Metropolitaan Kustlandschap 2100 Eindrapport Fase 3 - DEEL 1

Metropolitaan Kustlandschap 2100
26
1.5
Adaptatie aan klimaatverandering
Natte periode
Droge periode
De klimaatverandering stelt de zeewering in de smalle kuststrook en de achterliggende
kustpolders voor twee uitdagingen. Voor dit verkennend onderzoek werd het
extremere W+ scenario uit het Climar rapport gekozen. Dit scenario voorspelt voor
2100 een gemiddelde zeespiegelstijging van 93 cm tot 130 cm bij stormvloed. Ook
zal er door intense en langdurige regenval wateroverlast optreden in de lage delen
van de polders. Tot slot zal er een gebrek aan zoet water zijn tijdens de langere perioden
van droogte, met de verzilting van de kustpolders als gevolg.
A. Wateroverlast
Zeewering
Door de zeespiegelstijging en de hogere
golven tijdens storm nemen de erosieve
krachten die inwerken op de kust sterk
toe. Er is onvoldoende aanvoer van sediment
en als er geen maatregelen worden
genomen zal de kuststrook zich stap
voor stap terugtrekken. Om de huidige
kustlijn op zijn plaats te houden en het
achterland veilig te stellen, moet door
middel van zandsuppleties van steeds
toenemende omvang de kuststrook op
sterkte gehouden worden. Dit leidt tot
een aanzienlijke verandering van het
kustlandschap.
Kustpolders
Clusterbuien en zware regenval zorgen
in de aanloop naar 2100 voor steeds grotere
wateroverlast in de lage delen van de
kustpolders. De overstromingen zijn des
te heviger naarmate het overtollige water
van de hoger gelegen gronden achter
de kustpolders ook via de kustpolders de
weg naar zee moet vinden. Rivieren, kanalen
en watergangen treden buiten hun
oevers en lage polders staan langdurig
onder water. Eveneens kunnen we er van
uit gaan dat omwille van de zeespiegelstijging
de periode rond laagtij waarin
onder vrij verval in zee geloosd kan worden
korter wordt.
1.5 Klimaatverandering