JG Burgers se vlootherinneringe

JOERNAAL/JOURNAL WESSELS
beraad is daar toe 'n afsluitingsdinee en soos die noodlot dit wou hê land ek langs
dr. Van der Ross aan tafel. Ek het toe maar my asem ingetrek en hom ingelig oor
wat in die Vloot aan die gang is oor kleurlingsalarisse. As hierdie optrede van my
ooit onder die aandag van Weermaghoofkwartier sou gekom het, kon dit dalk
ernstige gevolge vir my toekoms gehad het. Hoe dit ook al sy, sowat vyf jaar later
was die salarisse van alle bevolkingsgroepe in die Vloot, in die hele Weermag om
die waarheid te sê, op pariteit en ek dink graag dat ek dalk 'n indirekte aandeel
daarin kon gehad het.
Die laaste probleem wat ons gehad het was die aanstelling en opleiding van
kleurling offisiere (dit was toe nog nie toegelaat om swart rekrute vir die Weermag
en die Vloot te werf nie). Ek kon sien dat dit op die nie so lange duur nie,
onvermydelik sou wees en het toe 'n stafgeskrif opgestel waarin ek al die insette en
vereistes sorgvuldig ontleed het en op die einde tot die gevolgtrekking gekom het
dat ons geen keuse sou hê as om hul opleiding, aanwending en akkommodasie
volledig te moes integreer nie. Dit was nie fisies moontlik om enige apartheidsmaatreëls
aan boord skepe toe te pas nie. My siening was egter 'n ietwat sy tyd
vooruit. [...] het sy lippe tuitgetrek toe hy dit lees en die dokument terstond in sy
brandkas toegesluit. Weer eens ongeveer vvf jaar later, het toe presies gebeur wat
ek in daardie dokument voorspel en aanbeveel het!
Al my pogings in hierdie pos het daartoe aanleiding gegee dat Dickin Silberbauer
my vir HSAW [Hoof van die SAW] se aanprysingsmedalje aanbeveel het. Dit is
later in die Medalje vir Militêre Meriete, oftewel MMM, verander, wat my die reg
gegee het om hierdie letters agter my naam te skryf."
Op 1 Oktober 1973 is André Burgers tot kommandeur bevorder en op 3 Februarie
1974 het hy sy eerste bevelspos ter see bekom, toe hy as bevelvoerder van die
kusmynveër SAS Johannesburg (en as senior offisier van 147 Mynveeg-eskader)
aangestel is. In daardie stadium was die ander operasionele kusmynveërs in die
Mynveeg-eskader SAS Durban en SAS Walvisbaai, terwyl die kleiner SAS Fleur
('n torpedoherwinnings- en duikerondersteuningsvaartuig) ook by dié eskader ingedeel
is. 45 In Julie 1974 is Johannesburg uit diens gestel en Burgers het op
6 Augustus 1974 bevelvoerder van sy susterskip, SAS Kimberley, geword - tot
15 Mei 1975. Die Mynveeg-eskader het gereeld oefeninge ter see gedoen, welwillendheidsbesoeke
aan Suid-Afrikaanse hawens, asook aan Knysna, gebring en die
RSA se gebiedswater gepatrolleer. 46
45 Burgers, p. 199. Die Johannesburg was 'n susterskip van die ander kusmynveërs waarin Burgers
reeds vantevore diens gedoen het, en ook van die Durban, Walvisbaai en Kimberley. (Kyk voetnoot
26, supra, vir meer besonderhede.) Die Johannesburg is op 5 Junie 1959 in diens gestel, in
Desember 1985 finaal aan diens onttrek en in 1988 as skroot opgebreek. Du Toit, pp. 216, 218.
46 Burgers, pp. 201-5, 207-18.
313