Helperbel 2-2020_LR

Andere tijden
Einde verhaal? Of toch niet…
Vanaf 1991 branden de lichten weer volop in de Helperkerk. De Evangelische Gemeente
Helperkerk heeft zowel kerk als wijkgebouw sinds juli 1991 intensief in gebruik. Het
evangelie van Jezus Christus wordt elke zondag uitgedragen aan een groeiend aantal
gelovigen en geïnteresseerden uit de gehele stad, provincie en de kop van Drenthe.
Vele reacties op column Helpmens
De Helperbel wordt goed gelezen! Dat blijkt
onder andere uit de vele reacties die de
redactie ontving op de column ‘Helpmens’
van Hero Helpman. In de column houdt
Hero - inderdaad een pseudoniem - de
straatnaamgeving in onze wijk tegen het
licht. Bijna alle ‘reageerders’ begrepen wel
dat het een satirisch stukje was. Ook
mevrouw B. Ebels-Hoving, zij voegde
bovendien een interessante verdieping toe
aan haar reactie. Die willen we u niet
onthouden:
“In de laatste Helperbel wordt in het
stuk ‘Helpmens’ gepleit voor een meer
evenwichtige man-vrouw-verdeling in de
gangbare maar duidelijk verouderde straatnaamgeving.
De vraag wordt gesteld of ‘de
belangrijkste verkeersader van onze wijk, de
Verlengde Hereweg, nog wel voldoet nu termen
als ‘de wegen des Heren’ of ‘de wegen
der ‘heiren’ de mensen niet meer aanspreken.
Ik vermoed ironie, maar het gevaar dat
de lezer toch aan ‘dames en heren’ gaat denken
is niet denkbeeldig. De ‘Hereweg’ is echter
ècht de weg van het leger (índerdaad,
het genoemde oud-Nederlandse heir) – en
in de praktijk dus de enige begaanbare weg
die vanuit Drente naar de stad Groningen
leidde (over de droge kruin van de Hondsrug).
Andere ‘paadjes’ waren niet meer
dan kronkelige modderpoelen door de
weilanden. Een leger kon alleen ‘optrekken’
langs de legerweg, maar uiteraard profiteerde
de rest van de samenleving zo veel
mogelijk mee van deze toegangsader.”
“De Hereweg was dus een soort erenaam
waar we uit historische overwegingen
maar geen genre-overwegingen op los
moeten laten. Het lag dan ook voor de
hand om in 1915, toen het dorp Helpen een
deel van Groningen werd, de aloude
Hereweg eenvoudig ‘verlengd’ werd. Ook
toen de Helpmanse architect Eelkema de
weg door ventwegen en groenstroken met
kastanjebomen verbreedde, en zo haast een
park-karakter gaf, werd de oude naam nog
doorgetrokken. Als men consequent was geweest
had dat moeten gebeuren tot aan de
gemeentegrens, de Esserweg, maar toen het
‘stratenplan Helpman’ met de rijtjeshuizen
voltooid was en de weilanden stuk voor
stuk door villa’s werden bebouwd koos de
gemeente op dat punt, eigenlijk onlogischerwijze,
voor Rijksstraatweg. Maar laten
we dat nog bestaande stuk van die oude
weg vooral bij z’n naam blijven noemen.”
De redactie.
Helperbel nr. 2, juni 2020 25