynajmniej dwie godziny lub całą noc.
Można też ametyst czyścić w roztworze wody z solą. Na
szklankę wody srednio trzy lyżki soli.
Szczotki ametystowe tak naprawdę same się oczyszczają.
Dlatego wystarczy je raz na miesiąc porządnie spłukać
strumieniem zimnej wody, oczywiście czubkami
kryształów w dół.
Ci, którzy noszą biżuterię z kamieni naturalnych powinni
zaopatrzyć się w ametystową szczotkę ( najlepiej z
agatem u spodu) i co wieczór umieszczać na niej swoją
biżuterię. Ametyst doskonale ją oczyści.
ŁADOWANIE
Kwarc jakim jest ametyst, ładujemy energią słoneczną.
Pamietać jednak należy, że kamień ten nie lubi bezpośredniego
slońca, a wystawiony na długo , na działanie
promieni słonecznych zacznie się odbarwiać, aż w koncu
się „ugotuje” będzie barwą przypominal zlocisty cytryn.
Kupując zatem cytryn, warto upewnić się, czy jest on
naturalny, czy może nabywamy poddany wcześniej obróbce
termicznej ametyst. Taki „fałszywy” cytryn nie ma
własciwości leczniczych.
A PONADTO
Kilka ametystów dodanych do wina nie tylko podnosi
jego walory smakowe, ale też zmienia jego jakość.
Ciekawostką będzie zapewne informacja, że koronę
Matki Boskiej w Krzeszowie na Dolnym Śląsku, pobłogosławioną
przez papieża Jana Pawła II, zdobią, wśród innych
drogocennych kamieni, jako klejnoty główne ametysty
szlifowane ręką nieżyjącego już Wielkiego Mistrza
Sudeckiego Bractwa Walońskiego, Juliusza Naumowicza,
będące jego darem.