RRG 54_BR(1)

V8 van de GT3. Maar schijn bedriegt, want als je het gaspedaal
vloert, gaat hij weldegelijk vooruit. Hij trekt ook heel lang door,
want hij beschikt over een gigantische vermogensreserve, ook
al schuwt hij hoge toeren. Ik kende Bentley slechts van reputatie:
het waren best snelle auto’s, maar ze bleven bovenal
comfortabel. Maar toch, we rijden aan 260 km/u door Combes,
en halen 228 km/u aan de voet van de Radillon. Eerlijk gezegd,
de auto geeft me een geweldig gevoel. Hij laat zich echt makkelijk
beheersen, reageert gezond en komt noot ovoorspelbaar
uit de hoek. Ik denk dat de meesturende achteras een cruciale
rol speelt, al realiseerde ik me dit aanvankelijk niet. Ik dacht
gewoon: ‘Wow, die stuurt goed’ maar wellicht is dat precies
zijn sterkte. De Conti Speed moet immers toegankelijk zijn voor
alle bestuurders. Toegegeven, hij stuurt niet meesscherp, maar
je ervaart ook nooit overstuur bij het uitaccelereren van een
bocht, zelfs niet als je stevig pusht. En toch gaat het er behoorlijk
snel aan toe, zonder dat de auto ook maar een krimp geeft.
LUXE
“Wat nog het meest indruk heeft gemaakt, is de mix van prestaties
en luxe. In deze GT Speed kan je zonder verpinken de ganse
dag snel rijden zonder dat je er een pijnlijke rug aan overhoudt
zoals dat in een echte sportwagen vaak het geval is. Ook
belangrijk om weten: de remmen geven instant vertrouwen. Ze
krijgen het best warm bij circuitgebruik, maar ze blijven bijten.
De voorbanden krijgen het een stuk harder te verduren onder
invloed van het heuse gewicht. Maar toch, een auto die dit allemaal
goed kan combineren, is geweldig. Ik heb er in elk geval
veel plezier aan beleefd.”
Tussen de lijnen lezen we dat Ulysse er geen graten in zou
zien om twee Conti’s te hebben: eentje voor het circuit en
eentje voor de dagelijkse ritjes. Wie zou dat overigens niet
willen? •
Afgezien van het kolossale
vermogen blijkt deze Speed
onverwacht wendbaar.
Au-delà de la puissance,
la Speed est d’une agilité
insoupçonnée.
14