Plena Manlibro de Esperanta Gramatiko - Hejmo

"Bazaj reguloj por A-vortoj"
"O-vorteca uzo de A-vortoj"
A-vortoj
Bazaj reguloj por A-vortoj
Vorto kun la finaĵo A nomiĝas A-vorto. A-vortoj montras ecojn, kvalitojn, apartenojn, rilatojn
k.s., kaj estas uzataj por priskribi. La A-finaĵo aldonas la ĝeneralan ideon "karakterizata de tio,
kion esprimas la radiko".
longa = havanta multe da longo
ruĝa = havanta ruĝon kiel econ
bona = karakterizata de bono
inteligenta = havanta inteligenton, karakterizata de inteligento
homa = rilata al homoj
malaperinta = tia, ke ĝi jam malaperis
La signifo de A-vorto dependas kaj de la radiko kaj de la kunteksto. Vidu pli precize en
"Vortfarado - vortklasaj finaĵoj".
Ankaŭ posedaj pronomoj ("Posedaj pronomoj") kaj vicordaj nombrovortoj ("A-vortaj
nombrovortoj") estas A-vortoj, sed havas specialajn signifojn: ŝia, nia, sia, dua, sesa, dek-unua.
Post A-finaĵo povas sekvi J-finaĵo por multe-nombro ("Bazaj reguloj por nombro"), kaj N-finaĵo
por frazrolo ("La rolfinaĵo N"). Oni ankaŭ povas meti ambaŭ, sed ĉiam J antaŭ N.
longaj - longan - longajn
ruĝaj - ruĝan - ruĝajn
miaj - mian - miajn
sesaj - sesan - sesajn
Pri rektaj priskriboj de A-vorto vidu "A-vortaj frazpartoj".
Uzo de A-vortoj
A-vortoj estas uzataj precipe por priskribi O-vortojn. Rekte priskribantaj A-vortoj staras plej ofte
antaŭ la priskribata O-vorto, sed povas ankaŭ stari poste. Eĉ povas esti A-vortoj samtempe antaŭ
kaj post la sama O-vorto.
granda domo
domo granda
la tago longa
la longa tago
fama Franca verkisto
fama verkisto Franca
44