Parochie, Eucharistie & Small Christian Communities - MAGIX

hun pastorale taak opvolgen: het college van de bisschoppen die door de priesters bijgestaan worden,
in eenheid met de opvolger van Petrus, de opperherder van de Kerk.” (EdE 28).
In de viering van de Eucharistie komt de apostoliciteit tot uiting in de rolverdeling. Enerzijds “doen de gelovigen
door hun koninklijk priesterschap actief mee in de aanbieding van de eucharistische offergave”.
Anderzijds is het de gewijde priester die “in de persoon van Christus het eucharistisch offer voltrekt en
het opdraagt aan God in naam van geheel het volk” (EdE 28; LG 10). Dit onderscheid komt overigens
niet alleen naar voren tijdens de dienst van de Eucharistie maar in de gehele liturgie.
Welke rol speelt de lokale geloofsgemeenschap?
De viering van de Eucharistie vindt in de meeste gevallen plaats in een lokale gemeenschap, weliswaar
altijd onder de lokale bisschop en in de verbondenheid met de paus, maar meestal zonder dat dezen
fysiek aanwezig zijn. Toch is de parochie de plaats waar de Kerk haar leven leeft. Het is de beste plaats
voor vorming en de eucharistische eredienst (IL 13).
De bijeenkomst voor deze eredienst op zondag is dan ook van groot belang. Het is juist vanwege haar
gemeenschapsvormende werking dat paus Johannes Paulus II de betekenis ervan wilde onderstrepen.
Het is “de plaats bij uitstek waar onderlinge eenheid steeds opnieuw verkondigd en gevoed wordt. Juist
door de gezamenlijke viering van de Eucharistie wordt de dag des Heren ook tot de dag van de Kerk
die aldus doeltreffend haar rol als sacrament van de eenheid kan vervullen.” (EdE 41).
Wanneer we terugkeren naar de vraag wat de rol is van de lokale gemeenschap in de expressieve relatie
tussen de Eucharistie en Kerk, zien we dat deze rol dus vooral ligt in het vieren van de Eucharistie. Dit
gebeurt altijd in verbondenheid met de bisschop, of iemand die hij daartoe aangewezen heeft, als
voorganger en in verbondenheid met de gehele Kerk. We hebben al eerder gezien dat we op basis van
LG 26 kunnen concluderen dat in de viering van de Eucharistie de Kerk aanwezig is. 34 Om deze reden
is het voor de hand liggend dat in de viering van de Eucharistie als eerste de Kerk wordt uitgedrukt
en niet louter de gemeenschap van de daar aanwezige gelovigen. In dit uitdrukken staat de eenheid
centraal, eenheid met de kerkelijke leiding, eenheid met de grotere gemeenschap en eenheid in het
geloof. Inhoudelijk blijkt het geloof uit de ontvankelijkheid voor God die geüit wordt in de viering. Het is
Christus en de Geest die handelen in de Eucharistie.
3.1.3 De expressieve relatie tussen Eucharistie en Kerk:
de consequenties voor de lokale gemeenschap
De Eucharistie als expressie van de Kerk
In de vorige paragraaf is gesproken over hoe de parochie, en daarmee de Kerk, zich uitdrukt in de
viering van de Eucharistie. In deze paragraaf zullen we ons concentreren op de vraag wat de consequenties
daarvan zijn voor de lokale geloofsgemeenschap. De parochie ontleent haar identiteit aan de
viering van de Eucharistie (IL 13), maar zal die wel moeten waarmaken.
Expressie van eenheid Uit de viering van de Eucharistie blijkt eenheid, deze eenheid heeft zoals we
zagen zowel een onzichtbare als zichtbare dimensie. Paus Johannes Paulus II concludeert in Ecclesia
de Eucharistia dat “een intrinsiek vereiste van de Eucharistie is dat zij gevierd wordt in communio en
34 Zie §2.3.2 op p.15 eerder in deze scriptie.
36