Algemene Jaarvergadering - TopMed

TOPMED MEDIESE SKEMA
FINANSIËLE JAARSTATE
vir die jaar geëindig 31 Desember 2011
VERSLAG VAN DIE RAAD VAN TRUSTEES (vervolg)
3. BELEGGINGSTRATEGIE VAN DIE MEDIESE SKEMA
Die Skema se langtermyn-beleggingsdoelwit is om teen aanvaarbare risikovlakke die opbrengs op sy beleggings
te maksimeer. ’n Toegewyde batebestuurder ondersteun die Beleggingskomitee met die mandaat wat deur die
Raad aan hulle gedelegeer is, om die volgende vereistes te balanseer:
- Die Skema moet te alle tye finansieel gesond en solvent bly.
- Die Skema moet genoeg likiditeit handhaaf om betalings te dek soos en wanneer verskuldig.
- Die Skema moet vir waarskynlike eiseondervinding bo inflasie oor die lang termyn voorsiening maak.- Die
Skema moet aan regulatoriese beleggingsvereistes voldoen.
In 2011 het die Skema in verskeie kort-, medium- en langertermyn-instrumente belê om hierdie vereistes
te optimeer. Met inagneming van die Skema se huidige risikoprofiel is die algehele portefeulje egter nog
steeds omsigtig saamgestel, met die grootste deel van die portefeulje in korttermyn-instrumente. Die
beleggingstrategie is as gevolg van die groot kontantinvloei hersien.
’n Gemiddelde netto beleggingsopbrengs (insluitend ongerealiseerde wins of verliese) van 11.8% (2010: 10.0%)
is gedurende 2011 behaal.
Die beleggingsbeleid word jaarliks hersien, met inagneming van die beleggingsdoelwitte, die risiko
en opbrengste van beskikbare of toelaatbare instrumente, die surplusfondse wat beskikbaar is en die
likiditeitsbeperkings oor die kort termyn. Sien Aantekening 3, 5 en 6 van die volledige finansiële jaarstate vir
nader besonderhede oor die Skema se beleggings.
4. BESTUUR VAN VERSEKERINGSRISIKO
Die vernaamste versekeringsaktiwiteit van die Skema aanvaar die risiko van die verlies van lede en hul
afhanklikes wat regstreeks aan die risiko blootgestel is. Hierdie risiko het betrekking op die gesondheid van
Skemalede. As sodanig is die Skema aan die onsekerheid rondom die tydsberekening en ernstigheidsgraad van
eise ingevolge die kontrak blootgestel.
Die Skema bestuur sy versekeringsrisiko deur voordeelperke en subperke, goedkeuringsprosedures vir
transaksies waarby prysriglyne betrokke is, asook voorafmagtiging en gevallebestuur, profielbepaling van
diensverskaffers, gesentraliseerde bestuur van risiko-oordragreëlings en die monitering van kwessies wat
opduik. Die Skema het die buigsaamheid om voordele en pryse jaarliks of soos nodig te hersien.
Die Skema gebruik verskeie metodes om versekeringsrisikoblootstellings te beoordeel en te monitor – ten
opsigte van beide individuele tipes versekerde risiko en algemene risiko’s. Hierdie metodes sluit interne
risikobestuursmodelle, sensitiwiteitsontledings en scenario-ontledings in. Die waarskynlikheidsteorie word
op prysbepaling en voorsiening vir ’n portefeulje versekeringskontrakte toegepas. Die grootste risiko is dat die
frekwensie en omvang van eise groter is as wat verwag is.
Versekeringsgebeurtenisse is toevallig van aard, en die werklike getal en omvang van gebeurtenisse gedurende
enige jaar kan verskil van die ramings wat met behulp van statistiese tegnieke gedoen word. Daar was geen
veranderings aan aannames wat gebruik word om versekeringsbates en -laste te bepaal, wat ’n wesenlike
uitwerking op die finansiële state het nie, en daar is geen bepalings en voorwaardes van versekeringskontrakte
wat ‘n wesenlike uitwerking op die bedrag, tydsberekening en onsekerheid van die Skema se kontantvloei het
nie.