03.05.2013 Views

Tydskrif Junie 2010.p65 - CJBF

Tydskrif Junie 2010.p65 - CJBF

Tydskrif Junie 2010.p65 - CJBF

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Prof. FW (Fritz) de Wet (Teologiese Skool)<br />

Dit is opvallend hoe gereeld daar in onlangse<br />

teologiese brandpuntartikels in die openbare<br />

pers na die sogenaamde “denkende mens” verwys<br />

word. Een onlangse voorbeeld hiervan kan in ’n artikel<br />

van Julian Müller met die titel “Dit wat ons nie dink”<br />

(Beeld, 6 Maart 2010) gevind word: “Met die ontwikkeling<br />

van die wetenskaplike wêreldbeeld waar daar nie meer<br />

’n bo en ’n onder in die heelal is nie, en waar daar bewyse<br />

is van ’n evolusionistiese ontwikkeling oor miljoene jare,<br />

word dit vir die denkende mens toenemend moeilik om<br />

aan ’n teïstiese God te glo.”<br />

In ’n teïstiese beskouing word God volgens Müller buite<br />

die wêreld gestel. Hy voer iewers eenkant sy eie bestaan.<br />

Vanuit sy hemelse domein maak Hy met ons kontak, en<br />

onderhandel Hy met ons oor ons saligheid of verdoemenis.<br />

Hierdie beskouing berus dan op die antieke siening,<br />

gebore uit die konstellasie-wêreldbeeld, dat die ganse<br />

heelal in drie verdiepings opgedeel is – met God op die<br />

boonste, hemelse verdieping; ons op die middelste, aardse<br />

verdieping; en die bose in die dieptes onder die aarde.<br />

Die denkende mens is dan een wat hom laat lei deur die<br />

wetenskaplike wêreldbeeld waarin die werklikheid uit<br />

evolusionistiese ontwikkeling verklaar word. Aansluiting<br />

by die hierdie wetenskaplike wêreldbeeld behels dat God<br />

gesien word vanuit sy ineengeweefdheid in die werklikheid.<br />

’n Beeld word gevorm van ’n God wat om elke hoek<br />

of draai kan verskyn, in enige gedaante of gebeure, maar<br />

wat nooit voorspel en vasgevang kan word in ons gedagtes<br />

of formuleringe nie.<br />

In die wegbeweeg van die teïstiese beskouing word daar<br />

oor God in terme van post-teïsme of selfs a-teïsme gedink.<br />

Hier kan verwys word na die uitsprake van ds. Klaas<br />

Hendrikse wat bekendstaan as die ateïstiese dominee<br />

van Nederland. Sy standpunt is dat God nie ’n wese is<br />

nie, maar ’n woord vir wat tussen mense kan gebeur.<br />

Die implikasie van die weg wat die denkende mens opgaan,<br />

is dat die Skrif geherinterpreteer moet word, aangesien<br />

die antieke wêreldbeeld wat daarin vervat is, nie<br />

meer versoenbaar is met die wetenskaplike wêreldbeeld<br />

wat besig is om uit te kristalliseer nie.<br />

’n Ander voorbeeld van die weg wat deur die sogenaamde<br />

denkende mens opgegaan word, en die implikasies<br />

daarvan vir Skrifgebruik, kan gevind word in die onlangse<br />

- brandpunt -<br />

Die denkende mens<br />

debatte oor die huweliksbeskouing en die problematiek<br />

rondom saamwoon voor die huwelik. Die denkende mens<br />

neem sy vertrekpunt vanuit die ingewikkeldheid van die<br />

wêreld waarin ons leef. Volgens hierdie benadering maak<br />

sosiale en ekonomiese realiteite dat mense in sekere<br />

gevalle nie anders kan as om eerder saam te woon nie,<br />

in plaas van om ’n wettige huwelikskontrak te sluit. Daarom<br />

is dit noodsaaklik dat die oorvereenvoudigde, naïewe<br />

antwoorde wat in die Skrif gegee word, geherinterpreteer<br />

word.<br />

Dit kom daarop neer dat die Skrif slegs ’n relatiewe betekenis<br />

het vir die antwoorde wat ons moet vind in die komplekse<br />

realiteit waarmee ons elke dag te doen het.<br />

Die denkende mens sal homself egter moet verantwoord<br />

of hy nie besig is om homself en sy denke op die troon te<br />

plaas, en besig is om homself te verhef bo die Skrif nie.<br />

Net soos daar in ’n fundamentalistiese gebruik van die<br />

Skrif die gevaar geleë is om die eiebelange op die troon<br />

te plaas en dit manipulerend en verengend af te dwing,<br />

is dit moontlik dat in reaksie teen fundamentalisme die<br />

Skrif gerelativeer word om by die reikwydte van die eie<br />

denke aan te pas.<br />

Wat nodig is vir die denkende mens, is om in die geloof<br />

tot Christus te nader, waar Hy aan die regterhand van<br />

die Vader oor alle dinge regeer. Waar Christus deur sy<br />

Woord en Gees regeer, word die mens wat homself gewillig<br />

onder die regering van Christus stel, se denke nuutgemaak<br />

en verruim – hy sien die lewe in ’n gans ander lig.<br />

Waar Christus deur sy Woord en Gees regeer, word<br />

ons denke met helderheid gevul<br />

Waar Christus deur sy Woord en Gees regeer, is daar<br />

helderheid. In die Skrif openbaar God Hom as die Een<br />

wat lig is. Daar is geen duisternis in Hom nie. Onder leiding<br />

van die Gees word die denke verruim om te sien<br />

waar die ontsaglik heilige God teenwoordig is, daar is lig<br />

en lewe. Dit word volkome duidelik dat hierdie wêreld<br />

waarin ons woon die skeppingswerk van God is, dat Hy<br />

dit onderhou, dat Hy dit deur die koms van sy Seun gered<br />

het van verlorenheid, en dat Hy dit tot ’n voleindiging<br />

van oorvloedige lewe sal bring.<br />

In die helder openbaringslig word ons lewe geanker in<br />

• Die Kerkblad <strong>Junie</strong> 2010 • 11

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!