Capo V - Piemunteis.it

PARTI PRIMA.
Chi '1 nas ghe torna ross: Dìm, in che lóg.
Et dis, èt soós el fürt, brfita fbrfanta?—
Na Tò scós, la respónd, l*ò trai sul fóg,
E pensi d'avè fai na cosa santa ;
Perché così n1 al porrà fàssen zóg,
Quel maladètt barbón, colti che Incanta.
Se vori ’1 reo, T i chi; s'el volt devén,
Al bugna die spettò *1 dì de san Ben.
8ebèn na se pòi di, eh* abbi robàt,
Che per tutt, dove l*è, se pòi tó *1 sò.
E1 re, sentènd tal cosa, infuriai
Sbatt I pè, mord le man, scortìss el có.
On bel volt, ón cór cast, n* Insègn levàt
De retrovà perdón na I spéren nò,
E invàn Amór contra sì gran flerena
A ghe fa scud a lè de la belezza.
Alora i fan presón la poveretta ;
El tiren la condana a jèss brUsada;
Tfiti i pagni d'intorno ognun ghe strazza;
La resta mezza Mota, e l'è ligada;
A la se mostra Intrèpida alla fazza;
Però de drén a Pè ón tantén tfirbada;
Ma s*el sòllt colór al volt ghe manca,
Na la deventa pálida, ma bianca. '
Se efinta el cas pertutt, e efirtós
Olìnd con P oltre zent Pè chi vegnut.
Che possa jèss Sofrònla a l*è düblós,
Ch’el nom del reo n’ al s’ è gnaümó savñt.
Quand el ved che P è lè, pòver raorós !
E che la vóen brùsà, per dàg ajüt,
Come 'n ispiriiàt a se ne và,
El córr, e *1 dà sbfitón de zà e de là.
El crida al re : Fermè, na Pè stài lè,
Lassèla andà, ohe Pè na matazzóla;
Come avràu Miai possfit, gnanc col pensé,
Ardì tant e fà tant na grama flóla ?
Come àia iatt el fürt, e fall I pè,
Trampànd i sacristán da par lè sola?
Se l'à fai, che la diga: a son stat mi.
Ah! ch'el vorè trop ben Pè quel eh'è li!
E pò *1 seguita a dì : Mi, col mè Inzègn,
De nott entrè per vìa d'ón fehestrón ;
Vóss fa le male fine, e per tal segn
In certi bratti passi andè a gattón.
Digitized by