QG Mag 2022

REVISTA BELGIAN BEERS 2022.qxp_Maquetación 1 7/9/22 22:35 Página 52
nederlands
Franco en Marie-Paule spreken weinig Spaans, maar dit vormt geen probleem
voor hen in hun dagelijks leven. Franco's Italiaanse afkomst helpt hem enorm
bij het begrijpen van de taal en "de Spanjaarden zijn erg aardig, ze zijn heel attent
als we met elkaar praten, wat alles comfortabeler maakt. Het is niet
ongewoon om personeel te vinden dat Frans spreekt (of zelfs andere talen, zoals
Italiaans) in ziekenhuizen, winkels, de meeste restaurants of bars, wat het voor
ons echt eenvoudiger maakt.” bevestigt Franco.
Wat de voordelen van het leven in Spanje voor de gezondheid betreft, zijn onze
vrienden duidelijk: "Stress kennen we hier niet; hier sterft men zonder ziek te
worden! We genieten van een ongelooflijke rust en welzijn; in één woord, we
leven hier rustig!” Beiden benadrukken de belangrijke rol die het klimaat speelt
in dit constante gevoel van rust. "Het mooie weer dat we hier hebben, bevordert
ook de sociale contacten. In de regen wil je niet blijven staan om een praatje te
maken met je buren of met mensen die je ontmoet!”
Het koppel benadrukt ook de goede staat van de stranden op gebied van
netheid en regelmatig onderhoud: "we waren verbaasd in het begin en ook
zeer aangenaam verrast".
Wat vrienden betreft, zijn Franco en Marie-Paule unaniem: "We hebben hier
meer vrienden dan in België, we hebben ze hier leren kennen! We horen een
gesprek in het Frans tijdens een drankje of in een restaurant, we spreken elkaar
aan en ... we zijn vertrokken!”
Franco en Marie-Paul konden ook rekenen op de steun van het immokantoor
en het advocatenkantoor (nvdr: de advocaat doet in Spanje het werk dat een
notaris in België zou doen). Zelfs in het Frans, waardoor ze op beide oren konden
slapen tijdens de hele procedure voor de aankoop van hun appartement. "Deze
aanpak is echt kalmerend en geruststellend, we voelden nooit enige ongerustheid
bij de stappen die we moesten nemen.”
Ook hun gezinsleven wordt anders beleefd: in België hadden ze de indruk dat ze
hun kinderen hier en daar vijf minuten zagen "tussen de soep en de patatten".
Wanneer hun kinderen nu tijd komen doorbrengen met hun ouders in Spanje,
profiteren ze echt van elkaar door kwaliteitsvolle momenten te delen. Ze zien elkaar
minder vaak, maar intenser en op een manier die hen echt dicht bij elkaar doet voelen.
"De kwaliteit van de ontmoetingen is veel beter", vat Marie-Paule samen, "als
we onze kinderen in België bezoeken, beleven we niet zulke intense momenten."
Hetzelfde geldt voor Belgische vrienden die hen bezoeken voor de vakantie: "Toen
ze bij ons vertrokken, huilde mijn vriendin!", zegt Marie-Paule ontroerd.
Soit, sommige mensen wachten op iemand die hen redt van het absurde, onze
vier vrienden wachtten op José... en kregen een warme vriendschap!
CARLOS VAQUERA STEUNT QGMAG” - P 22
It’s magic: QGMag heeft de eer gesteund te worden door
Carlos Vaquera!
Het allereerste nummer van een tijdschrift is als een langverwachte, voorbereide
en gedroomde geboorte. Het is een emotionele gebeurtenis voor het hele team
dat eraan heeft gewerkt, in de hoop momenten vol aangename ontdekkingen
te brengen aan iedereen die het leest.
Bij deze geboorte hadden we de kans om deze al tijdens het tot stand komen
aan een vriend aan te kondigen, zelfs toen de "baby" nog krachten aan het verzamelen
was. Vandaag, beste lezers, hebben we het grote genoegen u voor te
stellen aan diegene die ons zijn vriendschap betoont door zijn peterschap aan
te bieden: Carlos Vaquera.
"Je moet leven volgens wat je in je hart hebt en je innerlijke schat
ontwikkelen"
Carlos Vaquera werd geboren in Caboalles de Abajo (provincie León). Zijn verhaal
lijkt op dat van veel Spaanse immigranten, die in een ander land een vrijere
toekomst zochten. In een Spanje dat toen onder de Franco-dictatuur stond, had
zijn vader, een luchtvaartmonteur, zich eerst aangemeld om in Miami te werken.
In afwachting van het antwoord (dat pas veel later kwam), vertrok hij eerst naar
Frankrijk zonder vrouw en kinderen. Pas daarna beproefde hij zijn geluk in
België, waar hij snel een baan vond en terug het gezelschap kreeg van zijn gezin.
Carlos was een jaar oud. Het gezin woonde eerst in Vorst en verhuisde daarna
naar Sint-Lambrechts-Woluwe, waar Carlos praktisch al zijn opleidingen
(sporthumaniora) volgde.
Zijn eerste passie was karate, dat hij op 13-jarige leeftijd leerde, een discipline
waarin hij zich ook heeft laten opmerken door het winnen van enkele kampioenschappen.
Hij is nu 6e Dan.
Hoewel hij slaagde in het eerste jaar van zijn opleiding Lichamelijke Opvoeding
en Biologie, werd hij aangetrokken richting de magie – die hij ontdekte op 17-
jarige leeftijd en die hij al veel beoefende. Hij werd professioneel op 21-jarige
leeftijd . "Magie heeft alle deuren voor mij geopend, me in staat gesteld om
over de hele wereld te reizen en internationaal bekende persoonlijkheden te
ontmoeten, die ik zonder haar nooit zou hebben ontmoet".
In België was Carlos de eerste illusionist die zijn brood verdiende met close-up
magie, hoewel iedereen hem bleef zeggen dat dit nooit zou gebeuren.
Hij had zijn innerlijke schat gevonden.
“Onze plicht als mens is om onze oogkleppen te openen”
En Carlos, die opent ze!
Beoefenaar en leraar in een vechtsport, illusionist, acteur, auteur, tekstschrijver,...
Maar hoe zit dit parcours in elkaar?
Op 21-jarige leeftijd is hij ook acteur: in de Rideau de Bruxelles speelt hij in
Fantomas, een toneelstuk geregisseerd door Bernard Decoster. De auteur is een
onbekende Belgische surrealistische dichter: Ernst Moerman (nvdr 1897-1944).
"Je moet kiezen om de bloemen te plukken of ervan te houden", zei Moerman...
En Carlos werd verliefd op de woorden van de dichter. Hij rende van boekhandel
naar boekhandel om zijn werken te vinden, waarvan hij verschillende originele
edities heeft, soms gesigneerd door de hand van Moerman zelf.
"Als ik schrijf, is dat dankzij Moerman", vertrouwt Carlos ons toe. Zijn laatste
boek, het 14de (La Sagesse d'un surréaliste, essay uitgegeven door Éditions
Deville), is een eerbetoon aan Moerman: hij haalde uit zijn gedichten de zinnen
die hem het meest raakten, illustreerde ze op zijn eigen manier, soms poëtisch,
soms filosofisch of surrealistisch.
Dit eerbetoon is zeer recent, maar Carlos is ook de auteur van verhalen,
inwijdingsromans en kortverhalen. Hij heeft ook veel boeken over magie
geschreven, zowel voor leken als voor professionals.
“Als je gepassioneerd bent, verouder je minder snel dan anderen. Je
hebt deze innerlijke schat die je een gevoel van verwondering geeft”
In zijn authentieke pelgrimstocht naar minder oogkleppen en meer passie had
Carlos ook een televisiecarrière van tien jaar. In het bijzonder presenteerde hij de
7 seizoenen van "Pour la Gloire" voor de Belgische publieke televisie (van 1996
tot 2002). Dit was een voorloper van de vandaag populaire talentenshows van het
type "The Voice". Destijds had deze show een marktaandeel van meer dan 60%!
"Goed doen voor mensen"
Want dat is de innerlijke schat van Carlos. Door zijn shows, zijn boeken, maar
ook door de trainingen en conferenties die hij over de hele wereld geeft en waar
de favoriete thema's non-verbale communicatie, beïnvloedingstechnieken en
stressmanagement zijn. Zoveel "voorwendsels, tools om mensen aan het
denken te zetten, om ze te laten mediteren".
Een pelgrimstocht dus, hoewel Carlos een ongelovige is. “Ik geloof in het grote
mysterie, in iets dat groter is dan onszelf”. Er zijn dan ook zoveel ongelooflijke
dingen met hem gebeurd! Hij had "verlangens" die zich concretiseerden in
professionele projecten (theater, tv, bioscoop, enz.). “Hier zien we de kracht van
intentie”, verwondert hij zich, want “je moet voorbereid zijn: het toeval gebeurt
pas als je er klaar voor bent. Pas als de leerling klaar is, ontmoet hij de Meester.”
Wij, wij hebben onze mentor ontmoet en we wilden deze uitwisseling met jullie
delen. We kijken ernaar uit om Carlos regelmatig te verwelkomen. Inderdaad,
hij zal vanaf nu zijn surrealistische column in QGMag publiceren!
De magie gaat verder...
Vandaag is Fantômas niet meer dan een storm die voorbij trekt
Zijn ogen zijn gesloten door de dood.
De woede verdwijnt als het hart stopt met kloppen. Maar voordat we bij dit
extreme geval aankomen, waarom niet alle beweging stoppen?
Als alles te snel gaat, is dit de meest eenvoudige oplossing om weer bij zinnen
te komen.
Een weg die ons ervan weerhoudt om naar een hoogte te klimmen waar we
irritatie en geweld achter ons laten.
Zoals Paulo Coelho in zijn boek Maktub (1994) zegt: “We lopen te snel, we
hebben geen flauw idee meer van wat we aan het doen zijn. We moeten nu
wachten tot onze zielen ons ingehaald hebben.”
(Uittreksel uit La sagesse d’un surréaliste)
CHARLEROI: OP ONTDEKKING IN HET ZWARTE LAND - P 26
Charleroi: op ontdekking in het Zwarte Land
Van oorsprong een militaire vesting, ontwikkelde Charleroi zich dankzij staal,
glas en vooral steenkool. Surfend op de golf van de industriële revolutie en
omgeven door volledig operationele mijnen, was het in de 19e eeuw een welvarende
en zeer benijdenswaardige stad. Die situatie veranderde na WOII met
de achteruitgang van de industrie. Charleroi leed onder de veranderende tijden,
maar de huidige politiek van vernieuwing geeft de stad haar adelbrieven terug.
Er waait een frisse wind door de stad, die er alles aan doet om aan iedereen te
tonen, ook aan de eigen inwoners, hoeveel kleine en grote schatten zij herbergt.
Charleroi is onstaan uit militaire ambities. Het waren de Spanjaarden die als
52 QGMag