Câbles en acier Staalkabels - Eurocable

AFKEUR EN/OF VERVANGINGSCRITERIA
CRITERES DE DEPOSE ET/OU REMPLACEMENT
■ ALGEMEEN
De beslissing een in gebruik zijnde staalkabel buiten gebruik te
stellen, dan wel nog langer te gebruiken, kan vrijwel nimmer uitsluitend
op grond van nauwkeurig vastgestelde waarden worden
genomen.
Voor een op de juiste wijze hanteren van de maatstaven die in deze
norm voor het afkeuren van staalkabels worden gegeven, is het
noodzakelijk enig algemeen inzicht te hebben in hun samenstelling
en hun gedragingen tijdens het gebruik.
Bij de vaststelling van de verschillende beoordelingscriteria en hun
numerieke waarde wordt ervan uitgegaan dat deze criteria, zoals
draadbreuken, slijtage en corrosie, een bepaalde al of niet aanvaardbare
vermindering, van de breukbelasting tot gevolg hebben.
De breukbelasting die in een gebruikte staalkabel nog aanwezig is
in verhouding tot de voor die kabel in NEN 3231 of NEN 2500 vermelde
waarde voor de breukbelasting (P w ), wordt de restbreukwaarde
genoemd. Deze wordt bepaald op een trektoestel en mag
niet minder bedragen dan 75 % van de breukbelasting P w .
Reeds vóór het in gebruik nemen van een staalkabel kan het
noodzakelijk zijn hem af te keuren, b.v. indien hij op ondoelmatige
wijze opgeslagen is geweest. Hierdoor kan de touwkern geheel zijn
uitgedroogd (bij te droge en warme opslag), ofwel kunnen de staaldraden
zwaar zijn geroest (bij te vochtig opslaan).
Ook zal b.v. door verkeerd op of van de haspel of tros wikkelen een
staalkabel worden vernield doordat er een kink in wordt getrokken.
■ INSPECTIE
De levensduur van een staalkabel in een werktuig is sterk afhankelijk
van zijn constructie, de omgeving waarin hij gebruikt wordt en
de aard van zijn toepassing.
Door middel van periodieke inspecties is het mogelijk de “levensloop”
van een kabel in een werktuig vast te leggen. Periodieke
inspectie dient tijdens het gebruik met geregelde tussenpozen, die
afhankelijk zijn van de gebruiksomstandigheden van de staalkabel,
plaats te hebben.
De bevindingen bij zo’n inspectie kunnen worden vermeld op een
“staalkabelkaart”, waarvan een voorbeeld aan deze norm is
toegevoegd.
De levensloop van de te keuren staalkabel wordt dan door middel
van cijfers duidelijk op de kabelkaart vastgelegd. Hierdoor kan bij
de keuring een beter inzicht worden verkregen in de levensloop en
de levensduur.
Bij inspectie vragen de plaatsen waar corrosie, slijtage, vermoeiing
of beschadiging als gevolg van de gebruiksomstandigheden kunnen
worden verwacht, extra aandacht.
Bij de inspectie dient men steeds te bedenken, dat door visuele
beoordeling slechts uitwendige gebreken van de kabel kunnen worden
waargenomen.
Daar waar inwendige gebreken van enige betekenis kunnen worden
verwacht, moet de kabel b.v. door oordeelkundig opendraaien
hierop worden geïnspecteerd.
■ GENERALITES
La décision de déposer ou non un câble en service, ne peut jamais
être prise sur la base de valeurs précisément déterminées. Afin de
pouvoir appréhender de façon correcte, les critères de dépose
indiqués dans les normes, il est important de connaître quelques
notions générales sur les constructions des câbles ainsi que leur
comportement durant leur durée de vie. Différents phénomènes tels
que usure et corrosion peuvent entraîner des réductions de résistance
à la rupture, acceptables ou non.
La charge de rupture d’un câble acier en service est appelée charge
de rupture résiduelle en distinction par rapport à la charge de rupture
( Pw) d’un câble neuf ( Norme EN 3231 & EN 2500 ). Cette
charge de rupture résiduelle se mesure après essai en traction, et
ne doit pars être inférieure à 75% de la charge de rupture (Pw).
Avant même d’être mis en service, un câble acier est susceptible
d’être déclasse, conséquemment par exemple, à des conditions de
stockage inappropriées. Un câble stocké à des chaleurs excessives
peut avoir subi des dommages comme un dessèchement de l’âme
pour un câble à âme textile. De même un stockage en milieu
humide peut entraîné un phénomène de rouille sur les torons
extérieurs.
Un câble neuf peut également avoir été détérioré par un mauvais
enroulement sur sa bobine ou par un déroulage incorrect pouvant
avoir entraîné le formation de nœuds.
■ INSPECTION
La durée de vie d’un câble dépend de sa construction, de l’environnement
et de la nature de l’application à laquelle il est destiné
L’inspection périodique du câble permet d’évaluer son comportement
sur la machine sur laquelle il est monté. Ces inspections
doivent être effectuées de manière périodique à des intervalles
réguliers dépendant du type de l’installation.
Les constatations faites lors de chaque inspection doivent être consignée
sur la « carte d’identité » du câble,dont l’examen permettra
de connaître à tout moment le comportement et la durée de vie du
câble.
Une attention particulière doit être apportée, lors de l’inspection,
aux parties les plus exposées aux risques de corrosion, de fatigue,
ou d’usure, en gardant toujours à l’esprit que les défauts extérieurs
sur un câble se constatent toujours à la suite d’un examen visuel.
L’observation d’un défaut extérieur, demande un examen plus complet
de la portion endommagée, par exemple, par l’ouverture du
câble en exerçant une torsion appropriée.
27